Eiðakveðja - 01.09.1929, Blaðsíða 63

Eiðakveðja - 01.09.1929, Blaðsíða 63
-57- ir eru hverfulir. Þá um vorið er kristni lögtekin hjer á landi. Þá er ólafur konungur frjettir Það, verður hann svo glaður, að hann veitir brottfarar leyfi öllum íslendingum, er hann hafði í gisling haft. Kjartan vill nú brott 03 halda honum Þá hvorki samvistir við Ingibjörgu nje fagurmæli korungs. Ingibjörg gefur Kjartani að skilnaði moturinn fegra Segir hún Það skuli vera bekkjargjöf hahs til Guð- rúnar. Má af Því ráða, að Kjartan hafi gjört upp- skátt um ástir Þeirra Guðrúnar, en Það hefði hann tæplega gjört, ef honum hefði verið hugleikið að ganga að eiga Ingibjörgu. Konungur gefur Kjartani að skilnaði sverð gott. Var Það búið mjög og hinn besti gripur. Marga hluti hafði konungur stórvel gjört til Kjartans, og skiljast Þeir með kærleikum.Með -slík- ar virðingar heldur Kjartan nú til Islands. Per hann að vist til föður síns. Þau Bolli og Guðrún búa Þá að Laugum. Kjartan frjettir nú gjaforö Guðrúnar. Ekki sáu menn hann bregða sjer við Það. Líklegt er Þó, að hann hafi borið harm sinn í hljóði, sem hraustum dreng sæmdi, Þar sem fóstbróðir hans á hlut að máli. Ekki er að sjá, að hann láti sig konuvalið miklju skifta. Hann tekur að kalla má Þá fyrstu, sem á vegi hans verður, líklega til Þess að hefna sín á Guðrúnu, sýna henni, aó hann ætli sjer ekki að trega hana æfilangt. Er Það og sönntin fyrir beiskju hans til Guðrúnar, og nokkurskonar hótun um að gjalda liku likt. Frændfólkið er neytt til að umgangast hvert ann að. ösvifur og ólafur eru vinir góðir og halda upp- teknum hætti um heimboð. Pundum hvorratveggja hjón- anna ber saman i heimboði ölafs. Þar verður leik- völlur heimsku og harma. Kjartan gengur fram hjá Guðrúnu, sýnir henni jafnvel litilsvirðingu, en Hrefnu, konu sina, hefur hann til skýjanna.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Eiðakveðja

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eiðakveðja
https://timarit.is/publication/1329

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.