Alþýðublaðið - 17.03.1925, Blaðsíða 3

þessi eða hm þjóðin sitji á »vi*c-
ráðutn o. s. hrv. En þó að árang-
urinn sé lítiil, þá er hann þó
nokkur. Sumár smáþjóðirnar eru
í þann veginn að varpa af sér
vígbúnaðar- og hermensku okinu,
og er þar skemst að taka dæmi
at sambandsþjóð vórri, Ðónum,
sem nú hata til meðterðar
á löggjátarþingi sínu lagafrum-
varp um að afnema herskyldu
og létta af sér að mestu þeim
þunga útgjaidalið, sem árlega
fer hjá þelm í harlnn. í Svíþjóð
er hið sama uppl — algerð af-
vopnun —, þótt það dragist
sennilega lengur en í Danmörku,
enda er þar af meiru að taka.
Ástæðurnar íyrir afvopnunlnnl
eru fyrst og fremst að sýna, að
þessar þjóðir vllji ekki stuðia
e.ð ótriði, og svo í öðru lagi að
létta af almenningi þeim ógnar-
útgjoidum, sem vígbúnaðurinn
gieypir. Þar að auki má heita,
að menn séu sammála um það,
að þótt þessar smáþjóðir reyttu
sig inn að skyrtunnl um fjár-
tramiög til berbúnaðar, þá væri
þeim engin vörn ( herbúnaði
sfnum, et eitthvert stórveldanna
réttl út klóna eftir þeim.
Þannig er þá stefnan f þeim
löndum, ssm við höfum langmœst
farið eftir í löggjöf vorrl, full-
komin afvopnunarstetna, og við
íslendingar höfum verið svo
lánsamlr hingað til, að vlð höfum
verið lausir við hernaðarósómann,
bæðl þá siðferðiiógu splllingu,
sem vfða hefir af honum leitt, og
það fjárhagsböl, sem vígbúnaðar-
bagginn hefir verið þjóðunum.
Við erum svo iausir við það, að
hvergl er með einum stat í allrl
okkar iöggjöf ráð fyrir því gert,
að hér á tandi verði lögleidd
herskylda, en 71. gr. stjórnar-
skrárinnar leggur mönnum al-
ment á herðar að verjást inn-
rásarhsr. \
Hér er því tekin upp alger-
legá ný stofna f íslenzkrl lög-
gjöf, stefna, sem aðrar þjóðir
kcppa við að kveða niður, og
hér er engin hæverska höfð,
heldnr er hér farið fram á að
iöglelða víðtækari herskyldu en
sennilega þekkist f nokkru öðru
rfki, nema þá á ófriðartfmum.
Það er þessi atefna, s®m fhalds-
stjórnin fsierzka be’tir cér fyrir.
Húq veríur sjál sagt »fræg<
ELÞf SiíÍLÁöl®
MIM MHSMIMIMMIMSS
| Mikiö úrval 1
éjk af nýmóðlns fataefnum íyrir menn
0 og konup
i nýkomið.
| G. Bjarnason & Fjeldsted.
s
I
I
fyrír, iíkiega heimsfræg, en ég
ötufida hana ekki af þelri i frægð.
(Frh)
«
Ólafar Ölafsson
prentari
Et pér bafið ekki
þegar reynt Hrelns stanga-
sápu, þá íátið það ekki hjá
Ifða, þegar þér þvoið næst.
Hún hefir alla aömu kosti
og beztu erlendar stanga\
sápur og er auk þess íslenzk.
andáðist hér i bænum 6. þ. m.
Hann var fæddur 3. júní 1856
f Baidurshelmi f Atnarneshreppl
f Ey j aíjarðaraýslu. Nam hann
prentiðn { prentsmiðju Norðan-
fara á Aknreyri, fluttist sfðan
hingað suður um 1880 og vaon
fyrst f prentsmiðju Einars heltins
Þórðarsonar og síðar í Félags-
prentamiðjuunl, oft sem verk-
stjóri. Hann lét af prentstaifi
1897 og tók þá við umsjón lðn-
aðarmannahússlns og hafði hana
lengi á hendi. Víð prentverklð
var hann vandvirkur og reglu-
samur og afarhreiniátur og
smekkmaður hinn mesti. Hann
var og að jafnaði glaðiyndur og
gamansamur í vinahópi. Tví-
kvæntur var haan; hét fyrri
konan Helga Ólaísdóttir, ættuð
úr Skagafirði, en hin sainni
Anna Hafllðadóttir og llflr hún
mann slnn. Sonur Ólafs af tyrra
hjónabandi er Óskar blaðamaður
í Vesturhelml. Annar sonur Ólats,
Þórhallur að nafni, á heima hér
f bænum.
Ólafur heitlnn fylgdist vel með
f stjórnmálum og sklpaði sér
jatnan þar, sem frámsóknln var
hörðust, Fyigdi hann aíðustu
árin jaínan Alþýðaflokknum að
málum af áhugá og elnlægni.
Er það eftirtektarvert, því að
það er fátitt um aldurhnigna menn,
að þefr gangi til fylgis vlð Dýj-
ustu stjórnmáiaatefnuna, A.
Innlend tíðindi.
(Frá fréttastofunni.)
, Seyðisfirði 13. marz.
Goðafoss hrepti í fyrri viku
fárvlðri á milli Færeyja og Is-
lands. Reyndist skiFúm að for-
lest óþétt, og skemdist t Isvert
af vörum. Fór hér fram sjópróf
og vörurannsókn. A að gizka 15
tonn at vömnum var seit hér,
en nokkuð af hinum skemdu
vörum var sent áfram. — Frönsk
fiskiskúta frá Graveílnes kom
hingað f gærmorgnn. Hafðl
komið að henni leki í hafi. Var
hún skoðuð hér, og er álltlð
óvlst, að hún verði dæmd sjó-
fær. — Hér var tekinn þáttur i
minningarathömioni m«ð al-
mennri vinnustöðvun. Flögg voru
f hálfa stöng um allan bælnn. —
Sfmað er trá Djúpavogi, að þar
aé nokkur handfærafiskl, eu engln
lóðafiski. Lítið aflast í Horna-
firði.
Vestm.eyjum, 13. marz,
Björgunarskipið Þór hefir nú
bjargað tveimur vélbátum úr
sýnllegum sjávarháska auk þess,
sem hann hefir orðið bátum að
miklu llði á ýmsan aátt það,
sem af er vertfðinni. — Fyrir
nokkru sprakk benziotunna i