Skagablaðið - 30.01.1992, Blaðsíða 4

4
Skagablaðið
Skaaablaðið
5
Akranes hefur heldur betur verið í
sviðsljósi fjölmiðlanna undanfarna
viku, meira en sennilega nokkru sinni
í langan tíma. Þar hefur tvennt eink-
um valdið; annars vegar afmælisár
bæjarins og sérstök hátíð í því sam-
bandi sl. sunnudag svo og frétt, sem
Skagablaðið birti sl. fimmtudag, um
fyrirhugaða rokktónleika í haust. Hún
hefur farið eins og eldur í sinu um
land allt.
„Nú er lag,“ var einhverju sinni sagt
og þau orð eiga vel við í dag. Akranes
hefur náð að komast á fjölmiðlakortið
með eftirminnilegum hætti og nú ríður
á að halda dampi. Það vill okkur
Skagamönnum til happs að næg höf-
um við tilefnin til þess að vekja á okk-
ur athygli. Eftir rúma viku verður t.d.
ný heilsugæslustöð tekin í notkun og
óðum styttist í að tónlistarskólinn flytji
í nýtt húsnæði.
Akranes komst einnig eftirminni-
lega í sviðsljósið strax í byrjun ársins
er Ragnheiður Runólfsdóttir var kjörin
„íþróttamaður ársins." Knattspyrnu-
menn bæjarins sáu síðan um næstu
kynningu er þeir unnu íslandsmeist-
aramótið í innanhússknattspyrnu í
fyrsta sinn í 22 ár.
Oft heyrist því fleygt að íþróttum sé
gert allt of hátt undir höfði í fjölmiðl-
um, þ.á.m. Skagablaðinu. Það vill
hins vegar gleymast að íþróttamenn í
fremstu röð eru einhverjir bestu sendi-
herrar hvers sveitarfélags. Afrek
þeirra kalla á jákvæða umfjöllun, sem
bæjarfélgið nýtur ótvírætt góðs af.
Undirritaður hefur orðið þess áþreif
anlega var að Akurnesingum þykir
eins og öðrum vænt um að þeirra sé
að góðu getið. Slíkt hafa fjölmiðlar
gert í ríkum mæli undanfarið.
Skagablaðið birtir á forsíðu í dag
frétt þess efnis, að atvinnuleysisdög-
um hafi fækkað um helming á síðasta
ári samanborið við árið 1990. Þetta
eru sannarlega gleðileg tíðindi og
rækileg staðfesting þess, að atvinnu-
ástand hér var miklu betra í fyrra en
fólk gerði sér almennt grein fyrir.
Þrátt fyrir að 119 manns hafi verið
skráðir atvinnulausir nú í byrjun vik-
unnar segir það e.t.v. ekki alla sög-
una. Desember- og janúarmánuðir eru
að mörgu leyti sérstakir, þar sem í
þeim myndast árvissir atvinnuleysis-
toppar. Engu að síður er 13 færra á
skránni nú en á sama tíma í fyrra eða
10 af hundraði. Slíku ber að fagna í
upphafi þess árs, sem þjóðhagsspek-
ingar hafa spáð að eigi eftir að verða
það erfiðasta í manna minnum.
Eflum með okkur samhug og sam-
vinnu, treystum tiltrú okkar á bænum
okkar og möguleikum hans. Horfum
fram á við, tökumst á við vandann og
leysum hann sjálf. Tónninn er gefinn.
Sigurður Sverrisson
Teitur Þórðarson nýtur vaxandi virðingar i Noregi fyrir störf sín sem knattspymuþjáKari:
,Jí meira gaman að þjálfarastarfinu“
Þegar hann hélt hédan af landi brott fyrir fimmtán árum var ætlun-
in að dvelja erlendis ■ tvö ár. En margt fer öðru vísi en ætlað er. Vafa-
lítið óraði Teit Þórðarson ekki fyrir því hvað biði hans þegar hann og
fjölskylda hans héldu héðan frá Akranesi haustið 1976. Eftir farsælan
feril sem leikmaður á íslandi, í Svíþjóð, Frakklandi og Sviss tók Teit-
ur til við þjálfun. Frami hans á þeim vettvangi hefur verið hraður og
hann stýrir nú Oslóarliðinu Lyn, sem á síðasta keppnistímbili náði 4.
sætinu í norsku úrvalsdeildinni á sínu fyrsta ári á meðal „hinna stóru“
eftir Iangvarandi dvöl í lægri deildum.
