Hugrún - 01.05.1924, Blaðsíða 38

68
[Hug-rún]
Þyrnirósa.
(Sigbjörn Obstfelder).
Niður við ána liggur kofinn.
Eg dansaði í nótt við tignar konur. Silkiskóhljóð
suðar í eyrum mínum.
Bráðum kem eg þangað. Hún á engar perlur.
Hún býr meðal rósanna og ribsrunnanna. Fiðrildin
eru þemur hennar.
Eg dansaði í nótt við tignar konur. í hári þeirra
leiftruðu demantar.
Þyrnirósu þekkir enginn, enginn. Efeu leynir
kofanum okkar.
Kinnar þínar eru rauðar Þyrnirósa. Skógarstjörn-
ur glitra í hári þínu. Kinnar þínar eru rauðar, er
þú réttir mér bikarinn, að eg megi svala þorsta mín-
um; hvítar þegar líður að nóttu.
Látum gluggana vera opna. Þá andar sumar-
nóttin yfir hvíta koddann, finnur sína eigin þrá í aug-
mium hennar Þyrnirósu.
Og er dagur ljómar, kemur fugl úr austri, hann
leggur leið sína gegnum stofuna okkar og flýgur í
vestur.