Skagablaðið - 27.11.1985, Blaðsíða 7
FLEIRIEN STRAKAR LEGGJA FYRIR SIG VERKNAMIFJOLBRAUTASKOLANUM A AKRANESI:
María Karen handleikur borvélina eins og fagmaður.
Það gerist æ oftar að kvenfólk haslar sér völl á þeim sviðum sem
talin (ranglega) hafa tilheyrt karlmönnum og ekki nema gott eitt um
það að segja. Við fréttum að tvær stúlkur væru að læra vélvirkjun og
rafvirkjun í verknámsdeild Fjölbrautaskóla Akraness og ákváðum því
að forvitnast nánar um það.
Þegar blm. Skagablaðsins kom að verknámshúsinu þá var verið að
hreinsa gluggana, vafalítið vegna saltroksins undanfarið og þar var
önnur stúlkan sem ætlunin var að hitta. Eftir að gluggarnir og stúlkan
höfðu fengið vatnsgusu þá var komið að henni að skola af strákunum
en þeir sáu þann kost vænstan að forða sér og ekki munaði nema
örfáum sentimetrum að blaðamannsræfillinn fengi gusu blásaklaus að
sjálfsögðu.
Skrýtið
„Af hverju, ja þegar ég var í
starfsþjálfun í 9. bekk smíðaði ég
lampa og líkaði svo vel að vinna
við þetta að ég ákvað að fara út í
að læra vélvirkjun. Vélvirkjun er
„verkleg“ og mér líkar svoleiðis
vinna,“ sagði María Karen Sig-
urðardóttir er hún var innt eftir
ástæðunni fyrir þessu vali.
— Hvernig tóku vinkonur þínar
og fjölskylda þessu?
„Vinkonunum fannst þetta
skrítið fyrst en núna er þetta
ekkert mál. Foreldrum mínum
leist ekki of vel á þetta í upphafi“,
sagði María.
Þegar hún var spurð hvort hún
nyti einhverra forréttinda vegna
þess að hún væri stelpa taldi hún
að það væri mjög lítið. Ef svo væri
en strákarnir væru mjög hjálplegir
og hún nyti góðs af því eins og
aðrir sem væru í vélvirkjun. Hefur
hún smíðað verkfærakassa, skrúf-
stykki og var langt komin með
járnsög þegar hún var tekin tali.
Þá hafði hún líka smíðað öxul og
ró í rennibekk og var ekki annað
að sjá en henni líkaði þetta starf
vel.
Framhaldsnám
„í framtíðinni er ég að hugsa
um að fara ( eitthvert framhalds-
nám í sambandi við þetta, t.d.
skrítið af því að það var óvenju-
legt en núna væri þetta allt í lagi.
Hvað foreldrana varðaði væru
þau sátt við það sem hún hefði
áhuga á, væru mjög jákvæð.
Ellert Ingvarsson sagði að
stelpurnar nytu engra forréttinda,
algert jafnrétti ríkti. Það hefði
verið ein stúlka í rafvirkjun áður
og staðið sig vel og engin ástæða
til að ætla að þessi gerði það ekki
líka. Rafvirkjun væri góð vinna
fyrir kvenfólk ekki síður en
karlmenn. Með þá vitneskju í
farteskinu var haldið á braut.
verkfræði, teiknun eða eitthvað í
þá átt,“ sagði hún en spurning-
unni um sauma og prjónaskap
svaraði hún á þann veg að hún
hefði smávegis gaman af að
sauma, en ekki prjónaskapnum.
Þráinn Sigurðsson, kennari,
sagði, að enginn greinarmunur
væri gerður á Maríu annars vegar
og strákunum hinsvegar. Ekki
sagði hann, að merkjanlegt væri
hjá strákunum, að henni væri
hlíft vegna þess að hún væri
stelpa, því allir réttu öllum hjálp-
arhönd ef þörf væri á. Það er
óhætt að taka undir það því ekki
var að sjá að hún þyrfti neina
aðstoð þegar strákarnir forðuðu
sér undan vatninu.
Ingibjörg í tíma í rafvirkjun.
og smíðaði þá „dimmer" fyrir
lampa. Mér líkaði þetta vel og
ákvað að fara út í að læra rafvirkj-
un. Ég ætla í rafeindavirkjun sem
kennd verður hugsanlega næsta
haust.“
í rafeindavirkjun
Hjá rafvirkjunum á efri hæð-
'nni í verknámshúsinu fundum
við Ingibjörgu V. Sigurðardóttur
en hún er að læra rafvirkjun og
þar sem það er ekki algengt að
stúlkur fari út í slíkt þá var hún
spurð hvers vegna?
