Skagablaðið - 18.12.1985, Blaðsíða 4

MSEO[LHI]®E[N]E[n]l!
Býr einhver töfra
máttur í hliö'mu?
Tóti töfrakarl skrifar:
Nokkuð mörg ár eru liðin frá
því Rörasteypap i varð eldi að
bráð eins og menn kannski
muna. Fátt er nú orðið eftir, sem
minnir á þetta fyrirtæki bæjar-
ins. Búið er að rífa girðinguna,
sem umlukti athafnasvæði rö-
rasteypunnar og búið að fjar-
lægja meirihlutann af þeim
rörum, sem voru innan girðing-
arinnar.
Eitt er þó eftir sem minnir á
þetta gamla fyrirtæki bæjarins
en það er hliðið, sem sneri út að
gamla þjóðveginum. Hvaða til-
gangi það á að þjóna þar sem
það stendur nú eitt og sér er
erfitt að ýmynda sér og hrindir af
stað ýmsum spurningum.
Er það til skrauts? Því held ég
að verði að svara neitandi. Þótt
hliðið hafi verið vel smíðað í
upphafi og beri vott um að
bæinn byggi góðir smiðir hefur
því verið svo illa við haldið að til
skrauts getur það varla talist
lengur. Þá er búið að útiloka
þann möguleika að hliðið fái að
standa af þeim sökum.
Ekki er það orðið það gamalt
að til fornminja geti talist. Ekki
þarf það varðveislu við af þeim
sökum. Enda væri það þá trúlega
komið upp að Görðum.
Þá er það spuriningin hvort
hliðið býr yfir einhverjum töfra-
mætti, sem almenningur í bæn-
| um veit ekki um? Maður veit
svei mér ekki hvað skal halda.
Hliðið umrœdda.
Kannski að einhverjir, sem
stjórna verklegum framkvæmd-
um hjá bænum gangi um hliðið
annað veifið til þess að hlaða sig
andlegri orku eða jafnvel visku
(nei, getur það nú verið hugsan-
legt?)
Ef þetta umrædda hlið hefur
þessa náttúru, sem ég efast nú
um, hvernig væri þá að halda því
betur við? Málning myndi vart
trufla útgeislun orku hliðsins að
neinu marki en vel hirt og málað
myndi það endast ykkur í mörg
ár enn góðu ráðamenn. Án alls
gríns, blessaðir látiði rífa hliðið
niður hið fyrsta. Það er engin
prýði að því lengur.
Treysti ung-
lingunum vel
Haraldur Sturlaugsson hringdi:
Eg vildi aðeins fá að koma á
framfæri nokkrum atriðum
vegna lesendabréfs frá Danna í
síðasta Skagablaði, þar sem
hann gefur í skyn að knatt-
spyrnuforystan sé farin að fara
út fyrir hugsjónastarf sitt með
vínveitingum til unglinga á
skemmtunum sínum.
Því er til að svara að umrædd-
ur fordrykkur á uppskeruhátíð-
inni var í tvennu formi, annars
vegar ómengað appelsín og hins
vegar kokkteill. Unglingar úr 2.
flokki hafa ekki fyrr en í ár verið
á skemmtunum hjá okkur af
þessu tagi og þótt boðið hafi
verið upp á vín jafnt sem gos-
drykki treysti ég þessu unga
fólki fyllilega.
Þá er ekki rétt að miðinn hafi
kostað kr. 800. Það verð var
aðeins fyrir matargesti en kr.
300 fyrir þá, sem komu á
skemmtunina á eftir.
I hreinskilni sagt:
I þá daga byrjaði jólaspenningurinn
meö eplalyktinni í byrjun desember
Þá eru blessuð jólin alveg að
koma, og árið að verða búið
einu sinni enn. Ekki vildum við
flytja þau neitt til, eða er það?
Þau hjálpa okkur við að hafa
tilbreytingu í skammdeginu, og
stytta veturinn.
Þessi spenningur, sem ein-
kennir þessa daga, er meiriháttar
skemmtilegur. Allt er bráðum
að verða tilbúið, búið að kaupa
flestar jólagjafirnar, eða kannski
búið að ákveða flestar í samræmi
við hvað buddan er feit. Hjá
allflestum er hún farin að grenn-
ast verulega um þessar mundir
og þá verða þær gjafir, sem eftir
eru, að miðast við það. Kannski
eru kertin og servétturnar eftir,
hyasinturnar má ekki vanta og
svo er matarbúðin sennilega eftir
líka.
Það kemur oft upp í hugann
hjá mér, hvernig jólaspenning-
urinn byrjaði hjá okkur
krökkunum þegar ég var ung.
Það byrjaði með eplalyktinni
þegar eplin komu í búðirnar.