Til marks um þá virðingu sem
Teitur nýtur má geta þess að
honum var sl. vor boðin staða
landsliðsþjálfara Norðmanna.
Teitur afþakkaði boðið. Hann
var enda nýbúinn að ráða sig til
Lyn og vildi sanna sig þar áður
en hann tæki að sér jafn ábyrgð-
arfullt og kröfuhart verkefni sem
það er að stýra landsliðinu. Lyn
vildi semja við Teit til a.m.k.
fjögurra ára en á endanum var
fallist á tveggja ára samning.
Helmingur samningstímans er nú
liðinn og Teitur útilokar ekki að
endurnýja samning sinn við Ósló
arliðið eftir að keppnistímabil-
inu, sem hefst innan nokkurra
vikna, lýkur.
Teitur dvaldi hér á Akranesi
yfir hátíðarnar og Skagablaðið
hitti hann að máli daginn áður en
hann hélt utan á ný. Ég spurði
hann fyrst að því hvort hann væri
sáttur við árangur liðsins á síð-
asta keppnistímabili.
Vel sáttur
„Ég held að ég geti verið vel
sáttur við árangurinn þótt við
næðum ekki því takmarki okkar
að tryggja okkur verðlaunasæti
(1. - 3. sæti),“ sagði Teitur.
„Forráðamenn félagsins eru him-
inlifandi með árangurinn. Ég og
leikmennirnir settum okkur hins
vegar það markmið, svona okkar
á milli, að stefna að verðlauna-
sæti. Við áttum alla möguleika á
að láta þann draum rætast en
spiluðum illa úr þeim spilum sem
við höfðum á hendi í síðustu
leikjunum. Við gerðum mörg
jafntefli, 10 alls, en töpuðum
ekki nema 4 leikjum, færri en
nokkurt annað lið í deildinni. En
jafnteflin eru dýr í keppni, þar
sem þriggja stiga reglan gildir.
Því urðum við að sætta okkur við
4. sætið, með jafn mörg stig og
liðið í 3. sæti en lakari marka-
tölu. Þetta var sami árangur og
við náðum hjá Brann árið áður.
Brann slapp hins vegar naumlega
við fall á síðasta keppnistímabili,
þurfti að leika aukaleiki við félag
úr 1. deild um sæti í úrvalsdeild-
inni,Tippligan.“
Stutt í vetrarseríuna
— Hvernig er með undirbún-
ing fyrir komandi keppnistíma-
bil?
„Við byrjuðum æfingar strax í
nóvember af fullum krafti og
þótt ég hafi verið hér heima yfir
jólin þurftu leikmenn engu að
síður að halda sér í formi. Þeir
fylgdu því æfingaprógrammi sem
ég lagði fyrir.
Það er síðan tiltölulega stutt í
að vetrarserían svokallaða hefjist
hjá okkur. í henni er liðnunum í
deildinni skipt niður í riðla, sem
leiknir eru einhvers staðar í
Evrópu, þar sem veturinn er
mildari en hjá okkur í Noregi.
Einn riðillinn er kannski í
Portúgal, annar á Ítalíu og sá
þriðji á Kýpur. Sjálf úrslita-
keppni þessa móts fer svo fram í
Noregi þegar vorar og vellirnir
eru komnir í almennilegt stand.“
— Nú áttuð þið í erfiðleikum
með að skora á síðasta keppnis-
tímabili þótt liðið léki oftast
áferðarfallega knattspyrnu,
sannkallaða meginlandsknatt-
spyrnu á stundum. Kemurðu til
með að styrkja leikmannahópinn
fyrir komandi átök?
