Skagablaðið - 29.03.1985, Blaðsíða 3

Á sjóbirtingsveiðum
í Berjadalsánni í gær
—Skagablaðiö fylgist með tveimur strákum „moka“ upp
fiski úr á, sem allir héklu að væri fisklaus
Eins og kemur fram í forsíðu-
frétt blaðsins varð uppi fótur og
fit er fréttist af veiðum strákanna
ungu í Berjadalsánni. Það var
tíðindamaður blaðsins, sem rak
augun í strákana, þar sem þeir
munduðu stangirnar við ósinn og
Það fór eins og okkur grunaði,
að það þyrfti að koma til aukaúr-
slita í getraunaleiknum. Síðasta
umferð leiksins var fyrirhuguð
um síðustu helgi, en þá brá svo
við að efstu þátttakendumir,
Ingibjörg Guðmundsdóttir og
Páll I. Pálsson, fengu jafnmarga
rétta og verða því að reyna með
sér enn eina ferðina. Að gefnu
tilefni skal þess getið að tvær
prentvillur urðu í getraunaspánni
síðast, Páll „tippaði“ 2 á WBA -
Liverpool en Ragnheiður Þórðar-
dóttir 1 á sama leik. Hins vegar
víxluðust þessar tölur í blaðinu.
Villurnar komu því á versta tíma.
Því verður hins vegar ekki
haggað, að Ingibjörg og Páll
fengu 7 rétta sem og Hörður
Helgason sem hafnaði í 3. sætinu,
tveimur á eftir þeim.
Þau Ingibjörg og Páll hafa bæði
„tippað" fyrir úrslitaviðureignina
og fer niðurstaða þeirra hér á
eftir. Það þeirra, sem betur stend-
ur sig að þessu sinni fær koníakið
og konfektið góða. Hætt er við að
keppnin verði mjög jöfn nú sem
endranær því spár þeirra eru afar
líkar. Níu leikir eru eins en hér
koma spárnar.
fer hér á eftir frásögn hans af
atburðarásinni. Tekið skal fram,
að það sem hér er sagt frá gerðist
í gærmorgun, áður en blm. og
Ijósmyndari komu á staðinn.
„Eftir að hafa séð til strákanna
ók ég upp að réttinni og lagði
bílnum þar og gekk síðan í átt til
þeirra, þar sem þeir voru við
veiðarnar. A leiðinni lét ég hug-
ann reika aftur til þess tíma er ég
var sjálfur strákur. Þá fékkst
stundum einn og einn sjóbirt-
ingur í ánni, einkum þar sem
stíflan var, en það var einmitt þar
sem strákarnir voru við veiðarnar
núna. Ekki vissi ég hins vegar til
þess að eitthvað hefði fengist úr
ánni eftir að vatnið var tekið úr
henni að mestu og leitt hingað út
á Akranes eftir vatnsveituæðun-
um.
Ég varð því ekki lítið hissa er
ég nálgaðist strákana því ekki gat
ég betur séð en þrír-fjórir sjó-
birtingar lægju á bakkanum þar
skammt frá þeim. I þann mund er
ég kom til þeirra var þrifið hraust-
lega í línuna hjá öðrum þeirra. í
sömu andrá stökk 2-3 punda
sjóbirtingur upp úr vatninu og
margstökk síðan eins og háttur er
nýgenginna silunga er þeir verða
varir við öngulinn í sér.
Tók of mikið á
Sá strákurinn, sem ekki var
með silunginn á hjá sér henti frá
sér stönginni og hljóp til hins með
það fyrir augum að aðstoða við að
landa fiskinum. Hann kallaði til
hins að taka ekki mjög fast á móti
svo hann rifi ekki af eins og sá,
sem þeir sögðust hafa mist rétt
áður. Ég fylgdist spenntur með
viðureigninni. Eftir dálitla stund
var fiskurinn sjáanlega farinn að
þreytast og var að mestu hættur
að stökkva. Þá gerðist óhappið;
fiskurinn losnaði af, stöngin rétti
sig og línan lympaðist slök niður
eftir ánni. Stráksi spólaði inn
línunni og athugaði öngulinn.
Það var ekkert að honum.
— Þú tókst allt of mikið á
honum, sagði hinn, sem hafði
komið til aðstoðar. — Ég sá hvað
stöngin svignaði svakalega hjá
þér þegar hann kom á.
— Sástu ekki hvað hann var
stór þessi, hann var sá langstærsti,
sagði sá er fiskinn missti.
Eftir viðureignina gaf ég mig á
tal við strákana. Þeir sögðust vera
búnir að fá marga silunga. Kallið
þið þetta marga, sagði ég, og
benti á fiskana á bakkanum. Ég
sá ekki betur en þeir væru bara 4.
