Velferð - 01.12.2007, Blaðsíða 15
c?
I léttum dúr
Bókin opnast alltaf á sama stað!
Hjartasjúklingur nokkur sagði eftirfarandi sögu fyrir
skömmu:
Fyrir nokkrum árum fór ég í uppskurð þar sem tengt var
fram hjá þröngum kransæðum hjarta. Skurðlæknir og
hjúkrunarfræðingur fræddu mig vel og fylgdu máli sínu
eftir með upplýsingabæklingum og þykkri fræðslubók um
gang sjúkdóms, endurhæfingu, lífslíkur sjúklings, hæfni,
getu o.fl.
Allt gekk eins og í sögu með uppskurð og líðan nema hjá
vinum mínum sem virtust ekki vita hvernig þeir ættu að
ræða þennan alvarlega sjúkdóm. Urðu sumir nokkuð
sorgmæddir og aðrir hikandi og stamandi er þeir spurðu
hvort þessu fylgdu verkir og þjáning eins og lífið yrði harla
slæmt og erfitt með þennan sjúkdóm ævilangt. Sumir
spurðu hikandi hvort ég gæti nokkuð gert hitt!
Ég sagði þeim frá líðan minni og að ég ætti mikla og góða
bók sem ég hefði á náttborðinu hjá mér. Hún væri gædd
þeirri náttúru að hver sem tæki hana í hönd sér sæi að hún
opnaðist alltaf sjálfkrafa á sama kaflanum: Um kynlíf!
Œ KAUPÞIN G
Úr handraða sr. Hjálmars Jónssonar, dómkirkjuprests
'Altt má áem oexJlim/M"
í síðasta tölublaði birtum við fáeinar stökur sem
voru um og eftir hjartaaðgerð sem sr. Hjálmar
gekkst undir í september árið 2004.
Jón Ingvar Jónsson sendi sr. Hjálmari stöku
kvöldið fyrir aðgerðina og síðan aðra
eftir vel heppnaða aðgerð:
Hjúkkur struku Hjálmar blítt
hann má ekki kvarta.
Allt er nú sem orðið nýtt,
æðar, blóð og hjarta.
Þá kom einnig skeyti frá
Sigrúnu Haraldsdóttur:
Oft þó brúkum illan sið
eiturvísna kokkar.
Öll þó vildum leggja lið
að lækna Hjálmar okkar.
Húrra.
Mikið var ég fegin að heyra frá Hjálmari,
og sjá að læknarnir skáru ekki burt
kímnigáfuna!
Aftur kvað svo Jón Ingvar:
Presti ekkert var í vil,
veikum stóð á grunni,
líf sitt þakkar líkast til
læknamafíunni.
ortar
Við líparítnámuna í Hvalfirði.
Ljósmynd: Rafn Hafnfjörð
Velferð 15