Bæjarblaðið - 29.02.1984, Blaðsíða 7

Bœjorblodid
7
Stefán Lárus Pálsson skrifar:
Af hundahaldi og atvinnumálum
Mörg eru þau vandamál, sem
skjóta upp kollinum í því samfélagi
sem við lifum í. Þetta á líka við um
okkur sem byggjum þetta byggðar-
lag sem heitir Akranes. Það er nú
svo að það sem sumum finnst sjálf-
sagt og jafnvel nauðsynlegt hvað
þá snertir, finnst öðrum fráleitt og
næstum óþolandi. Samt finnst
okkur öllum að við viljum hag
bæjarins sem mestan, og við lítum
gjarnan á hann og búsetu okkar
með nokkru stolti, og ekki að
ástæðulausu, því þetta er gott
samfélag. Einkum erum við stolt af
gengi íþróttafólks okkar, og hvað
knattspyrnu varðar er enginn
ágreiningur hér í bæ a.m.k. þegar
vel gengur. Þá er Skaginn einn
hugur og ein sál. „Hverjir eru
bestir?" Það þarf ekki að spyrja.
Við vitum svarið. Og vfst er það að
víða um landið er litið til Akraness
með virðingu, sem einskonar
Mekka, knattspyrnu á íslandi. Ekki
er nú alltaf slík sameining í öllum
málum. Ríkið var umdeilt. Pólitíkin
lítur líka þannig út á yfirborðinu. Þar
er þó meira deilt um aðferðir en
markmið.
„Hanner svogóður
greyið“
Hundahald hér í bæ er eitt mál
sem fólk er ekki ásátt um. Settar
voru reglur um skráningu og eftirlit
með hundum og forsjármönnum
þeirra, en illa gengur að fara eftir
þeim. „Laus hundur er einskins
manns hundur“. Það er: (flækings-
hundur) og því nánast réttdræpur.
Þetta eiga hundaforeldarar bágt
með að skilja. Spyrji maður: „Því
lætur þú hundinn þinn ganga
lausan?“ Þá er svarið: „Hann er
svo góður greyið", sem er eflaust
rétt, en ef þetta góða fólk með góðu
dýrin sín getur ekki farið eftir sára-
einföldum reglum þá hefur það
ekkert með hund að gera. Geti það
ekki sýnt samborgurum sínum þá
tillitsemi sem til er ætlast þá er ekki
gott útlitið með samkomulagið til
frambúðar. Ég er hundavinur, en
óneitanlega hugsar maður nú
stundum Ijótt þegar rokið er upp
með andfælum kl. 1 -5 að nóttu við
hundgjá og köll þar sem hvuttarnir
eru nú að hætta næturröltinu og
koma heim til „pabba“ og
„mömmu". Annars er það stöðu-
tákn hér á Skaga í dag að aka um
með hund í framsætinu á sunnu-
dagsrúntinum. Og því úfnari og fer-
legri bastarður, því betra, það
eykur á mikilleik fjölskyldunnar, en
konan og börnin verma aftursætin
á meðan. Krakkarnir verða svo að
sætta sig við að vera tekin sem
systkin hundsins því foreldrar
þeirra segjast vera pabbi og
mamma stórabróður í framsætinu.
Þetta heitir víst að fara í hundana.
Heita má að nú sé hundaskít dreift
samviskusamlega um allar gang-
stéttir og torg bæjarins. „Það er
ekki laust við heimsborgarabrag í
þessum bæ“, eins og kunningi
minn sagði þegar hann hafði stigið
þrisvar ofan í hundaskít á leið upp
Deildartúnið.
Hundur sem er gæfur og góður á
sínu heimili getur orðið hættulegur
einn á rölti í ókunnu hverfi innan
um alla ókunnuga. Því er ekki furða
að sum börn hræðist hunda sem
urra að þeim ef þau vilja sína vin-
áttu dýri sem gengur hjá. Hundur
dregur dám af eigendum sínum og
Smábátaaðstaða batnar. Mynd: Dúi
þeim sem vöndu hann, og fólk er
misgóðir uppalendur. Sauðfé er út-
lægt úr bænum, hestar komnir inn
á Æðarodda, kýr sjást ekki heldur
en hundar vaða lausir um allt.
Skyldi það ekki þykja skrítið er ein-
hver hefði 2-3 hrúta eða fallegt
naut laust á lóðinni, bara af því að
þetta væru svo góð grey? Það er
jafn löglegt og lausir hundar.
Slæmar horfur í
atvinnumálum
Atvinnumál eru mál allra mála
hér. Þó að gáfumenn höfuðborgar-
innar telji að það fólk sem fæst við
útgerð og fiskverkun sé baggi á
þjóðinni, önsum vð hér á Skaga
ekki slíku endemis kjaftæði, því við
vitum að stöðvun eins togara þýðir
atvinnumissi fyrir ca 150 manns,
og atvinnuleysi er mesta böl sem
yfir okkur dynur. Samdráttur ver-
tíðarflotans hér er geigvænlegur.
