Skagablaðið - 22.03.1985, Blaðsíða 5

- segir Svandís Ásgeirsdóttir í viðtali um tvíburana sína
Ekkert mál—ef þeir
bara sofa á nóttunni“
— Eru þeir farnir að labba?
spyr blm. horfandi á þá klifra
hvor yfir annan í leikgrindinni.
„Þeir voru eiginlega byrjaðir,
en svo kom afturkippur í þá því
þeir hafa verið veikir undan-
farið. Þeir voru með vatn á
bakvið hljóðhimnuna, og grétu
allar nætur, svo var stungið á
þessu, en þá fengu þeir í eyrun.
Og núna eru þeir með einhverja
umgangspest greyin, ef þú vilt
fá alla sjúkrasöguna," segir
Svandís og hlær, finnst þetta
greinilega ekki blaðamatur.
„En núna er þetta búið vona ég.
Ég get alveg viðurkennt, að ég
var að gefast upp á tímabili,
þeir sváfu ekki nema rétt á
meðan þeim var keyrt í vagn-
inum, aldrei á nóttunni. Maður
svaf kannski 4 tíma á nóttu og
það ekki í einu. Við vorum
alveg orðin uppgefin, Bjössi
ekkert síður, hann hugsar um
þá alveg til móts við mig þegar
hann er heima. En það er
ekkert mál að vera með tvö —
ef þau bara sofa á nóttinni, það
er númer eitt, tvö og þrjú,“
sagði Svandís að lokum og hún
veit greinilega um hvað hún er
að tala.
— SEP.
Nýr þáttur hefur nú feril sinn í Skagablaðinu. Hefur hann hlotið
nafnið „Innlitið". í þættinum verða stutt viðtöl við fólk á fömum
vegi, eða bankað upp á hjá einhverjum og spjallað um daginn og
veginn. Við byrjuðum á að líta inn hjá Svandísi Asgeirsdóttur og
þiggja þar tesopa, síðan barst talið að því sem beinast lá við, að
sjálfsögðu börnunum. Svandís á tvíbura sem eru að verða eins árs,
eineggja stráka, Hjalta og Hauk. Fyrsta spurningin var sú klassíska:
„Er ekki nóg að gera?“
Svandís hló: „Ég hef nú heyrt
þessa fyrr, það spyrja allir að
þessu. Sumar konur stoppa mig
meira að segja úti á götu til að
spyrja hvort ég eigi ekki góða
þvottavél...“
— Hvernig varð þér við fyrst
þegar þú vissir að þú gekkst
með tvíbura?
„Ég hrökk náttúrulega við,
fyrst ætlaði ég ekki að trúa
þessu, en svo varð ég alveg
rugluð — vissi ekki hvort ég átti
að hlæja eða gráta. En þetta
uppgötvaðist svo snemma, ég
var ekki komin nema 2-2VÚ
mánuð á leið, svo ég hafði
nógan tíma til að venjast til-
hugsuninni.“
— En þegar þú varst búin að
eiga, kom þér eitthvað sérstak-
lega á óvart í sambandi við að
vera með tvö?
„Æ, ég veit það ekki, það eru
náttúrulega alltaf viðbrigði að
vera með lítil börn hvort sem
þau eru eitt eða fleiri. Fyrst eftir
að égkom heim með þá gerði ég
eiginlega ekki annað en að gefa
þeim brjóst. Þeir fæddust mán-
uði fyrir tímann, svo ég þurfti
að gefa þeim á þriggja tíma
fresti og það var svona Vi tími í
hvert skipti. Við bjuggum fyrst
heima hjá mömmu og hún og
Bjössi, maðurinn minn, þvoðu
og gerðu eiginlega allt annað.
Annars var maður bara svo
ánægður að hafa fengið heil-
brigð og velsköpuð börn að
annað skiptEekki máli.“
Á meðan við töluðum saman
höfðu tvíburarnir látið greipar
sópa um allt sem var á borðinu.
Haukur rannsakaði útvarpið og
lét sér ekki bregða þó það dytti
öðru hvoru ofan á puttana á
honum, en Hjalti einbeitti sér
að því að mylja allar kex- og
ostagnir vandlega niður og sópa
þeim síðan á gólfið. Svo leit
hann forvitnislega á blaða-
manninn til að athuga hvort
hann væri ekki hrifinn af dugn-
aðinum.
— Eru þeir ólíkir í skapinu?
„Nei, ekkert sérstaklega, en
það er gaman að því hvað þeir
passa hvor upp á annan. Bæði
passa þeir, að hinn fái ekki of
mikla athygli, eða fái eitthvað,
sem hinn fær ekki, og svo líka ef
þeir eru einir einhversstaðar,
þar sem þeir þekkja ekki vel til,
þá er allt í lagi ef þeir eru
saman, en ómögulegt ef þeir
eru aðskildir.“
Símstöðin á Akranesi stækkar
400númer bætast við
I þessum mánuði bætast við
400 númer á símstöðina hér á
Akranesi. Núna eru um 2000
númer en það er of lítið að sögn
Hermanns Guðmundssonar sím-
stöðvarstjóra, og fólk þarf oft að
bíða lengi eftir síma. Meðalbið-
timi er tveir mánuðir hélt hann
áfram. Þannig að fyrir mánaða-
mót ættu þeir 20 sem bíða núna
að vera komnir í símasamband
við umheiminn.
Við spurðum Hermann hvort
það gæti verið vegna smæðar
stöðvarinnar sem óvenjumikið
væri af truflunum um þessar
mundir, en ekki kannaðist hann
við það, og sagðist ekki hafa heyrt
neitt um kvartanir nýlega. Sagði
reyndar að það hlyti að vera
eitthvað yfirskilvitlegt ef svo
væri, en vísaði að öðru leyti á
Friðrik Alfreðsson, svæðisum-
sjónarmann.
Friðrik hafði heldur ekki heyrt
um neinar truflanir undanfarið,
það hefði verið svolítið um það
fyrir tveimur og hálfum mánuði,
en það væri komið í lag. Hann
vildi eindregið hvetja fólk til að
láta vita ef það hefði yfir ein-
hverju að kvarta, því að öðrum
kosti vissi hann ekki um það og
ekkert lagaðist.
ÚTBOÐ
Tilboð óskast í smíði og fullnaðarfrá-
gang verkstæðis- og bifreiðageymslu
Pósts og síma á Akranesi. Útboðs-
gögn fást afhent á skrifstofu Umsýslu-
deildar, Landsímahúsinu, Reykjavík
og hjá stöðvarstjóra Pósts og síma,
Akranesi, gegn 5.000 kr. skilatrygg-
ingu. Tilboð verða opnuð á skrifstofu
Umsýsludeildar miðvikudaginn 10.
apríl kl. 11 árdegis.
Póst- og símamálastofnunin
AKRANESKAUPSTAÐUR
Lausar stöður
við vinnuskóla
Æskulýðsnefnd óskar að ráða í
eftirtaldar stöður við vinnuskóla:
Vinnustjóra, verkstjóra og vél-
stjóra. Störfin eru hlutastörf fram í
endaðan maí en fullt starf í júní, júlí
og ágúst. Leitað er eftir duglegum
og áhugasömum aðilum með hæfi-
leika til stjórnunar. Aldurslágmark er
20 ár. Allar nánari upplýsingar ásamt
umsóknareyðublöðum fást hjá
Æskulýðsfulltrúa í Arnardal. Um-
sóknum skal skila þangað í síðasta
lagi 29. mars. Aðrar stöður við
vinnuskólann og leiktækjanámskeið
verða auglýstar síðar.
Æskulýðsnefnd
5