Bæjarblaðið - 17.12.1958, Síða 4

4
BÆJARBLAÐIÐ
Fimmtudagur 6. nóvember 1958
ÞaS var glatt á hjalla í bátunum hjá strandlög.'eglunni.
í síðasta Bæjarblaði var frá
því skýrt, að ég ásamt fjórum
piltum yfirgáfum meistara-
flokksmenn í Kaupmannahöfn
þriðjudagskvöld 26. ágúst og
tókum okkur fari með SAS flug
vél til Helsingfors. Þetta er
þriðja flugferðin okkar á
stuttum tíma og það er stjan-
að og dekrað við okkur sem
fyrr. Oti er ekkert að sjá, því
að myrkrið hylur alla útsýn.
Rétt fyrir miðnættið lendum
við svo heilu og höldnu á flug-
vellinum í Helsingfors. Á flug-
vellinum bíður prestur að nafni
Anderson og tekur á móti okk-
ur. Hann er mágur Bengts
Stenwall, sem síðar kemur við
sögu og hér dvaldist á vina-
bæjamótinu í fyrra. Pastor
Anderson visar okkur á far-
fuglaheimili og fer síðan heim
til sín en morguninn eftir eig-
um við að hitta hann við aðal-
járnbrautarstöðina klukkan
hálf tíu. Allt gekk það klakk-
laust og hóf hann þá að sýna
okkur höfuðborg Finnlands.
Eins og við var að búast af
íþróttamönnum, var mestur á-
hugi fyrir að skoða Olympíu-
leikvanginn, enda er enn sér-
stætt mannvirki. Einnig skoð-
uðum við þinghúsið og fleiri
staði í borginni. Klukkan 3 e
h. fylgdi þessi ágæti maður
okkur á brautarstöðina og við
brunuðum í áttina til Björne-
borgar. Þegar þangað kom eftir
næstum 6 tíma ferð, var Bengt
Stenwall mættur á brautarstöð-
inni við 3. mann og voru þeir
á tveim bílum. Var nú ekið
af stað eftir snæðing, og ekið
í tvo tíma. en þá vorum við
loks á leiðarenda í bili. Okkur
var nú dreift niður á heimili,
piltarnir 4 voru tveir og tveir
saman, en ég var hjá Bengt
Stenwall. Þetta tveggja daga
forskot, sem við fengum, leið
ósköp áhyggjulaust og rólega í
sólskini og sumarveðri. Við
æfðum af kappi báða dagana,
en fórum svo í smáferðir með
gestgjöfum okkar. Sáu nú pilt-
amir iðandi maurakös í maura-
þúfu, kom á ökmm o.fl. sem
er íslending framandi sjón. Á
fimmtudagskvöld vomm við
boðnir með einkabíl í ökuferð
um nágrennið og ókum þá
m. a. til Kristinestad, sem er
nokkm sunnar. Er það eldgam-
all og fomfálegur bær. í þeirri
ferð sáum við einnig sumar-
bústað Bengts Stenwall á ynd-
islegmn stað við lygnan vog.
Strax og við komum til Nar-
pes, fréttum við, að tveir menn
hefðu farið gagngert alla leið
til Helsingfors til að taka á
móti mannskapnum. Þeirra
dvöl í Helsingfors varð svipuð
og okkar nema tveim dögum
seinna. Á föstudagskvöld lagði
heill floti af bílum af stað frá
Nárpes til Bjömeborgar til að
sækja þá. Ég slóst í förina og
varð heldur fagnaðarfundur.
