Litli Bergþór - 01.07.2014, Blaðsíða 43

Litli-Bergþór 43
Frá kveðjuhófi í Skálholtsskóla 29. maí 2014
eins og hægt er. Vonandi ber þeim gæfa til að hlusta
á góð ráð.
Við erum sannfærð um að það er nauðsynlegt fyrir
staðinn að búskapnum sé haldið áfram hér í svipuðu
horfi og verið hefur, a.m.k. 10 til 15 ár til viðbótar.
Það myndi gefa ráðamönnum staðarins svigrúm til að
taka vel ígrundaðar ákvarðanir um framtíðarskipulag
staðarins.
Búskapnum fylgir líf og athafnasemi, sem lífgar
upp á staðinn og bætir við það sem hér er að sjá
og upplifa fyrir ferðamenn og styrkir atvinnulíf í
sveitinni. Bóndinn er alltaf á staðnum og tiltækur og
búskapnum fylgja öll tæki og áhöld, sem nauðsynleg
eru til að halda umhverfi staðarins snyrtilegu. Það er
allt annað að sjá ræktarleg tún og snyrtimennsku á
jörðinni heldur en sinu og órækt og væri sorglegt ef
hún drabbaðist niður.
Ég er líka sannfærður um að það er jákvætt að bóndinn
sinni einnig meðhjálparastörfum í kirkjunni, því með
því móti fylgist hann betur með því sem þar fer fram
og getur betur tekið tillit til þess. Það varð eins og
þegjandi samkomulag um það við sr. Guðmund þegar
við fluttum hingað, að ég tæki við meðhjálparastöðunni
af Birni Erlendssyni og ég hef haft ánægju af því
starfi. Það hefur ekki verið greitt sérstaklega fyrir það
frekar en fyrir önnur meðhjálparastörf, en auðvitað
hefur umfangið aukist mikið, sérstaklega síðustu árin.
Skálholtskirkja hefur í vaxandi mæli verið notuð af
öllum íbúum uppsveitanna t.d. vegna jarðarfara, og
annarra kirkjulegra athafna, sameiginlegra kóræfinga,
tónleika o.þ.h. enda sjálfsagt að nota þetta fallega og
hljómfagra hús sem mest.
Blaðamaður getur ekki annað en tekið undir þetta,
það hefur einnig verið einstaklega ljúft að fylgjast
með og njóta starfa Guttorms í
kirkjunni. Hjálpsemi og lipurleiki
í öllum samskiptum hefur einkennt
samstarf hans við sveitungana og
gesti staðarins.
L-B: Átti heilsubresturinn ein-
hvern þátt í þeirri ákvörðun ykkar
að hætta búskap?
Guttormur: Jú, ég fékk hjartaáfall
í maí 2008 og síðan hefur maður
auðvitað oft spurt sig að því hvað
rétt væri að gera. Ég hef þurft
að læra að halda aftur af mér,
sérstaklega á álagstímum, og ég
verð fljótt þreyttur ef á reynir. Það
koma þeir tímar í lífinu að það þarf
að endurmeta stöðuna og finna leið
til að halda þeim bestu lífsgæðum
sem hægt er að ná. Það er ekki gott
að ofgera sér, maður endist skemur
þannig. Og ef við á annað borð
ætlum að skipta um starfsvettvang er betra að gera það
fyrr en seinna.
Við sögðum upp um síðustu áramót og náðum að
selja kvótann okkar fyrir jól, áður en verðið féll.
Það er ekki vandamál að losna við kýr núna, þegar
leyft er að framleiða eins og hver getur og allt
afurðastöðvaverð borgað. En við höfum sagt kirkjuráði
að við munum hinkra með að selja kýrnar þar til eftir
kirkjuráðsfundinn, sem verður nú í vikunni, þar sem
væntanlega verður ákveðið um framhaldið. Það væri
ekki auðvelt fyrir nýjan bónda að þurfa að kaupa allar
kýrnar í upphafi.
Við keyptum okkur íbúð í Mosfellsbæ en að öðru
leiti er framtíðin óráðin. Við erum samt bjartsýn á að
okkur leggist eitthvað til. Signý hefur mikla reynslu
sem kennari og ég reyni að finna mér eitthvað starf
sem hentar. Ég reikna þó ekki með að ég hafi áhuga
á bifreiðasmíðinni aftur, sem ég stundaði áður en ég
hóf búskap.
Og á þessum bjartsýnu nótum kveður blaðamaður
Litla-Berþórs Skálholtsbændur þakkar fyrir ánægju-
legt spjall og óskar þeim velfarnaðar á nýjum
vettvangi.
Geirþrúður Sighvatsdóttir
P.S Viðtalið við þau Signýju og Guttorm var tekið
í apríl 2014, um það leyti sem staða ráðsmanns
í Skálholti var auglýst. Um 15 manns sóttu um
starfið og um miðjan maí var gengið frá ráðningu
nýrra bænda á Skálholtsbýlinu. Þau heita Jóna
Þormóðsdóttir og Ásgeir Ásgeirsson og voru
áður með búskap í Álftafirði, en hafa ekki verið
við bústörf í nokkur ár. Hún er búfræðingur frá
Hvanneyri.