„Já, það liggur ljóst fyrir. Ég
er þegar búinn að kaupa nokkra
leikmenn til Lyn, leikmenn sem
ég vænti mikils af. Ég er búinn að
kaupa Stein Amundsen frá Lille-
ström, Ronnie Johnson frá Eik,
landsliðsmann, tvo unga leik-
menn frá Sandefjörd auk þess
sem við erum í samningum við
landsliðsmann sem leikið hefur
með IFK Gautaborg. Nokkrir
hafa yfirgefið okkar herbúðir en
það er mat mitt að við séum með
mun sterkari leikmannahóp í ár
en í fyrra og við setjum markið
hátt.“
Yaxandi fjármagn
— Einhvern veginn hefur
maður á tilfinningunni að svona
keppnisfyrirkomulag eins og í
vetrarseríunni hljóti að vera dýrt
og um leið segir það manni að
það hljóti að vera talsverðir pen-
ingar í norska boltanum?
„Já, það eru talsverðir pening-
ar í þessu og fjármagnið fer
stöðugt vaxandi. Hvað þessa
keppni áhrærir borga félögin
sjálf aðeins lítinn hluta þess
kostnaðar sem er henni fylgj-
andi. Það er Norska Tippligan,
en svo heitir úrvalsdeildin hjá
okkur, sem greiðir þennan
kostnað að mestum hluta. Hún
fær árlega verulegar fjárhæðir frá
getraunafyrirtæki fyrir það eitt
að heita „Tippligan". Svo hefur
hún fjölda annarra „sponsora.“
Þjálfun bar óvænt að
Það er ekki ýkja langt síðan
Teitur lagði fyrir sig þjálfun.
Hann segir það hafa komið upp á
með tilviljanakenndum hætti
árið 1985. Sér hafi verið boðið að
kenna hjá sænska knattspyrnu-
sambandinu og gert við það
tveggja ára samning. Áður en
hann var útrunnin höfðu for-
ráðamenn Skövde IK samband
við hann og buðu honum þjálf-
arastöðu. Sá samningur var held-
ur ekki útrunninn er Brann kom
til sögunnar. í tíð Teits hjá
Brann vegnaði félaginu vel,
komst m.a. í úrslit bikarkepp-
ninnar og náði síðan 4. sætinu í
úrvaldsdeildinni, sem var besti
árangur félagsins í meira en tvo
áratugi.
En árangurinn hjá Brann náð-
ist ekki án fórna og gagnrýni.
Teitur lét strax við komuna
þangað að sér sópa og stóð fast á
Kiwanishúsinu, Vesturgötu 48, 2. hæð, fimmtudaginn 6. febrúar W. 20.30.
Allir vita að auglýsingar, kynningarmál og gott upplýsingaflæði geta skipt
sköpum um árangur á nær öllum sviðum í nútíma þjoðfélagi. Þetta er lykilatríði
í öllu innra sem ytra 5tarfí fyrírtækja og stofnana. Enginn ætti að láta framhjá sér
fara hvert tækifærí til að kynna sér þessi mál og tileinka sér þau.
Magnús Pálsson, viðsKiptafræðingur og framhvæmdastjóri ráðgjafafyrirtækis-
ins Markmiðs, kemur á fundinn og fjallar um þessi mikilvægu mál.
ríomið og kynnið ykkur hvað er að gerast á þessu sviði. Fundurinn er öllum
ATAK
m » • m mk v q
skoðun sinni og hvikaði hvergi
frá kenningum sínum um
þjálfun. Þetta fór fyrir brjóstið á
forráðamönnum féíagsins svo og
mörgum stuðningsmönnum en
allt kom fyrir ekki. Teitur hélt
sínu striki og árangurinn varð
betri en félagið hafði átt að venj-
ast frá því á gullaldarárum sínum
snemma á sjöunda áratugnum.
