Skagablaðið - 24.07.1985, Blaðsíða 5

Skráningin í góöu lagi en hirslurnar engar:
Listaverk á
víð og dreif
Af og til skjóta þær hugmyndir upp kollinum að stofna ætti
listasafn hér á Akranesi. í hvert sinn sem losnar um eitthvert stórt
húsnæði, koma alltaf þær sömu hugmyndir upp, þ.e.a.s. að nýta
húsnæðið undir listasafn, nú síðast með gamla Iðnskólann. Áhuga-
menn um listasafn telja að með tilkomu þess yrði um stórkostlegan
menningarauka að ræða fyrir bæjarfélagið og nú þegar sé til mikið
safn listaverka og því bráðnauðsynlegt að finna þeim einhvern
samastað.
En hversu mikið af listaverk-
um á bæjarfélagið?
Við snerum okkur til Bjarna
Pórs Bjarnasonar, myndlistar-
manns og kennara, en hann hefur
nú yfirumsjón með listaverka-
eign bæjarins. Hann sagði okkur
að bærinn ætti um 90 listaverk og
til skýringar sýndi hann okkur
möppur þar sem allar upplýsing-
ar um verkin var að finna. Það
kom okkur Skagablaðsmönnum
nokkuð á óvart hve góð og
nákvæm skrá er til yfir þessa
listaverkaeign. Hvert þeirra er
skráð á sérstakt eyðublað þar
sem fram koma upplýsingar um
höfund, heiti verksins, hvenær
gert, efni/aðferð, stærð, ástand,
feril, hvar varðveitt o.fl.
Bjarni Þór sagði að þessa kerf-
isbundnu skráningu mætti rekja
til og þakka Hjálmari Þorsteins-
syni, listmálara og kennara, hann
sjálfur hefði aðeins tekið við
verkinu þegar Hjálmar fluttist til
Danmerkur. Fyrir utan það að
vera ráðinn til að sjá um þessa
skráningu, sér Bjarni Þór um að
færa listaverkin til, þ.e.a.s. að
þau séu ekki alltaf á sama stað,
þannig að sem flestir séu að-
njótandi að sjá þau.
Að sögn Bjarna Þórs er það
vissulega slæmt hversu fáir fái að
njóta Iistaverkanna og þyrfti því
helst að koma þeim fyrir á einum
stað, t.a.m. á listasafni. Nú væru
verkin á við og dreif um bæinn
og þá aðallega í opinberum stofn-
unum s.s. Brekkubæjarskóla,
bæjarþingsalnum, Fjölbrautar-
skólanum, Byggðasafninu og
víðar. Örfá væru síðan á einka-
heimilum. Stærri listaverk eins
og höggmyndir eru sxðan úti
undir beru lofti og má þar nefna
styttuna af Sjómanninum á
Akratorgi og listaverk Ásmund-
ar Sveinssonar á mótum Stillholts
og Kalmansbrautar.
Listaverkaeignin er tilkomin
af tvennu. Annars vegar þau
listaverk sem eru í vörslu bóka-
safnsins, en þau fær bókasafnið
hjá þeim sem sýna í sýningarsaln-
um í kjallara. Leiga salarins er
greidd þannig að hver listamaður
borgar með einu verki. Hins
vegar sér Menningarsjóður
Akraness um að kaupa hin ýmsu

Listaverk Asmundar Sveinssonar við Stillholt.
listaverk og er þeim fyrirkomið
hér og þar í bænum.
Bærinn á 90 verk
Akraneskaupstaður á eins og
áður segir 90 listaverk og þegar
litið er í skránna kemur í ljós að
fjölmörg þeirra eru eftir lista-
menn héðan af Akranesi. Má þar
nefna Hjálmar Þorsteinsson og
Bjarna Þór Bjarnason og auk
þeirra: Hrein Elíasson, Vigni
Jóhannsson, Hrönn Eggertsdótt-
ir, Guttorm Jónsson, Svein Guð-
bjarnarson, Hallbjörgu Bjarn-
adóttur og Gyðu Jónsdóttur.
Einnig eru til listaverk eftir
ýmsa kunna listamenn og má þar
helst nefna Jakob V. Hafstein,
Gunnar Örn, Gunnlaug
Scheving, Eyjólf J. Eyfells, Ás-
mund Sveinsson, Jónas Guð-
mundsson og Edward Munch
(því miður einungis eftirprent-
un).
Mjög erfitt er að meta hvaða
listaverk er dýrmætast eða verð-
mætast. Olíumálverkeftir Gunn-
laug Scheving er líklega verð-
mætast. Þá mynd málaði lista-
maðurinn eftir dvöl sína hér á
Akranesi 1955. Heitir hún ein-
faldlega „Frá Akranesi", er um
V/2 x V/i að stærð og hangir í
Brekkubæj arskóla.
Það listaverk sem er líklega
dýrmætast fyrir Akurnesinga er
styttan af Sjómanninum eftir
Martein Guðmundsson, nokkurs
konar sameiningartákn fyrir Ak-.
urnesinga og stendur í hjarta
bæjarins.
Eins og sjá má á grein þessari
á bæjarfélagið fjölmörg listaverk
og mörg mjög góð. Helsti gallinn
er einungis sá að takmarkaður
fjöldi fólks hefur tækifæri á að
njóta þeirra. ming
5