Það var yfirleitt í endaðan nó-
vember eða byrjaðan desember
að lyktina lagði út úr búðunum
og þau voru alltaf kölluð jólaepl-
in þá, vegna þess að þá voru þau
ekki til allt árið eins og núna.
Þessi lykt sagði manni alltaf, að
jólin væru á næsta leiti og stund-
um fékk maður eitt og eitt fyrir-
fram. Það var alveg meiriháttar.
Þau voru alltaf í bréfum þá.
Eitt er líka fast grópað í huga
minn, eins og vill verða hjá
öllum að ákveðin atvik tengjast
þessu og hinu og festast þar. Það
var á Þorláksmessu þegar for-
stofan var skúruð og dregillinn
var úti á girðingunni og hangikj-
ötslyktina lagði út úr húsinu.
Þetta þýddi það að undirbúning-
urinn var alveg að verða búinn
og jólin að koma. Mikið vorum
við krakkarnir dugleg að snúast
á Þorláksmessunni svo þetta
kæmi nú einhvern tímann, eins
og bað flýtti eitthvað fyrir.
Eg efast ekki um, að unglin-
garnir í dag koma til með að eiga
einhverjar svipaðar minningar
og ég þegar þeir fara að rifja upp
jólin. Það er auðvitað margt
öðruvísi, sem betur fer kannski,
og ég er viss um að þau koma til
með að meta sínar minningar
alveg eins og ég mínar. Mér
finnst ungt fólk í dag, a.m.k. það
sem ég hef kynnst, mjög skyn-
samt og skemmtilegt fólk. Mun-
ið samt að vera þæg á jólunum
þó að ég segi þetta, ha?
Jólagleðin er fólgin í mörgu
en hjá okkur flestum er þetta
mjög svipað, sem erum þeirrar
gleði aðnjótandi að allt sé í iagi
og ekkert varpi skugga á, á
jólunum. Við borðum góðan
mat og kökur og allt sem nöfnum
tjáir að nefna, lesum bækur,
förum í heimsóknir til vina og
ættingja og höfum það yfirleitt
dæmalaust gott.
Fyrir nokkurm árum var tekin
upp hjá okkur hér á Skaganum
sú nýbreytni að hafa miðnæt-
urmessu á aðfangadagskvöld,
mér til mikillar ánægju, og hef
ég alltaf farið síðan þetta byrj-
aði. Það er erfitt að lýsa þeirri
tilfinningu að fara í fallegu kirkj-
una okkar, sem ég segi að sé
fallegust allra kirkna á landinu.
Að koma inn svona seint á þessu
kvöldi, saddur og sæll, geta sung-
ið jólasálmana og þakkað guði
hátt og í hljóði fyrir jólin og
okkur, og talað við hann um allt
sem okkur langar til. Það leggst
yndislegur friður yfir bæinn
okkar, sem ég segi líka að sé
fallegastur af öllum, og við finn-
um það aldrei betur en þegar við
komum út á þessu kvöldi. Ef
einhver segir að ég sé montin
með allt þetta verður bara að
hafa það.
Ef einhverjir ætla að ferðast
yfir jólin óska ég þeim góðrar
ferðar og vona líka að þeir fái
gott veður og líka við hin. Það
mætti gjarnan koma jólasnjór,
stóru flyksurnar eru svo jólaleg-
ar. Það er ósk mín að allir hafi
það sem best og njóti jólanna á
sem bestan hátt.
Nokkur heilræði í lokin:
Farið núna strax með
kortin, sem gleymdust, á
póstinn.
Hafið opið svo jóla-
sveinninn komist inn, og
krakkar munið að jóla-
sveinninn gefur bara
þægu krökkunum í
skóinn.
Munið að slökkva á kert-
unum á kvöldin áður en
þið farið að sofa.
Farið ekki út á nýju
skónum með nælonsól-
unum, ef það er hálka.
Gleymið ekki alveg vigt-
inni um jólin, laumist
aðeins og kíkið.
Og síðast en ekki síst
gleymið ekki góða skap-
inu.
Heyrumst á
skurnar mínar.
Gleðileg jól.
Akraneskirkja er fallegust allra að mati hreinskilinnar.
nýja árinu el-
Hreinskilin
Skagablaðié
Ritstjóri og ábm.: Sigurður Sverrisson ■ Blaðamaður og Ijósmyndari: Arni S. Árnason |
Auglýsingar: Steinunn Árnadóttir (heimasími 2955) | Umsjón með dreifingu, áskriftum og
innheimtu: Sigríður Árnadóttir ■ Setning, umbrot, filmuvinna og prentun: Borgarprent | Útlit:
Skagablaðið ■ Ritstjórnarskrifstofa er að Suðurgötu 16 og opin alla daga ■ Símar 2261 og 1397
■ Póstfang: Pósthólf 170, 300 Akranes.
4