Skagablaðið - 09.10.1985, Blaðsíða 8

„Hva... er þetta allt sem ég fœ, “ gœti Steini verið
að segja við viðtöku „Kotbónda“-bikarsins.
Það mátti vart á milli sjá þegar
Lömbin og Úlfarnir leiddu sam-
an hesta (?????) sína i hinni
árlegu Bændaglímu Leynis-
manna um síðustu helgi. Eftir að
bændurnir, Gunnar Júlíusson og
Þorsteinn Þorvaldsson, höfðu
valið hvor sitt liðið og att þeim
saman lentu þeir sjálfir í harðri
rimmu. Henni lauk með sigri
Þorsteins en þá voru liðin jöfn.
Varð að grípa til bráðabana og
þar skaut „unglambið“ Gunnar
keppninauti sínum ref fyrir rass
og sigraði á annarri holu.
Að launum fékk Gunnar veg-
Meistaraflokkur:
1. flokkur:
2. flokkur:
3. flokkur:
Kvennaflokkur:
Piltaflokkur:
Drengjaflokkur:
1. ÓmarÖ. Ragnarsson
2. Hannes Þorsteinsson
3. Bj örn H. Bj örnsson
1. Gunnar Júlíusson
2. Guðm. Valdimarsson
3. ) [Reynir Þorsteinsson
1. GunnarM. Gunn.
2. LofturSveinsson
3. BirgirBirgisson
1. Guðni Ásgeirsson
2. AdolfÁsgrímsson
3. Gísli Einarsson
1. Sigrfðurlngvad.
2. Elín Hannesdóttir
3. Katrín Georgsdóttir
1. AlexandirHögnas.
2. VilhjálmurBirgiss.
3. ElvarÆvarsson
1. Rósant Birgisson
2. Árni P. Reynisson
3. HafþórBirgisson
legan bikar, sem á var letrað
„Stórbóndi 1985“ en Þorsteinn
varð að sætta sig við annan minni
sem hafði áletrunina „Kotbóndi
1985“. Þá fengu allir úr sigurlið-
inu, Lambahópnum, eina kúlu
(golf- ekki súkkulaðikúlu) f
verðlaun fyrir að sigra.
Um kvöldið voru svo haldin
töðugjöld eins og góðra bænda
er siður — einskonar uppskeru-
hátíð þeirra Leynismanna — þar
sem afhent voru verðlaun fyrir
Akranesmeistaramótið í öllum
flokkum. Úrslit í því móti urðu
sem hér segir:
76- 76-81-85-318
77- 79-85-82-323
78- 86-85-89-338
80-84-83-82-329
82-79-93-90-344
95- 92-86-81-354
80-88-92-92-352
87-86-94-87-354
86- 91-96-88-361
96- 97-101-102-396
92-107-100-98-397
102-108-108-101-419
98-98-104-300
114-110-115-339
116-119-110-345
78-85-79-92-334
8993-87-95-364
87- 89-103-93-372
85-82-85-97-349
87-90-93-94-364
113-114-105-113-445
Að því loknu voru veitt verð-
laun þeim tveimur mönnum sem
afrekuðu það að fara holu í
höggi í sumar og upplifa þar með
draum allra kylfinga. Þessir tveir
voru Adolf Ásgrímsson og Ás-
geir Sigurðsson. Reyndar höfum
við sagt frá afreki Ásgeirs á
sínum tíma en hógværð Adolfs,
sem og annarra kylfinga, varð
þess valdandi að við fréttum
ekki af draumahögginu hans fyrr
en á laugardag.
Verðlaunaveitingum var ekki
þar með lokið. Næstir komu
þeir, sem lækkuðu forgjöf sína
mest á árinu. Hjalti Nielsen sló
öllum við á þeim vettvangi en
Árni Reynisson og Kristinn
Bjarnason fengu einnig verðlaun
fyrir slíkt hið sama. Voru þó
hógværari í framförunum en
Hjalti. Sigríður Ingvadóttir tók
mestum framförum í kvenna-
flokki á árinu en Guðni Ásgeirs-
son í karlaflokki. Þá fékk Þor-
steinn „Úlfur“ Þorvaldsson sér-
staka viðurkenningu fyrir flesta
hringi leikna á sumrinu sem og
lækkun forgjafar úr 17 í 15 og
það eftir 20 ára feril í golfinu.
Eins og nærri má geta var
boðið upp á góðan mat og ljúfar
veitingar í hinum vistlega skála
þeirra Leynismanna á töðugjöld-
unum. Ekki eyðilagði það
stemninguna að sumarið sem nú
er liðið var eitt hið besta í sögu
klúbbsins og kylfingar í Leyni
stóðu sig betur í stórmótum en
oftast áður. Þá hafa aldrei fleiri
æft golf en sl. sumar. Punkturinn
yfir i-ið á vel heppnaðri lokahá-
tíð voru kynningar Gunnars M.
Gunnarssonar, sem fór hrein-
lega á kostum, „holu í höggi“ í
kynningum sagði einhver og
voru víst orð að sönnu.
Ásgeir Sigurðsson kampakátur ásamt kynni
kvöldsins, Gunnari M. Gunnarssyni.
„Lambahjörðin" hans Gunna Júl., sem skaut „Ulfunum“ hans Steina reffyrir rass er liðin leiddu saman
hesta sína.
Verðlaunahafarnir frá því í meistaramótinu fyrr í sumar. Álitleg hjörð eins og sjá má.
Steini horfir í ofvœni á eftir kúlunni, þar
sem hún veltur í átt að holunni.
Gunni Júl. „sippar“ inn á af öryggi.
Töðuojöld

Djö
var þetta naumt, “ gœti Gunnar verið að segja við Ijósmyndarann um leið og
hann þakkar Þorsteini fyrir drengilega keppni.
8