Skagablaðið - 08.05.1991, Blaðsíða 5

4
Efnt var til athyglisverðs fundar um
atvinnumál í Hótel Akraness í hádeg-
inu á mánudag. Fundurinn, sem var
meira í rabbformi en um væri að ræða
formfesta samkomu, var vel sóttur og
mjög vel heppnaður.
Þrjú stutt erindi voru flutt á þessum
fundi. Eitt um Harald Böðvarsson hf.,
annað um Þorgeir & Ellert og það
þriðja um Framkvæmdanefnd at-
vinnumála og verkefni hennar. Öll
voru þau mjög fróðleg sem og þær
umræður sem af þeim spunnust.
Ástæða er til þess að þakka þeim
er að boðun fundarins stóðu þetta
ágæta og nýstárlega framtak. Slíkir
fundir hafa tíðkast lengi í Reykjavík
og gefist vel. Þar á bæ hafa morgun-
verðarfundir einnig rutt sér til rúms og
ástæða er til þess að varpa því fram
hér hvort e.t.v. væri ekki enn hentugra
að boða til næsta svona fundar
árdegis. Hvað sem verður ofan á að
endingu breytir því ekki að nauðsyn-
legt er að koma á fleiri svona fundum.
Fyrir margt löngu var því kastað
fram á þessum vettvangi hvort ekki
væri orðið tímabært að Akraneskaup-
staður byði upp á ruslagámaþjónustu.
Lengi vel gerðist ekkert en nú er þessi
þjónusta orðin að veruleika.
Undirritaður veit þegar til þess að
gámarnir hafa komið sér vel, sér í lagi
fyrir garðeigendur sem nú standa í
vorverkum upp fyrir haus og eiga
margir erfitt um vik með að koma rusli
á öskuhaugana, sem ekki eru endi-
lega alltaf opnir þegar þörf er á, þ.e.
um kvöld og helgar. Því eru gámarnir
þarfaþing og fyllsta ástæða til að færa
bæjaryfirvöldum þakkir fyrir framtakið.
Um leið er ástæða til að brýna fyrir
bæjarbúum að ganga snyrtilega um
við gámana.
í framhaldi af umræðum um vor-
verk bæjarbúa er ástæða til þess að
hvetja íbúa Akraness til þess að
leggjast á eitt um að fegra bæinn sem
mest má verða fyrir sumarið. Efnt
verður til fjöruhreinsunar á laugardag,
þar sem hreinsað verður rusl úr öllum
fjörum sem liggja að bænum. Af nógu
er að taka og ekki veitir af liðsstyrk
þótt ýmis félagasamtök hafi tekið að
sér afmörkuð svæði.
Númerslausir bílgarmar eru allt of
víða á götum bæjarins, öllum til ama
og leiðinda. Einhvern veginn er það
svo að þeir vilja daga þar uppi þrátt
fyrir góðan ásetning eigenda að koma
þeim í burtu. Nú fer hver að verða
síðastur því árleg vorhreinsun bæjar-
ins er fyrir dyrum. Þeir sem ekki forða
hræjum sínum fá það gert fyrir sig —
en á eigin kostnað. Garmahafar, verið
nú fyrri til!
Sigurður Sverrisson
Skagablaðið___________Skaaablaðið
Héldu hlutavettu
Þessar tvær ungu stúlkur efndu til hlutaveltu fyrir skömmu og
söfnuðu alls 1802 krónum, sem þær vilja færa Sjúkrahúsi
Akraness. Þær heita Anna Soffía Hákonardóttir og Eygló Hlín
Stefánsdóttir. Þeim eru færðar bestu þakkir fyrir framlag sitt.
Heiðar Sveinsson hjá Björgunarsveitinni Hjálpinni:
„Mikil vinna ogfómsem
fylgir starfi sveitarinnar“
„Af um tuttugu félögum í sveitinni hafa tólf til fímmtán þeirra verið
mjög virkir í vetur og starfað vel,“ sagði Heiðar Sveinsson, gjaldkeri
Björgunarsveitarinnar Hjálparinnar, í samtali við Skagablaðið.
