Fréttablaðið - 14.03.2019, Blaðsíða 64

TÓNLIST
Giuseppe Verdi: La Traviata.
Uppfærsla Íslensku óperunnar.
Hljómsveitarstjórn: Bjarni Frí-
mann Bjarnason. Leikstjórn:
Oriol Tomas. Leikmynd: Simon
Guilbault. Búningar: Sebastien
Dionne. Lýsing: Erwann Bernard.
Myndband: Felix Fradet-Faguy.
Danshöfundur: Lucie Vigneault.
Aðalhlutverk: Herdís Anna
Jónasdóttir, Elmar Gilbertsson
og Hrólfur Sæmundsson. Kór og
hljómsveit íslensku óperunnar.
Eldborg í Hörpu
laugardaginn 9. mars.
Nemendur í tónmennt í skóla í
Bandaríkjunum voru einu sinni
fengnir til að fara á óperuna La
Traviata eftir Verdi og gera um
hana stutt verkefni. Einn nemand­
inn misskildi óperuna hrapalega,
því hann hélt að hún væri grín­
ópera. Honum fannst það hljóta að
vera, því aðalpersónan, Víóletta,
væri með berkla, en tækist samt að
syngja fullum hálsi fram í andlátið.
Það er sannleikskorn í þessu, eins og
hjá Ceciliu Bartoli, sem heyra má á
Spotify syngja hluta úr La Traviata.
Söngurinn er svo fullur af lífi og
ferskleika að það skýtur skökku við.
Berklar leggjast yfirleitt á lungun og
það væri kraftaverk ef hægt væri að
syngja með slíkan sjúkdóm á loka­
stigi. En í tilfelli Herdísar Önnu Jón­
asdóttur í aðalhlutverki í uppfærslu
Íslensku óperunnar sem frumsýnd
var um helgina, trúir maður þessu.
Hún virtist brothætt og viðkvæm.
Söngurinn var vissulega tær, fal­
legur og gæddur viðeigandi þrótti,
en túlkunin var samt sem áður
eilítið kuldaleg. Blæbrigðin voru
útfærð af hófsemi og ákveðinni
fjarlægð. Fyrir bragðið smellpass­
aði frábær söngkonan í hlutverk
deyjandi konu sem er búin að fá
nóg af lífsstíl sínum sem gleðikona
og þráir ákjósanlegri tilvist en veit
að leikurinn er tapaður. Útkoman
var beinlínis átakanleg.
Á móti henni lék Elmar Gilberts­
son. Öfugt við Herdísi var söngur
hans ástríðuþrunginn og litríkur.
Leikur hans sem hinn blóðheiti
en auðtrúa elskhugi, Alfredo, var
sannfærandi. Röddin var dásam­
lega fögur, fullkomlega mótuð og
unaðsleg. Það bókstaf lega sópaði
að Elmari í hlutverkinu.
Ta lsver t síðr i va r Hrólf u r
Sæmundsson sem faðir Alfredos.
Hann spilar minni en samt mikil­
væga rullu í sögunni, því hann eyði­
leggur samband sonar síns og Víól­
ettu, en sér eftir öllu saman þegar
það er orðið of seint. Hrólfur hefur
átt betri daga. Söngur hans á frum­
sýningunni var bældur og leikurinn
stífur. Kannski háði sviðsskrekkur
eða annar krankleiki honum; hann
getur gert betur en þetta, eins og
hann hefur margoft sannað. Von­
andi á hann eftir að hrökkva í gang
á næstu sýningum.
Aðrir söngvarar stóðu sig prýði­
lega. Hrafnhildur Árnadóttir er að
mati undirritaðs rísandi stjarna,
hún var stórfengleg á Vínartón­
leikunum síðustu og stóð sig með
miklum ágætum nú. Sigríður Ósk
Kristjánsdóttir var einnig með allt
á hreinu, og sömu sögu er að segja
um Snorra Wium, Odd Arnþór Jóns­
son og fleiri.