Stormasamt hjá Brann
„Ég skynjaði strax andrúms-
loftið hjá Brann þegar ég kom
þangað. Það markaðist auðvitað
af því að klúbburinn var búinn
að vera eins og jó- - jó í gegnum
árin, ýmist í 1. deild eða þá í fall-
baráttu í úrvalsdeildinni. Eilífur
ágreiningur í forystu félagsins
svo og prímadonnuháttur sumra
leikmanna var ekki til þess að
bæta andrúmsloftið. Ég gerði
mér strax ljóst að þarna þyrfti að
viðhafa ný og betri vinnubrögð ef
menn ætluðu sér að ná einhverj-
um árangri. Ég byrjaði því fljót-
lega á að hreinsa til og þegar
fyrsta árinu mínu hjá Brann lauk
voru 14 leikmenn á braut, svo að
segja allt liðið. Margir í þeim
hópi voru góðir leikmenn en
höfðu einfaldlega ekki það hug-
arfar til að bera sem ég krefst af
leikmönnum mínum. Ef menn
eru ekki reiðubúnir að gefa sig
alla í það sem þeir eru að gera
geta þeir bara farið eitthvert
annað. í stað þessara manna sótti
ég leikmenn, einkum í neðri
deildirnar og einn sótti ég meira
að segja alla leið niður í 6. deild!
Auðvitað var þetta gagnrýnt.
Sérstaklega er mér minnistætt
F rakklandsd völin
leiðarljós
— Hvað er það í raun sem
kveikti áhuga þinn á þjálfun á
sínum tíma?
„Það er einkum þrennt sem
réði því að ég fór út í þetta. Mér
fannst þjálfun, sem ég hafði
gengið í gegnum, oft æði tilvilj-
anakennd, ómarkviss. í Svíþjóð
var ég síðan svo heppinn að vera
boðið starf hjá sænska samband-
inu. Þar kynntist ég m.a. íþrótta-
lífeðlisfræði, þætti sem allt of lít-
ill gaumur hefur verið gefinn.
Þriðji þátturinn sem réði kannski
mestu um að ég fór út í þjálfun er
að í Frakklandi fannst mér ég í
fyrsta sinn komast í snertingu við
þjálfun eins og ég hafði hugsað
mér að hún ætti að vera. Mér
fannst vera hugsun á bak við allt
sem þar var framkvæmt.
Ég hef alltaf litið mjög upp til
franskrar knattspyrnu og geri
enn. Ég tel að Frakkar komist
næst Brasilíumönnum í því að
laða fram fegurð og einfaldleika
knattspyrnunnar. Sú reynsla sem
ég öðlaðist í Frakklandi hefur
verið mér leiðarljós í þjálfuninni,
þótt ég hafi bætt þar mörgu við,
og ég tel t.d. að sú knattspyrna
sem Lyn lék sl. sumar sé í ætt við
knattspyrnu eins og hún er leikin
í Frakklandi. Þar er megininn-
takið að halda knettinum sem
lengst því á meðan þú hefur
knöttinn gerir andstæðingurinn
ekki neitt. Enski boltinn byggir
aftur á móti á því að komast sem
skjótast upp að marki andstæð-
ingsins. Sendingar eru fáar og
langar og slíkt leikskipulag gefur
andstæðingnum færi á að ná
knettinum. Árangur Liverpool í
Evrópukeppninni á fyrri hluta
síðasta áratugar byggðist m.a. á
því að liðið lék meginlandsknatt-
spyrnu en ekki hefðbundinn
enskan fótbolta.“
Teitur hefur verið framsýnn í
þjálfaramenntun sinni og vakið
athygli fyrir að beita aðferðum,
sem ekki eru á hvers manns færi.
Á þingi norrænna knattspyrnu-
þjálfara sem fram fór í Osló fyrr
í vetur og Guðjón Þórðarson,
þjálfari Skagamanna sótti m.a.,
flutti aðstoðarmaður Teits erindi
um þjálfunaraðferðir hans.
