Fonnið - 01.10.1921, Page 2

blaðið komi út á tíma, þá vonum vér
að fólk bleimi oss ekki fyrir það,
enda verður það þá fyrir einhvern
akksídent, t. d. að vér rennum út af
pappírnum, en það verður bætt upp í
næsta númeri með tvöföldu toníki.—
Að svo mæltu sendum vér frá oss
fyrsta kopíið af Fonninu og höfum
vér dísædað að það komi út tvisvar í
mánuði fyrir tíma.
Lúkkát
Vér horfum á fiðrildi og fuglanna
mergð
sem flögra um löndin til bjargar,
og náttúran öll er á flugi og ferð
með framkvæmdir stórar og margar.
En maðurinn réttir út hikandi hönd
og horfir með kvíða á framtíðar lönd.
Vér finnum í bænum er brýnasta
þörf
á blaði sem deiðfinni klórar,
vor framsóknarþrá er svo dæmalaust
djörf
og draumsjónir andans svo stórar
og þjóðræknis tilþrifin tryggja vorn
sess
með tilstilli ritstjóra læknis og prests
Vér sjáum að fólk er á lífinu leitt,
sem labbar hér þögult um bæinn
og til eru menn sem að treysta’ ekki’
á neitt,
og trúa’ ekki’ á ljósið og daginn;
oss langar að kveða svo kröftugan
brag
að karlarnir þekki sinn upprisu dag.
^jHemíoím
Ein fyrir mér sem öðrum verð ég
að bera hönd fyrir höfuð mér ef á
mig er leitað ófyrirsynju, þá mér
þyki slíkt leiðinlegt, óheiðarlegt og
ósæmilegt og ætti helst ekki að eiga
sér stað ef mögulega verður hjá
komist.
Lókal Nótur
Lon sósíal var nýlega haldið í
kirkjugarðinum og var þar mikið
krát. Aðal prógrammið var díbeit á
milli Dr. Jóhannesson og Rev. Leo.
Jón Jónsson kom til borgarinnar í
gær á þeirri bleiku og sagði hann
rótina röff austan trekks og mikið
trobbel við að opna geiturnar á leið-
inni.
Editorinn að Fonninu var innveit-
aður fyrir söpper hjá bankamanitj-
ernum á föstudagskvöldið ásamt Rev.
Leo og eru þeir figgeraðir fyrirmestu
fiókætur í táninu. Söpperinn fór næs
fram og var ekkert expensis sparað.
Mr. Djonson fór ofan á stasjón í
morgun að sjá konuna sína af.
Borgin er vel söpplæuð með Dok-
tóra sem stendur, því nú hefur Dr.
Hjaltason lókeitað hér aftur, en Dr.
Broughton sett upp offis í Invúdd.
Dr. Jóhannesson trítar köstímers í
restrúminu eins og áður.
Skonkar gerðu reit á Lundar í
vikunni sem leið og vöknuðu allir við
óttalegan stink; einn skonkurinn
sníkaði inn um kjallaraglugga á prí-
vat húsi, en til að seiva boður, tók
einn smart gæ byssu og skaut hann í
hausinn. Nú eru margir dagar síðan
en ennþá getur maður fílað stinkinn.
Hér hefur gengið hellirigning
fyrir tíma og eru götur borgarinnar
voða sloppí, en kuldar miklir um
nætur, og ef þessu heldur áfram,
segja veðurfræðingar að bráðum
muni frjósa upp fyrir gott.