þegar lestin rann í hlað. Seint
mn kvöldið voru svo allir
komnir til sinna gestgjafa hér
og hvar í héraðinu. Við fengum
allir fjölritaða dagskrá og þar
var gert ráð fyrir, að við borð-
uðum alltaf saman hádegis-
mat á „Elvex bar“ og gátum
við þá alltaf ákveðið hvað gera
skyldi. Á laugardag var auð-
vitað æft og svo var farið á
ball um kvöldið. Hafði verið
auglýst rækilega í blöðunum.
að Akranespiltamir kæmu á
ballið, og áttu þeir að verka
sem segull á dömurnar. Þessi
dansleikur kom okkur allmjög
á óvart. Dansað var í hring-
mynduðum skála, hálfopnum
og var dansað í hringi kring-
um súlu á miðju gólfinu, en
hún hélt þakinu uppi. Eitt að-
al hljóðfæri hljómsveitarinnar
var fiðla og var það út af fyrir
sig framandi fyrir okkur. Dans-
að var í tveggja dansa syrpum
og hófst jafnan ferlegur at-
gangur í upphafi þeirra, þegar
piltarnir réðust til atlögu í
meyjafansinn. Piltunum okkar
varð allvel ágengt í þessum
slag, en urðu flestir hissa þeg-
ar þeir fóm að dansa og stúlk-
urnar lögðu heita og rjóða
vangana upp að þeirra eigin.
En brátt sáum við, að þama
dönsuðu allir vangadans, og
voru okkar piltar bara harla
ánægðir með þetta fyrirkomu-
lag þegar frá leið. Þar sem
fyrsti kappleikurinn var dag-
inn eftir fórum við heim kl.
11 og auðvitað beint í háttinn
Á sunnudeginum blakti ís-
lenzki fáninn yfir knattspyrnu-
vellinum í Násby. Var það
grasvöllur, en hvergi nærri
góður.
Knattspymulíf er mjög dauft
í Nárpes, og vom þeir í vand-
ræðum með að manna lið á
móti okkur. Var liðið skipað
fílrosknum mönnum að mikl-
um hluta, mönnum, sem spil-
uðu af miklum kröftum en
takmarkaðri kunnáttu. — Á
fyrstu mínútu leiksins tókst
Finnumma að gera mark, en
svo fóm piltarnir okkar í gang
og lauk hálfleik með 3:1 okkur
í vil. Við fórum fram á, að
spilaðir yrðu 30 mínútna hálf-
leikir, en það vildu þeir ekki
og þar við sat. Þar sem hiti var
mjög mikill þennan dag, fór
verulega að draga af piltunum
okkar i seinni hálfleik. 1 miðj-
um seinni hálfleik gerðu Finn-
amir skot í þverslá og fór knött
-minn leiftursnöggt í jörð við
marklinu og svo út: Dómar-
inn dæmdi mark og stóðu nú
leikar 3:2. Nokkur kurr varð
í okkar liði vegna dóms þessa,
en áfram hélt leikurinn. Voru
nú okkar piltar útgengnir og
reyndu einungis að verja, en
fengu eitt mark enn í leikslok
og endaði leikurinn því 3:3.
Um kvöldið fómm við á
annað „laufskálaball“ en nú
á öðmm stáð. Var það með
sama sniði og kvöldið áður. En
nú þóttust vinimir hafa lært
nokkuð til verka á svona balli
og gengu nú mun ákveðnari í
orustumar. Veitingar allar
voru ókeypis fyrir okkur og
sömuleiðis ferðir fram og aftur.
Jakobi hafði nú tekizt að út-
vega sér „flash“-perur og tók
nú myndir í gríð og erg af
vangadansinum, piltunum til
ánægju og aðhláturs en okkur
fararstjómnum, sem allir erum
giftir, til mikillar skelfingar.
