Skagablaðið - 16.01.1995, Blaðsíða 2

2 16. janúar 1995
Viðhorf
Skagablaðið
Fjárhagsáætlun
Skagablaðiö lét neikvæðu fréttirnar dynja á lesendum
sínum fyrir viku, svo mörgum hefur eflaust þótt nóg
um; fólksfækkun varð veruleg á síðasta ári, atvinnu-
leysi með mesta móti, barnsfæðingum fækkaði, svo
eitthvað sé nefnt. í þessu tölublaði er enn ný hrina nei-
kvæðra frétta.
Hins vegar gat blaðið til allrar hamingju laumað
stöku jákvæðri frétt með, svo sem af stórauknu hráefni
og fjölgun starfa hjá Krossvík og vexti í ferðaþjónustu.
Og nú í þessu blaði af vexti Skagamarkaðar,
bættri tannheilsu og fleiru.
Fyrrnefndu fréttirnar eru ekki af því tagi sem
blaðið kýs helst að segja, hvað svo sem margur
heldur um það. En fréttir af þessu tagi verður að
segja, hvort sem okkur líkar betur eða verr. Við
verðum meðal annars að horfast í augu við þá
staðreynd að hið erfióa atvinnuástand sem hér
hefur ríkt um talsvert skeið hefur þau áhrif að
fólkið fer burt. Bæjarbúum fækkar.
Þessar aðstæður eru ekki beinlínis hinar ákjós-
anlegustu fyrir bæjarfulltrúa sem hafa unnið að
því hörðum höndum ásamt starfsfólki bæjarins undan-
farnar vikur aö setja saman fjárhagsáætlun fyrir árið.
Áætlunin verður lögð fram til fyrri umræðu á fundi bæj-
arstjórnar á morgun en afgreidd á fyrsta fundi í febrú-
ar.
Mikilvægustu fundir hverrar bæjarstjórnar eru þeir
þegar rætt er um fjárhagsáætlun. Á fundinum á morg-
un munu bæjarfulltrúar ræða hvernig ráðstafa á tekjum
bæjarins, ríflega hálfum milljarði króna. Nærri lætur aó
um sé að ræða 100 þúsund krónur fyrir hvern íbúa
bæjarins. Gert er ráð fyrir að meó hækkun útsvars
verði útsvarstekjur 404,5 milljónir króna, tekjur af fast-
eignaskatti 76,8 milljónir, að holræsagjald skili 13,9
milljónum í bæjarsjóð og að 14,6 milljónir komi úr jöfn-
unarsjóði sveitarfélaga.
Við gerð fjárhagsáætlunar sýna hinir kjörnu fulltrúar
fólkinu hvernig þeir setja hluti í forgangsröð. Hvað er
mikilvægast? Hvernig á að ráðstafa fé borgaranna?
Að vísu er það svo að langmestum hluta fjárins hef-
ur þegar verið ráðstafað þegar bæjarfulltrúar setjast
við gerð fjárhagsáætlunar. Skattféð fer að mestu leyti í
rekstur sveitarfélagsins og þeirrar þjónustu sem það
veitir og ber að veita samkvæmt lögum. Litlar breyt-
ingar verða á rekstri milli ára.
Verulegum hluta teknanna var einnig ráöstafað af
fyrri bæjarstjórn. Þar er um að ræða tugi milljóna í
gatnagerð við Garðagrund, greiðslur vegna kaupa á
húsnæði í stjórnsýsluhúsinu og byggingaframkvæmda
við Grundaskóla. Nýi meirihlutinn í bæjarstjórn hefur
ekki ákvörðunarvald í þeim efnum heldur verður að
standa við skuldbindingar sem þegar hafa verið gerð-
ar.
Svigrúm nýja meirihlutans til að setja mark sitt á
bæjarfélagið með fjárhagsáætlun er því harla lítið.
Engu að síður er ástæða til þess fyrir bæjarbúa að
fylgjast grannt með því hvernig skattfénu er ráðstafað
og hafa til hliðsjónar meirihlutasamkomulagið sem
skrifað var undir síðast liðiö vor.
- Garðar Guðjónsson
• • •
ÍS
*o
iS
S)
</>
c
O) •

Ritstjóri: Garðar Guðjónsson
Útgefandi og ábm.: Sigurður Sverrisson.
Prentun: Prentverk Akraness hf.
Dreifing: Karl Örn Karlsson, sími 12707.
Verð: Lausasala 220 kr., áskrift greidd með
greiðslukorti 170 kr., annars 200 kr.
Ritstjórn: Skólabraut 21,2. hæð. Opin alla virka daga
kl. 10.00-17.00. Símar 14222 og 12261. Fax: 14122.
Póstfang: Pósthólf 170, 300 Akranes.

