Skagablaðið - 09.01.1992, Qupperneq 7

Skagablaðið
7
Skagablaðið ræðir við Margréti Ákadóttur, skiptnema í Bandaríkjunum um jólahaldið þan
„Hátíðleikinn ekki sá sami og heima
„Þar sem ég dvelst nú er haldið upp á jól og áramót á allt annan
hátt en ég á að venjast heima á íslandi,“ sagði Margrét Ákadóttir,
sem nú dvelur sem skiptinemi í Oklahoma í Bandaríkjunum, þegar
Skagablaðið sló á þráðinn til hennar til þess að forvitnast um jólahald-
ið hjá einum af átta skiptinemum frá Akranesi sem héldu jól og ára-
mót á erlendri grundu að þessu sinni.
Fólkið sem ég dvelst hjá er Sjálft heimilið var mjög lítið
mjög trúað og þar af leið- skreytt, mun minna en við þekkj-
andi afar kirkjurækið. Við förum
t.d. þrisvar í viku til kirkju. Þar
er rekið öflugt unglingastarf. Við
settum t.d. á svið jólaleikrit sem
var sýnt í kirkjunni rétt fyrir
jólin. Æfingar á leikritinu hófust
í byrjun desember og mátti því
segja að með því fann maður að
jólin voru að nálgast.“
Fallega skreytt
Margrét sagði að skólinn sem
hún er í hefði verið skreyttur
mjög fallega, mun meira en tíðk-
ast í skólum á íslandi. Rétt áður
en við fórum í jólafrí var haldið
jólaball, þar sem allir nemendur
skólans mættu. Eru þeir frá sex
ára aldri og upp í sautján ára, en
á þeim aldri útskrifast krakkarnir
úr skólanum.
„Jólatréð var skreytt snemma
hjá okkur eða í byrjun desember
og sá ég að mestu um þá skreyt-
ingu ásamt smáfólkinu á heimil-
inu. Ég bý rétt utan við smábæ
sem heitir Semenola. Búið var að
skreyta verslanir og aðalgöturnar
snemma. Fólkið sem ég er hjá
var búið að kaupa allar jólagjafir
í lok nóvember en eins og sönn-
um íslendingi sæmir keypti ég
síðustu gjöfina 23. desember.
Til fyriimyndar
Fréttabréf Ríkismats sjávar-
afurða greinir frá því í síð-
asta tölublaði nýliðins árs að
bæði frystihús Hafarnarins og
Haraldar Böðvarssonar hf. séu í
flokki þeirra frystihúsa á landsins
sem voru með hreinlætis- og
búnaðarmál sín til fyrirmyndar á
árinu 1991.
íslandi. Fyrri hluta Að-
fangadags fór ég út að skokka í
nágrenninu eins og ég geri venju-
lega, en var þó aðeins fyrr á ferð-
inni en ég var vön þar sem ég
hafði ætlað mér að gefa mér góð-
an tíma til þess að hafa mig til
fyrir jólahátíðina.
Þegar ég kom heim aftur til-
kynnti ég heimilisfólkinu að ég
ætlaði að fara í mitt fínasta púss
og var ekki laust við að þau
rækju upp stór augu. Þau sögðu
að ég réði svosum í hverju ég
væri en það væri engin sérstök
hefð fyrir því að klæða sig sér-
staklega upp á þessu kvöldi.
Hátíðleikann vantaði
Síðar um kvöldið voru jóla-
pakkarnir teknir upp en einhvern
veginn fannst mér vanta allan
hátíðleikann. Á Jóladag sem er
það alveg eins og er, mér fannst
jólin bara alls ekki koma, það er
mun meiri hátíðleiki yfir öllu
heima. Ég neita því ekki að ég
saknaði jólanna heima en jafn-
framt er fróðlegt og gaman að
kynnast jólunum annars staðar
en heima hjá sér.“
aðalhátíðisdagurinn í Bandaríkj-
unum fórum við til móður hús-
bóndans sem ég dvelst hjá.
Komu þá flestir úr fjölskyldunni
og var borðaður kalkúni. Á ann-
an í jólum var síðan almennur
vinnudagur. Ég verð að segja
Margrét sagði að svokölluð
þakkargjörðarhátíð (Thanks-
giving) sem er síðustu vikuna í
nóvember væri að mörgu leyti
meiri hátíð en sjálf jólin og fjöl-
skyldurnar kæmu þá saman til
mikillar matar og fjölskylduhá-
tíðar. Hún sagði að áramótin
væru mjög róleg og lítið gert til
hátíðabrigða. Engum flugeldum
væri skotið á loft og aðeins fylgst
með því í sjónvarpinu.
