Eiðakveðja - 01.09.1929, Blaðsíða 10

-4-
Ef litið er frá versluninni5 sem snertir alla
lands'búa, til atvinnuveganna, sem Þá voru eirgongu
sjávarútgerð og landbúnaður, Þá var Jóni Eiríks-
syni ekki siður Þar að mæ'ta. Hann samdi ýmsar
merkar ritgérðir um Þau mál. Hann skrifaði umsalt -
gjörö, um hválveiði, um veiði og verkun á laxi og
síld, um garðyrkju á íslandi, um lífgun druknaðra
manna og gléira. Hann sá um útgáfur ymsra merkustu
bóka, sem'út hafa komið eftir íslenska höfundasíð
ari alda og jók ágæti Þeirra með leiörjettingum
og lagfæringumi eða með Því að rita fyrir Þeim for-
mála, sem höfðu eins mikið gildi og bókin sjálf.
Af Þessum bókum má nefna Kirkjusögu Finns biskups;
Ferðabók Eggerts ölafssonar og Um viðreisn Islandp,
sem t'alin er vera að meira leyti verk Jóns en höf
undarins Páls Vídalíns. Einnig sá hann um útgáfu
ferðabókar' éftir Olaf Olavius og er formálinn,sem
hann akrifaði fyrir Þeirri bók, sjerstaklega merk -
ur.
Allar Þessar bælcur f jalla um sögu Þjóðarinnar
og landsins. Og alstaðar kemur fram skörp Þekk-
ing hans á hvorutveggja. En eitthvert besta dæmi
uíí brennandi áhuga hans á endurreisn og framförum
Þjóðarinnar kemur fram við stofnun Hins islenska
lærdómslistafjelags. ölafui’ Ölafsson, sem Þá var
i Hafnarháskóla, en siðar varð prófessor við skól-
ann á Kongsbergi i Noregi, segir frá Þeim tildrög-
uih. Hann og annar stúdent islenskur áttu frum-
kvæði að stofnun fjelagsins. 1 fyrstu hugsuðuÞeir
sjer eingöngu að glæða visinda- og bókmentasmekk
Islehdinga. - Þeir færðu Þessa ætlan sína i talvið
fleiri isl. stúdenta og var hehni vel tekið. En
öllum kom saman um Það, að Þá vantaði Þann styrk
og Þáö áthvarf, er slikt fjelag Þyrfti að eignast,
ef Þvi ætt'i'að verða auðið langra lifdaga og nokk-
urra afrek'sverka.
Og Þeir treystu engum á borð við Jón Eiriksson,
Ölafur var hónum einna handgengnastur og fór Þvi
heim til hans óg sagði honuim, hvað Þeir hefðu i