Bæjarblaðið - 27.09.1984, Blaðsíða 5

5
Með Eldingunni frá Noregi til Helgolands
Punktar úr dagbók Viktors Sigurðssonar og Önnu Björnsdóttur
„Þetta var stórkostleg ferö og
ævintýri líkust“ sögöu hjónin
Anna Björnsdóttir og Viktor Sig-
urösson, er Bæjarblaðið spjallaöi
viö þau, þegar þau voru nýkomin
heim úr 5 vikna siglingu niöur meö
Noregsströndum og þaðan enn
lengra með ströndum Evrópu.
Farkosturinn í þessari ferð bar
hið kunnuglega nafn Elding og
skipstjórinn var eigandi skútunnar
Skagamaðurinn Hafsteinn Jó-
hannsson, sem búið hefur í Nor-
egi undanfarin ár. Hafsteinn gerði
garðinn frægan hérlendis á síld-
arárunum þegar hann stundaði
kafarastörf fyrir flotann og notaði
þá hraðbát sem hann átti og bar
nafnið Elding. Hafsteinn býr nú,
sem fyrr sagði, í Noregi og starfar
þar í álverksmiðju auk þess sem
frítíminn er notaður til köfunar og
siglinga. Hjá Hafsteini býr nú
einnig bróðir hans, Þorgeir ásamt
fjölskyldu sinni.
Elding er 43 feta seglskúta með
hjálparvél og byggði Hafsteinn
bátinn sjálfur. Hann kom á bátn-
um hingað til lands fyrir nokkrum
árum og var báturinn þá nokkru
minni en hann er nú, en eftir
reynsluna af þeirri ferð ákvað Haf-
steinn að stækka hann. En snú-
um okkur þá að ferðasögu
Viktors, Önnu og Viktors Elfars
sjö ára sonar þeirra sem var með
í ferðinni. Þau héldu dagbók alla
ferðinaog leyfðu Bæjarblaðinu að
glugga í hana.
Þau lögðu af stað frá heima-
byggð Hafsteins, Sunde, þann
28. júní sl. og auk þeirra sem að
framan hafa verið nefndir voru
þrír norskir unglingsstrákar,
kunningjar Hafsteins, með í för-
inni. í fyrsta áfanga var haldið til
Haugasunds og þaðan var haldið
daginn eftir til Egersund. Viktor
skrifar í dagbókina: „Siglt inn
rennuna til Egersund. Það er ör-
stutt í landið til sitt hvorrar handar
og bátaskýlin eru eins og bílskúr-
ar við ströndina. Engu líkara en
verið sé á umferðargötu, svo mikil
er umferð skipa og báta, millibilið
ekki meira en gerist á umferð-
argötum."
Elding á siglingu
Hafsteinn við stýrið á Eldingunni við Noregsstrendur og til vinstri einn norsku strákanna
Frá Egersund var haldið í átt
fyrir syðsta odda Noregs en sú
ferð sóttist seint vegna óhag-
stæðra vinda og því var komið til
Mandal degi seinna en áætlað
hafði verið. Athygli ferðalanganna
vakti sú mikla smábátaeign sem
blasti við þeim og verður mikil
smábátaeign Akurnesinga að telj-
ast smámunir til samanburðar við
Norðmenn. Viktor skrifar í dag-
bókina:
„Sama sagan og áður, þar sem
siglt er inn á milli eyja voru hús og
bátar á eyjunum, víða hafnir frá
náttúrunnar hendi og bátarnir
bundnir við kletta. í Mandal eru
allar bryggjur fullar og á endanum
fundum við pláss utan á dönskum
báti.“
Þann þriðja júlí héldu ferða-
langarnir af stað frá Mandal til
Lillesand og þaðan var svo stefn-
an tekin daginn eftir til Skagen í
Danmörku en vegna mótvinds
varð að hætta við Danmerkurferð
þann daginn en reynt aftur næsta
dag og þá blöktu ekki segl í logn-
inu og var því haldið til Svíþjóðar
og komið til Marstrad að morgni 5.
júlí.
