Bæjarblaðið - 20.12.1984, Blaðsíða 8
„Við þurftum að kalla á jólasveininn
- og þá kom hann“
Bæjarblaðið í heimsókn á leikskólann við Skarðsbraut
Það stóð yfir „drekkutími, “ eins og börnin á leikskólanum nefna
það sem eldra fólkið nefnir kaffitíma, Þegarég leit í heimsókn á
leikskólann við Skarðsbraut í síðustu viku. Tilgangurferðarinnar
í leikskólann var að spjalla við börnin þar um lífið og tilveruna og
þá einkum jólin og undirbúning þeirra.
Við skelltum á hringborðsumræðum, eins og þeir eldri gera
gjarnan, þegar alvarleg mál eru til umræðu. Þátttakendur auk
spyrjanda voru þau Valur 4 ára, Sigga Ósk 5 ára, Siggi 4 ára,
Hafdís 5 ára, Matthías 4 ára, Guðni Kristinn 5 ára og Svava 4
ára. Við hefjum umræðuna um jólin og jólahaldið og ég byrja á
því að spyrja hvers vegna við höldum jól?
Ég reyni aö snúa mig út úr
spurningaflóðinu, þaö var jú til-
gangurinn að spyrja krakkana. -
Hvaö gerið þið hér á leikskólanum
fram aðjólum?
„Við föndrum," segir Sigga og
Guðni bætir við: „Við gerðum skó
til að setja í glugga og hjörtu og
klippum bara svona.“
Svo fylgja á eftir frásagnir af
því hvað hver og einn fékk í
skóinn. Einn fékk smjattpattabók
og einn svona jólasveinasúkku-
laðikarl.
að stríða mér og sagði að hann
héti snúrustaur," sagði einn við-
mælandinn og hló.
Gefa jólasveinarnir alltaf í skó-
inn - jafnvel þegar þið eruð
óþæg?
„Já,“ segja þau flest - „en ég
held þeir labbi bara framhjá hús-
inu ef maður fer seint að sofa,“
sagði þá einn viðmælandinn al-
varlegur á svip.
Gefa þeir bara nammi?
„Já mest, en stundum bækur
og dót.“
Þátttakendur í umræðunum. Frá vinstri: Svala, Nlatthías, Guðni Kristinn, Sigurður, Sigga Ósk,
Hafdís og Valur.
Það er ekki laust við að við-
mælendur mínir verði hissa. -
Veit hann það ekki? - Auðvitað
vegna þess að Jesú fæddist þá,
það er afmælið hans, segja þau
og grípa hvert fram í fyrir öðru. Ég
sé að svona barnalegar spurning-
ar eiga ekki vð hér, hérna er
greinilega á ferðinni fólk sem veit
sitt af hverju. Ég spyr hvort þau
séu byrjuð að undirbúa jólin?
„Já, já“ segir Siggi,“ það er ver-
ið að mála herbergið mitt,“ - „já
og stofuna hjá mér,“ segir annar
og í kjölfarið fylgir fjöldinn allur af
málningarsögum. - Af hverju er
verið að mála svona mikið núna,
spyr ég. - Og enn vekur spurning
mín undrun viðmælendanna. -
„Auðvitað til þess að það verði allt
fínt á jólunum," er svarið að sjálf-
sögðu.
Nú eru græjur spyrjandans
farnar að vekja athygli. - „Hvað er
þetta,“ spyr Matthías. - „Segul-
band,“ svara ég. - „En þetta?"
segir Hafdís og bendir á mynda-
vélina. - Ég svara því. - „Til hvers
eru þessi blöð“ - „Til að skrifa hjá
mér það sem þið segið," svara
ég. - „Hvar er þá Bæjarblaðið, á
þetta ekki að koma í því?“ - Ég
útskýri ganga mála og segi þeim
að þetta birtist í Bæjarblaðinu eftir
eina viku og það finnst þeim allt
of langurtími.
En þessir jólasveinar. Hvað hét
sá fyrsti?
