Kraftur - 01.01.2014, Blaðsíða 23

45
Kraftur
15 ára
44
Kraftur
15 ára
Fyrstu hugsanir/viðbrögð?
Fyrstu viðbrögð við fréttunum voru þær að ég upplifði mikið sjokk. Ég man að
við fyrstu tilkynningu þá tók ég klukkutíma í sjokk. Fjölskyldan varð skíthrædd
og það var mjög erfitt. En svo fór ég og las mér eins mikið til um þetta og ég gat.
Einhvern veginn fór ég svo fljótlega í þá hugsun að þetta væri verkefni sem ég
þyrfti að klára. Ég talaði við lækna sem sögðu að þetta væri auðvelt og það gaf mér
mikla von. Fyrst spurði ég líka sjálfa mig hvort fótboltasumarið væri búið. Ég var
komin á svo gott ról persónulega, komin á gott skrið með landsliðinu og allt gekk
vel. Þannig að eftir smá umhugsun spurði ég hvort við gætum ekki frestað þessu
þangað til fótboltasumarið væri búið. En svo talaði ég við blóðmeinarfræðinginn
minn og hann kom með allar hörðu staðreyndirnar og þá fékk ég aftur sjokk yfir
því hvað þetta væri alvarlegt. Það var smá sjokk þann daginn, en svo bara áfram
með verkefnið. Ekkert annað í boði.
Hvernig fer meðferðin fram?
Á tveggja vikna fresti á föstudögum fer ég í fjóra tíma í abvd lyfjameðferð. Fæ lyfin
og fæ að fara heim. Eftir fyrstu fjögur skiptin þá varð ég slöpp í u.þ.b. fjóra daga.
En nú í síðustu tveimur þá er ég kannski slöpp í sex daga. Þegar ég segi slöpp þá
er ég samt ekki alveg búin á því. Erfitt að útskýra en mér er ekki beint óglatt, þetta
er aðallega lystarleysi og þreyta sem ég finn. Ég fer heim legg mig og svo ef það er
æfing þá mæti ég. Ég held að ég geti talið þær á fingrum annarrar handar æfingarn-
ar sem ég hef sleppt út af þessu. En á móti þá kann maður svo vel að meta góðu
dagana, þar sem maður er 100% og getur tekið almennilega á því á æfingum. Núna
á ég eftir tvær lyfjagjafir í viðbót og fer þá í skanna í Danmörku og þá kemur í ljós
hvort ég fer í fjórar í viðbót eða átta. Þetta var sett upp sem 16 skipti í heildina en
ef ég svara meðferðinni vel þá verða þetta 12 skipti.
„Ég mæti á allar
æfingar og hef
byrjað alla leiki í
sumar fyrir utan
tvo sem ég kom inn
á sem varamaður í
og ég missti af einum
leik vegna smá upp-
skurðar“
Þú ert búin að halda áfram að æfa
og keppa í sumar, ákvaðstu strax að
halda áfram eins og ekkert hefði í
skorist og hvernig gekk það?
Mér fannst það óþægilegast þegar ég
var fyrst að fá fréttirnir um það versta
sem gæti gerst, ég vildi ekkert heyra
það. Það var eins og að ég yrði að hætta.
En ég hélt áfram og fann ekkert fyrir
neinu og hef ekkert fundið það enn,
eða jú ég hef ekki sama þol en ekkert
þannig að ég yrði að hætta. Ég mæti á
allar æfingar og hef byrjað alla leiki í
sumar fyrir utan tvo sem ég kom inn
á sem varamaður í og ég missti af ein-
um leik vegna smá uppskurðar. Þegar
ég kom inn á sem varamaður þá var ég
einu sinni að koma frá Danmörku og
einu sinni var leikur of nálægt meðferð
.
Hvernig gekk að spila þessa leiki?
Rosalega vel. Ég finn að ég hef ekki
sömu hlaupagetu og það er það eina
sem truflar; verð móðari og þreyttari
fyrr en áður og ég er orkuminni. En ég
var komin í þann klassa að þó ég missti
þol þá datt ég ekki niður í einhverja
meðalmennsku. Ég er enn að taka auka-
æfinguna til að verða enn betri. Ég er
líka í þannig í stöðu á vellinum að ég
kann svolítið að stjórna álaginu.
Hvernig hafa liðsfélagarnir tekið
þessu.
Fáranlega vel. Þær eru svolítið öðruvísi
en náunustu aðstendurnir. Það er allt
önnur stemmning á æfingu en heima.
Viðtal
1 Þar þurfum við svolítið að gleyma okkur og vera bara í
mómentinu á æfingunni. Það er t.d. gott að geta stundum
komið og sagt „þarf ég að byrja inn í reit, ég er með krabba-
mein“. Ég get gert þannig grín að sjálfri mér og sjúkdómnum
og það er oft gott. Það er líka oft gott að fá að koma úr þungu
andrúmslofti sem stundum skapast og vera í staðinn partur
af liði sem er t.d. að undirbúa sig fyrir leik og er ekkert að
vorkenna manni.
„Það er t.d. gott að geta studum
komið og sagt „þarf ég að byrja
inn í reit, ég er með krabbamein“
Æfir þú jafn mikið og aðrir í liðinu?

