Skagablaðið - 15.02.1985, Blaðsíða 4

Hinn nýsetti ferðamálafull-
trúi Akraness er Danfríður
Skarphéðinsdóttir, svo sem títt
hefur verið nefnt í Skagablað-
inu. Til að kynna þessa mann-
eskju fyrir bæjarbúum fórum
við í fyrsta viðtalstíma hennar
sem var á þríðjudaginn. Við-
talið hófst á fleygum orðum
eignuðum Jónasi Jónassyni út-
varpsmanni:
— Hver ert þú Danfríður?
„Ég er bara ég. Ef þú ert að
meina hvaðan ég er upprunnin,
þá er ég Reykvíkingur, fædd
3.3. 1953. Komin af bændum í
báðar ættir ef við rekjum það
nánar.“
— Hvaðan sprettur áhugi
þinn á ferðamálum?
„Hann er nú upphaflega allur
í einkaþágu. Allar mínar fast-
eignir voru í flugmiðum hér í
eina tíð. Ég er með algera
ferðabakteríu og það má segja,
að ég vilji að fleiri fái að njóta
þess sama og ég fæ út úr
ferðalögum.“
— En þú hefur starfað sem
leiðsögumaður áður, ekki satt?
„Jú, ég er reyndar lærð sem
slíkur, ég tók námskeið fyrir
leiðsögumenn veturinn ’77-’78.
Fjögur kvöld í viku allan vet-
urinn og próf á sumardaginn
fyrsta. Ég skrópaði reyndar eft-
ir áramót því ég var þá flutt
hingað, en svo skemmtilega
vildi til að í prófinu fórum við í
ímyndaða skoðunarferð og ég
var tekin upp í Akranesi og
umhverfi. Ef til vill varð það til
þess að ég náði þessu blessuðu
prófi.
Síðar lenti ég í því að þurfa
að velja milli þess að vera
leiðsögumaður erlendis eða
taka þetta starf. En mér fannst
þetta meira spennandi. Ný
Danfríður Skarphéðinsdóttir ferðamálafulltrúi.
,y\llar mínar fasteign-
ir voru í ftugmiðunf
— segir Danfríður Skarphéðinsdóttir, ferðamálafulltrúi
verkefni kitla alltaf, nú og svo
er gaman að vinna með áhuga-
sömu fólki eins og því sem
stendur í þessu. Svo eru bæj-
arbúar orðnir svo jákvæðir,
sammála því að fá ferðamenn
hingað sem á aðra staði.“
— Er það já?
„Að því að ég best veit,
annars hlýt ég að kynnast því
betur í þessu starfi. Komast í
snertingu við bæjarbúa, sem
maður hefur ekki þegar víta-
hringur hefðbundinnar vinnu
og heimilis hefur tökin.“
— Ertu orðin Akurnesingur?
Ertu sest hér að?
„Nei, alls ekki. Ég er reyndar
ekki farin að sjá hvemig maður
verður Akurnesingur, þið kall-
ið fólk utanbæjarmenn sem hef-
ur búið hér árum saman. Pað
hlýtur að taka margar kynslóðir
að verða sannur Skagamaður.“
Hugmyndír um kaffr
stofu við höfnina
Á síðasta fundi hafnarnefndar
var tekið fyrir bréf frá Elíasi
Ragnari Elíassyni, þar sem hann
útlistar þær hugmyndir sínar að
koma upp kaffistofu við Faxa-
braut, skáhallt séð frá Akraborg-
arbryggjunni handan götunnar.
Ekki hefur enn verið tekin
afstaða til bréfsins, en húsið, sem
væntanlega yrði færanlegt, yrði
líkast til rúmir 100 fermetrar.
Skagablaðinu er kunnugt um að
innan hafnarnefndar séu þau
sjónarmið m.a. ríkjandi að hug-
myndin sé góð og gild en stað-
setning stofunnar sé e.t.v. ekki
alveg nógu heppileg, þar sem hún
myndi þrengja athafnarými á áð-
urnefndum stað verulega.
