Fréttir - Eyjafréttir - 19.05.2016, Blaðsíða 11

11Eyjafréttir / Fimmtudagur 19. maí 2016
Friðberg Egill
Sigurðsson:
Andlega út-
haldið sem
kom mér
alla leið
Fór á Eyjafjallajökul í fyrra og því
var eðlilegt næsta skref hjá mér að
klára Hnjúkinn. Fékk Huginn
Egilsson til að koma mér í formið
sem gerði gæfumuninn. Þegar uppi
var staðið var það andlega úthaldið
sem kom mér alla leið upp. Að
leggja af stað klukkan eitt um nóttu,
lítið sofinn, var erfitt og að ganga
inn í nóttina var svolítið skrítin
tilfinning.
Endalaus jökulbreiðan í frábæru
skyggni var ólýsanleg og fann
maður það hversu lítil mann-
skepnan er í stóra samhenginu.
Samferðafólkið er svo að mínu mati
stærsti hlutinn af upplifuninni, enda
ekkert gaman að takast á við svona
verkefni ef maður hefur ekki
einhverja til að deila því með. Með
svona snillinga í kringum sig og
hrikalega íslenska náttúru getur
útkoman aldrei orðið önnur en
frábær.
Katrín Laufey
Rúnarsdóttir:
Þetta kalla
ég að lifa
lífinu
lifandi
Stórkostleg ferð að baki sem mun
sitja í minningunni það sem eftir er.
Þetta er önnur ferð mín á Hnjúkinn,
ég fór fyrst 09.05.2009 og var sú
ferð mun erfiðari fyrir mig en þessi.
Ég hét því að ég ætlaði aldrei að
fara aftur, en aldrei að segja aldrei.
Hérna var ég komin aftur, en nú var
ég léttari á fæti og fór létt með
þetta.
Veðrið var frábært og félags-
skapurinn æðislegur. Það var
rosalega spes að byrja gönguna
klukkan eitt að nóttu og vera ósofin,
en var allt þess virði þegar maður
horfði á sólina koma upp. Að ganga
eins og maurar upp risafjallshlíð á
skjldbökuhraða var magnað, svo
þegar við vorum komin upp á
toppinn og maður sá yfir allt Ísland,
það var ótrúleg sjón. Að horfa svo á
þá sem eiga eftir slatta göngu, eins
og litlir maurar í fjarska. Og svo
kom tilfinningin sem maður var
búin að bíða eftir, ó mæ, ég er
kominn upp á topp! Það var
mögnuð tilfinning en þá átti maður
eftir að ganga alla leið til baka.
Það var dállítil klikkun að eiga alla
bakaleiðina eftir, en sem betur fer
þá er nú gengið miklu hraðar niður,
sérstakelga þegar leiðsögumaðurinn
í okkar línu ákvað að láta Albert
vera fremstan. Albert bókstaflega
dró okkur niður á ofsa hraða,
nokkrum sinnum þurftum við að
biðja hann að hægja á. Það tókst í
nokkrar mínútur, svo var hann
farinn á fullt aftur, en mikið vorum
við fegin þegar við vorum komin
niður að steini þar sem við máttum
fara úr línunni og ganga frjáls
ferðar okkar. Þetta gekk allt ofur vel
og ekki einu sinni ein blaðra á tá.
Þetta kalla ég að lifa lífinu lifandi.
Albert
Sævarsson:
Stórkosleg
upplifun og
frábær fé-
lagsskapur

Gangan í sjálfu sér kom mér á
óvart, hvað hún var auðveld, þetta
tók meira á andlegu hliðina. Að
mínu mati var gengið alltof hægt og
á tímabili var ég að drepast úr
leiðindum, þegar við vorum föst í
línu og það þurfti að vera vist bil á
milli okkar og ekki hægt að tala
mikið saman.
Ferðin var pöntuð með hálfsárs
fyrirvara og vissum við náttúrlega
ekki hvernig veðrið yrði, en
veðurspáin gekk eftir okkar óskum
og það gerði ferðina fullkomna.
Þetta var stórkosleg upplifun og
frábær félagsskapur. Það sem stóð
uppúr í þessari ferð var að ég fór
létt með að fara hana í glænýjum
skóm, með sígó, bjór og konna með
mér. Þetta er ferð sem ég get vel
mælt með.
Ólöf Helgadóttir:
Bíð spennt
eftir næstu
ferð
Ógleymaleg ferð með frábæru fólki
i bongó blíðu. Ferðafélag Íslands á
heiður skilið fyrir ferðina og
farastjórinn i okkar línu, hann Örvar
var alveg frábær. Ég held að það
verði ekkert sem toppi þessa ferð.
Ef ég yrði spurð hvort eg myndi
fara þetta aftur, þá væri svarið, já
ekki spurning.Nú bíður maður
spennt eftir næstu ferð með þessu
frábæra fólki.
Auðbjörg Halla
Jóhannsdóttir:
Útsýni í all-
ar áttir og
alveg ótrú-
leg fegurð
Þetta var alveg frábær ferð, rosalega
skemmtilegir ferðafélagar í
yndislegu veðri að gera það sem
manni finnst skemmtilegast.
Gangan sjálf gekk vel og var bara
skemmtileg. Held að flestir sem eru
vanir að ganga og í ágætis formi
geti labbað upp á Hnjúkinn ef farið
er með aðilum sem þekkja vel til,
eins og Ferðafélaginu, og ef fólk er
með réttan búnað.
Passað er upp á hraðann allan
tímann þannig að fólk klári sig ekki
og stutt stopp reglulega. Miklu
skiptir í svona ferð að drekka vel og
nærast og við hópurinn vorum
dugleg að minna hvort annað á
þessa hluti og auðvitað að bera
sólarvörnina þar sem það var
heiðskírt. Toppurinn var síðan að
standa á Hvannadalshnjúknum
sjálfum með útsýni í allar áttir,
alveg ótrúleg fegurð. Æðisleg ferð
sem ég mæli með.
Kristján
Ásgeirsson:
Kom á
óvart hvað
þetta var
auðveld
ganga

