Bæjarblaðið - 23.05.1958, Blaðsíða 2

2
BÆJARBLAÐIÐ
Föstudagur 23. maí 1958
BÆJARBLAÐIÐ
Ritnefnd:
Ragnar Jóhannesson, ValgarÖur Kristjánsson,
Karl Helgason og Þorvaldur Þorvaldsson
AfgreiSslan er í
Bókaverzlun Andrésar Níelssonar h.f.
Sími 85
Prentaft í Prentverki Akraness h.f.
Stjórnmálaongþveití
Undanfama daga hafa blöðin mjög sagt frá vandræða-
ástaindi miklu suður í París. Þar hefur gengið mikið á: hver
höndin er upp á móti annarri; mikil óvissa ríkir í stjórnmál-
um; verðlag hækkar, þingræðið virðist ramba á barmi glöt-
unarinnar.
„Fréttaritararnir nefna dæmi um það, hvernig fólkið tali:
„Svona getur þetta ekki gengið lengur“, sagði miðaldra maður.
„Stjórnmálamennirnir hafa talað alltof mikið, en gert of lítið.
Nú gerist alltjent eitthvað", o. s. frv., 0. s. frv. (Morgunbl.
20. maí).
Jú, mikið rétt, þessar fregnir eru sunnan úr Frams. En
minnir nú ekki sumt í þeim á eitt og annað, sem talað er mn hér
heima þessa sömu daga? „Svona getur þetta ekki gengið leng-
ur“, segir margur íslenzkur borgari, og hefur þá rétt fyrir
sér. Og enginn sér ráð, enginn getur bent á farsæla leið.
Sumir benda jafnvel á svipað og er ef til vill að gerast suður
í Frakklandi: Eitthvert sterkt vald verði að koma til og ráða
fram úr vandanum. En hvaðan á það vald að koma, eins og
nú er ástatt í þjóðfélagsmálum, nema þá með því að ráða um
leið niðurlögum lýðræðis og mannréttinda, — þeirra gæða,
sem líf frjálsra þjóða byggist á, og hroðaleg styrjöld hefur
verið háð til að verja og tryggja.
Stjómmálaforingjarnir, allir sem einn, í öllum flokkum,
standa bersýnilega uppi ráðalausir um nokkra farsæla lausn
á miklum vanda. Þó fæst enginn þeirra til að viðurkenna
þetta, heldur belgja sig út og skammast af mikilli kokhreysti
frammi fyrir háttvirtum kjósendum. Og svo toga foringjarnir
í spottann, og allir litlu flokkssprellikarlarnir fara af >stað. A
meðan þessi skrípaleikur fer fram á löggjafarþinginu, hallar æ
meir á ógæfuhlið og almennir kjósendur horfa á með ugg.
En þetta eru þeir foringjar, sem við höfum kosið okkur,
þeir sitja að vilja okkar og á ábyrgð okkar. Og það er sára-
fátt, sem bendir til nokkurra þeirra breytinga á flokkaskipun
okkar. Enginn vill þoka um hársbreidd neins staðar, og svo
er þrákelknin og flokksblindan sett á fínan stall og kölluð
staðfesta
En margir líta nú orðið svo á, að hjálpar sé ekki að vænta
frá foringjum stjómarflokkanna, eins og nú er, hvorki frá
stjórnarflokkum né stjórnarandstöðu. Það viðurkenna heiðar
legir kjósendur, þegar þeir leggja af sér flokksgrímuna, og
ræða málin af einlægni. Hjálpin verður að koma frá kjós
endunum sjálfum, sprottin af félagsþroska og sanngimi.
Og það er rétt, þjóðin verður að veita forystumönnum
stjórnmálaflokkanna — allra — áminningu. Þeir valda ekki
vandanum, og þá er ekki til annarra að leita en þjóðarinnar
sjálfrar — kjósendanna — mín og þín.
R. JÓH.
Fermingarskeyti shdto
eru seld á rafstöðinni við Skólabraut.
Föstudag kl. 8—10 síðd.
Laugardag kl. 2—10 síðd.
Hvítasunnudag kl. 10 árd.—9 síðd.
II. hvítsunnudag kl. 10 árd.—9 síðd.
Fermingarskeytin kosta 10 krónur.
llll.ílllliilllllillilllÍilllllM
rjó/t.
Illll IIIIII1111111111111181111111111111111111111111111111111
S
KRAFAÐ O G OKEGGRÆTT |
iiiliiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiililliilliiiiliiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiii
★ Fríkkandi bær.
„Lengi er að vaxa vegleg björk“,
og lengi er að vaxa úr grasi menn-
ingarbær með ytri og innri prýði,
skipulagi og góðri umgengni. Þar
eiga auðvitað sjávarpláss eins og
Akranes oft langt í land, oft situr
fátæktin þar lengi í fyrirrúmi, og
auk þess lengi skilningsskorturinn
eins og víðar. En þetta sækist hægt
og hægt með batnandi efnahag og
vaxandi framförum.