Starfsemi björgunarsveitar-
ii
"innar er mest yfir vetrarmán
uðina. Þá reynum við að halda
æfingar einu sinni í mánuði að
jafnaði og reynum að hafa þær
sem fjölbreytilegastar. Við för-
um í gönguæfingar, sjóbjörgun-
aræfingar, sigæfingar, æfingar
með áttavita og í skyndihjálp. Þá
tökum við oft þátt í samæfingum
með öðrum björgunarsveitum,“
sagði Heiðar.
Vel búnir tækjum
— Öflug björgunarsveit eins
og Hjálpin hlýtur að þurfa mik-
inn tækjabúnað, er ekki svo?
„Við erum vel búnir tækjum,“
sagði Heiðar. „Sveitin eignaðist
góðan bíl árið 1985, Benz
Unimog. Við fengum aðeins
undirvagninn en byggðum yfir
hann sjálfir. Það verk tók fjóra
til fimm mánuði. Bíllinn tekur
fjórtán manns í sæti og er vel út-
búinn tækjum. Hann er fyrst og
fremst útbúinn til þess að flytja
björgunarmenn á milli staða, en í
neyðartilfellum getum við flutt í
honum vélsleða með því að losa
sæti úr honum. Það hefur komið
fyrir að við höfum notað hann
þannig.
Fyrir fjórum árum eignuðumst
við síðan björgunarbátinn Ægi.
Þetta er 22 feta bátur smíðaður í
Noregi og hafa nokkrir álíka bát-
ar verið seldir til björgunarsveita
annarsstaðar á landinu. Ég veit
að björgunarsveitirnar á Skaga-
strönd, Sauðárkróki og í Bolung-
arvík eiga svipaða báta.“
Heiðar sagði að Ægir hefði
reynst mjög vel og væri ágætis
sjóskip við þær aðstæður sem
honum væri ætlaðar, m.a. við leit
við strendur. Þá sagði hann að
auk bifreiðarinnar og bátsins
hefði sveitin yfir að ráða nauð-
synlegum tækjum eins og tal-
stöðvum og flotbúningum.
Dýr rekstur
— Til þess að dæmi eins og
rekstur svona umfangsmikillar
björgunarsveitar geti gengið upp
hlýtur að þurfa mikið fjármagn.
En hvernig er starfsemin fjár-
mögnuð?
„Rétt er það, að við þurfum að
afla fjármagns til tækjakaupa og
til viðhalds og reksturs þeirra.
Stærsti tekjuliður okkar nú er
jólatrésalan. Þá höfum við haldið
dansleiki af og til til fjáröflunar
fyrir okkur. Þá er ónefndur mik-
ill velvilji og stuðningur ýmissa
félagasamtaka í bænum. Þar
ber fyrst að nefna Kiwanisklúbb-
inn Þyril, sem hefur styrkt okkur
dyggilega í gegnum tíðina. Þá
ber einnig að nefna Kvennadeild
Slysavarnafélags fslands á Akra-
nesi. Hún hefur fært okkur marg-
ar góðar gjafir. Auk þess hafa
ýmsir aðilar styrkt okkur á einn
eða annan hátt, t.d. hefur Bílás
alltaf leyft okkur að selja jóla-
trén á lóð þeirra endurgjalds-
laust, og Akranesbær úthlutar
okkur árlega af fjárhagsáætlun
sinni til starfseminnar. Allir þess-
ir þættir ásamt fleiru hafa gert
það að verkum að dæmið gengur
upp.“
Heiðar sagði, að sem betur fer
hefði verið lítið um útköll hjá
sveitinni í vetur á svæði hennar,
sem afmarkast af Botnsá og
Botnssúlum og Hvítá í Borgar-
firði. Hann sagði sveitina kallaða
út fyrst ef á þyrfti að halda á
þessu svæði. En ef leitað væri til
hennar um aðstoð á öðrum svæð-
um væri skjótt brugðist við.
