Bæjarblaðið - 29.07.1958, Qupperneq 1

BÆJAR6LAÐIÐ
8. árgangur.
Akranesi, þriðjudaginn 29. júlí 1958.
8. tölublaS
BÆJARBLAÐIÐ
fæst a eftirtöldum stööuzn
Bókaverzlun Andrésar
Níelssonar.
VeiSarfœrav. Axels
Sveinbjörnssonar,
Verzl. Einars ölafssonar.
Verzlunin Brú,
BTSKUP TSLSNDS
vígdi CjdrdAturn 12• júH s.l.
Biskupinn, herra Ásmundur Guðmundsson, vísi-
teraði Akranessókn föstudaginn 12. júlí s. 1. í
fylgd með héraðsprófastinum, séra Sigurjóni
Guðjónssyni í Saurbæ. Að lokinni guðsþjónustu
vígði biskup klukkna- og minningarturninn í
Görðum.
Vísitasíumessan hófst kl. 8,30
og var ekki fjölsótt þrátt fyrir
heppilegan tíma og góðviðri.
Meðal kirkjugesta voru auk
sóknarnefndarmanna: bæjar-
fógeti, bæjarstjóri, forseti bæj-
arstjórnar, skólastjórar barna-
skólans og gagnfræðaskólans.
Biskupsmessan.
Fyrir prédikun þjónaði sókn-
arpresturinn, sr. Jón M. Guð-
jónsson fyrir altari. Biskupinn
prédikaði og talaði um vonina,
þjónaði síðan sjálfur fyrir
altari.
I lok messu ávarpaði Karl
Helgason, meðhjálpari, biskup,
og þakkaði honuin fyrir kom-
una og störf hanis í þágu ís-
lenzkra kirkjumála.
Þá flutti sr. Jón ræðu og
flutti biskupi enn þakkir fyrir
farsæl störf hans. Síðan afhenti
prestur og meðhjálpari biskupi
að gjöf ljósmynd af Akranesi.
Biskup þakkaði með ræðu,
minntist fornra kynna af hér-
aði þessu, en hann er Borg-
firðingur að uppeldi, fæddist
upp í Reykholti.
Turninn vígður.
Guðsþjónustan var nú orðin
býsna löng og var nú ekið upp
að Görðum þegar í stað og
hófst þar fljótlega vígsluat-
höfn. Kirkjugestir höfðu enn
týnt tölunni, og mátti sízt við
því.
Biskup gekk fyrir turndyr
með prófast og sóknarprest sitt
til hvorrar handar. Kirkjukór-
inn tók sér stað efst í tumin-
um og söng við opinn glugga.
Var miður farið, að sá staður
skyldi valinn, því að söngur-
inn hljómaði afar illa niður.
Biskup benti á, að allar líkur
væru til þess, að kristindómur
hefði viðgengizt i Görðum allt
frá landnámstíð, eins og í
Kirkjubæ á Síðu. Hann minnt-
ist fyrrverandi Garðapresta
með virðingu, einkum sr. Þor-
steins Briem, sem hann taldi
með merkilegustu kennimönn-
um. Síðan lýsti biskup turninn
vígðan og afhenti hann söfn-
uðininn. Var síðan hringt
klukku í turninum.
Kæður prófasts og
Jóns Sigmundssonar.
Sigurjón prófastur drap á
helgi þessa staðar og hið langa
kristnihald þar. Hann þakkaði
forustumönnum þessa verks
Bflmnn fríbkdr
Lóðir og gnrðor Injfwrð
Undanfarnar vikur hefir af-
ar mikið verið gert að því að
lagfæra lóðir og garða ein-
stakra manna hér í bænum, og
hefir líklega aldrei verið unnið
jafnmikið að því á einu sumri.
Það hefir mikið greitt fyrir
þessum framkvæmdum, að
bæjarbúar hafa átt kost á ó-
keypis mold, og hefir verið séð
um akstur moldarinnar heim
til þeirra, en aksturinn þuifa
menn reyndar að borga sjálfir.
