Bæjarblaðið - 11.10.1984, Blaðsíða 5

5
„Þurfum að ná til allra krakka í bænum“
Spjallað við Elís Þór Sigurðsson, æskulýðsfulltrúa um Arnardal og vinnuskólann
Æskulýðsheimilið Arnardalur
hóf sitt fimmta starfsár í síðustu
viku. Bæjarblaðið lagði leið sína í
Arnardal og ræddi við Elís Þór
Sigurðsson, æskulýðsfulltrúa. Við
spurðum hann fyrst hvort mikil
breyting hefði orðið á starfsemi
Arnardals frá byrjun.
„Já, starfsemin hefur breyst
mikið. Þetta hefur vafið svo mikið
utan um sig. Þegar ég var ráðinn
hirrgað, þá var það til að reka efri
hæðina þrjú kvöld í viku. Síðan
hefur allt húsið verið tekið í notkun
og starfsemin margfaldast."
Hvernig starf er það sem fer
fram í Arnardal?
„Það er margvíslegt. Krakkarn-
ir eru hér með margskonar
klúbbastarf, þá er hér opið tvö
kvöld í viku frá 5-7 og geta þá
krakkarnir ráðið sjálf hvað þau
taka sér fyrir hendur. Námskeið
eru hér haldin og er þar komið
víða við t.d. Ijósmyndanámskeið,
gerð vídeómynda og eiginlega
allskyns föndur og tómstunda-
námskeið. Mörg þessara nám-
skeiða eru haldin í samvinnu við
félagasamtök svo sem námskeið
í bridge og skák. Klúbbarnir starfa
á svipuðum sviðum og þeir starfa
Halldór Karl Hermannsson og
Pétur Björnsson undirbúa gólf
á efri hæð Arnardals fyrir
teppalagningu. - mynd Gylfi.
alveg sem sjálfstæð félög með
sína stjórn en undir eftirliti hjá
okkur. Þessir klúbbar halda líka
uppi samstarfi við klúbba í öðrum
félagsmiðstöðvum og þá aðal-
lega í Reykjavík og skiptast þá á
heimsóknum.
Með auknum umsvifum í
starfseminni hefur starfsheiti
Elíss breyst, upphaflega var það
starfsmaður Æskulýðsnefndar en
er nú orðið að Æskulýðsfulltrúa.
Við spyrjum hann nánar um
stjórnun Arnardals.
„Yfirstjóirnin er í höndum
Æskulýðsnefndar bæjarins og
síðan kjósa krakkarnir sér hús-
stjórn og segja má að ég sé tengi-
liður milli Æskulýðsnefndar og
hússtjórnarinnar."
Ef viö snúum okkur að aðsókn
hefur hún aukist eða er hún frá-
brugðin því sem búist hafði verið
við?
„Aðsóknin hefur margfaldast
og t.d. veturinn 1982-83 komu hér
23.000 manns. Ég hef ekki enn
tölur um síðasta vetur þar sem
verið er að vinna skýrsluna um
hann nú. Það er ekki spurning að
hér getum við verið með fullt hús
af fólki alla daga. Spurningin er
hins vegar sú hvaða fólk við viljum
fá hér inn. Við náum ekki til allra
þeirra sem við ætlum að ná í en
við náum þó til þó nokkuð stórs
hóps.“
Er kannski reyndin sú að þeir
sem á annað borð taka þátt í fé-
lagsstarfi koma hingað en hinir
eru eftir sem áður að slæpast?
„Að hluta til má segja já, og
mikið til vegna þess að við höfum
ekki mannskap til að sinna þeim
sem eru ágötunni."
Hvaða lausnir hafið þið á því,
verður sent út fólk til að ná til
þeirra sem eru á götunni?
„Það á að reyna það í vetur, t.d.
með því að reyna að ná til vél-
hjólastrákanna. Þeir hafa alltaf
komið hingað til starfa öðru
hverju. Við höfum náð til okkar
hópum sem los hefur verið á, einu
sinni náðum við hingað karat-
gæjum t.d.“
Þessi sígildu vandamál eins og
áfengisneysla og eiturlyfjaneysla
hafa þessi mál verið til vandræða
hjá ykkur?
„Eiturlyf hef ég aldrei orðið var
við hérna en áfengi kemur hér
upp á hverjum dansleik. Áfeng-
isneysla er ekki leyfð hér, en við
reynum að meta hvert tilfelli fyrir
sig. Við getum tekið dæmi um
ungling sem kemur hér á ball eftir
ball án þess að hafa vín um hönd,
en bregður svo allt í einu útaf van-
anum og kemur hér fullur. Við
reynum að tala um fyrir þessum
einstakling en útilokum hann ekki
frá því að sækja staðinn. Síðan
eru sömu einstaklingarnir sem
koma fullir helgi eftir helgi allan
veturinn og við hleypum þeim ekki
inn en reynum að tala þá til og ef
það ber ekki árangur þá látum við
foreldrana vita, við förum jafnvel
með þá heim til þeirra."