Sveinn segist vona að íslensku launafólki takist að standa saman um að stefna þeim „stöðugleika
eymdarinnar sem ríkt hefur undanfarin ár sem mest í voða“.
Stöðugleika eymdar-
innar stefnt í voða!
Nú á þessum skammdegis-
dögum er kjaramálaum-
ræðan í algleymingi.
Launþegafélögin eru langflest
með lausa samninga og kröfur
um launabætur gerast æ
háværari. Fólkið sem búið
hefur við svokallaða þjóðarsátt
í launamálum síðustu árin
virðist farið að ókyrrast. Sá
baggi sem allir töluðu um að
þjóðin ætti sameiginlega að
bera sígur í axlir. Burðardýrin
þreytast og spyrja hvort ekki
hafi verið meiningin að létta af
þessum þunga í fyllingu
tímans.
Hin Ijúfa byrði
íslensk launþegahreyfing hefur
staðið á brauðfótum síðustu
árin. Gildir það jafnt um
svokallaða verkalýðshreyfingu
og opinbera starfsmenn. Trúin
á þjóðarsáttina byggðist á þeim
skilningi fólks að nokkru væri
fórnandi fyrir margræddan
stöðugleika í efnahagslífinu.
Launafólk undirgekkst því okið
í góðri trú á ríkulega uppskeru
þó síðar væri. Að vísu kom
strax í ljós að fyrirferðarmiklir
hópar meðal þjóðarinnar tóku
engan þátt í þessari sátt heldur
skömmtuðu sér rífleg kjör sem
jafnan fyrr. En allur almenn-
ingur sýndi þolgæði fórnfýsin-
nar og herti ólina.
Þitt er mitt
Þegar líða tók á þjóðarsáttar-
tímann fóru þeir hópar sem
verst voru settir að æmta um
launabætur. Var jafnvel talað
um að réttlætið krefðist ein-
hverra lagfæringa þó í litlu
væru. En þá reis upp forysta
fjártökufólksins, þetta lið sem
tekur sér ekki mánaðarlaun
undir hálfri miljón, og veltist
yfir fjölmiðlana ábúðarmikið
og alvöruþrungið. Talað var um
að nú væri öllu stefnt í voða.
Uppáhaldssetningin
„Stöðugleikanum er stefnt í
voða.“ hljómaði úr öllum horn-
um og blessuð alþýðan mín
kipptist við og dró sig í hlé eins
og skömmustulegur krakki.
Hún ætlaði sko ekki að fara
skemma neitt.
Það liggur í lofti
Þjóðarsáttartíminn hefur þokast
áfram. Á þessu tímabili hefur
hvað eftir annað komið fram í
gögnum að lífskjaramunur
hefur aukist. Þetta þótti ekki
gott en menn létu lengi þar við
sitja. En nú á síðustu mánuðum
er eins og eitthvað hafi breyst.
Gamla lumman um
stöðugleikann er orðin sem
hvert annað hljóð í tilverunni.
eins og þytur vindsins eða
gnauð regnsins. Enginn getur
stöðvað þessi náttúruhljóð,
menn verða bara að læra að lifa
með þeim.
Stefnt í voða
Og nú er allt í uppnámi. Fólkið
sem bar uppi þjóðarsáttina
hefur mátt þola stöðugt rýrn-
andi lífskjör og aukna skatt-
lagningu t.d. í gegnum heil-
brigðiskerfið. Atvinnuleysið
eða hár húsnæðiskostnaður og
skammarlega lág laun eru að
sliga fullfrískt fólk sem hefur
þá einu löngun að bjarga sér
sjálft. Reiðin magnast upp gegn
ranglátum kringumstæðum.
Ríkisstjómin ranglar um
ráðalaus meðan fimm-
hundruðþúsundkarlarnir byrsta
sig við fimmtíuþúsund-
konurnar: „Stöðugleikanum
stefnt í voða.“ Vonandi tekst
íslensku launafólki að standa
saman um að stefna þeim
stöðugleika eymdarinnar sem
ríkt hefur undanfarin ár sem
mest í voða.
- Sveinn er kennari og bæjar-
fulltrúi Alþýðubandalagsins
Skagablaðið fyrir tíu ártim
Aðalfréttir á forsíðu Skagablaðsins föstudag-
inn 18. janúar 1985 fjölluðu um íþróttir og
pólitík. Blaðið sagði frá því að samkvæmt skoð-
anakönnun sem gerð var meðal nemenda í fjöl-
brautaskólanum tvöfaldaðist fylgi Kvennalistans.
Sjálfstæðisflokkurinn varð hins vegar fyrir stór-
felldu fylgistapi, samkvæmt sömu könnun.
Blaðið greindi frá því að knattspyrnukapparnir
Guðbjörn Tryggvason og Árni Sveinsson héldu
til Noregs og hugðust leika þar með liðum í
fyrstu deild. Á meðfylgjandi mynd sást Árni
kveðja Skagann af landgangi Akraborgarinnar.
Þess má reyndar geta að í næsta blaði á eftir var
svo greint frá heimkomu Árna en Guðbjörn
dvaldi um hríð í Noregi.
Einnig var greint frá því á forsíðunni að öldruð
hjón hefðu gefið Dvalarheimilinu Höfða íbúð
sína við Sandabraut. Heiðurshjónin voru þau
Guðrún Salomonsdóttir og Sigurður Sigurðsson.
Á baksíðunni kenndi ýmissa grasa. Troðfullt
var á frumsýningu Sjóræningjanna frá Pensance.
Sagt var frá fækkun barnsfæðinga á sjúkrahúsinu
og þeirri spumingu varpað fram í fyrirsögn hvort
Akranes væri láglaunasvæði. Þá er haft eftir
nýráðnum yfirlögregluþjóni, Svani Geirdal, að
hann væri laus við vaktavinnuna eftir áratuga
störf í lögreglunni.