Stjarnan - 01.08.1936, Blaðsíða 7

ST J ARN AN
63
vonskunni villa aÖra og villuráfandi sjálfir.
2. Tím. 3:1-5,31.
Sjötti spádóvmrinn, sem er svo siáandi upp-
fyltur á vorum dögum er afturförin í trúar-
efnum. Eitt af einkennum isíðustu daga sem
postulinn nefnir er að menn “elska munaðar-
lífiS meira en Guð, og hafa yfirskin guðhræðsl-
unnar en afneita krafti hennar.” Jesús setur
líka fram þessa aívarlegu spurningu: “Þegar
mannsins sonur kemur, mun hann þá finna trú
á jörðu?” 2. Tím. 3:1-5. Lúk. 18,8. “Og
þetta skuluÖ þér þá fyrst vita, að á hinum síð-
ustu dögum munu koma spottarar meS spotti,
er fram ganga eftir eigin girndum og segja:
Hvað verður úr fyrirheitinu um komu hans?
Því að frá því feðurnir sofnuðu stendur alt við
sama, eins 0g frá upphafi veraldar.” 2. Pét.
3:3,4. Þótt fjöldinn beri nafnið og fylgi ytri
siðum kristindómsins, þá hafa miljónir manna
verið rændir trú sinni á Guð, og trúin á inn-
blástur biblíunnar hefir verið eyðilögð. 1 flest-
um löndum hefir guðleysið hafið sig upp til út-
rýmingar söjnnuimi kristindómi. En minriist
þess að “þegar þér brjótið niður og eyðileggið
trú manna og lotningu hans fyrir því gnðlega
og kristilega og sviftið hann voninni um eilíft
líf,' þá hafið þér eyðilagt grundvöll þann, sem
félagslíf manna byggist á.”
Sjöundi spádómurinn sem uppfyltur er á
vorum tíma, er ura1 flutning fagnaðarerindisins
til allra þjóða heimsins. Jesús sagði: “Og
þessi fagnaðarboðskapur um ríkið, mun pré-
dikaður verða um alla heimsbygðina, til vitnis-
burðar öllum þjóðum og þá mun endirinn
koma.” Matt. 24:14. Það er undravert að at-
huga, að þrátt fyrir ímyndun Voltaires að
Biblían yrði ekki prentuð lengur, og þrátt fyr-
ir árásir guðleysingja og gagnrýnenda, þá er
meira prentað af Biblíunni nú heldur en nokk-
urri annari bók í heiminum. Bókin flytur nú
boðskap lífs og kraftar á nærri eitt þúsund
tungumálum, og trúboðar, sem ekki hafa mist
sjónar á krossfestum, upprisnum og komandi
frelsara, fiytja forlíkunarboðskap krossins í
nær því ölium löndum heimsins.
Biblían segir fyrir um ástand og atburði nú-
tímans. Vísindi, uppgötvanir, auðsafn og f jár-
mál, friðarþing og herbúnaður, glæpir og guð-
leysi, og útbreiðsla fagnaðarerindisins út um
heiminn, alt þetta eins og i einu hljóði vitnar
um a$ vér lifum á tíma endisins, að endurkoma
Krists er rétt fyrir höndum.
Jesús sté persónuiega upp frá Olíufjallinu,
og hann “mun koma á sama hátt og þér sáuð
hann fara til himin's,” sögðu englarnir við
lærisveinana. Post. 1:11. “Því að sjálfur
Drottinn mun með kalli, með höfuðengils raust
og með básúnu Guðs stíga niður af himni, og
þeir sem dánir eru í trú á Krist munu fyrst
upprísa, síðan munum vér sem lifum, sem eftir
erum, verða ásamt þeim hrifnir burt í skýjum,
til fundar við Drottinn í loftinu, og síðan mun-
um vér vera með Drotni alla tíma. “x. Þess..
4:15-17. Ský nam hann frá augum þeirra, og
um endurkomu hans er sagt: “Sjá, hann kem-
ur í skýjunum og hvert auga mun sjá hann.”
Opinb. 1 :J. Englar mynduðu skýið sem nam.
hann úr augsýn, og þegar hann kemur aftúr í
dýrð sinni, þá korna allir englarnir með honum.
Matt. 25:31. Fyr kom hann sem ungbarn og
var lagður í jötu í Betlehem. Nú kernur hann
sem konungur konunganna til að gefa öllum
lærisveinum sínum eilíft líf.
Biðjum af öllu hjarta eins og Drottinn
kendi oss: “Til komi þitt ríki, verði þinn vilji,
svo á jörðu sem á himni.”
R. F. Cottrell.
Fagnaðarerindíð á Nýju
Guineu
Fyrir 5 árum síðan var fjalllendi Nýju
Guineu alveg ókannað. En gullnámumenn
klifruðust yfir f jallgarðinn á austurströndinni,
og komu þá inn í nýtt og óþekt land, með smá-
hæðum og trjálausum dölum. Þar fundu þeir
líka fólk svo hundruðum þúsunda skifti, sem
hafði alt aðra lifnaðarhætti heldur en féiagar
þeirra, sem bjuggu niður við strendurnar. Fæð-
an var einungis það sem framleitt var af jörð-
unni, nema ef svo bar til að þeir gætu veitt
rottu eða eitthvað þessháttar. Fólkið kunni
vel garðrækt. Landið á þessu svæði er um
5—7 þúsund fet yfir sjávarmál. Loftslag er
svalt en ekki kalt. Fólkið er heldur lítið vexti,
það notar engan fatnað og er sæmilega heilsu-
hraust en ákaflega óhreinlegt.
Óþrifnaður, kæruleysi, sífeld stríð milli
þorpanna, voðaleg sár eftir örvar, sem ekkert
var við gjört, sorglegt ástand kvenna, vonleysi
æskulýðsins og hugsjónin um hver breyting
gæti orðið á öllu þessu fyrir áhrif fagnaðar-
erindisins, var sterk hvöt til að hjálpa þessu
fólki. Ásamt fleirum trúboðsfélögum þá
brugðu Sjöunda dags Aðventistar skjótt við og
stofnuðu starf þarna á Nýju Guineu.
W. G. Turner.