Bréfið verður væntanlega af-
greitt á næsta fundi.
Teikning (reyndar ekki með eðlilegum hlutföllum) af útimarkaðnum
sem vonir standa til að hægt verði að koma á fót i sumar.
Fyrst var fiskur, þá fótbolti, síðan
fjölbraut en nú eru það ferðamálin
útimarkaöur settur á laggimar „strax og snjóa leysir“ á Akratorgi
Ferðamálanefnd hélt fund um
útimarkað í Stúkuhúsinu á laug-
ardaginn var. Fundarmenn voru
rúmlega tuttugu og voru þeir
mjög áhugasamir og bjartsýnir.
Danfríður Skarphéðinsdóttir
ferðamálafulltrúi opnaði fundinn
og kynnti hugmyndir nefndarinn-
ar um væntanlegan útimarkað.
Hugmyndin er sú að ferða-
málanefnd sjái um að útvega
sölutjöld eða skúra og leigi þá
síðan gegn vægu gjaldi. Stað-
setning markaðarins er hugsuð
við gafl Landsbankans þar sem
ávaxta- og grænmetismarkaður-
inn var í fyrra. (Sjá teikningu).
Hugsanlegt væri að fá fastan
starfsmann í afgreiðslu, fyrir
kannski nokkra aðila, ef fram-
leiðsla er lítil. Einnig gæti fólk
skipst á að selja hvert fyrir annað
eftir samkomulagi. Verðlagning
er í höndum hvers framleiðanda/
sölumanns. Markaðurinn yrði
auglýstur rækilega, í útvarpi, í
göngugötum í Reykjavík og Ak-
ureyri, í Akraborg og víðar.
Meðal hugmynda sem komu
fram var: gangstéttarkaffihús,
uppákomur eins og tónlistarflutn-
ingur (t.d. nemenda úr tónlistar-
skólanum), leiklistarfólk gæti
komið fram og fleira. Hægt yrði
að nota bílastæði við bankann
þegar hann væri lokaður, ef um
semdist. Róttæk hugmynd um að
loka götunni alveg kom fram, en
ákveðið var bæði í gamni og
alvöru að geyma það til þarnæsta
sumars.
Aðalmarkaðsdagur er fyrirhug-
aður á föstudögum því þá verða
hópferðir um bæinn með ferða-
menn, en ef fólk vildi gæti það
einnig selt aðra daga, þar með á
laugardögum. Ferðamálanefndin
hugsar nokkrar búðir sem fasta
pósta, t.d. ávaxta- og grænmet-
issölu, keramik- og harðfisksölu,
en aðrar gæti fólk eða félög leigt
kannski eitt eða tvö skipti.
Fundarmenn höfðu ótrúlega
fjölbreyttar hugmyndir um mögu-
legan söluvaming, þar var allt frá
uppstoppuðum fuglum, barna-
leikföngum og tágavörum til ull-
arfata og hannyrða. D.'infríður
benti sérstaklega á að ullarföt
yrðu eflaust vinsæl í sumar hjá
útlendingum sem búa við kulda-
kast núna, en búa sig undir næsta
vetur með fyrirhyggju.
Sölufólk þarf ekki að ganga í
fyrirhugað hlutafélag frekar en
það vill og sölumennskan getur
hafist „strax og snjóa leysir“ eins
og það var orðað. Fyrsta hóp-
ferðin verður farin í apríl en
fastar ferðir verða að öllum lík-
indum hafnar um mánaðamótin
maí/júní.
Að loknum fundinum ræddi
blaðamaður við þær Þórdísi og
Danfríði yfir uppvaskinu og voru
þær hinar hressustu með áhug-
ann. Þær sögðust allsstaðar mæta
jákvæðum straumum, allir sem
við væri rætt væru áhugasamir og
allir af vilja gerðir að greiða fyrir
þeim. Einnig bentu þær á að þetta
yrði fjórða F-ið í bæjarlífinu.
Fyrst var fiskur, þá fótbolti, síðan
fjölbraut og loks ferðamál.
—SEÞ.
4