í dagbókinni lýsir Viktor því að
erfitt sé að fá keypta mjólk í Kiel,
„leitað um allt, allsstaðar nóg af
í Holtenau við Kílarskurð.
Dagbókin rekur síðan söguna
er siglt er meðfram ströndum
Svíþjóðar, innan skerja og í
þröngum álum og skurðum. „Nú
eru skútur orðnar meira áberandi
en vélbátar," skrifar Viktor. Um
miðjan dag þann 9. júlí siglir svo
Eldingin frá Gautaborg í Svíþjóð
yfir til Danmerkur og til Ebeltoft í
Danmörku er komið að kveldi 10.
júlí.
í Ebeltoft er mikið minjasafn og
þar var meðal annars skoðuð
skútan „Jylland" sem þar er í
endurnýjun. Þetta er mikið skip
sem sjósett var árið 1860 og tók
þátt í bardaganum við Helgoland
árið 1864. Jylland kom með
danska kónginn hingað til íslands
árið 1874 í tilefni 1000 ára afmæl-
is íslandsbyggðar. Árið 1908 var
skipinu lagt og síðan þá hefur það
verið í niðurníslu þar til að hafist
var handa við endurbyggingu
þess fyrirskömmu.
Frá Ebeltoft héldu ferðalang-
arnir 13. júlí til Fredreciaog þaðan
aftur daginn eftir í gegnum Litla-
belti til Sönderborg og þar lá Eld-
ing bundin við bryggju til 17. júlí
að haldið var til Flensborgar en
þar skoðuðu ferðalangarnir sig
um ítvo dagaog 19. júlí var haldið
til Kiel og komið þangað um nótt-
ina.
bjór og brennivíni, en engin
rnjólk," segir í dagbókinni, og
áfram með dagbókina: 22. júlí:
„Vorum vakin klukkan sjö að
morgni af hafnarverði, sem sagði
að við mættum ekki liggja við
þessa bryggju (allsstaðartil vand-
ræða þessir hafnarverðir)."
Klukkan níu um morguninn var
svo siglt af stað í gegnum Kílar-
skurðinn, sem er 98 km langur, og
stansað svo í Redensburg kl. 14
þann dag. Þarstundaði okkarfólk
verslun af kappi en hélt svo áfram
siglingu eftir skurðinum þann 23.
júlí og áleiðis til Cuxhaven, þar
sem margur íslendingurinn þekkir
sig vel. Þangað kom Eldingin um
miðjan dag þann 24. Þar hittu
ferðalangarnir skipverja á Þorláki
Jónssyni HF sem var að landa í
fiskihöfninni, og þáðu veitingar
um borð í þeim báti fram til mið-
nættis.
Frá Cuxhaven var haldið um
miðjan dag þann 25. júlí áleiðis til
eyjarinnar Helgoland, sem áður
er getið í ummælum um skipið
Jylland. Til Helgoland kom Eld-
ingin um miðnætti. Helgoland er
merkileg eyja, aðeins um 1400
metra löng og 3-400 metra breið
og 50-60 metra há. Helgoland er
í 45 km. fjarlægð frá Þýskalandi
og íbúar þar eru aðeins um 1500.
En um miðjan daginn er mann-
fjöldinn þar eins og í milljónaborg
á meðan ferjur og allskyns skip
stoppa þar við með ferðamenn.
Helgoland er fríhöfn og fjöldinn
allur af Þjóðverjum leggur þangað
leið sína daglega til að versla og
þann dag sem ferðalangarnir okk-
ar stoppuðu þarna voru átta stór
farþegaskip við eyjuna.
Eftir stoppið í Helgolandi hélt
Eldingin af stað til Noregs og kom
að Noregsströnd þann 30. júlí og
um hádegi þann 31. júlí lauk ferð-
inni eftir að siglt hafði verið innan
skerja og eyja meðfram Noregs-
strönd.
Hagur heimilanna
Hagstætt vöruverð
Verslunin Einar Ólafsson
Skagabraut 9-11
Sími2015