Horfur eru á að aðeins 5 bátar rói
hér á vertíð í vetur. Þeir voru 10 í
fyrra. Þeir eru á loðnu Skírnir,
Rauðsey og Höfrungur, Anna seld
til Stykkishólms og óvíst hvort Rán
landar hér heima í vetur. Öll þjón-
usta dregst saman sem snýr að út-
gerð. Einn vertíðarbátur veitir 11-
14 sjómönnum vinnu auk allra
þeirra í landi sem hljóta að vinna í
tengslum við hann. Þetta eru því
mikilvæg skip fyrir staðinn.
Illa horfir með verkefni hjá skipa-
smíðastöð Þ&E. Einhverra hluta
vegna hefur viðhaldsvinna skipa í
slippnum fallið á nokkrum árum úr
stórumsvifum ofan í nánast ekki
neitt. Eru nýsmíðar orðnar alls-
ráðandi, en nú virðist sem þau
verkefni séu líka þrotin. Mér hefur
verið tjáð af eigendum Þ&E að við-
haldsvinnan hafi ekki þótt eftir-
sóknaverð saman borið við ný-
smíðar. En nú er svo komið að
slippurinn stendur oftast auður og
kannski hljóðnar innan tíðar í hinni
myndarlegu skipasmiðju. Þá væri
illa komið okkar hag ef öll sú mikla
verkkunnátta og þekking sem þar
er til staðar nýtist ekki lengur og
verkfúsar hendur hefðu ekki lengur
verkefni. Úr þessum vanda verður
að leysa, það er óhjákvæmilegt.
Annars finnst mér við Skaga-
menn furðu daufir við að takast á
við það í fullri alvöru að skapa ný
atvinnutækifæri hér í bæ. Ekki
vantar að atvinnumálanefnd
heldur fundi og ályktar um þetta og
hitt en lítið skeður. Það segir
kannske sína sögu að atvinnu-
málasjóður varði á s.l. ári stórum
hluta af sínu fé í sjoppurekstur.
Talið er að glerullarverksmiðja
gæti orðið hagkvæm hér í bæ, en
þessu er lítill gaumur gefinn þótt
vitað sé að glerull hafi marga kosti
umfram steinull, sem mikið er
hampað nú. Nei, við erum ekki
stórhugá um þessar mundir, en
Guð og ríkið hjálpa ekki þeim sem
ekki reyna að hjálpa sér sjálfir.
Allaballar og
Skattlagningar
Nú hillir undir raunverulegar
aðgerðir til lausnar á vanda smá-
bátaeigenda. Settur verður upp nýr
krani í vor og byrjað er að steypa
einingar í flotbryggju. Bærinn tók
að vísu erlent lán til að leysa út
kranann og til að Ijúka greiðslu nýja
slökkvibílsins, en þá bar svo við að
fulltrúi allaballa í bæjarstjórn sner-
ist af hörku gegn þessu máli á þeim
forsendum að ekki mætti þyngja
álögur á bæjarsjóð og skattborg-
ara með því að leysa út löngu pant-
aðahluti. Enásamatímaflutti sami
maður tillögur um 25% hækkun
fasteignaskatts á samborgara sína
til styrktar Dvalarheimilinu Höfða.
Nú er það vitað mál - að margt
gamaltfólkáfasteignirsvo þaðyrði
þá að taka á sig þennan skatt líka.
Þetta er furðulegt og í litlu
samræmi.
Hvað skyldu allaballar hafa á
móti slökkviliði og bættri aðstöðu
við höfnina? Spyr sá sem ekki veit.
Nú undanfarið hefur bæjarráð
unnið að gerð fjárhagsáætlunar
fyrir þetta ár og er það erfitt verk þar
sem saman fara minnkandi tekjur
og aukin framkvæmdaþörf. Annars
hefur það vakið furðu mína hve
margt gamalt fólk hefur ekki vitn-
eskju um rétt sinn varðandi niður-
fellingu gjalda hjá bænum. Vil ég
hvetja þetta fólk til að leita sér upp-
lýsinga um þetta hjá bæjarritara.
Að lokum.: Við eigum bjarta
framtíð fyrir höndum hér ef við
tökumst á við vandamálin af alefli
og leysum þau öll í sameiningu.
Nú er rétti tíminn til að semja um kaup á
timbur einingahúsi
frá Trésmiðjunni Akri hf.
Hagstætt verð og góðir greiðsluskilmálar.
Allar frekari upplýsingar og teikningar fást á skrifstofu okkar.

Trésmiójan AKUR fif.
Akranesi
Sími 93-2006 og 93-2066