— Sérðu ekki plastpokann
þarna, sagði sá er missti fiskinn og
benti á pokaskjatta, sem lá á
bakkanum. — Kíktu í hann,
sagði hann svo.
Ég leit ofan í pokann og mikið
rétt. í honum voru margir spegil-
fallegir silungar, flestir á stærð við
síld. Ég ætlaði ekki að trúa
mínum eigin augum að þetta gæti
verið að gerast í Berjadalsánni.
Ég spurði strákana því hvers
vegna þeim hefði dottið í hug að
reyna að veiða þarna. Þeir sögð-
ust hafa lesið það í blaði, að það
mætti byrja að veiða 1. apríl. Þá
hefði bara langað til að prófa fyrr.
Annar þeirra sagðist hafa fengið
nýja stöng og veiðihjól í jólagjöf
og vildi endilega prófa tækin eftir
að hafa lesið um veiðarnar í
blaðinu.
Beittu rækju
Ég spurði strákana hverju þeir
beittu, alveg að springa úr for-
vitni. — Við ætluðum fyrst að
beita maðki en við gátum hvergi
fundið þá. Þá sagði frændi hans
okkur að það væri gott að beita
rækju, við gætum bara keypt
hana úti í búð, sagði sá er fiskinn
missti.
Strákarnir létu ekki tefja sig við
veiðarnar og tóku strax til við að
renna fyrir. Eftir stutta stund var
bitið á hjá öðrum þeirra og nú var
ekkert verið að tvínóna við hlut-
ina; stöngin tvíbent og kippt
hressilega í. Að vörmu spori lá
spegilfagur sjóbirtingur á bakk-
anum fyrir aftan stráksa.
Þetta minnti mig á gömlu góðu
dagana þegar ég var sjálfur strák-
ur og notaði sömu aðferð við
löndun. Mjög virtist rækjan tolla
illa á önglinum hjá strákunum því
oft þurftu þeir að spóla inn og
beita upp á nýtt,-
Mér varð í þessu litið upp með
ánni og sá þá ekki betur en þar
stykki fiskur út við smá foss-
flúð. Ég benti strákunum uppeftir
og sagði þeim frá fiskinum. Þeir
létu það ekki trufla sig og sögðu
fullt af fiski fyrir neðan brúna.
Þeir hefðu verið þar á flóðinu og
fengið fjóra og misst þrjá. Þó fór
svo að annar þeirra fór þangað,
sem ég hafði séð fiskinn stökkva.
Hann lagði frá sér rækjupokann
og kastaði út í. Varla hafði beitan
fyrr snert vatnið en gripið var í
hana og í sömu andrá stökk
spegilfagur sjóbirtingur. Stráksa
virtist bregða augnablik en jafn-
aði sig fljótlega og eftir skamma
stund lá á bakkanum lónbúinn,
sem skömmu áður synti frjáls
ferða sinna um ána.
Þegar hér var komið sögu
fannst mér tími til kominn að láta
vita af þessum tíðindum og
kvaddi því strákana og hélt heim-
leiðis. Ekki kæmi mér það á óvart
þótt mannmargt gæti orðið við
Berjadalsána um bænadagana ef
vel viðrar því ekki er á hverjum
degi sem slík silungsganga gengur
í læk okkar Akurnesinga eins og
nú virðist hafa átt sér stað.“
Mikið um
sinubruna
Þó nokkuð hefur verið um
sinubruna að undanförnu og mik-
ið hringt til lögreglunnar af þeim
sökum. Foreldrar eru enn minntir
á að gæta þess að börn þeirra leiki
sér ekki með eldspýtur. f lokin
sakar ekki að geta þess að skv.
lögum eru sinubrunar bannaðir
eftir 1. maí.
1 Luton - Ipswich 1
1 Norwich - Coventry 1
1 QPR - Watford 1
2 South.ton-Everton 1
2 Stoke - Arsenal 2
X Sunderl.-Chelsea 1
1 Tottenham-A. Villa 1
1 WB A - Leicester 1
1 Carlisle - Barnsley 1
X C. Palace-Sheff.U. 1
1 Fulham - Leeds 1
2 Shrewsb. -Portsmouth 2
Það var og. Nú bíður þjóðin
bara spennt. Þangað til er ekki
annað að gera en þakka þeim
Ragnheiði og Herði fyrir þátt-
tökuna, ekki geta allir unnið og
ætti það að vera fáum betur ljóst
en okkur Skagablaðsmönnum,
svo háðuleg var okkar útreið í
getraunaleiknum. En með olymp-
íuhugsjónina að leiðarljósi...
,Hann er á!“ Sjóbirtingur áreginn á land. Hinn strákurinn býr sig undir að beita rækju.
3