Að hafa álpast inn í Hressó fyrir
nokkrum árum hefur sennilega
reynst eitt mesta gæfuspor í mínu
lífi. Þar kynntist ég skemmtilegu og
afar jákvæðu fólki sem bauð mér í
gönguhóp. Þegar Eyjamenn vilja fá
mann með sér í göngu upp um fjöll
og dali þá segir maður bara já.
Hef ég gengið Laugaveginn með
þeim og nú var komið að Hvanna-
dalshnjúk. Ég vissi ekkert hvað ég
var að fara út í. Ég keypti mér nýja
skó, prufaði að fara í þeim á
fótboltaleik, henti þeim í skottið og
brunaði svo austur. Ég var kominn í
mína hefðbundnu pásu frá allri
hreyfingu en var svona að íhuga að
fara að byrja aftur og það var
kannski bara ágætt hugsaði ég, að
byrja á að labba upp Hvannadals-
hnjúk.
Gangan sjálf var ekki erfið,
úthaldið greinilega enn til staðar frá
því í Hressó. Þetta voru bara
hænuskref upp, bundinn í línu með
sjö öðrum þannig að maður
stjórnaði ekki hraðanum sjálfur.
Hugsanir reikuðu víða á leiðinni og
var maður stundum kominn langt út
fyrir landsteinana og á sólarströnd.
Þessi ganga tók miklu meira á haus-
inn á manni heldur en líkamann.
En þar sem ég var með Eyjafólki
þá var mér nokkuð borgið, alltaf
stutt í gleðina. Í rauninni kom það
mér á óvart hvað þetta var auðveld
ganga og ekki skemmdi veðrið fyrir
sem var með eindæmum gott og þar
sem ég er sóldýrkandi og dái
hitastig þá voru þessar aðstæður
alveg sniðnar fyrir mig.
Það eru líka forréttindi að fá að
vera hluti af þessum hóp. Það var
mikið hlegið og grínast alla helgina.
Ég er bara í skýjunum með þessa
ferð og mæli með þessu. Upplifa
náttúru Íslands í frábærum
félagsskap verður ekki toppað.
Guðrún B.
Ragnarsdóttir:
Amman
skýjum
ofar
,,Amma, fórstu fyrir ofan skýin,“
spurði Hinrik Helgi, barnabarnið
mitt þegar ég kom heim. Það lýsir
kannski best upplifun minni á
þessari ferð. Skýjum ofar í bongó
blíðu með frábærum ferðafélögum
og góðum farastjóra sem gerði
gönguna mun auðveldari en ég
bjóst við. Takk fyrir mig.
Rakel Björk
Haraldsdóttir:
Fjöllin,
snjórinn og
öll fegurðin
fylltu mig
orku
Í mörg ár hefur mig langað til að
fara í alvöru göngu, hafði ekki látið
verða af því af ýmsum ástæðum.
Núna í lok janúar sat ég á kaffistof-
unni í Hressó líkamsrækt þar sem
Ólöf Helgadóttir var að segja frá
þessari ferð á Hvannadalshnjúk sem
einhverjir úr Eyjum ætluðu í.
Ég tók mér örstutta stund í að
ákveða mig, lét tilleiðast, hafði
samband við Kötu Laufeyju og ég
var þar með skráð. Ég hafði aldrei
farið í göngu og ekki einu sinni upp
á Heimaklett svo mér fannst dálítið
kúl að byrja á toppnum. Tóku þá
við æfingar á fjöllin okkar hér í
Eyjum.
Ferðin var í alla staði frábær, við
vorum flest lítið sofin þegar ferðin
hófst en spennan og tilhlökkunin í
hópnum var svo mikil að það skipti
ekki máli. Fyrsti hlutinn var pínu
erfiður þar sem gangan gekk mjög
hægt en það var svo sem allt í lagi,
vorum bara á útopnu að spjalla um
hvað allt væri frábært.
Umhverfið var dásamlegt og mér
leið á tímabili eins og ég væri
persóna úr gamalli íslenskri
þjóðsögu. Allt var svo dimmt og
skuggarnir og klettarnir héngu yfir
okkur.
Fjöllin, snjórinn og öll fegurðin
fylltu mig orku og gerðu þessa
göngu mun gleðilegri en ég hafði
búist við, hafði reyndar haft
áhyggjur af því að þetta yrði mjög
erfitt og tæki svakalega á en það
gerði það ekki, hvorki andlega né
líkamlega. Ég er harðákveðin í að
fara aftur á Hnjúkinn seinna.
Ég held að það segi líka allt að
vera í hóp af fólki sem er eingöngu
hvetjandi með sömu áhugamálin og
með gleði og bjartsýni að leiðarljósi
ásamt sjálfstrausti til að gera svona
lagað. Takk fyrir mig kæru
gönguvinir.
Stoltir og ánægðir Hvannadalshnjúksfarar að göngu lokinni:
Katrín Laufey og Albert sátt á toppnum.
Gunna og Ólöf gáfu unga fólkinu í ferðinni ekkert eftir,
enda hörkukonur hér á ferð.