Fréttir - Eyjafréttir - 13.04.2016, Blaðsíða 15

15Eyjafréttir / Miðvikudagur 13. apríl 2016
LEIGUíBúð FyRIR
ELdRI BORGaRa

Laus er til umsóknar leiguíbúð fyrir eldri
borgara í Kleifarhrauni.

Umsóknareyðublöð fást í afgreiðslu Ráðhúss.
Íbúðum eldri borgara er m.a úthlutað út frá
félagslegum, heilsufarslegum og tekjulegum for-
sendum umsækjanda.

Staðfesta þarf eldri umsóknir með símtali eða
komu í þjónustuver Ráðhúss. Ef aðstæður eru
breyttar frá fyrri umsókn er æskilegt að láta vita
um það. Umsóknarfrestur er til 29. apríl.

Nánari upplýsingar í þjónustuveri Ráðhúss eða í
síma 488 2000

F L u T T i r o r G i n a L
( Twist and Shout - i Feel Fine - Hey jude - Hold Your Hand )
háaloFtið
FöstudagskVöldið 15. apríl
Viðar togga og Bítlastrákarnir hans
halda Bítlatónleika orginal.
Viðar Lennon Togga, Biggi mcCartney nielsen,
Víðir Harrison og Grétar Starr
En þetta verður í fyrsta skipti sem Bítlarnir verða
fl­uttir­orginal­hér­á­landi.­Spurningakeppni­í­hléi.­
Þessu mátt þú ekki missa af. Forsala miða
í Tvistinum. miðaverð aðeins kr. 3.000-
Lögð hefur verið áhersla á að símar séu bannaðir
á meðan tónleikum stendur, einnig verður þeim
afl­ýst­ef­ekki­verður­uppselt.­
húsið opnar kl. 21 en tónleikar hefjast kl. 22.
Þessu má enginn missa af,
tryggið ykkur miða í tíma!
Kjartan Bergsteinsson :: Loftskeytamaður sem rataði víða
Stundum var maður heppinn og gat bjargað fólki
slíkt þekktist ekki, maður átti bara
að standa sína vakt og halda áfram
eins og ekkert hefði í skorist. En
þetta var ekkert grín. Stundum var
maður heppinn og gat bjargað fólki
en svo lenti maður í hinu líka, að
menn dóu og þau slys sitja eftir í
manni.“ Það var þann 1. nóvember
1983 sem þýska skipið Kampen
fórst, um 16 stunda siglingu frá
Vestmannaeyjum. Í fyrstu taldi
skipstjóri Kampens að bráð hætta
væri ekki yfirvofandi og að skipið
myndi halda áætlun. Klukkutíma
síðar mat hann þó stöðuna aðra og
sendi neyðarkall frá skipinu þess
efnis að áhöfnin væri að yfirgefa
það. talsvert af fiskiskipum var í
grenndinni og
fóru þau flest á
vettvang, en að
auki var óskað
eftir að varnar-
liðið sendi tvær
þyrlur og C-130
Hercules
leitarvél.
aðstæður voru
erfiðar, myrkur
og bræla. nokkrir
skipbrotsmann-
anna voru fiskaðir
upp úr sjónum af
áhöfnum bátanna
en veður var svo
slæmt að
þyrlurnar treystu
sér ekki til að hífa
þá úr sjónum.
tvær klukkustundir liðu frá því að
fyrsti skipbrotsmaðurinn fannst og
þar til þeim síðasta hafði verið
bjargað úr sjónum en alls voru
skipbrotsmennirnir þrettán. aðeins
sex þeirra lifðu af. Í kjölfar slyssins
fékk Kjartan heiðursmerki frá
Þjóðverjum fyrir framlag sitt, ásamt
tveimur öðrum og voru þeir báðir
skipstjórar á vettvangi. „Þetta var
sérstaklega sorglegt í ljós þess að
mistök voru gerð um borð og þeir
þurftu ekki að lenda í þessu.
dallurinn hélt áfram að sigla þrátt
fyrir að kominn með slagsíðu og
því fór sem fór.“
Gaman að kenna
Í gegnum tíðina fékkst Kjartan líka
við að kenna og kenndi hann lengi
fjarskipti í Stýrimannaskólanum
ásamt því að vinna í radíóinu. Það
gerðist svo á tíunda áratugnum að
algerlega var skipt um fjarskipta-
búnað hjá skipaflota heimsins. Með
nýju tækjunum þurrkaðist loft-
skeytamannastéttin út en í staðinn
urðu skipstjórarnir að kunna mikið
til það sama og loftskeytamaðurinn
kunni áður. „friðrik Ásmundsson
skólastjóri bað mig þá að koma á
námskeið um nýju tækin og var að
koma til landsins dani til að kenna.
Þarna voru toppar hjá Gæslunni,
Símanum og Radíóeftirlitinu og
allir áttu við að taka próf hjá
kallinum og kenna svo fræðin.“
Kjartan byrjaði á því að kenna í
Vestmannaeyjum og fóru menn að
koma utan af landi líka til að fara á
