Bæjarblaðið - 09.09.1958, Side 1

♦
8. árgangur. Akranesi, þriÖjudaginn 9. september 1958- 9■ tölublaS
BÆJABBLAÐIÐ
fæst á eftirtöldum stöðum
Bókaverzlun Andrésar
Níelssonar.
Vei&arfœrav. Axels
Sveinbjörnssonar,
Verzl. Eirtars ölafssonar.
Verzlunin Brú,
Stöðugt tr unnið oi söfn-
un til Byggðasafnsins
Safnið er þegar orðið merkilegt og umfangsmikið
Ötrúlega margir og merkir munir eru komnir á byggÖa-
safniÖ í GörSum og von er á miklu í viSbót. Mikill áhugi ríkir
á Akranesi og í sveitunum sunnan SkarSsheiSar fyrir því aS
gera safnið sem bezt úr garSi og prýSa þaS, sern flestum góS-
um munum.
Stöðugt hefir verið unnið að
söfnun í sumar. Hefir séra
Jón M. Guðjónsson verið ó-
þreytandi í því starfi og spar-
ar hvorki tíma né fyrirhöfn.
Hefir erindum byggðasafnsins
alls staðar verið vel tekið og
skilningur á tilgangi þess og
gildi er góður og fer vaxandi.
1 fyrstu ríkir sá misskilning-
ur hjá sumum, að á svona safn
eigi ekki aðrir munir erindi
en þeir, sem talizt geta „forn-
gripir“. Slíkt hyggðasafn er
safn til minningar um liðna
tíma, menn og málefni, at-
vinnuhætti og menningu. Jafn-
vel hlutur, sem er aðeins fárra
áratuga gamall, getur haft
gildi sem safngripur, ef hann
er sýnishorn af horfnum eða
hverfandi menningar- og at-
vinriuháttum.
AÐBtJNAÐUR SAFNSINS.
Garðahúsið gamla er enn
sem komið er sæmilegur og
viðeigandi aðsetur fyrir byggða
-safnið. En hætta er á, að það
verði fljótt of lítið. Hins vegar
er einsætt, að safnið verði í
Görðum um aldur og ævi, enda
þótt því kunni að verða reist
ný húsakynni.
SAFNIÐ VANTAR FÉ.
Brýna nauðsyn ber til að
laga Garðahúsið til* sem allra
fyrst, svo að sæmilega geti far-
ið um safnið og hægt verði að
opna það almenningi.
1 aðalsalinn þarf að setja
skilrúm, lág, og gera hentuga
sýningarbása. Smíða þarf púlt
og sýningarskápa með gleri.
Rúmast þá allt miklu betur og
verður aðgengilegra. Loft þarf
að setja í risið. Loks þarf að
gera kjallarann hæfan sem
sýningarsal.
En fé mun vanta til sumra
þessara framkvæmda. Bæjar-
stjóm mun hafa góðan skiln-
ing á málinu og leggur fram
sinn skerf. En bæjarsjóður hef-
ir í mörg horn að líta og þyrftu
fleiri aðilar að koma til styrkt-
ar og aðstoðar. Er þar fyrst að
nefna allan almenning, sem
styrkt getur safnið með frjáls-
um framlögum, t. d. ættu gest-
ir safnsins að gera sér að venju
að skilja jafnan eftir smáupp-
hæð. Félög, sem telja sig
menningarfélög, eins og Ro-
taryklúbbur, Lionsklúbbur og
Stúdentafélag o. fl. ættu að
telja það skyldu sína að styrkja
þessa merkilegu starfsemi.
Vonandi líður að því, að
unnt verði rið' opna byggða-
safnið almenningi.
Tveir knottspyrnuflokbr
fr« Kkrnnest fnrn til
Norðurlnntln
Meistaraflokkur fór í ágúst, 2. flokkur er nú úti
Fyrri flokkurinn, meistararnir, voru í ferSalaginu 14.—
27. ágúst og komu heim ósigraSir eftir þrfá kappleiki.
Flogið var beint til Osló og
keppt í Lilleström 16. ágúst,
við sænskt lið. Unnu Akur-
nesingar með 4:2
Næst var leikið í Raufors og
unnu okkar menn með 5:1.
Síðasti leikurinn var í Lille-
hammer, og varð þar jafntefli
2:2.
Heim komu þessir knatt-
spymumenn frá Kaupmanna-
höfn 27. ágúst.
Daginn eftir fóru ímgu
mennirnir 2. flokkur, beint til
Finnlands. Þeir heimsækja
vinabæi Akraness í Nárpes í
Finnlandi og Vástervik í Sví-
þjóð. Þeir gerðu jafntefli við
Nárpes-liðið þann 31. ágúst:
3:3, og kepptu aftur við sama
lið 3. þ.m. og unnu þá með 4:0.
