Fréttir - Eyjafréttir - 16.03.2016, Qupperneq 12

12 Eyjafréttir / Miðvikudagur 16. mars 2016
Nú eru liðin 8 ár síðan þessi pistill
var skrifaður að gefnu tilefni.
Miðvikudagur 7. mars 2007
kl. 17:06:
Kantorinn svarar sýslumanni:
Rösum ekki um ráð fram
“Mikil er trú þín,” stendur einhver-
staðar. Ef Bakkafjara fer í gang er
hægt að afskrifa jarðgöng næstu
áratugina, því miður. Þeir sem taka
ákvörðun um Bakkafjöruhöfn munu
ekki ljá máls á jarðgöngum þó svo
að það komi fljótlega í ljós að
höfnin þar fyllist stanslaust af sandi
og sigling þangað sé illfær nema í
góðu og síðan stórhættuleg og
frátafir miklar. Embættismenn og
pólitíkusar viðurkenna ekki mistök
sín. Þeir munu því sjá til þess að
endalaust verði mokað fjármunum í
Bakkafjörudæmið, þó vonlaust sé.
Það sem þarf að gera, er eins og
Karl Gauti segir, að stórbæta leiðina
til Þorlákshafnar strax, hvort heldur
það verði gert með einu stóru skipi
og hraðskreiðu eða öðru skipi sem
siglir á móti Herjólfi.
Karl Gauti segir, eins og nánast allir
hér í Eyjum, að jarðgöng sé fyrsti
og besti kosturinn fyrir Vestmanna-
eyjar til allrar framtíðar. Hvers
vegna skal þá taka ákvörðun um
einhvern annan og lakari kost og
fresta þeim besta nánast til eilífðar.
10. mars 2016.
Því miður hefur allt gengið
nákvæmlega eftir, sem skrifað var í
þessum litla pistli, sem var svar og
andmæli við grein frá Karli Gauta
sýslumanni.
Nú, er umræðan komin nákvæm-
lega aftur á byrjunarreit, nema hvað
engin virðist nú voga sér eða þora
að minnast á það augljósa, það er
að afskrifa Landeyjahöfn og snúa
sér í alvöru að gerð jarðgangna. Sá
kostnaður sem farið hefur í
hafnarmannvirkin eru smáaurar
miðað við ávinninginn sem fæst við
það að tengja eyjarnar með
jarðgöngum við land. Mér blöskrar
að þurfa að horfa upp á vandræða-
ganginn í kringum þetta mál allt
saman. Menn hrópa nú hver á annan
og rífast um hvort hin fyrirhugaða
nýja ferja verði nógu stór eða ekki
og hvort hægt verði að sigla henni í
Þorlákshöfn þegar þannig viðrar. Er
því haldið fram af mörgum að með
fyrirhugaðri ferju séum við á leið
30 ár aftur í tímann. Á meðan eru
dýr skip að moka sandi úr höfninni
sem kostar of fjár og ekkert gagn
gerir. Minnir það óneitanlega á þá
læknisaðferð sem notuð var á
Kleppi fyrir 100 árum síðan gegn
ákveðnum sjúkdómi. Þar voru
sjúklingar látnir moka sama
sandinum í botnlausa tunnu. Það
gerðist þó að menn voru oft
útskrifaðir frá þeim sandmokstri en
ég sé ekki hvernig á að útskrifa þá
sem standa í þessum eilífa sand-
mokstri í Landeyjahöfn, nema
henni verði lokað.
Jarðgöng eru alltaf að verða
auðveldari í framkvæmd og 18 km
göng hér á milli eru ekki löng. Frá
Seyðisfirði upp á Hérað eru tæpir
14 km og engin segir að það sé
vandamál. Í okkar tilfelli má svo
bæta við hagkvæmni þess að setja
bæði vatns – og rafmagnsleiðslur í
göngin, auk hitaveitustokks, sem
gera má ráð fyrir í framtíðinni.
P.s. Legg til að Sigurður Áss
verði endanlega sagður frá þessu
máli öllu.
Vegna mikillar umræðu um
fæðingarþjónustu í Vestmanna-
eyjum er ástæða að gera grein fyrir
stöðu mála. Samkvæmt leiðbein-
ingum landlæknis er fæðingar-
þjónusta í Vestmannaeyjum flokkuð
sem lágáhættudeild (D1). Það felur
í sér ljósmæðrastýrða fæðingar-
þjónustu með aðgangi að heilsu-
gæslulækni og flutningi á hærra
þjónustustig ef nauðsyn krefur.