Hvað eru það gamlir krakkar
sem þið þurfið að hafa svona af-
skipti af?
„Þau eru allt niður í 13 ára
gömul. Fyrst við tölum um áfengi
og eiturlyf þá má geta þess að
reykingar hafa hér einungis verið
leyfðar í anddyri og sú regla hefur
verið virt mjög vel hér. Við höfum
verið þeirrar skoðunar að fyrst
reykingar eru á annað borð leyfð-
ar í landinu, þá dugi lítið fyrir okk-
Elís Þór Sigurðsson
ur að banna þær alfarið hér, en
eins og ég sagði , þær eru bara
leyfðar í anddyri og krakkarnir
hafa alveg tekið tillit til þess. Um
næstu áramót verður hins vegar
bannað með lögum að reykja hér
og ég segi eins og er að ég er
hræddur um að slíkt bann geti
dregið úr aðsókn að húsinu, ég er
hræddur um að krakkarnir fari
bara þangað sem þeim verður
leyft að reykja."
Telur þú Akranes vel í sveit sett
hvað varðar aðbúnað að æsku-
fólki?
„Já, ég held að hér sé krökkum
boðið upp á svipað og best þekk-
ist hérlendis. Þó má með litlum til-
kostnaði auka þetta, mér dettur til
dæmis í hug að nota mætti
íþróttahúsið beturfyrirfélagsstarf,
leyfa krökkum að dvelja þar meira
þannig að þau þurfi ekki alltaf að
fara beint út eftir æfingar. Við
höfum reynt að halda uppi góðu
samstarfi við þau félög hér sem
vinna að æskulýðsmálum og að
mörgu leyti hefur það tekist vel og
að sumu leyti mætti gera þar
betur. Næsta ár hefur verið á-
kveðið „Ár æskunnar" af Samein-
uðu þjóðunum og í tilefni af því
skapast án efa meiri umræða um
þessi mál.“
Nú hefur Æskulýðsnefnd séð
um rekstur vinnuskólans hér
undanfarin ár og tekið upp ýmsa
nýbreytni þar. Hvernig hefur að
þínu mati tekist til?
„Það hefur tekist mjög vel til og
þetta framtak okkar hefur vakið
mikla athygli í öðrum sveitarfé-
lögum. Vinnuskólinn hefur nú
breyst frá því að vera baggi á
bæjarfélaginu í það að vera arð-
bært fyrirtæki auk þess sem við
teljum okkur nú vera búin að ná af
skólanum letigarðanafninu sem
lengi loddi við hann. Nú eru krakk-
arnir látnir vinna og það kemur
fram í hærri launum til þeirra í
staðinn.“
Hver voru helstu verkefni
vinnuskólans?
„Við tókum við af Garðyrkju-
deild bæjarins sem nú hefur verið
lögð niður í þeirri mynd sem áður
var og nú sjáum við t.d. um öll þrif
á bæjarlandinu leggjum til fólk við
gæslu á íþróttavöll, gæsluvöll og
starfsvöll. Síðan eru verkefni fyrir
einstaklinga og fyrirtæki og þarer
það helst umhirða á lóðum. Við
vorum t.d. með umhirðu á 11 af
17 fjölbýlishúsalóðum hér í bæn-
um í sumar. Bærinn er nú hættur
að ráða krakka til sumarstarfa
eins og áður var í gatnagerð og
þess háttar en krakkarnir f vinnu-
skólanum koma þar inn í
staðinn."
Elís sýnir okkur fjölritað blað
sem vinnuskólinn gaf út í sumar.
Það er líflegt og með léttum
skotum á starfsmenn og yfirmenn
skólans, þá Elís, Guðjón Krist-
jánsson, kennara og Halldór Karl
Hermannsson, eða „ellanna",
eins og þeir eru yfirleitt nefndir í
blaðinu.
Að lokum spyrjum við æsku-
lýðsfulltrúann hvort hann sé bjart-
sýnn á starfið framundan?
„Ég er bjartsýnn, annað dugar
ekki. Þetta kostar allt mikla vinnu
og eitthvað af peningum, en ef við
náum til allra þeirra krakka sem
við ætlum okkur þá er ég viss um
að við fáum margfalt betri þjóðfél-
agsþegna til baka í staðinn. - Við
verðum auðvitað að líta á það að
við lifum á tímum vídeós og það
yfirtekur unglingana að miklu
leyti. Mötun hverskonar á afþrey-
ingu til unglinga gerir ekkert nema
illt, afþreyingin þarf að koma frá
þeim sjálfum og hér sköpum við
þeim aðstöðu til þess.“
Teikning úr blaði vinnuskólans frá því í sumar og sýnir hún þá
Elís, Guðjón Kristjánsson og Halldór Karl Hermannsson þeysa
um á helsta farartæki vinnuskolans.