Skagablaðið - 10.10.1991, Blaðsíða 8
Skýrsla Akraneskaupstað-
ar fyrir síðasta ár hefur
vakið athygli fyrir fleira en
mikið og gott upplýsingas-
treymi. Skýrsluna skreyta
skemmtilegar myndir af
nokkrum unglingum bæjar-
ins í „hlutverkum" fullorð-
inna. Krakkarnir fengu
frjálsar hendur við túlkun
sína á hlutverkunum og tókst
vel til. Ekki fengu þó allar
myndirnar náð fyrir augum
„kerfisins", m.a. mynd af
Böðvari Guðmundssyni í
gervi lögreglumanns, þar
sem hann hallaði sér mak-
indalega upp að löggubílnum
með pylsu í hægri hendi.
Pylsan er hins vegar á bak og
burt á myndinni í skýrslunni.
Samkvæmt skýrslunni
góðu var fjöldi heimilis-
fastra á Dvalarheimilinu
Höfða 72 á síðasta ári. Bið-
listinn er enn verulegur eða
80 manns, þar af eru 28 í
brýnni þörf fyrir að komast
inn. Meðalaldur íbúa á
Höfða var 86 ár í fyrra.
Slysavarnafélag íslands
áætlar að um 20 þúsund
börn komi á ári hverju á slysa
varðstofur á landinu. Félagið
er því um þessar mundir að
hefja landsátak undir kjör-
orðinu „Vörn fyrir börn“. Á
meðal þess sem gert verður
er að dreifa leiðbeiningar-
bæklingi inn á öll heimili
landsins. Þar verður m.a.
bent á helstu slysagildrur á
heimilum.
Rauðakrosshúsið í Reykja
vík hefur nú tekið í
noktun svokallað „grænt“
símanúmer í tengslum við
símaþjónustu sem rekin hef-
ur verið fyrir unglinga sem
eiga við vandamál að stríða.
Mikill hluti símtalanna hefur
komið af landsbyggðinni en
með „græna" númerinu
reiknast sama gjald fyrir
símtal í Rauðakrosshúsið og
ef hringt væri innanbæjar á
viðkomandi stað. „Græna“
númerið í Rauðakrosshúsinu
er 99 - 6622.
Rafmagn fór tvívegis af
bænum á mánudag og
olli það nokkurri furðu
margra. Hér var sæmilegasta
veður en ekki þurfti að fara
lengra en inn í Hvalfjörð til
þess að komast í fárvirði.
Talið er að útslátturinn hafi
átt sér stað í Kollafirði. Mikil
selta safnaðist á línurnar þar
sem sjó skóf af firðinum.
„Það er kjaftæði og bull að fólk vilji bara sjá farsa. Hann er enda
erfiðasta leikform sem hugsast getur og einungis á færi snillinga,“
sagði Inga Bjarnason, leikstjóri, er Skagablaðið ræddi við hana í vik-
unni. Inga hefur verið ráðin til þess að leikstýra verki William Heine-
sens, Leikurinn um snillingana vonlausu eins og það heitir í endur-
skoðaðri þýðingu Þorgeirs Þorgeirssonar. Leifur Þórarinsson,
tónskáld, er að semja nýja tónlist við verkið.
Eg gefst ekki auðveldlega
upp,“ sagði Inga og bætti því
við að á næstunni ætlaði hún sér
að sækja kaffitíma vinnustaða til
þess að leita uppi karlmenn í
þessi hlutverk. „Það hljóta að
finnast leikarar hér eins og ann-
ars staðar. Sagt er að 94% þjóð-
arinnar vilji á svið,“ sagði hún.
Samlestur á verkinu er þegar
hafinn. Meginþorri stærri hlut-
verka er þegar frágenginn. Enn
vantar þó karlmenn á aldrinum
45 - 65 ára í fjögur hlutverk. „Ég
trúi ekki öðru en við fáum þá
karlmenn til liðs við okkur sem á
skortir. Menn geta haft samband
við mig eða Steingrím Guðjóns-
son, formann Skagaleikflokks-
ins,“ sagði Inga.
Inga er reyndur leikstjóri og
leikari. Hún hóf ung afskipti af
leikstjórn og setti upp tvö verk
úti á landi fyrir um 20 árum. Hún
hafði síðan lítið af leiklist á
landsbyggðinni að segja fyrr en
1989 er hún setti upp Sölku
Völku á Egilsstöðum við storm-
andi lukku Austfirðinga. I fyrra
setti hún svo upp Gísl á Blöndu-
ósi.