Mikil vinna og fórn
„Það er mikil vinna og fórn
sem fylgir því að starfa í björgun-
arsveitum eins og Hjálpinni,
menn þurfa að vera langtímum
saman frá fjölskyldum sínum og
heimilum, oft við hinar erfiðustu
aðstæður. Þeir sem veljast til
þessara starfa hljóta að hafa að
leiðarljósi kraftinn og viljann til
þess að hjálpa nauðstöddum, þó
að það sé að sjálfsögðu vilji allra
við slíkar aðstæður. En meira er
krafist af okkur, sem gefum okk-
ur í þetta, og okkur er það
fullljóst.
Þegar við, sem höfum unnið í
þessu í mörg ár, getum ekki gefið
okkur í þetta að fullum krafti lík-
amlega, en höfum engu að síðar
reynsluna, er það ánægjulegast
að vita af því að það eru alltaf
fyrir hendi yngri menn fullir
áhuga tilbúnir að ganga til liðs
við sveitina,“ sagði Heiðar að
lokum.
Ægir, bátur sveitarinnar, hefur oft komið sér vel.
Það er margt sem félagar í Hjátpinni hafa tekið sér fyrir hendur á liðnum árum, m.a. björgun þessa háhyrnings, sem villtist upp að landi.
Ásgeir Kristinsson og Hjörtur Hróðmarsson hjá Hjálparsveit skátæ
„Félagslega hliðin á starfinu
er okkur ekki síður mikilvæg“
„Þótt aðaltilgangur í starfí hjálparsveitarinnar sé að sjálfsögðu að
hjálpa fólki í nauðum eru margir aðrir þættir í starfi okkar, sem eru
okkur í sveitinni ekki síður mikilvægir. Þar eigum við við félagslegu
hliðina á þessu starfí. Þeir sem ganga til starfa við hjálparsveitina eru
yfírleitt fólk sem hefur áhuga á útiveru og ferðalögum,“ sögðu þeir
Ásgeir Kristinsson, formaður björgunarsveitar hjálparsveitar skáta á
Akranesi, og Hjörtur Hróðmarsson, stjórnarmaður í sveitinni, í sam-
tali við Skagablaðið.
Ahverju sumri höfum við það
fyrir reglu að fara í fjöl-
skylduferð með félögum sveitar-
innar. Oft er þá farið inn á há-
lendið til að efla félagsandann og
einnig meðal annars til þess að
skoða aðstæður þar, sem síðar
gætu reynst mikilvægar ef þang-
að yrði að fara til leitar við erfið-
ar aðstæður."
Félagar í Hjálpinni æfa sig úr þyrlu í Akraneshöfn.
Virkur kjarni
Þeir félagar sögðu að það væru
á bilinu fimmtán til tuttugu aðil-
ar, sem væru virkir í hjálparsveit-
inni og væru til taks þegar á
þyrfti að halda. Sveitin eignaðist
bifreið af gerðinni Ford Econo-
line síðla árs 1988 og var tilbúin á
götuna í janúar 1989 eftir miklar
breytingar, sem þeir sjálfir
gerðu.
Tvær öflugar bjórgunarsveitir starfandi á Akranesi:
Hika ekíd við að hætta Ifli
sínu við björgun nauðstaddra
H
Þegar slys ber að höndum, leita þarf að fólki í
óbyggðum við erfiðar aðstæður eða sinna öðrum
björgunarstörfum, þar sem björgunarmenn setja
sjálfa sig oft í mikla hættu við störf sín við það að
bjarga öðrum, leitar hugur þeirra sem fylgjast
með álengdar oft til þeirra. Öll eru þessi störf
unnin af áhuga þeirra sem þau inna af hendi og
án þess að nokkur greiðsla komi fyrir.
ér á Akranesi starfa nú tvær björgunar-
sveitir. Þær eru Björgunarsveitin Hjálpin,
sem er innan vébanda Slysavarnarfélags íslands,
og Hjálparsveita skáta. Skagablaðið fékk full-
trúa frá þessum sveitum. Hjört Hróðmarsson og
Ásgeir Kristinsson, formann Hjálparsveitar
skáta, og Heiðar Sveinsson, gjaldkera Björgun-
arsveitarinnar Hjálparinnar, til þess að ræða við
okkur um umfangsmikið starf þessara sveita.