„I 9. bekk var ég í starfsþjálfun
Hún sagði, að strákarnir væru
ágætir og hjálplegir ef hún þyrfti
á því að halda. Það sama gilti fyrir
alla aðra, það væru allir hjálplegir
við alla. Spurningunni um hvernig
vinir og vandamenn tóku því að
hún ætlaði í rafvirkjun svaraði
Ingibjörg þannig að fyrst í stað
hefði kunningjunum fundist þetta
Akurnesingar!
Dráttarvextir reiknast á öll van-
skil 5. hvers mánaöar.
Rafveita Akraness
BASAR
Basar verður haldlnn að dvalarheimillnu
Höfða laugardaginn 30. nóvember kl.
14-16.
Seldar verða tágavörur, vefnaðar- og
pqónavörur auk margs annars. Einnig
verður sýning á handavinnu heimilis-
fólksins.
Vcrið velkomiu » Höfda á laugar-
daginn og gerið góð kaup.
ÖNNUR ER í VÉL-
VIRKJUN EN HIN
í RAFVIRKJANÁMI
- SKAGABLADIÐ RÆDIR VID ÞÆR MARÍU KAREN SIGURÐAR-
DÓTTUR OGINGIBJÖRGU V. SIGURDARDÓTTUR
6
Ekki er laust við að fréttir Skaga-
blaðsins veki stundum hressileg við-
brögð á meðal bæjarbúa. Þetta
hefur sannast aftur og aftur og
dæmin eru mýmörg því til staðfest-
ingar. Fréttir blaðsins vekja oft
ánægju en viðbrögðin eru líka oft á
hinn veginn; hneykslun, reiði eða
vandlæting — jafnvel blanda alls
þessa.
Spurning á borð við „Hvaða hvat-
ir liggja að baki slíkum skrifum?“
er vinsæl og menn spyrja sig hví
þetta eða hitt sé yfirleitt fest á
prent. Vangaveltur eru að sjálf-
sögðu mjög eðlilegar og öll umræða
til góðs. Hér á eftir er ætlunin að
fara nokkrum orðum um frétta-
mennsku Skagablaðsins, fréttamat
þess og annað í þeim dúr. Þessu
með hvatirnar látum við ósvarað að
öðru leyti en því að þær miða allar
að því einu að flytja bæjarbúum
sem nýjastar, og áreiðanlegastar
fréttar hverju sinni.
Hvað er frétt?
„Er þetta nú einhver frétt?“ höf-
um við oftlega verið spurðir í kjölfar
birtingu eins eða annars í Skaga-
blaðinu. Brennur það oft við að
hinn almenni lesandi leggur ekki
sama skilning í hugtakið frétt og við
á ritstjórn blaðsins. Sérstaklega er
þetta áberandi þegar lesendur telja
að sér vegið.
Viðburði í bæjarlífinu má í gróf-
um dráttum flokka í tvennt; fréttir
og ekki fréttir. Við mat á fréttum
höfum við á Skagablaðinu haft það
að leiðarljósi hvort viðkomandi at-
burður hafi annaðhvort auglýsinga-
eða fróðleiksgildi fyrir bæjarbúa.
Sé ekki svo er jafnvel reynt að líta
á hann frá því sjónarhorni hvort
hann geti verið skemmtilegur. Auð-
vitað gerist það líka að eitt og
annað kemur upp á í bæjarlífinu
sem við segjum ekki frá, ýmist
vegna þess að við höfum einfaldlega
ekki frétt af viðkomandi atburði í
tíma eða þá að frásögn er vísvitandi
sleppt.
Stór frétt — lítil frétt?
Þegar tekin hefur verið ákvörðun
um birtingu fréttar þarf að vega og
meta hvernig hún skuli meðhöndl-
uð, þ.e. hvort um sé að ræða stóra
frétt, miðlungsstóra eða einfaldlega
smáfrétt. Það er hérna sem ágrein-
ingsefnin rísa sem hæst. Það sem
okkur þykir e.t.v. stórfrétt finnst
öðrum ekki skipta neinu máli að
birta. í þeim hópi eru venjulegast
þeir sem hlut eiga að máli og vilja
þegja atburðinn í hel.