Líkar vel
Margrét sagði að sér líkaði
dvölin mjög vel. í skólanum væri
þó nokkuð mikið félagslff og
væri hún meðal annars í blaða-
klúbb sem gæfi út skólablað einu
sinni í mánuði. Hún sagði að því
miður væru ekki mikið stundaðar
íþróttir í skólanum, til stæði að
vera með frjálsíþróttanámskeið í
byrjun mars sem hún ætlaði að
taka þátt í auk þess sem hún
hleypur mikið sjálf til þess að
halda sér í þjálfun. Hún bað að
lokum um kveðjur heim til vina
og kunningja.

Margrét ásamt Bill, heimilisföðurnum, og dœtrunum Jessicu og Juliu.
Margrét heldur á ham bjarndýrs sem Bill veiddifyrir nokkrum árum.
Hvuttinn heitir Dallas!
Sjö börn komu í heiminn á Sjúkrahúsi Akraness í desember
frá því Skagablaðið birti síðast lista yfir nýbura. Þau börn
fara hér á eftir:
13. desember: drengur, 3880 g að þyngd og 53 sm á lengd. For-
eldrar: Hrafnhildur K. Pétursdóttir og Sveinn Kristjánsson,
Garðavegi 14, Hvammstanga.
14. desember: drengur, 4015 g að þyngd og 54 sm á lengd. For-
eldrar: Jónína Rikka Steinþórsdóttir og Böðvar Ingvason, Höfða-
braut 5, Akranesi.
16. desember: stúlka, 4195 g að þyngd og 53 sm á lengd. Foreldr-
ar; Soffía Eyrún Egilsdóttir og Sigvaldi Jónsson, Hesti, Andakíls-
hreppi.
18. desember: stúlka, 3495 g að þyngd og 50 sm á lengd. Foreldr-
ar: Dóra Sjöfn Valsdóttir og Birgir Sveinsson, Reynigrund 44,
Akranesi.
18. desember: stúlka, 3255 g að þyngd og 50 sm á lengd. Foreldr-
ar: Guðrún Jóna Reynisdóttir og Ágúst S. Ólafsson, Háarifi 57,
Rifi.
25. desember: drengur, 3770 g að þyngd og 52 sm á lengd. For-
eldrar: Guðrún Gísladóttir og Guðmundur Jónsson, Hjarðarholti
8, Akranesi.
26. desember: drengur, 4070 g að þyngd og 54 sm á lengd. For-
eldrar: Ólöf Kristín Ásgeirsdóttir og Timothy Andrew Knappett,
Sunnubraut 12, Akranesi.
Hér er stærsta tækifærið
til að vinna í stórhappdrætti
UMBOÐSMENN SIBS A VESTURLANDI:
AKRANES:
Betribúöin, sími 93-11165
BORGARFJÖRÐUR:
Sigríöur Bjarnadóttir, Reykholti, sími 93-51210
BORGARNES:
Verslunin Isbjörninn, Egilsgötu 6, sími 93-71120
HNAPPADALSSÝSLA:
Högni Gunnarsson, Hjaröarfelli, sími 93-56666
STAÐARSVEIT:
Gunnar Bjarnason, Böðvarsholti, sími 93-56699
MALARRIF:
Lovísa Olga Sævarsdóttir,
sími 93-56749
HELLISSANDUR:
Svanhildur Snæbjörnsdóttir, simi 93-66610
ÓLAFSVÍK:
Verslunin Þóra, sími 93-61290
GRUNDARFJORÐUR:
Bryndís Theodórsdóttir, Grundargötu 42,
sími 93-86722
STYKKISHÓLMUR:
Esther Hansen, Silfurgötu 17,
sími 93-81115
BÚÐARDALUR:
Ása Stefánsdóttir c/o Verslun Einars Stefánssonar,
sími 93-41121
FELLSSTRÖND:
Jóhann G: Pétursson, Stóru-Tungu, simi 93-41479
MIÐINN KOSTAR
AÐEINS 500 KR.
yy
Sarríkojrt
- MEÐ MESTU
VINNINGSLÍKURNAR