Bifreiðin, sem tekur 12 manns
í sæti, er ætluð til flutninga á
björgunarmönnum en einnig er
hægt að nota hana til sjúkraflutn-
inga og í henni væri fullkominn
skyndihjálparbúnaður. Auk bif-
reiðarinnar væri sveitin búin
nauðsylegustu tækjum og búnaði
sem á þyrfti að halda hverju
sinni.
„Auk þessa tækjabúnaðar sem
við eigum höfum við verið iðnir
við að halda námskeið fyrir okk-
ur og boðið björgunarsveitum í
nágrenninu til samstarfs. Meðal
námskeiða sem við höfum haldið
í vetur er fyrirlestur um súrefnis-
ráðgjöf sem hjúkrunarfræðingar
frá sjúkrahúsinu sáu um og aðilar
komu hingað til þess að kenna
umgengni við þyrlur. Þá höfum
við tekið þátt í samæfingum með
öðrum björgunarsveitum og eru
slíkar æfingar einu sinni á hausti.
Þær æfingar standa yfir í um sól-
arhring með þátttöku um tvö til
þrjú hundruð björgunarsveitar-
manna.
Samstarf sveita
Þá sögðu þeir félagar einnig
vera stefnt að því að reyna að
koma á samstarfi á meðal björg-
unarsveita á Vesturlandi um
sameiginlegar æfingar einu sinni
ári. Ásgeir sagði að samstarf við
björgunarsveitirnar á Vestur-
landi væri mjög gott. Sérstaklega
væri það gott á milli björgunar-
sveitanna tveggja sem sem störf-
uðu á Akranesi, þeirra og Hjálp-
arinnar. Mætti segja að þær sér-
hæfðu sig hvor á sínu sviði. M.a.
hefðu þeir lagt mikla áherslu á
Hjörtur og Ásgeir sjást hér brosmildir í 945 metra hœð á Skessuhorni.
Myndin var tekin við œfingar hjá sveitinni í lok febrúar sl.
æfingar til leitar í fjalllendi en
Hjálpin hefði m.a. sérhæft sig í
leit á sjó.
Þeir Ásgeir og Hjörtur sögðu
að á hverju hausti bættust við
nýir aðilar í sveitina, sem er opin
öllum sem hafa náð átján ára
aldri. Þeir færu í gegnum hefð-
bundna nýliðaþjálfun sem væri
m.a. skyndihjálp, rötun og ferða-
mennska, leitartækni, fjar-
skiptartækni og ísklifur fyrir þá
sem reyndar eru lengra komnir.
— En hvernig fjármagna sveit-
armenn starfsemina?
„Við leggjum að sjálfsögðu
mikið til með sjálfboðavinnu og
við höfum tekið þátt í vinnu með
skátafélaginu í tívolíinu og ferm-
ingarskeytunum. Þá höfum við
notið velvilja og skilnings margra
fyrirtækja og einstaklinga sem
hafa styrkt okkur með fjárfam-
lögum. Þá fáum við árlega fjár-
veitingu frá Akranesbæ," sagði
Ásgeir.
Hæfir menn
— Hvernig er sveitin útbúin
tækjum í samanburði við aðrar
sveitir?
„Ég tel að sveitin sé vel sett
hvað varðar tækjabúnað, þjálfun
og hæfni björgunarmanna,“
sagði Ásgeir. „Þeir björgunar-
menn sem hafa starfað hvað
lengst í sveitinni eru að mínu
mati orðnir mjög hæfir til sinna
starfa ef á þarf að halda. Má
segja að það sé varla til það fjall-
lendi eða tindur á stóru svæði hér
í kringum okkur, sem þeir hafa
ekki lagt til atlögu við í æfingum
sínum,“ sagði Ásgeir.
Sóttiopinndauðann