Hér í blaðinu hefur frá upphafi
verið reynt að fylgjast með í því,
sem horfir til fegrunar bæjarins að
einhverju leyti, og er ekki nema sjálf-
sagt að meta það, sem vel er gert
í þeim efnum, hverjir sem gera það.
★ Einstaklingsgarðar.
Vmsir einstaklingar hafa sýnt góða
viðleitni í því að gera tilraunir með
ræktun í görðum sínum. Er þar viða
snyrtilega um gengið, þótt fátt sé
um stóra garða og gróðurrika. Mis-
jafnlega hefir gengið með trjárækt
hér, og má vera að þar sé nokkuð um
að kenna erfiðum staðháttum, særoki,
sandroki o.s.frv., en smeykur er ég
þó um, að einhver meðfædd og áunn-
in ótrú hamli þessum málum enn hér
í bæ.
Sumar götur og hverfi hér bera af
um snyrtimennsku og tilraunir í
garðrækt. Má t. d. benda á nokkra
garða við Vesturgötu, og skyldu menn
þó ekki ætla, að þeim megin á Skaga
væru meiri möguleikar til trjá- og
blómaræktar. En hér sannast sem
víðar, að dregur hver dám af sínum
sessunaut.
★ Forganga bæjarins.
Það er að sjálfsögðu mjög mikils
vert, að góður skilningur ráði í þess-
um efnum hjá ráðamönnum bæjar-
félagsins, og bæjarstjóminni og
starfsmönnum hennar hvílir beinlínis
skylda til að sjá um viðhald og
hirðingu svokallaðra opinna svæða,
sem eru almennings eign. Hefir enn
verið sára litið gert í þeim málum,
en þó er að vaxa skilningur manna á
því, að ekki megi svo lengur til
ganga í svo stórum bæ sem þessi er
þó að verða.
★ Trjáræktin.
E'yrir allmörgum árum var gert
nokurt átak í trjárækt á vegum bæj-
arins. Var þá plantað allmiklu hér
ofan við bæinn, mestmegnis í eitt
belti og nokkuð þar í grennd, eins
og bæjarbúar kannast við. Mim þetta
hafa verið gert aðallega í tilrauna
skyni. Tré þessi eru nú orðin veru-
lega há, en þeim er ekki svo vel
fyrir komið, að hentugur geti stað-
urinn talizt sem skemmtisvæði, enda
mun þetta, eins og áður gat um,
einkum hafa verið gert i tilrauna
skyni. En þetta var þó merkileg
tilraun, sem sýnir hverju áorka má
hér. Þessi tilraun mun hafa verið
gerð i bæjarstjóratið Arnljóts heitins
Guðmundssonar, en skógræktarstjóri
var þá enn Kofoed gamli Hansen.
A Torg og opin svæði.
Á síðari áratugum hefir augljósari
orðið þörfin á því að skipuleggja og
prýða torg og opin svæði í bænum og
er nokkuð byrjað á því starfi, en
það er eitt af hinum óendanlegu verk
efnum, sem sýna vel hvernig menn
stjórna bæjarfélaginu, en þó einkum
hvernig fólk býr í honum.
Fyrir nokkrum árum birti sá, sem
þetta ritar, alllanga grein hér í
blaðinu, um torg og opin svæði, og
nokkrar tillögur gerðar lauslega. Var
sérstaklega bent á nauðsyn Skuldar-
torgs, torgsins hjá Daníel Friðriks-
syni, Gagnfræðaskólablettsins, Merk-
urtúnsins og blettsins við Bæjarhúsið.
Fátt af þeim draumum, sem þar voru
sagðir, hafa rætzt enn, nema einn:
Kominn er garður framan við Bæj-
arhúsið. Sum af þeim torgum, sem
nefnd voru, eru að sönnu allmikið
bundin við gatnagerð, en ekki dreg-
ur sú staðreynd úr þeirri miklu
hneisu, að helztu umferðartorg séu
vanræktir staðir, þar sem liggur við
kafhlaupum.
★ Bæjargarðurinn.
Já, vel á minnzt, garðinn við Bæj-
arhúsið vantar, að ég bezt veit,
sæmilegt nafn, því að ekki geri ég
ráð fyrir að spaugilegt og allfyndið
nafn, sem gárungar bæjarins hafa
gefið honum, verði sett á teikningar!
Þama hefir verið gerður lítill, en
einkar smekklegur garður, og fagna
honum auðvitað allir, sem vilja bæn-
um vel og hafa einhvem snefil af
fegurðarsmekk. Auðvitað má alltaf
deila um fyrirkomulag. En ég ætla
að þama hafi verið rétt að farið. Þeg-
ar svæðið er tilbúið, verður það opið
almenningi til hvíldar, eins konar
áningarstaður við fjölfamar götur.