Óhætt er að segja að þær hafi
vakið geysilega athygli. Teitur
hefur ferðast víða um Noreg í
haust og vetur og flutt fyrirlestra
um þjálfun og þær aðferðir sem
hann beitir. En hvað er það sem
vekur svo mikla athygli?
Einstaklingsbundin
þjálfun
„Fyrst og fremst er það sú
staðreynd að ég þjálfa leikmenn
einstaiclingsbundið en þó innan
ákveðins kerfis. Leikmenn eru
eins misjafnir og þeir eru margir.
Sumir hafa afburða knatttækni,
aðrir eru sprettharðir og svo eru
þeir sem hafa betri yfirsýn og
skilning á leiknum en gengur og
gerist.
Til þessa hefur þjálfun nánast
alltaf gengið út á það að setja
menn undir sama hatt. Þeir sem
ekki geta haldið í við þá fljótustu
eru afskrifaðir. Þannig hafa hæfi-
leikar þúsunda knattspyrnu-
manna farið forgörðum á liðnum
árum og áratugum. Það er nefni-
lega ekki hægt að setja jafnaðar-
merki á milli hraða og getu.
Leikmaður, sem er ekki nema
miðlungi fljótur að hlaupa, getur
engu að síður verið afburða
góður. Hann getur bætt upp það
sem vantar á hraða með skilningi
sínum og útsjónarsemi. í sumum
tilvikum er hægt að lagfæra
hlaupatækni leikmanna og auka
hraða þeirra að miklum mun.
Þetta reyndi ég t.d. hjá Brann
með góðum árangri.
Til þess að útskýra þetta að-
eins langar mig að nefna einfalt
dæmi. Þegar ég hóf undirbúning-
inn fyrir keppnistímabilið setti ég
leikmenn í stífa þrekþjálfun. Ég
byrjaði á því að finna út há-
marksálag sem hægt er að bjóða
hverjum einstökum leikmanni.
Hann er síðan þjálfaður út frá
því. Mínir leikmenn hlaupa t.d.
ekki eftir skeiðklukku heldur
púlsmæli. Hann er stilltur út frá
hámarksgetu hvers og eins. Á
hlaupum pípir mælirinn ef við-
komandi fer of hratt eða of hægt.
Það er hjartslátturinn sem ræður
ferðinni ekki skeiðklukkan.“
Vekur athygli
— Nú gefur auga leið að þjálf-
un með þessum hætti er mun
tímafrekari en „venjuleg“ þjálf-
un ekki satt?
Teitur Þórðarson: „Án stuðnings fjölskyldunnar hefði þetta aldrei gengið upp.
„Jú, þetta krefst bæði meiri
undirbúnings og meiri tíma við
útfærslu. Enda kæmist ég aldrei í
gegnum þetta einn míns liðs. Ég
nýt aðstoðar 3-4 manna við
þjálfunina því það þarf að huga
að mörgu. Allar niðurstöður eru
skráðar niður og ég fylgist grannt
með ásigkomulagi hvers einasta
leikmanns. En þótt þetta kunni
að hljóma flókið er þetta ekki
flóknara en svo að mörg félög í
Noregi eru að taka upp þessa
þjálfunaraðferð og mér kæmi
ekki á óvart þótt margir þeirra
þjálfara frá hinum Norður-
löndunum sem sóttu ráðstefnuna
í Osló í vetur taki þetta upp hjá
sínum félögum. Mér berast
stöðugt fyrirspurnir vegna
þessa.“
Samhliða yfirþjálfarastöðunni
hjá Lyn gegnir Teitur í raun
stöðu framkvæmdastjóra félags-
ins. Hann hefur þar peningafor-
ráð en að baki honum er sterkur
hópur stjórnarmanna og einstakl
inga sem allir hafa það eitt
markmið að koma Lyn á ný í
fremstu röð. Teitur segir það
taka sinn tíma. Vaalerengen,
annað lið frá Osló, hefur mörg
undanfarin ár verið í fremstu röð
og hefur byggt upp stóran kjarna
fylgismanna. Aðsókn á leiki Lyn
er því ekki eins mikil og hjá
Vaalerengen en með bættum ár-
angri segist Teitur ekki efast um
að dæmið snúist við. Ekki megi
hins vegar ætla að það gerist á
einni nóttu, slíkt taki tíma. Ekki
sé óðelilegt að ætla sér að það
taki 4 - 6 ár að gera Lyn að stór-
veldi í norskri knattspyrnu.