Kór Íslensku óperunnar naut sín
undir stjórn Magnúsar Ragnars­
sonar. Söngur hans var þéttur og
flottur, hljómmikill og hreinn; hann
hefur aldrei verið betri. Hann var í
hlutverki partígesta og það vantaði
ekki stuðið. Hljómsveitin var líka
afburðagóð, samspilið nákvæmt og
kröftugt undir öruggri stjórn Bjarna
Frímanns Bjarnasonar. Bjarni er
auðvitað ekki bara hljómsveitar­
stjóri, heldur ber ábyrgð á því að
allir, bæði hljóðfæraleikarar og
söngvarar, séu samtaka og tónlistin
í heild búi yfir réttu stemningunni.
Það er til marks um fagmennsku og
hæfileika hans að flæðið í tónlistar­
flutningnum var í senn grípandi og
glæsilegt; maður gleymdi stund og
stað.
Leikstjórn Oriol Tomas var lif­
andi; hvergi var dauður punktur
(nema í tilviki Hrólfs). Atburðarásin
var óheft, spennan ávallt áþreifan­
leg og sífellt eitthvað athyglis­
vert sem bar fyrir augu. Búningar
voru fagrir og listilegir, eggjandi
dansar voru punkturinn yfir i­ið.
Sviðsetningin var sérkapítuli út af
fyrir sig, kóreógrafían flott og rann
ágætlega saman við leikmyndina.
Hún var skemmtilega abstrakt,
vængir og risastórar pallíettur sem
á var varpað síbreytilegum litum
og myndskeiðum. Lýsingin skapaði
líka hverja litasinfóníuna á fætur
annarri. Útkoman var töfraheimur
– akkúrat eins og ópera á að vera.
La Traviata er enn ein glæsiupp­
færsla Íslensku óperunnar síðan
Steinunn Birna Ragnarsdóttir tók
við stöðu óperustjóra fyrir nokkr­
um árum. Hún hefur svo sannarlega
staðið sig með sóma.
Jónas Sen
NIÐURSTAÐA: Snilldarleg tónlist
Verdis nýtur sín oftast til fulls
í magnaðri uppfærslu íslensku
óperunnar.
Full af töfrandi söng og
ómótstæðilegum litum 
Stórstjörnur sýningarinnar, Elmar Gilbertsson og Herdís Anna Jónasdóttir. Frábær söngkona smellpassaði í hlutverkið og rödd hans var dásamlega fögur. MYND/ÍSLENSKA ÓPERAN
Grand Hótel Reykjavík
21.-22. mars
Skráning fer fram á www.strandbunadur.is
Fimmtudagurinn 21. mars
Föstudagurinn 22. mars
Heiti málstofa og námskeiðs:
• Umhverfis- og öryggismál í sjókvíaeldi
• Þróun í fiskeldi
• Framfarir í laxeldi
• Þörungarækt á Íslandi – Tækifæri í framtíðinni eða
iðnaður dagsins í dag?
• Salmon Farming in the North Atlantic
• Algae Culture Extension Short-course
Heiti málstofa:
• Meginstraumar í strandbúnaði: Tækifæri til vaxtar
• Vinnsla, flutningur og markaðssetning eldisfisks
• Áskoranir og tækifæri í skeldýrarækt á Ísland
• Tækniþróun – Landeldi
• Tækniþróun – Hafeldi
Stærsti árlegi vettvangur allra sem starfa í strandbúnaði
Afhending gagna 09:00
www.strandbunadur.is
1 4 . M A R S 2 0 1 9 F I M M T U D A G U R32 M E N N I N G ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð
MENNING
1
4
-0
3
-2
0
1
9
0
4
:5
8
F
B
0
7
2
s
_
P
0
6
4
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
7
2
s
_
P
0
6
1
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
7
2
s
_
P
0
0
9
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
7
2
s
_
P
0
1
2
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
tio
n
P
la
te
re
m
a
k
e
: 2
2
8
E
-B
7
A
8
2
2
8
E
-B
6
6
C
2
2
8
E
-B
5
3
0
2
2
8
E
-B
3
F
4
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
9
A

F
B
0
7
2
s
_
1
3
_
3
_
2
0
1
9
C
M
Y
K