Kraftur - 01.01.2014, Blaðsíða 12

23
Kraftur
15 ára
22
Kraftur
15 ára
Hún segir aðgerðina sjálfa hafa tekið um sex klukku-
stundir, þ.e. að fjarlægja bæði brjóstin og setja svokallaðan
„vefja-þenjara“ undir húðina til að undirbúa uppbyggingu
nýrra brjósta. Þannig er teygt á húðinni nokkrum sinnum
fram að því að Svanhildur fær sjálfa brjóstapúðana. „Ég var
svo lánsöm að hægt var að nota mínar geirvörtur og þess
vegna þarf ég ekki að láta tattúvera þær á mig eins og svo
margar konur þurfa,“ bætir hún við og útskýrir að þegar þessu
ferli ljúki verði varla hægt að merkja að hún sé með upp-
byggð brjóst en ekki þau upprunalegu. „Í raun skiptir þetta
mig litlu máli. Ég hef verið hrædd við þau síðan systir mín
greindist, fannst eins og ég væri með tifandi tímasprengjur
framan á mér. Og eftir að barnsfaðir minn dó þá breyttist al-
gjörlega mitt hugarfar varðandi það hvað heilsan mín skiptir
miklu máli. Kannski óþarfa hræðsla en þetta var mitt val.“
Svanhildur segir sér hafa létt mikið þegar aðgerðin var að
baki. „Auðvitað var þetta sárt,“ svarar hún aðspurð um eftir-
köstin. „Eftir aðgerðina var ég með fjögur svokölluð „dren“
til að fjarlægja vökva og það er heilmikið mál allt í kringum
það og oft sýkingarhætta.
Mér fannst hrikalega erfitt að vera með þau, ég losnaði við
síðasta drenið 15 dögum eftir aðgerð. Ég var heppin – enda
hefur ekkert óvænt komið uppá. Ég verð eins og ný innan
skamms,“ segir hún og brosir breitt.

„Á leiðinni heim af spítalanum
urðum við að koma við í
apótekinu til að sækja lyfin
mín, heil ósköp af verkja- og
sýklalyfjum, og 6 dögum eftir
aðgerð þurfti ég að fara í
mátun út í bæ og kaupa mér
þrýstingsbrjóstahaldara“
Viðtal
Svanhildur segist ekki hafa farið var-
hluta af ástandinu á Landspítalanum
og oft hafi henni fundist hún beinlínis
vera fyrir. „Ég var tvo daga á spítalanum,
eða fór heim á þriðja degi og fékk að vita
að beðið væri eftir rúminu mínu þar.
Ég fór svo með fjórfalt dren á sjúkra-
hótelið við Ármúla sem einnig er rekið
sem venjulegt hótel. Það þýddi að ég
varð að brölta með allar snúrurnar,
sárveik, í morgunmat með venjulegum
gestum! Ég hafði hvorki vilja né orku
til að standa í því og fór heim eftir þrjá
daga þar. Á leiðinni heim af spítalanum
urðum við að koma við í apótekinu til
að sækja lyfin mín, heil ósköp af verkja-
og sýklalyfjum, og 6 dögum eftir að-
gerð þurfti ég að fara í mátun út í bæ
og kaupa mér þrýstingsbrjóstahaldara.
Þetta reyndi mjög á mig svona veika. Af
hverju eru lyfin ekki afgreidd frá apó-
teki spítalans og af hverju var ekki boðið
uppá þjónustu við að kaupa brjóstahald-
arann á spítalanum? Það ætti að vera
lítið mál að bjóða þessa þjónustu og
spara sjúklingunum mikil óþægindi í
leiðinni. “

Svanhildur segist líta framtíðina björt-
um augum. Hún er langt komin með
viðskiptafræðinám og vinnur í fyrir-
tækjadeild Northwear. Þá gekk hún til
liðs við stjórn Krafts síðastliðið vor og
er nú gjaldkeri félagsins.

„Ég hjálpaði til með tímabundin verk-
efni hjá FKA – félagi kvenna í atvinnu-
lífinu - en framkvæmdastjóri FKA var
áður framkvæmdastjóri Krafts og benti
mér á þetta góða félag og lét þess getið
að reynsla mín myndi nýtast vel hjá
félaginu. Í kjölfarið ákvað ég að gefa
kost á mér og sé ekki eftir því,“ segir hún
og kveðst sannarlega hafa viljað geta
nýtt sér þá þjónustu sem Kraftur hefur
uppá að bjóða þegar hún gekk í gegnum
þá lífsreynslu sem greint hefur verið
frá. „Ég hefði t.d. viljað hafa bókina sem
Kraftur var að gefa út „Þegar foreldri
fær krabbamein“ auk þess sem það
er svo ótal margt sem Kraftur getur
gert fyrir ungt krabbameinsveikt fólk
og aðstandendur þess,“ segir hún og
talar um að öll þessi lífsreynsla hafi
vissulega breytt lífsviðhorfum hennar
og barnanna. „Ég hefði gjarnan viljað að
börnin mín hefðu ekki þurft að upplifa
svona mikla sorg, það að þurfa að segja
börnunum að pabbi þeirra sé dáinn
er það erfiðasta sem ég hef upplifað á
lífsleiðinni. Sjálf er ég lánsöm að hafa
ekki greinst með krabbamein en engu
að síður hefur sjúkdómurinn snert mig
harkalega á annan hátt. Þeirri reynslu
vil ég miðla til annarra og láta þannig
gott af mér leiða.”

1. Svanhildur ásamt eiginmanni sínum
Ranald Jack Haig og börnunum þeirra.

2. Móðir Svanhildar, Ragnhildur Björns-
dóttir, sem lést fimmtug úr brjósta-
krabbameini.
2
1