Á mánudeginum var sama
indæla veðurblíðan og fylgdi
okkur alla leið. Nú var okkur
boðið í ferðalag og var Bengt
fararstjóri. Fómm við fyrst í
„rútubíl“ um héraðið og skoð-
uðum sögunarmylluna, lýðhá-
skólann og aðalbamaskólann
en heimsóttum svo sjúkrahúsið
og snæddum hádegisverð þar
í boði læknisins, dr. Mimois
Þaðan var svo ekið til Nor-
strand, en það er úti við strönd-
ina. Þar tók á móti okkur
Gunnar Skomars, fyrrverandi
strandlögregla, en hann var hér
á vinabæjamótinu í fyrra
Hann bauð okkur út í tvo trillu
báta, sem fluttu okkur út á
eyju alllangt undan landi
Heitir hún Gæsahellan og e:
aðsetursstaður Strandlögregl
unnar. Þarna var okkur boðic
upp á ekta finnskt gufubað o[
fómm við svo beint í sjóinn í
eftir. Síðan snæddum 'við smurí
brauð og öl, en lögðum svo a'
stað í „varðskipi“ strandlög-
reglunnar, sem er skip á stærð
við dráttarbátinn Magna í
Reykjavík, suður á bóginn í
áttina til Kaskö. Veðrið var
svo gott, að við lágum í sól-
baði á dekkinu og ræddum um
heima og geima. Hallen skóla-
stjóri lýðháskólans í Narpes
fylgdi okkur í ferð þessari og
var mjög ræðinn og skemmti-
legur. Hann sagði mér, að eftir-
leiðis væri einn imglingur frá
Akranesi á ári velkominn í
skólann til sín, og kem ég þvi
hér á framfæri, ef einhverjir,
sem þetta lesa, hefðu áhuga
þar á.
Eftir næstum tveggja tíma
siglingu sigldum við inn á
höfnina í Kaskö og vomm
boðnir velkomnir af borgar-
stjóranum, major Degersted,
og bauð hann okkur upp á
kvöldverð í lýðháskóla bæjar-
ins. Kaskö er bær með ca.
1700 íbúum. Eftir kvöldverð
gengum við til ráðhússins í
Kaskö, en því næst skoðuðum
við knattspyrnuvöllinn og
þangað vorum við sóttir af
„rútubíl“, sem flutti okkur
heim til Narpes og var þá orð-
ið kvöldsett. Hafði dagur þessi
verið eitt óslitið ævintýr og
mun víst áreiðanlega líða okk-
ur öllum seint úr minni.
frh.
— STAÐ ARFELL f rh.
Lýsing er óbein, úr lofti, sem
er úr gagnsæju plasti. Allt era
það flúr-ljós (fluoresent). Auk
þess er að öllum jafnaði mikil
birta frá alls konar lömpum,
sem eru til sölu. Má því segja,
að í Staðarfelli beri hvergi
skugga á,
Litasamsetningin er einkar
haganleg. Má t. d. geta þess,
að þar sem stillt er upp bús-
munum úr aluminium og
gljáandi málmi, er bakgmnnur
gulur, en þar sem leirtau og
postulín er sýnt, er hann blár.
Þrátt fyrir það, að búðin er
mjög opin, það er að segja:
gluggarnir yfir nær alla fram-
hliðina, þá er hún sérstaklega
hlýleg og skemmtileg.
Margir mætir iðnaðarmenn
hafa lagt hér hönd að verki:
Benedikt Hermannsson hús-
gagnasmíðameistari teiknaði
innréttingu. Sighvatur Bjama-
son málarameistari valdi litina,
en Hallur Bjarnason og Ás-
mundur Guðmundsson mál-
uðu. Ármann Ármannsson raf-
virkjameistari sá um lýsingu.
Þama eru til sölu margs
konar rafmagnstæki og bús-
áhöld í miklu úrvali, sem bezt
er að lesendur kynni sér sjálf-
ir. —
Elías Guðjónsson stofnaði
verzlunina Staðarfell árið 1946
en nokkrum áram áður hafði
faðir hans verzlað á þeim sama
stað eins og eldri Akumesing-
ar muna.
Gamla búðin verður opin
eftir sem áður, en þar verður
aðeins verzlað með skófatnað.
Bæjarblaðið óskar Elíasi
kaupmanni til hamingju með
hina nýju og glæsilegu sölubúð.
RJÓH.
þarna á horninu er Elvex bar, þar sem viS borSuðum hádegismat daglega.