Ljósmæðrastýrð fæðingarþjónusta
þýðir að tekið er tillit til allra þátta
á meðgöngu og fyrri fæðingarsögur
skoðaðar. Ef einhver minnsti vafi
kemur upp er konunni beint annað
og lífi konu eða barns ekki stefnt í
hættu.
Af því gefnu er ljóst að þær konur
sem ekki flokkast undir áhættuhóp,
þ.e vegna meðgöngutengdra
sjúkdóma, erfiðleika við fyrri
fæðingar eða keisaraskurð, mega og
geta fætt í sinni heimabyggð.
Fæðingarþjónusta á landsvísu og þá
sérstaklega í Vestmannaeyjum hefur
tekið miklum breytingum með
auknum tækninýjungum og skertri
þjónustu og hefur það orðið til þess,
að verðandi foreldrar kjósa frekar
að fara annað og þá flestir á
hátæknisjúkrahús. Hér í Vestmanna-
eyjum eru hvorki skurð- eða
svæfingarlæknir til staðar og því
ekki völ á mænurótardeyfingu eða
keisaraskurði.
Með tilkomu þessara breytinga
fjölgar alltaf þeim konum sem fara
á Landspítala-háskólasjúkrahús þar
sem mikið álag og hraði er. Í dag
sýna tölur að 25% fæðinga fara
fram með gangsetningu og nálægt
50% fæðinga fara fram með
mænurótardeyfingu. Langflestar
konur vilja fæða barn eða börn sín á
eins eðlilegan og náttúrulegan máta
og hægt er. Umræðan hefur hins
vegar orðið til þess að mikill
hræðsluáróður aftrar konum frá því
að velja að fæða í heimabyggð þar
sem að ekki eru öll tiltæk úrræði til
staðar.
Í dag er staðan þannig að einungis
þrjú börn fæddust í Vestmanna-
eyjum árið 2015. Síðustu 15 árin
hefur fæðingum fækkað verulega,
eða úr allt að 80 fæðingum á ári.
Það er einlæg von mín sem
starfandi ljósmóður í Vestmanna-
eyjum að konur ígrundi vel
möguleikana sem þær hafa til þess
að fæða barn sitt í heimabyggð.
f.h. Heilbrigðisstofnunar
Suðurlands
Drífa Björnsdóttir
ljósmóðir á HSU
í Vestmannaeyjum
Það hvarflar að okkur,
sem fylgjumst með úr fjarlægð að
ráðamenn í Vestamannaeyjum séu
alveg grunlausir um hvílíkan auð
þeir hafa innan veggja sinna
stofnana. Við sem þekkjum vel til
mikilvægi félagsmiðstöðvastarfs
villjum freista þess að hjálpa fólki
að sjá ljósið!
Fyrir þá sem ekki vita má segja að
félagsmiðstöðvar séu einskonar
menntasetur fyrir börn og unglinga.
Menntunin sem fer fram í félags-
miðstöðvum er þó ekki formleg
eins og tíðkast í grunnskólum
landsins þar sem unnið er eftir
námskrám og ákveðnum stöðlum,
heldur frekar nám sem á sér stað í
formi þátttöku og reynslu, eins-
konar tilviljanakennt eða óformlegt
nám sem hlýst af beinni þátttöku
einstaklinga í leik og starfi (Hrefna
Þórarinsdóttir 2015).
Skilgreining Henning Jacobsen
(2000) rammar ágætlega inn tilgang
og markmið félagsmiðstöðva. Hann
segir að félagsmiðstöð sé einhvern
veginn mitt á milli þess að vera
staður unglinganna þar sem þeir
geti komið í afþreyingu af ýmsu
tagi sem og vettvangur félagslegra
samskipta. Í starfinu skuli vera lögð
áhersla á gildi forvarna, sköpunar-
gleði og mismunandi tegundir
náms.
Í frístundastarfi gefast ótal tækifæri
til að vinna með þætti sem efla og
styrkja einstaklinginn sem félags-
veru og virkan þjóðfélagsþegn. Í
starfi félagsmiðstöðva er lögð
megináhersla á að vinna með
sjálfsmynd, umhyggju, félagsfærni,
virkni og þátttöku. Í nútímaþjóð-
félagi vega þessir þættir sífellt
þyngra og einstaklingar sem hafa
góð tök á þessum þáttum standa vel
að vígi á fullorðinsárum. Frítíminn
skipar stóran sess í lífi barna og
unglinga og í gegnum viðfangsefni
í frítímanum gefst börnum og
unglingum tækifæri til að spegla
skoðanir sínar og viðhorf í
jafningjahópi á sínum forsendum.