Þegar blaðið fór í prentun,
íslenzka varSskipiS „ÞÓR“ hefur komiS mjög viS sögu í baráttunni viS brezku landhelgisbrjót-
ana síSustu sólarhringana.
r
Utve^sitieifif/ skipstjórnr O0
st0ríitfeifif ó Skronesi tóku
nf0nóor(e0A forgstu í lood-
hel0ÍsntólÍDU
ASKORUN ÞEIRRA VAR UPPHAF AÐ MIKILLI ÖLDU MÓT-
MÆLA OG ASKOIIANA
Nokkrum dögum áður en hin nýja útfærsla
fiskveiðitakmarkanna var gerð, komu útvegs-
menn, skipstjórar og stýrimenn á Akranesi á
sameiginlegan fund um landhelgismálið. Gerðu
þeir þar skörulega og einarðlega ályktun, sem
lesin var í útvarpinu sama kvöld og birt í öllum
dagblöðum daginn eftir og vakti mikla athygli,
og má segja að hún hafi markað nokkur tíma-
mót í sögu málsins, því að hún varð upphaf að
f jölda samþykkta víða um land.
Það var jafnvel ekki laust
við, að þessi einarðlega álykt-
un Akurnesinganna hefði áhrif
á afstöðu blaðanna og ýtti und-
ir skörulegri framgöngu í þessu
máli. Almexmingur á Akra-
nesi fagnar því, að útvegsmenn
hér og yfirmenm á fiskveiði-
flotanum hér, skuli hafa tek-
ið svo rösklega í þetta mikla
hagsmunamál vort, með sam-
hug, einurð og festu.
Áskorunin, sem gerð var,
var stíluð til ríkisstjórnarinn-
voru hinir ungu knattspyrnu-
menn staddir í Vastervik.
Nárpes og Vástervik eru
tveir af fjórum vinabæjum
Akraness á Norðurlöndum.
Þessi knattspyrnuför kom fyrst
til umræðu á vinabæjamótinu,
sem hér var haldið í fyrrasum-
ar.
Síðar verður sagt nánar frá
þessum knattspymuferðum hér
í blaðinu.
ar, og samþykkt í einu hljóði
á fundinum. Hún hljóðar svo:
„1 tilefni af því að óðum líð-
ur að þeirri stund, að úr því
fáist skorið, hvort tilraum verði
gerð til að hindra þá fram-
kvæmd íslendinga, sem er lífs-
varðandi fyrir þá nú og í fram-
tíðinni, að færa út fiskveiði-
takmörkin við strendur lands-
ins úr 4 sjómílum í 12 sjómíl-
ur, viljum vér, með tilliti til
þeirra ógnana og hótana, sem
fréttir herma að uppi séu með
nokkrum fiskveiðiþjóðum, eink
um Bretum, um aðgerðir hér
að lútandi, skora alvarlega á
ríkisstjórnina að hopa hvergi
frá settu marki um útfærslu
fiskveiðitakmarkanna. Vér lít-
um svo á, að réttur vor til
slíkra óhjákvæmilegra sjálfs-
bjargarákvarðana sé skýlaus,
enda í fullu samræmi við á-
kvarðanir ýmissa annarra
þjóða, sem ótaldar eru, bæði
að því er snertir fiskveiðar og
hagnýtingu náttúruauðæfa, er
fólgin kunna að vera undir
hafsbotni. Viljum vér láta í
Ijós þá skoðun vora, að ef það
kæmi á daginn, að erlend þjóð
gerði alvöru úr því að fremja
slíkt óhæfuverk, að hindra að
einhverju leyti framkvæmd
vora á hinni nýju fiskveiði-
reglugerð, þá beri ríkisstjórn-
inni, ef vér ekki af eigin ramm
leik höfurn mátt til að hrinda
slíku ofbeldi, að snúa sér taf-
arlaust til forráðamanna banda
-ríska varnarliðsins hér á landi
og krefjast þess af þeim, að
þeir veiti oss til þess í tæka tíð
fulltingi, er nægi til að verja
rétt vorn og hrinda slíkri árás
á sjálfsbjargarviðleitni þjóðar
vorrar. Vér lítum svo á, að á
því geti ekki vafi leikið, að
forráðamenn varnarliðsins hér
telji það beina skyldu sína að
sinna fljótt og greiðlega slík-
um tilmælum, enda slægi það
miklum skugga á þær öryggis-
vonir, er vér höfum talið oss
trú um, að tengdar væru við
það að hafa lánað land vort til
varnaraðgerða og vamarliðs-
dvalar um árabil, ef oss brygð-
ist nauðsynleg aðstoð og vernd
á slíkri örlagastund. Mundi
slíkt fyrirbæri að sjálfsögðu
ærið tilefni til nýrrar athugun-
ar á afstöðu vorri til Atlants-
haf sbandalagsins.
Utvegsmannafél. Akraness.
Skipstjóra- og stýrim.fél.
Hafþór“.