Já ég hef oftast æft meira ef eitthvað er. En ég fer til Silju
Úlfars og hleyp og lyfti með henni. Á Íslandi er ekkert rosa-
mikið verið að leggja á sig aukalega og leita út fyrir ramann
til að gera allt til að verða betri. Ég held áfram að æfa mig
aukalega. Ég veit að lyfjameðferðin tekur frá mér sprengikraft
og hraða en ég er búin að hugsa hvað ég geri eftir tímabilið
á næsta undirbúningstímabili. Þá get ég nýtt tímann meira
í tæknilega þætti og skipt prógramminu upp og þannig séð
hvað ég get gert meira af en áður og minna af en áður, því
ég hef alltaf sama tímann.
Hvað er búið að vera erfiðast í ferlinu?

Ég held að hingað til að erfiðast sé að vita ekki hvað taki
við. Verður þessi ótti alltaf til staður hvort ég fái hnúta hér
og þar? En það sem er erfiðast núna er að horfa á náunustu
aðstendendur og sjá þá upplifa þetta í gegnum mig. Þetta
tekur t.d. meira á mömmu heldur en mig. Það er eitt að því
erfiðasta að finna hvað aðrir eru stressaðir og hræddir, það
er eiginlega það erfiðasta í þessu öllu.
Sama hvernig fer, hvernig verður næsti vetur?
Ég fer í skannann 8. október og fæ þá vonandi að heyra að
ég eigi aðeins fjórar lyfjagjafir eftir. Annað hvort verður þetta.
21. nóv eða 16. jan sem ég fer í síðustu lyfjameðferðin og sama
hvað verður þá fer ég í gegnum þetta. Ef það er í nóvember
þá fer ég bara fyrr að stað aftur. Og á næsta ári byrjar undir-
búningstímabil hvernig sem fer. Mig langar út og ég set
stefnuna aftur þangað. En það fer eftir því hversu fljótt ég
næ mér af stað. En það er klárlega ætlun mín að komast
sem fyrst aftur af stað og ég set stefnuna eins fljótt aftur út
og ég get hvort sem það verður um vorið eða næsta sumar.
En það er markmiðið eða hvort ég tek næsta sumar heima
áður en ég fer út aftur. Út skal haldið, segir þessi kraftmikla
knattspyrnukona að lokum.

1. Æskuvinkonur. F.v. Erla Hrund Halldórsdóttir, Ragnhildur
Bjarnadóttir, Mist, Ólafía Sif Sverrisdóttir, Hallgerður Ragnarsdóttir
og Arnbjörg Baldvinsdóttir.
2. Jólamynd af fjölskyldunni. F.v. Edvard Ragnarsson, Darri Ed-
vardsson, Erla Edvardsdóttir, Silja Edvardsdóttir, Magnús Edvards-
son og Jóhanna Magnúsdóttir móðir Mistar. Fremst eru amma og afi
Mistar, Erla Charlesdóttir og Magnús Bjarnason.
3. Mist að sýna flotta fótboltatakta.
2
3