Eiðakveðja - 01.09.1929, Blaðsíða 65

Eiðakveðja - 01.09.1929, Blaðsíða 65
-59- 'bóndanum til Þess að rifta kaupunum og selja sjer landið. Þetta frjettir G-uðrún. Hún sjer nú, að Kjartán . vill Þau brott, Það skyldi honum Þó aldrei takast. En nú eru góð ráð dýr. Hún eggjar mann sinn fast- lega að drepa Kjartan, Að vonum vill Bolli ekki heyra slíkt og gengixr Þá jafnan í brott.En vilji Guðrúnar er sterkur-, Þegar hann beinist aliur í ákveðna átt, er ekki að furða, Þótt hún nái valdi yfir manninum, sem ann henni heitar en eigin lífi. Hún hótar honum skilnaði. í hajnförum sínum tekur Guðrún ekkert eftir Því, hvaða ódaanaverk hún er að vinns.. Með vígi Kjartans hygst hún að hefna sin á Hrefnu, og henni er meiri svölun að vita af Kjartani á helvegum, heldur en að önnur kona njóti ástar hans. Guðrún kemur ár sinni svo fyrir borð, að Bolli vegur Kjartan. Þá er Bolli kemur frá víginu, gengur Guðrún á móti honum og spyr, hve framorðið sje. Bolli kvað Þá nær nóni dags. "Mikil eru hermdarverk", segir Guð- rún, "Eg hefi spunnið tólf álna garn, en Þú hefir vegið Kjartan". Að líkindum hefir Þráður sá verið bláÞráðóttur, Þótt vald hennar yfir r.jstum og log- andi tilfinningum sje yfirnáttúrlegt. Bolli og Guð rún reisa bú í Tungu eftir Þessa atbjxrði. Þau eign ast son, er Þorleikur er nefndur. Auðvitað fer ekki hjá Þvi, að Kjartans verði hefnt. ölafur reynir að afstjTva vigum. Kveðxxr hann sjer Kjartan ekki að bættari, Þótt Bolli sje veginn En eftir dauða Öl5>fs ráðast synir hans til bróðixr- hefnda. Þeir fará að Bolla með liðsafnað, Þar sem Þau Guðrún eru tvö i seli. Bolli biðixr Guðrúnu að ganga frá bardaga Þeirra Gjörir hún Það og Þó nauðug. Henni hefði annars verið trúandi til að gripa til vopna og ganga fram til bardagans við hlið Bolla. En hann vill ekki láta konu sina horfa á svo ójafnan leik.Hann hefir áður reynt slikt sjálfur. En er bardaganum er lok- ið, gefur Guðrún sig á tal við vegendurna. Til
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Eiðakveðja

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eiðakveðja
https://timarit.is/publication/1329

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.