Starfsmenn skuli tryggja að starfið
sé faglegt og taki mið af uppeldis-
gildum frítímans.
Og þá komum við að hlutverki
starfsmanna í félagsmiðstöðvum.
Hlutverk starfsmanna er miklu
meira en bara að opna húsnæðið og
spila borðtennis með unglingunum.
Starfsmenn félagsmiðstöðva vinna
að því að þjálfa samskipta- og
félagsfærni einstaklinga sem sækja
félagsmiðstöðina ásamt því að
hvetja þá á jákvæðan hátt við mótun
sjálfsmyndarinnar og hafa þannig
jákvæð áhrif á hegðun þeirra og
sálfræðilega velferð. Þrátt fyrir að
starfið gangi út á að vera skjól-
stæðingum sínum innan handar í
félagsmiðstöðinni, leiðbeina þeim,
örva og virkja, þá eru starfsmenn
einnig fyrirmyndir sem unglingarnir
líta upp til.
Nú til dags er forvarnarstarf ein af
undirstöðum félagsmiðstöðvastarfs
hér á landi. Þátttaka í skipulögðu
félagsstarfi í umsjá fagfólks í
öruggu umhverfi hefur mikið
forvarnargildi. Með því að bjóða
börnum og ungu fólki upp á jákvæð
viðfangsefni í frítímanum með
sterkum fyrirmyndum aukast líkur á
því að þau kjósi heilbrigðan lífstíl
og forðist áhættuhegðun.
Markmið félagsmiðstöðvarstarfs-
ins á ekki að vera það að fá sem
flesta í húsið, heldur sinna vel þeim
sem þangað koma. Öll þekkjum við
til einhverra sem ekki ná að
blómstra innan hins hefðbunda
skólakerfis. Fyrir þessa einstaklinga
geta félagsmiðstöðvar skipt
sköpum. Þar eiga nefnilega allir að
fá að blómstra á eigin forsendum.
Þetta þýðir þó ekki að æskulýðs-
starf sé einhvers konar andstæða
við hið hefðbundna skólakerfi, þvert
á móti vinna þessi tvö kerfi mjög
vel saman sem hin tvö sjálfstæðu
náms- og uppeldisvettvangar
(Guðmundur Ari Sigurjónsson
2015).
Til þess að í félagmiðstöðvum
þrífist blómlegt starf þarf starfsfólk.
Gott og faglegt starfsfólk undir
sterkri og faglegri forystu. Ólíkt því
sem margir halda þarfnast skipulagt
tómstundastarf góðs undirbúnings
og með því að draga úr rekstar-
kostnaði félagsmiðstöðva án
samráðs við fagaðila er ansi líklegt
að þið standið frammi fyrir auknum
kostnaði þegar unglingar dagsins í
dag ljúka eða jafnvel ljúka ekki
skólagöngu sinni. Stærri hópur fer
með skerta sjálfsmynd eða lélega
sjálfsmynd inn í framtíðina og það
boðar ekki gott.
Guðmundur
H. Guðjónsson
Drífa Björnsdóttir
l jósmóðir á HSU
í Vestmannaeyjum
Bjarki Sigurjónsson
Heiðrún Janusardóttir
Höfundar sitja í stjórn
Félags fagfólks í fr ít íma-
þjónustu, www.fagfelag.is
Að gefnu
tilefni
Fæðing í
heimabyggð
Vegna breytinga á
rekstri Rauðagerðis,
frístundahúss
Úkraína: Átök og andstæður
í Einarsstofu

stefán Haukur Jóhannesson ráðuneytis-
stjóri opnar ljósmyndasýningu af ein-
stökum ferðum sínum um stríðshrjáð
svæði Úkraínu og víðar.
sýningin opnar í Einarsstofu í safna-
húsi laugardaginn 19. mars kl. 13.
Við opnunina segir Stefán Haukur frá
átökunum og byltingunni í Úkraínu og
störfum sínum þar.
tónlistarflutningur: Kitty Kovács og Balázs Stankowsky.
Alzheimers KAffi
Fyrsta Alzheimerskaffi Eyjamanna verður haldið í
Kviku – félagsheimilinu við Heiðarveg
á 3. hæð kl.15.00.

Guðmunda steingrímsdóttir og Pálína skjaldardóttir
kynna viðburðinn “Alzheimerskaffi”.
Skemmtun, fræðsla og samvera.
Aðgangseyrir 500 kr. Allir hjartanlega velkomnir
Alzheimer – stuðningsfélag Vestmannaeyjum