„Stekkjastaur," var svarað ein-
um rómi. - „Frændi minn var nú
En hvaðan koma allir þessir
jólasveinar?
„Úr Akrafjalli," segja þau flest,
en Valur er á öðru máli: „Þeir
Falleg bírta
Ijúf áhríf
Hver kannast ekki við gömlu, góðu olíuluktirnar?
Þærgefa fallega birtu og hafa Ijúf áhrif á umhverfi
sitt. í heimahúsi, sumarbústað, - eða hvar sem er.
Eigum nú fjölbreytt úrval af vönduðum olíuluktum
í gamla stílnum, stórar sem smáar.
n
Guðni Kristinn Sigurður
Gleðileg jól
Óskum starfsfólki okkar og viðskiptavinum
gleðilegra jóla og farsæls komandi árs.
Þökkum viðskiptin á árinu sem er að líða.
Haraldur Böðvarsson & Co hf.
Akranesi
koma ekkert úr Akrafjallinu, þeir
koma úrfjöllum miklu lengra." Um
þetta spinnast miklar umræður og
að lokum er sætst á að þeir hljóti
að koma úr Akrafjalli, annars væri
svo langt að labba.
„Pabbi minn ætlar að keyra
jólasveinum á dráttarvél,“ segir
Siggi. „Það er á laugardaginn á
torginu," bætir hann við. Ég spyr
því hvort þau fari ekki öll á torgið
á laugardaginn?
Jú þau ætluðu öll nema einn.
Hann Guðni sagðist ekki ætla. Af
hverju, spyr ég. „Ég bara nenni
því ekki“ og þar með var það af-
greitt.
En verða ekki „Litlu jólin" á leik-
skólanum?
„Jú og það kemur jólasveinn,
bara einn jólasveinn og við verð-
um oft að kalla á hann,“ segja
þau. „í fyrra þurftum við að kalla
oft á hann og svo heyrði hann í
okkurog kom bara,“ sagði Sigga,
og hún var greinilega undrandi á
áhrifamætti hrópanna.
Fáið þið mikið af jólagjöfum?
„Já“ segir Svala og hin taka
undir.
Hvað langar ykkur helst að fá í
jólagjöf?
„Tölvuspil," segir Valur og
Matthias segist vilja tölvuspil líka
og sama segir Svala. - Vilja þá
allir tölvuspil, spyr ég.
„Ég vil fá Playmobát," segir
Siggi og Hafdís segist vilja
dúkku." Ég hugsa að ég mundi
nú vilja lítinn fjarstýrðan jeppa,“
segir Guðni og þá snýst óskalist-
inn hjá strákunum til samræmis
við þá ósk. Síðan koma óskir um
járnbrautalestir sem heyrist í
„svona dú,dú.“ Við ræðum um
járnbrautalestir og krakkarnir
Svala
upplýsa mig um það að hér á ís-
landi séu engar alvöru járnbrauta-
lestir. Þærséu bara í útlöndum og
þær flytji fólk.
„Tókstu þetta allt upp á þetta
skrítna segulband, allt sem við
vorum að segja. Voðalega er
þetta skrítið segulband, það er
svo lítið að þetta kemst ekki fyrir
á því.“ Athugasemdirnar eru
margar, þegar ég geri mig líkleg-
an til brottfarar. „Drekkutíminn“ er
búinn og allir búnir með nestið sitt
sem samanstóð af svala eða kak-
ómjólk, brauði og kexi. Siggi á þó
eftir hálfa brauðsneið og hann og
Guðni íhuga hvort hann eigi að
klára, en Siggi segist bara setja
hana í nestisboxið aftur.
Ég stilli þeim upptil myndatöku.
- „Af hverju heyrist svona [
myndavélinni?" spurningar halda
áfram en ég þakka fyrir mig og
kveð þessa hressu krakka um leið
og ég spyr hvort þau hlakki mikið
til jólanna? Við þeirri spurningu
kom samhljóma svar hjá öllum.
Eitt allsherjar JÁ. - hb.