Mold þessl hefir verið tekin
innan af bökkum, þar sem ver-
ið er að stækka og laga íþrótta-
völlinn. Er þetta ágæt gróður-
mold, og hefir verið sótzt eftir
henni.
Hvarvetna i bænum hefir,
að undanförnu, mátt sjá fólk
vera að vinna að lagfæringu
kringum hús sín. Er þetta mik-
ið gleðiefni, því að mjög víða
hér hefir umgengni utanhúss
verið harla ábótavant, og hefir
Akranes jafnvel staðið að baki
sambærilegum bæjum í þessu
tilliti.
Fer það vonandi saman, að
einstaklingar og hið opinbera
prýði bæinn í smáu og stóru.
Stórhýsið
við Skuldartorg.
Eitt nýtt hús setur geysileg-
Framliald á 2. síðu.
forgöngu þeirra, en þó einkuln
sr. Jóni, sem þar væri mest að
þakka, að turninn væri kom-
inn upp.
Að lokum talaði Jón Sig-
mundsson. Hann man enn síð-
ustu Garðakirkju, sem var lögð
af 1896. Þakkaði Jón rækt við
þennan sagnhelga stað, sem
væri honum sjálfum svo kær.
Góðviðri og fámenni.
Meðan þessi hátíðlega athöfn
fór fram, var veður hið feg-
ursta, sól var að nálgast vestur-
fjöru og sló roða á láð og lög.
Nutu viðstaddir hátíðlegrar
stundar, góðviðris og fagurs
imihverfis í ríkum mæli.
Hitt verður mjög að harma,
að bæjarbúar skuli sýna slík-
um viðburði svo mikið tóm-
læti sem raun bar vitni um.
Slíkur atburður gerist einu
sinni og aðeins einu sinni. —
Hafa nútíma Akurnesingar þá
engan áhuga fyrir neinum
mannfundmn öðrum en knatt-
spyrnukappleikjum, cowboy-
myndum og sveitaböllum?
ORÐSENDING
til Akurnesinga og annara „utan heiðar.“
StySjiS byggSasafn ykkar og gefiÖ því muni, sem þið notið
ekki lengur. Margt á heima í safni sem þessu. Því er œtlað
að segja sögu byggðarinnar utan SkarðsheiÖar, á sinn hátt,
á liðnum árum og öldum, segja frá fólkinu, sem þar hefur
búið, sýna hlutina, er það handlék og notaði í störfum sínum
og lífi. Ætlunin erað koma upp eins fullkomnu og marg-
þættu sjóminjasafni innan byggðasafnsins og kostur er. Því
er œtlað að sýna þróunina í útvegi Akurnésinga frá löngu
liðinni tíð til nálægs tíma, geyma myndir manna, er voru
lengi œfinnar á sjónum, af skipunum, er þeir réru á, önnur
tæki, er að sjómennsku laut, svo og muni, er þeir báru á sér
og voru þeirra eign.
Þegar er kominn vísir að þessu safni heima í Görðum.
Ymsir hafa verið fljótir til skilnings á þýðingu slíks safns o.g
gefið því ágœta muni og æskilega fyrir safnið. Eigi er áð
efa, að sá skilningur verði almennari innan tíðar.
Enn vantar að sjálfsögðu marga hluti í þetta safn og aðrar
deildir byggðasafnsins. Hver getur útvegað eða gefið t. d.
gefið blöndukúta, tóbakspontur (sjóstruntur), seilingarnálar,
vaðsökkur, fiskkróka (burðarkróka), gamla slorskrínu, skak-
sökkur (notaðar á gömlu skútunum), koffort, sem skútumenn
geymdu kostinn í, sjóstígvél, notuð á skútunum, nafnspjöld
af gömlu áraskipunum og önnur gömul spjöld útskorin.