Nokkrum sinnum hefur það gerst
að komið hefur verið að máli við
okkur og blaðið beðið um að segja
ekki frá tilteknum atburði af því það
kynni að koma einhverjum illa.
Slíkar beiðnir verður að vega og
meta hverju sinni.
Hvað varðar heimildarmenn eru
nöfn þeirra aldrei gefin upp þótt
þeim geti skjöplast rétt eins og
blaðamönnum. Þá er rétt að bæta
því við hér að nafnlausum bréfum
og símhringingum er ekki sinnt.
Æsifréttir
Stundum hefur því verið haldið
fram, að Skagablaðið sé æsifrétta-
blað. Slíkt er alger fjarstæða. Upp-
setning blaðsins er afar mikilvæg í
augum ritstjórnar og stórar fyrir-
sagnir eiga e.t.v. sinn þátt í þessum
misskilningi. Menn hugsa sem svo
er þeir sjá frétt með stóru fyrir-
sagnaletri: „Þetta er nú meira æsi-
fréttablaðið þetta Skagablað.“
Stærð fyrirsagna þarf hins vegar
ekki að standa í neinum tengslum
við hugtakið æsifrétt.
Fyrir hálfum mánuði birtum við
fyrirsögn þvert yfir forsíðu blaðsins
og frétt um rökræðukeppni Fjöl-
brautaskólans á Akranesi og Fjöl-
brautaskólans í Breiðholti. Sumum
fannst sú frétt æsifrétt. En í hverju
fólst æsigildið? Fyrirsögninni? Inni-
haldi fréttarinnar? Uppsetning-
unni? Svarið var neikvætt í öllum
tilvikum. Fréttin hafði ekki að
geyma neitt nema inngang blaðsins,
þar sem farið var hörðum orðum
um ósæmileg ummæli er féllu á
umræddum fundi, svo og beinar
tilvitnanir í ummæli ræðumanna.
Nákvæmari getur fréttaflutningur-
inn vart orðið.
Ritstjórn Skagablaðsins leit svo á
við birtingu fréttarinnar af málfund-
inum, að þar væri um að ræða
stórfrétt er varðaði alla bæjarbúa
enda ómaklega vegið að bæjarfélag-
inu sem slíku auk þess sem nöfn
einstaklinga og fyrirtækja voru
svert. Margir hafa lýst yfir ánægju
sinni með birtingu umræddrar
fréttar.
í sama blaði og fréttin af málfund-
inum birtist var önnur (stór) fyrir-
sögn, reyndar stærri en sú á forsíð-
unni, og spannaði einnig yfir 5
dálka. Sú var yfir viðtali við ind-
verska badmintonþjálf^iann Dipu
Gosh. Ekki hvarflar að nokkrum
manni að kalla það æsifrétt þótt
fyrirsögnin hafi verið stór. Hér er
aðeins um að ræða atriði er snerta
uppsetningu blaðsins.
Æsifrétt getur það eitt talist, þar
sem vísvitandi er farið með stað-
lausa stafi og staðreyndir rangtúlk-
aðar af ásettu ráði eða þeim sleppt
í því augnamiði að tortryggja við-
komandi. Skagablaðið hefur ekki
gert sig sekt um slíkt og hefur það
;kki í hyggju í framtíðinni. Það eitt
kemur hins vegar ekki í veg fyrir að
skiptar skoðanir verði um efnisinni-
nald blaðsins og framsetningu þess.
Sigurður Sverrisson
P.S. Fyrirsögnin á þessari grein er
stæðileg en finnstu ykkur þetta
æsifrétt?
Fyrirsagnirnar, sem getið er um í greininni hér að ofan.
KAFFIf) HJA OfiRUR ER FRABÆRT
... EN ÞAÐ ER VIÐQERÐARÞJÓNUSTAn SEM VIÐ LEQQJUM
AÐALÁHERSLU Á. EinNIQ VILJUM VIÐ BEUDAÁ HinAÁQÆTU
RÉTTinQA- OQ SPRAUTUDEILD OKKAR.
Af> S.IÁIJ SÖ<;t>( ER UTABARIM OPIM, EÁTIÐ
OKKIIR BIASDA RÉTTA I.ITIA'A Á Itíl lAA.
• ••
Útvegum varahluti, eíþeir
Sást ckki hjá okkur.
BILVER SF.
ÆGISBRAUT 23 - SÍMI 2533
.Muttið vetrarskoðunina.