Skagablaðið - 04.12.1985, Blaðsíða 11
Ólafur Þórðarson leikmaður meistaraflokks karla og þeir leikmenn sem fengu viðurkenningar fyrir
leikjafjölda. Bryndís er fulltrúi Júlíusar\en hún myndi örugglega bæta útlit liðsins ef hún œfði.
Ragga, Magnea og Árný ásamt Steina.
Hinar heimsfrœgu.
I hreinskilni sagt:
Verum bara við sjálf og reynum að
njóta jólaundirbúningsins saman
/ hreinskilni sagt:
Þó sértu afgulli og gersemum snauð
og gistir ei konungaborgir,
þá áttu hinn dýrasta drottningarauð
og drauma og gleði og sorgir,
og kvæðið um þig er um konu sem ann,
um konu, sem þráir og nýtur,
en ekki um stjörnu sem slokknaði og brann,
né storminn, sem æðir og þýtur.
Þegar ég rakst á þetta ljóð um konuna eftir Davíð
Stefánsson um daginn fór ég að hugsa um konuna sem
slíka og allt það fjaðrafok og umtal um konur síðustu tíu
árin. Það er ágætt einmitt nú að loknum þessum
kvennaáratug að leiða hugann að því hvort við erum
einhverju nær? Höfum við grætt eitthvað á þessu? Hefur
verið hugsað meira um stöðu konunnar í þjóðfélaginu?
Já, ég er ekki í nokkrum vafa um það. Þetta hefur orðið
til þess að langtum meira hefur verið hugsað um stöðu
konunnar, bæði heima og heiman. Þetta hefur leitt til
þess, að í umræðum hefur komið fram, að oft vinnur
konan sextán tíma á sólarhring á heimilunum í stað átta,
og að meira hefur verið rætt um konuna út á vinnumark-
aðinum heldur en nokkru sinni fyrr, og hún fái sambærileg
laun á við karla. Ég er viss um að þetta á allt eftir að skila
sér í framtíðinni, jafnvel meira heldur en núna strax.
Það eru allir meðvitaðir um allt þetta sem fjallað hefur
verið um, en allt tekur sinn tíma og við megum ekki
gleyma því að það er ekki svo ýkja langt síðan að konan
átti að vera karlinum undirgefin í einu og öllu, hún mátti
varla opna munninn án þess að spyrja hann um leyfi. En
fyrir alla muni konur, við megum ekki gleyma því samt
hvað það er gaman að vera kona í dag. Það er ekki gaman
með því að segja: „hann getur þetta alveg eins og ég,“
eða líkja í einu og öllu eftir körlunum.
Það er eitt, sem við getum aldrei þrætt fyrir, og það er
það, að sum störf eigum við erfitt með að vinna á við karla
vegna líkamsbyggingar okkar. Ákveðin störf eru þannig
og við verðum að kyngja því hvað sem við erum miklar
rauðsokkur.
Það vill nefnilega þannig til að margt stendur og fellur
með okkur konum. Tökum sem dæmi það sem næst er á
baugi, sjálf jólin. Auðvitað eiga allir að hjálpast að fyrir
jólin, en það er þó nokkuð undir okkur komið hvernig
jólin bera að og hvernig þau og allur jólaundirbúningurinn
verður.
Ef við snúum öllu við á heimilunum í desember, finnst
við verða að hreingera allt húsið eins og það hafi aldrei
verið gert fyrr, baka tíu sortir af smákökum, fyrir nú utan
allar terturnar, kaupa allt fyrir blessuð jólin, einmitt
þennan mánuð þegar hvað minnst er í buddunni, þá
getum við verið vissar um að allir verða eitthvað
geðvondir því að það verða óhjákvæmilega einhverjir
árekstrar. Krakkarnir fúlir yfir látunum, allt á öðrum
endanum og allt gardínulaust o.fl. o.fl. Karlarnir skúffað-
ir um miðjan mánuð, heftið tómt og eftir að kaupa í
Ég er ekki að meina, að við eigum ekki að undirbúa
jólin, því fer fjarri. Við eigum að hafa ánægju af
undirbúningnum. Tökum smærri dæmi, Gunna hefur
alltaf fengið ný náttföt fyrir jólin, og hún verður líka að
fá þau núna jafnvel þó það hafi aldrei verið jafnlítið í
buddunni eins og núna. Getur Gunna ekki notað
náttfötin frá í fyrra til að spara núna? Neðri skáparnir í
eldhúsinu sem er jú allt í lagi með, verða að hreingerast
núna jafnvel þó að ég verði að vaka við að gera þá hreina,
af því að jólin eru að koma og af því að ég gerði þá hreina
öll hin jólin. Svona ýmislegt getum við sparað okkur og
notið þess frekar að gera eitthvað sem okkur langar
virkilega tii.
Það veltur mikið á því hvernig við konur hugsum okkur
jólin, án þess þó að ég ætli að móðga karlana á nokkurn
hátt.
Konur tökum höndum saman, og njótum þess tíma sem
nú gengur í garð og slöppum af. Núna er engin
kolaeldavél, sem formæður okkar höfðu og urðu þess
vegna alltaf að vera að hreingera, við skulum heldur gera
það í vor þá sjáum við líka betur til. Það Ieikur jafnvel
grunur á að einhverjar setji jólasteikina í örbylgjuofninn
núna fyrir þessi jól, hvað haldið að þær hefðu sagt? Ég
heyrði eina konu segja frá því að hún hefði ein jól lent í
því, þegar hún var búin að kaupa í baksturinn og allt verið
að fara á fulla ferð, að fótbrotna og lagðist á spítala.
Henni fannst veröldin hrynja saman, takk engin jól. Jú,
viti menn. Þegar hún kom heim af spítalanum var
heimilisfólkið búið að gera fínt, kaupa smákökur og
gjafirnar og allt tókst þetta og hún sagðist sjaldan hafa átt
betri jól.
Elskurnar mínar njótum aðventunnar og jólanna á
réttan hátt. Tökum ekki víxla fyrir jólunum. Gleðjumst
líka yfir litlu. Hugurinn er sá sami. Reynum ekki heldur að
vera meira en við erum, verum bara við sjálf það er albest.
Ekkert jólastress nema passlega mikið.
HREINSKILIN