Þá eru lýsislampar, askar og útskornir gamlir stokkar vel
þegnir. Hver á skónálar smíðaðar af Nála-Gunnari? — En
gamla kven-prjónahyrnu? Og enn er margt ótalið.
Hjálpumst að, að minning þeirra, er sóttu sjóinn af Akra-
nesi, varðveitist á þann háit, sem sjóminjásafni er œtlað að
gjöra. Dragið ekki lengi að tilkynna aðstóð ykkar við byggða-
safnið í Görðum. Hver hlutur þar er skráður á nafn þess,
sem átti hann, sem og gefanda.
Ónýtið ekkert, Sem gamalt er, að svo stöddu.
JÖN M. GUÐJÓNSSON.
Akranessund lyjólfs Jónssonar cr
mestn sundnfrek Tslendings tíl þessn
22 kílómetra sund á 13 klukkustundum
Mesta sundafrek íslendings fram til þessa var
unnið, þegar Eyjólfur Jónsson synti úr Selsvör
í Reykjavík í Teigavör á Akranesi sunnudag-
inn 6. júlí s. 1. — Vegalengdin var um 22 km.
og sundtíminn um 13 klukkustundir. — Lagði
Eyjólfur af stað úr Reykjavík á hádegi, en kom
hingað kl. rúmlega 1 um nóttina.
Þegar leið á sunnudaginn,
var auðséð, að bæjarbúar áttu
von á einhverju óvenjulegu.
Mikill mannaferð var niður að
höfn og inn á bak.ka og
skyggndust flestir út á flóann
og sumir með sjónaukum. Sú
fregn barst um bæinn eins og
eldur í sinu, að sundgarpurinn
Eyjólfur Jónsson væri á leið
hingað úr Reykjavík, á sundi.
Brátt staðfestist sú fregn. —
Akraborg mætti Eyjólfi um
það bil miðja vega. Fylgdu
honum tveir bátar, sem á voru
9 menn alls, þeirra á meðal
Ernst Backmann, þjálfari hans
(bróðir Halldórs verkstjóra).
Nær tveimur stundum áður
en Eyjólfur lenti, var fólk far-
ið að biða á bryggjunum og
víðar og fylgdist með föruneyti
sundmannsins. — Veður var
sæmilegt, en drungalegt nokk-
uð, sjávarhiti 12,5 stig, þegar
Eyjólfur lagði af stað, en 11
stig siðar.
Eyjólfur stígur á land.
Um eitt leytið nálgaðist
hann Akranes, og var hans
beðið með eftirvæntingu. Lagð-
ist hann að landi í Teigavör,
rétt við olíugeyminn, en þar
er sléttur sandur.
Þegar grytnnkaði reis Eyjólf-
ur á fætur og veifaði brosandi
til mannfjöldans, sem hyllti
hann ákaflega. Guðm. Svein-
bjömsson, formaður f. A. bað
menn hylla sundgarpinn með
ferföldu húrrahrópi, og var það
gert óspart.
Þusti fólk nú að og um-
kringdi sundmanninn, þegar
hann gekk upp í fjöruna, um-
leikinn birtu bílljósa og ljós-
kastara. Fyrst heilsaði móðir
hans honum og hlýnaði mörg-
um um hjartaræturnar, þegar
þau mæðginin föðmuðust þarna
í flæðarmálinu.
Ekki varð á Eyjólfi séð, að
haran væri þreyttur eða þrek-
aður á nokkurn hátt. Gekk
hann einn og óstuddur upp
fjöruna og settist inn í sjúkra-
bílinn, sem beið hans. Var síð-
atn ekið upp í laug og fór Eyj-
ólfur þar í heitt bað, en seint
gekk að ná af honum feitinni,
en hann var smurður i 10 kg.
af svokallaðri ullarfeiti.
Fann ekki til kulda.
Tiðindamaður Bæjarblaðsins
náði tali af sundmanninum
meðan hann var í baðinu.
Framhald á 2. sí8u.