Dramb er falli næst
Það fór að líða að lokum
spjalls okkar Teits. Ég stóðst
ekki mátið og spurði hann hvort
hann hyggði til heimferða á næst-
unni.
„Við ætluðum okkur aldrei að
vera lengur úti en í tvö ár en það
hefur teygst á þessu. Þetta hefur
oft verið erfitt, sérstaklega fyrir
Dísu Dóru, konu mína, og
krakkana, Ester og Óla, en þau
hafa stutt mig allan tímann með
ráðum og dáð: Án þess hefði
þetta aldrei gengið upp.
Okkur líkar vel í Noregi og á
meðan fjölskyldan er sátt við sitt
hlutskipti reikna ég með að vera
eitthvað áfram erlendis. En það
getur breyst. í þessu starfi gerast
hlutirnir hratt og það er ekki
óvenjulegt að mönnum sé
sparkað.
Mér finnst æ meira gaman að
þjálfarastarfinu og er alltaf að
uppgötva að ég á svo margt ólært
í því tilliti. Maður verður aldrei
fullnuma í þessum fræðum. Þeir
þjálfarar sem ekki telja sig þurfa
að læra meira eru á rangri hillu
og það er ljóður á mörgum þjálf-
urum að þeir telja sig vita allt.
Staðreyndin er sú að þeir eru
hræddir um að komast að því að
þeir eiga margt ólært.
Hj,á Lyn hef ég það þannig að
ég leita liðsinnis nokkurra aðila
með reglubundnu millibili. Ég
kasta fram spurningu til hópsins
og læt hann svara mér í hrein-
skilni hvað honum finnst. Er ég
að gera rétt eða rangt? Maður
þarf á stöðugri gagnrýni að
halda. Kunni maður ekki að taka
henni er stutt í fallið eða eins og
gamla máltækið segir: Dramb er
falli næst.“
Sigurður Sverrisson
Þeir voru ekki að spara stórskotahríðina getraunaspekingarnir f fyrstu viku úrslitakeppninnar. Bæði
Guðbjörn Tryggvason og Katla Hallsdóttir náðu 10 réttum, Sigþóra Ársælsdóttir 9 og Karl Þórð-
arson 8. Ef fram fer sem horfir er „næsta víst“ að keppnin á milli þeirra verður geysilega jöfn og spenn-
andi þær tólf vikur sem úrslitakeppnin stendur yfir. Liðin á seðllinum þessa vikuna eru öllu kunnug-
legri en í síðustu viku, þar sem lið úr 3. deild ollu heilabrotum. Margir leikjanna á þesum seðli virðast
lílegir heimasigrar en menn skyldu hafa
það hugfast að það eru einmitt „öruggu“
leikirnir sem bregðast þegar mest á ríður.
En lítum á spárnar:
Guðbjörn Karl Þ. Katla H. Sigþóra
Arsenal — Manch. Utd. IX 1X2 1X2 1 2
Crystal P. — Coventry 1 1 1 1
Leeds — Notts County 1 1 1 1
Liverpool — Chelsea 1 1 1 1
Manch. C. —Tottenham 1 1 1 1
Norwich — Southampton 1 IX 1 IX
Nottm. F. — Sheff. U. 1 1 1 1
QPR — Wimbledon 1 1 1 1
Sheff. Wed. — Luton 1 1 1 1
West Ham — Oldham 1X2 X2 1 2 1 2
Brighton — Charlton X2 1 1 2 IX
Millwall — Ipswich 1 2 X2 1 2 1X2
Portsmouth — Derby IX IX IX 1