Alþýðublaðið - 18.03.1925, Blaðsíða 2

2
„Varalðgreglai>“
Fyrsta r»ða 2. þlngmanns
BeybTÍkinga, J6ns Baldrins
sonar, nm hersbyldaframvarp
íhaldsstjérnarinnar.
(Frh.)
Frumvarpiö sjálft er takmarka-
laust — fyrir utan sem það er
takmarkalaust vitlaust —. Orðalag
þess opnar upp á gátt víðara vald-
svið fyrir ríkisstjórnina yflr iífl og
limum landsmanna en þekkist í
nokkrum öðrum lögum.
Landsstjórninni er heimilað að
koma á fót sveit varalögregluliðs,
svo fjölmennri, sem henni sýnist.
Hún getur kvatt menn avo langan
tíma til herœflnga, sem henni
sýnist; hún getur látið skipa
flokksstjóra og herforingja eftir
þörfum.
Hún getur ráðið eftir vild, hvaða
>tæki< eða hargögn efu notuð.
Hún ræður því, hvort það eru
hríðskotabysBur, sem nota á, hand-
sprengjur, byssustingir, skamm-
byssur, fallbyasur, kylfur, rýtingar,
sverðjjkoiðar, axir eða blátt áfram
axarskðft, með öðrum orðum: alt,
sem nota þarf í bardaganum, og
kostnaðurinn er líka ótakmarkaður
og á vitanlega að greiðast af rík-
issjóði.
1 athugasemdunum og skýring-
unum, sem þessu frv. iylgja, er
ekki að neinu leyti dregið úr hin-
um víðtæku ákvæðum. Þvert á
móti er alt frv. skýrt í allra víð-
ustu merkingu, sem framast er
unt.
Greinargerðin byrjar á því að
rekja ástæðurnar til þess, að þetta
frv. er fram komið, og iýsa því
sjálfsagða verkefni hvers þjóðfólags
að halda uppi lögunum. Það séu
>aðallega fastir skipaðir lögreglu-
menn«, sem löggæzlu hafa á hendi
á hverjum stað. En svo kemur það
í aths., að löggæzluliðið só of fá-
ment og ófullnægjandi >jafnvel til
daglegra starfat, og ekkert séð
fyrir óvæntum atburðum, og að
framkvæmdarvaldinu hafl frá upp
hafl sögu vorrar verið að þessu
leyti mjög ábótavant og sé það
enn.
Ég ætla nú ekki að fara út í
það, hvort framk«,æmdarva'dinu
befir í upphafl sögu laudeins verið
^LÞfDOlLAilS
__w" ■*' __
Papplr alls konar.
Pappírspokar.
Kauplð þar, sem édýrast er
Heplul Clausen,
Síini 89.
ÚlbraiSið AlþýSubiaðið
hrar ■•m þið *ruð og
h«er« boim þið forið!
Tinnostofa
okkar tekur að sér
allet konar viðgerð-
ir á raftækium.
Fægjum og lakk-
berum alls konar
máimklutl. Hlöð-
um bil-pafgeyma
ódýrt. — Fyusta
fiokks Tinna.
Hf. rafmf. Hiti & L j ðs,
Laugavegi 20 B. — Sími 880
ábótavant eða ekki, en líklega
mun það þó sönnu næst, að
vopnaburður' og hermenska for-
feðra vorra' hafl verið Btærsta or
sök þess, að landið misti sjálf-
stæði sitt.
En ef löggæzluliðið er nú of
fáment og ófúllnægjandi tii dag
legra‘starfa. þá stafar það ekki af
öðru en þvi, að kaupstaðirnir, sem
eiga að hafa löggæziuna á hendi
hver hjá sér, leggja of litið f6 af
mörkum til hennar, og só tilflnn-
anleg vöntun í þessu efni — sem
þó er alls ekki fullyrt i aths.
frv. —, þá er ekki nokkur minsti
efl á því, að kaupstaðirnir myndu
legiija fram meira fó til iöggæzl-
unúar og taka til hennar nægilega
marga lögregluþjóna eða eftir því,
sem þörfln heimtaði.
Fá eru það þessir svo nefndu
>6vænt.u< atbuiðir, sem mikið er
talað um í aths. frv., en hæstv.
fors.ih (J M.) gieymdist að skýra,
þegar hann fyigdi frv. úr hlaði.
Fað er vitanlega hægt að hugaa
sér atburði, þar sem hið fasta
iögreglulið væri eigi einhlítt. En
óg get ekki M, að það só nein
OSOIXKtBKaeRÍ^SmiSSSSSSlm^SKXiSai g
I
Alþý ðubkðið
kemur út & hverju:a virkran degi. |
I
Afg roið «1» |
við Ingólf»»tr«eti — opin dag- |
lega frá ki. 9 árd. til kl. 8 liðd, |
Skrif*tof»
& Bjargarstíg 2 (niðri) jpín kl. |
9i/t—IOVj árd. og 8—9 »íðd. §
S í m a r: B
638: prentimiðja. H
988: afgreiðila. §|
1294: rititjórn.
Verðlag:
Aikriftarverð kr. 1,0C á mánnði. S
AuglÝ»in(raverð kr. 0,15 mm.eind. H
Söngvar jafnaðar-
manna
er lítid kver, sem alllr alþýéu-
menn þurfa að eiga, en engan
munar um að kcupa. Fæst i
Sveinabókbandinu, á nigrelðslu
Álþýðublaðslne og á tundum
ver kiýðsfélajíanna.
afsökun fyrir stjórnina eða ástæða
til þess að bera fram fiv. um
almenna herskyldu. (Frh.)
Landsspítalafundurinn.
(Nl.)
N«st talaði Jónas irá Hriflu.
Gerðl hann ekki ráð tyrir, að
þingið veittl heldur té 1926 til
að by>ji land'Spítalabyírgingu,
Kvaðst hann því vllja benda á
einá ráðið, sem hann o. fl. sæju
tii þess, að verkið hæfist tvö
sumur hin næstu. Spurði hann,
hve landsspítaiasjóðurion væri
orðinn mikiU nú, og fékk það
svar. að hann væri tæp 300
þds. kr. Sagði hann þá, að ef
sjóðurlnn værl allur lánaður til
byggingarlnnar, mættl vlnna fyrir
það fé næstu sumrin tvö. Gerði
h?nn helzt ráð tyrlr, að þingið
myndi ganga að því, að verklnu
yrði þá hatdið átram, þó að
hann gætl ekki tullyrt það nú.
1. H. B. svaraði í tundarlok
þössari bendingu þaunig, að