Rétt er að miða þar ekki við mikinn
trjágróður né heldur blómagróður, en
þó mætti auka við blómagróður, þeg-
ar reynsla er fengin um umgengni og
annað slikt.
* Umgengnin.
En þama ætti fljótt að koma í ljós,
hvemig fólk, böm og fullorðnir,
kunna að umgangast slíka hluti. Er
afar áriðandi, að sá andi komist á
strax, að almenningi sjálfum sé falið
að umgangast þama fallegan stað, og
því trausti megi ekki bregðast. Að því
leyti er þessi fyrsti bæjargarður vel
settur, að hann er rétt við nefið á
bæjarstarfsmönnimum og því auðvelt
um eftirlit meðan umgengnin er að
mótast. En mikið eftirlit á ekki að
þurfa að vera lengi. Það á að verða
stolt og metnaður hvers einasta borg-
ara, að varðveita slíka staði og prýða
fremur en hitt. Við skulum vona, að
Akumesingum sé ekki síður til þess
treystandi en öðrum.
Deila má eins og áður er sagt um
ýmislegt viðvíkjandi fyrirkomulagi
svona garða. Ekki er ég t. d. mjög
hrifinn af gosbrunnum, af þeirri gerð,
sem hér um ræðir, en hver hefir, sem
sagt, sinn smekk. En tjamir eru allt-
af skemmtilegar á svona stöðum. En
bæði þær og gosbrunnar krefjast sér-
staklega vandaðrar umgegni.
★ Merkurtúnið.
Sagt var um Cató hinn gamla,
rómverskan senator, að hann hefði
aldrei lokið ræðu, hvert sem efn-
ið annars var, án þess að mæla þessi
orð: „Auk þess Iegg ég til, að Kartþa-
gó verði lögð í eyði“. Svipað fer mér,
ég enda varla nokkra grein um þessi
efni, án þess að ég segi: „Hvenær
verður Merkurtúninu breytt í
skemmtigarð?"
‘ rjóh.
AUGLÝSING
Sófcnarnefnd Akranesskirkju vill ráða mann til starfa
við kirkjugarðinn í Görðum frá 1. júní n.k. — Upplýs-
ingar varðandi starfið veitir Karl Helgason, óímstjóri.
Akranesi, 14. maí 1958-
Sóknarnefnd.
Vinsælar fcrmingargiafir:
Myndavélar, kr. 300,00, 582,00 873.70
PARKER, pennar og pennasett.
Skrifborðsmöppur, — Pennastatíf
Myndaalbúm — Skjalatöskur — Töfl
Seðlaveski,
og úrval ágætra bóka.
BÖKABÚÐIN
— Kirkjukóramótið . . .
Framhald af 1. síðu.
hann biskupi sérstaklega fyr
ir að heiðra þessa athöfn með
komu sinni. Ræddi hann einn-
ig hin sterku áhrif söngsins til
hvers konar mannlegrar sálu-
bóta og þroska.
Kirkjukór Akraness bauð
söngfólki og. fleiri gestum til
kaffidrykkju i Hótel Akranes
að loknum .samsöng.
Stjóm kirkjukórasambands-
ins skipa nú: Finnur Árna-
son, trésmíðameistari, formað-
ur, Sigurjón Guðjónsson, pró-
fastur, Saurbæ, ritari, Júlíus
Bjamason, bóndi, Leirá, gjald-
keri, og meðstjórnendur:
Bjarni Bjarnason, bóndi, Skán-
ey og Gísli Brynjólfsson, bóndi,
Lundi, Lundareykjadal. K.
Minningarathöfn um
Guðmund Ölafsson,
kennara (frá Laugarvatni), fór fram
í Akraneskirkju s. 1. miðvikudag.
Sóknarprestur, séra Jón M. Guðjóns-
son flutti minningarræðu og kór
kirkjunnar söng. Úr kirkju báru
kistu hans fjórir synir hans og aðrir
nánir vinir. Frá kirkju að dyrum
gagnfræðaskólans (áður bamaskól-
ans) báru hann skólastjórar gagn-
fræða- og barnaskólans og kennarar,
er voru nemendur. Guðmundar á
Laugarvatni. Guðmundur var kenn-
ari við bamaskólann á Akranesi í
8 ár, og átti heimili sitt hér, ásamt
konu sinni, Ólöfu Sigurðardóttur,
síðustu þrjú árin.
Margt bæjarbúa mætti við minn-
ingarathöfnina sem fór mjög virðú-
lega fram. Fylgja hinum merka og
ástsæla leiðtoga þakkir allra Akur-
nesinga. — Kista Guðmundar var
flutt til Reykjavikur og hann jarð-
settur þar.