þau. Hann fór líka til dalvíkur þar
sem hann dvaldist í hálfan mánuð
og byrjaði þar fjarskiptanámskeið.
Hann segir þetta hafa verið ansi
skemmtilegt en annasaman tíma og
varð hann t.d að skrifa kennslubók-
ina sjálfur. Það hafi verið tímafrekt
verkefni en gaman hafi verið að sjá
hvað menn notuðu hana síðan
mikið. „Eitt af því skemmtilegasta
við kennsluna var að menn sem ég
þekkti bara gegnum radíóið voru
allt í einu orðnir skólastrákar hjá
mér! Mér fannst líka gaman af
kennslunni sjálfri, maður varð að
rifja öll fræðin vel upp og hafa þetta
algerlega á hreinu. Maður lærði því
mikið sjálfur.“ námskeiðin kenndi
hann í þrjú ár og telur Kjartan að
hann hafi útskrifað hátt á annað
hundrað manns.
Ættfræðigrúskari
af lífi og sál
Kjartan segir að það hafi verið mjög
erfitt að samrýma vinnuna heimilis-
lífinu. Vaktirnar hafi verið bölvan-
legar og sennilega mætti líkja þessu
nokkuð við sjómennskuna. „Það var
miklu meira lagt á konuna hvað
fjölskylduna varðaði. Launin voru
ekki góð svo maður vann mikið af
aukavöktum. Það má segja að
maður hafi verið hálfgerður gestur á
sínu eigin heimili. Ef maður var
ekki sofandi var maður annað hvort
nýkominn af vakt og þreyttur eða
að rjúka af stað í vinnuna. Eftir á að
hyggja var þetta ekkert sniðugt en
það þurfti að ná sér í peninga.
Maður var alltaf þreyttur og síðustu
árin var maður alveg kominn með
nóg. Það var samt ekkert við því að
gera, maður hætti ekki nógu
snemma til þess að geta snúið sér
að einhverju öðru.“ Það hafi þó
komið sér vel að hafa þessi réttindi
þegar hann lenti í slysinu því eftir á
gat hann strax fundið vinnu þrátt
fyrir að handleggurinn yrði aldrei
samur. Það er árið
2005 sem Kjartan
hættir að vinna og
það sama ár missir
hann konu sína
arndísi, langt fyrir
aldur fram. „Hún fór
allt of snemma en
svona er lífið bara.
Maður veit aldrei
hvað tekur við svo
maður á að nota
tímann vel.“ Kjartan
átti fimm börn með
arndísi en fyrir áttu
þau tvö börn hvort
um sig. Hann er því
ríkur af barnabörnum
í dag og á líka
barnabarnabörn. „Ég
er samt ekki meiri afi
í mér heldur en gengur og gerist.
Börnin eru um allt, bæði hér í
Eyjum og eins uppi á landi.“
Kjartan segist hafa lent í tölvuöld-
inni 1996 þegar tölvum var skellt á
radíóið, þá hafi hann orðið að læra
þetta. „Það varð ekki aftur snúið og
nú fæst ég aðallega við að grúska í
ættfræði með hjálp tölvunnar og
lesa. Það er gaman að kynna sér
hverjir forfeður manns voru og
kanna ættina. Í dag veit ég
hreinlega ekki hvað ég myndi gera
án tölvunnar! Ég var tölvulaus uppi
á landi í fjóra daga um daginn og
það má segja að ég hafi fengið
fráhvarfseinkenni!“ tölvan sé
svakalega skemmtilegt verkfæri
sem bjóði upp á hafsjó upplýsinga
ef maður veit hvar þeirra er að leita.
Við spyrjum Kjartan að endingu
hvað hann ætli að taka sér fyrir
hendur í sumar. „Maður hefur svo
sem engin stórvægileg plön, maður
skreppur sjálfsagt eitthvað upp á
land en annars reynir maður bara
að halda í heilsuna nú orðið!“
Loftskeytamenn í Vestmannaeyjum 19. mars 1999. Frá vinstri Kjartan Bergsteinsson frá Múla, Bergþór S.
Atlason, Ásgeir Karlsson og Björgólfur Ingason. Mynd Sigurgeir Jónasson.
Við sigldum þarna frá landinu með fall-
byssubáta allt í kringum okkur. Þeir höfðu
auðvitað samband og kröfðust þess að við
stoppuðum og hleyptum þeim um borð til
að skoða hvað við værum með. Við neit-
uðum því og sögðumst vera Norðmenn og
þetta væri norskt skip. Þetta var býsna
svakalegt, allar byssur á fallbyssubátnum
voru mannaðar. Þrátt fyrir það héldum við
okkar striki. Sem loftskeytamaður var ég
þarna í lykilhlutverki og ég var á ljósamorsi
við hann allan tímann. Þetta var spurning
hvor okkar myndi bakka!
”