Stjarnan - 01.04.1936, Page 1

STJARNAN
APKIL, 1936 LUNDAR, MAN.
Kraftaverk nútímans
Sögur frá trúboÖUm í heiðingjalöndunum
hafa alt af verið og munu alt af verða sögur
um óbilandi trú á Guðs fyrirheit, og það eru
einnig sögur um bænheyrslu og dásamlega
vernd og handleiðslu Drottins. Þetta hlýtur að
vera reynsla trúboðanna, ef nokkur framför á
að eiga sér stað á trúboðssvæðinu.
Trúboðarnir kveðja heimili sín og ástvini og
fara til viltra þjóða til að flytja þeim fagnaðar.
erindið. Þeir yfirgefa föðurland sitt og öll
nútíðar þægindi lífsins til að setjast að mitt á
rneðal villidýra og villimanna, þar sem drepandi
hitasóttir eru tíðar og fólkið fult af hjátrú og
göldrum. Svo vinna þeir af öllum kröftum
seint og snemma til að létta neyð fólksins og
leiða það til þekkingar á Frelsara mannkynsins,
Jesú Kristi.
Já, trúboðarnir þurfa óbilandi kjark og ör.
ugga trú á Guðs fyrirheitum, til að geta staðist
erfiðleika þá, sem þeir mæta. Þeir verða að
treysta Guði að hann varðveiti þá gegn um all-
ar hættur. Þeir fela honum starf sitt og fram-
för þess. Drottinn bregst þeim heldur ekki.
Hann varðveitir þá og svarar bænum þeirra.
Hér er lítið eitt minst á reynslu sumra trúboð-
anna.
C. H. Parker, sem starfaði lengi meðal villi-
rnanna á Suðurhafseyjunum segir svo frá:
Trúboðar vorir horfast í augu við dauðann,
svo að segja við hvert fótmál. Þeir þora ekki
að neyta fæðu þeirrar sem heiðingjar matbúa
af ótta fyrir að hún sé eitruð, af sömu ástæðu
geta þeir ekki etið hráan mat né drukkið vatn,
sem þeim er soðið. Þeir geta ekki einu sinni
látið vatnsflöskur sínar þar sem þeir sjá þær
ekki. Á Malakúla er einnig hætta af eitruð-
um örvum, spjótum og kúlum.
Bóksali einn starfaði langt uppi í landi í
Brazilíu, seldi og útbýtti bókum og blöðum.
Hann mætti mikilli mótstöðu. Tveir menn voru
keyptir til að myrða hann. Daginn sem þeir
ætluðu að fremja ódáðaverkið var hann á ferð
og vissi ekki af neinni hættu, en Guð gætti
þjóns síns. Á leiðinni varð hann að fara um
klukkutíma gang gegn um þykkan skóg. Þar
höfðu morðingjarnir ásett sér að ráðast á hann.
Hann hafði gengið aðeins mjög skamt er hann
fann knýjandi löngun hjá sér til að falla á kné
og biðja til Guðs. Svo hann kraup niður í
skógarkjarrið rétt við veginn og talaði þar við
sinn himneska föður svo sem svaraði hálfum
klukkutíma. Þegar hann var nýlega kominn
út á veginn aftur kom ríðandi maður til hans,
stöðvaði hann og spurði hvort hann hefði risið
upp frá dauðum. “Ertu virkilega lifandi,”
spurði hann. “Tveir menn voru keyptir til að
drepa þig, þeir hafa rétt farið fram hjá og eru
á undan þér á brautinni.” Ókunni maðurinn
vísaði honum á aðra braut, sem ekki var eins
hættuleg, og bóksalinn hélt áfram glaður í
anda og var brátt úr allri hættu.
Elder Stahl segir svo frá reynslu sinni fyrir
mörgum árum síðan:
“Við fluttum inn í litið hús í skógarrunni
nokkrum nálægt miðbiki Perú í Suður-Ame-
ríku, til að hefja þar starf meðal hinna viltu
íbúa þess ríkis. Við urðum að ryðja braut
margar mílur gegnum þykkan skóg og byggja
brýr yfir læki og sprungur, til þess að geta
sjálf kornist í gegn og flutt farangurinn. Þeg-
ar við komum inn í litla húsið í þessu vilta ná-
grenni kom okkur til hugar hvað við ættum nú
að gjöra ef enginn kæmi til okkar.
Einn góðan veðurdag kom til okkar heið-.
ingi með veikt barn. Það var aðframkomið, og
vonlaust um bata hvað mannlega hjálp snerti.
Við báðum Guð að lækna barnið, og það varð
heilt heilsu aftur. Faðirinn fór glaður heim
aftur og sagði nágrönnum sínum að Guðs fólk
lifði þarna í skóginum. Við fréttum seinna að
maður þessi væri einn af helztu galdralæknum
þess þjóðflokks. Eftir þetta komu menn af