„Vera mín á Egilsstöðum
verkaði á mig eins og frelsun.
Málið er nefnilega það að við at-
vinnufólkið lærum ekki minna af
samskiptum okkur við áhuga-
fólkið en það af okkur. Ég er
orðin þeirrar skoðunar að list
sem ekki er mannbætandi sé
einskis virði.“
En af hverju Leikurinn um
snillingana vonlausu á Akranesi?
„Ég setti það einfaldlega sem
skilyrði fyrir því að koma hingað
að sett yrði upp almennilegt
verk. Þetta verk Heinesens hent-
ar mjög vel hér. Þar er fjallað um
alþýðufólk í sjávarplássi í kring-
um 1920 og ég tel að verkið hafi
sterka skírskotun til Akraness."
Það orð hefur farið af Ingu að
hún sé frek en hún vill ekki
viðurkenna það. „Ég er kröfu-
hörð og vil ná eins miklu út úr
fólki og mögulegt er. En ég er
líka búin óendanlegri þolinmæði
og venjulega fer mér að þykja
vænt um það fólk sem ég vinn
með,“ bætir hún við.
Inga er ómyrk í máli í garð
stjórnvalda á íslandi sem hún
segir ætla að skera niður styrki til
menningarmála, þ.m.t. litlu leik-
félaganna úti á landi. „Þegar
kreppan reið yfir Bandaríkin jós
Roosevelt forseti fé í menningar-
starfsemi. Hann gerði sér grein
fyrir því að þannig fengi einstakl-
ingurinn tækifæri til þess að sýna
hvað í honum býr. Listin gaf
fólki von og trú á sjálft sig þótt
illa áraði. Því miður bera stjórn-
völd á íslandi ekki skynbragð á
þetta.“
Sigurður Gizurarson, bæj-
arfógeti, er á förum héð-
an frá Akranesi ef marka má
viðtal við hann sem birtist í
Morgunblaðinu um helgina.
Þar var fjallað um fyrirhug-
aðar breytingar á lögsagnar-
umdæmum sem taka gildi 1.
ágúst á næsta ári. Sigurður
sagðist verða hættur í em-
bætti þegar þær tækju gildi.
Svo kann að fara að efnt
verði til sérstaks Akra-
fjallshlaups í tengslum við 50
ára afmæli bæjarins á næsta
ári. Ef vel tekst til gæti þetta
orðið að árlegum viðburði.
Vegalengdin umhverfis fjall-
ið er um 32 km þannig að hér
er um að ræða hlaup sem er
mitt á milii hálfs og heils
maraþonhlaups. Einnig er
hugmyndin að bjóða upp á 4
og 10 km hlaup samhliða
Akrafjallshlaupinu ef af
verður. Þessi hugmynd mun
nú vera í frekari athugun.
Belgar hafa nýverið út-
nefnt það sem þeir kalla
„leikfang ársins 1990". Fyrir
valinu urðu Cube - it frauð-
plastkubbarnir scm Verslun-
arþjónustan hér á Akranesi
hefur einkaumboð fyrir hér-
lendis.
Haraldur Ingólfsson var í
vikunni útnefndur
„prúðasti leikmaður 2. deild-
ar íslandsmótsins í knatt-
spyrnu í ágústmánuði." Það
er VISA íslandi sem stendur
að útnefningunni
í samvinnu við KSÍ.
Skagamenn hafa kunnað
vel að meta myndina
Úlfadansar (Dances with
Wolves) eins og aðrir. AIls
sáu 730 manns myndina á
þremur sýningum hér í vik-
unni.
iHHaHW' JS If 1 ‘ n |
w ? ° 1|&ff
Þau létu nepjuna ekki á sig
fá krakkarnir í 4. bekk SS
í Brekkubæjarskóla þar sem
Skagablaðið rakst á þau niðri á
sementsbryggju í fyrri viku,
þar sem þau voru að búa sig
undir að munda veiðistangirn-
ar. Krakkarnir voru þarna á
ferð ásamt kennara sínum,
Sigríði Skúladóttur. Heim-
sóknin niður á bryggju var lið-
ur í samfélagsfræðikennslu
barnanna. Ætlunin var að
renna fyrir fisk og ef eitthvað
veiddist átti kryfja hann og
skoða í kjölfarið. Síðan verða
börnin frædd frekar um sjávar-
útveginn og stöðu Akraness
sem útgerðarbæjar. Myndin
hér að ofan var tekin af börn-
unum og Sigríði þar sem þau
leituðu skjóls við sements-
bretti á bryggjusporðinum.