Fréttir - Eyjafréttir - 15.06.2016, Qupperneq 9

9Eyjafréttir / Miðvikudagur 15. júní 2016
Ólafur Ágúst Guðlaugsson er 18 ára
og útskrifaðist af náttúrufræðibraut.
Hann er sonur Guðlaugs Ólafssonar
og Esterar F. Ágústsdóttur. Á
dögunum komst Ólafur Ágúst inn í
læknisfræði í Slóvakíu og hann
mun flytja þangað síðla sumars.
Aðspurður finnst honum félagslífið
í FÍV bera af umfram aðra skóla.
Honum finnst ekki gott þegar
krakkar komast ekki í þá áfanga
sem þau þurfa eða vilja komast í.
„Núna vorum við nokkur sem
lentum í því að þurfa að taka
spænsku 303 og spænsku 403 á
sama tíma. Og ég veit að sumir eru
að lenda í vandræðum með að klára
þýskuna.“
Aðspurður um bestu minninguna á
skólagöngunni. „Þegar við fórum
upp á Fimmvörðuháls, og við
vorum þrír sem ákváðum að hlaupa
síðustu 5 km af ferðinni.“
Ólafur Ágúst telur að hann sé ekki
alveg tilbúinn fyrir næsta skólastig.
„Samt sem áður þegar ég var að
læra fyrir inntökuprófið var ég að
læra svona einn þriðja sem ég átti
nú þegar að kunna en ég var ekki
búinn með þá áfanga.“
Ólafur Ágúst segir að á seinustu
önn hafi verið mikið um kynningar
á framhaldsnámi sem hann var
ánægður með en telur að það hefði
mátt byrja fyrr að kynna framhalds-
nám fyrir þeim.
Ekki er hann viss hvort framtíðin sé
í Vestmannaeyjum. „Það fer eftir
því hvernig spítalinn hérna verður
eftir nokkur ár.“
Kristín Edda Valsdóttir er 18 ára
og útskrifaðist af Félagsfræði-
braut. Hún er dóttir Sigríðar
Sigmarsdóttur og Jóns Vals Jóns-
sonar. Í sumar tekur við vinna,
þjóðhátíð og njóta þess að vera
með vinum sínum áður en
alvaran tekur við í haust, en
Kristín Edda stefnir á sagnfræði
við Háskóla Íslands.
Ánægð með skólann sinn og
veru sína þar
Kristín Edda er virkilega ánægð
með árin sín í skólanum. „Skólinn
hefur haft á sér ansi slæmt orð sem
ég skil ekki. Persónulega get ég
ekki hugsað mér að fara í skóla
einhverstaðar annarstaðar. Skólinn
hefur sína kosti og galla. Félagslífið
er þar efst á listanum en það sem
ég tel hann hafa fram yfir aðra skóla
er nándin. Þetta er lítill skóli og lítið
samfélag en það gerir okkur bara
enn nánari og finnst mér dásamlegt
hvað ég persónulega hef tengst
góðum böndum bæði við nemendur
og kennara hérna við skólann. Ég á
eftir að sakna kennaranna alveg
svakalega.“
Hún segir að breyta þurfi viðhorfi
til skólans. „Það vantar jákvæðara
viðhorf til skólans og meiri metnað
hjá nemendum innan skólans. Svo
þarf líka augljóslega að laga
félagslífið. Sem betur fer er nú verið
að vinna hörðum höndum að því að
bæta það og gera það betra en það
hefur nokkurn tímann verið.“
Aðspurð segir hún að kennararnir
hafi verið duglegir að kynna fyrir
þeim hvað væri í boði eftir nám.
„Það er sérstaklega einn kennari
sem var ansi dugleg að upplýsa
okkur og hvetja til áframhaldandi
náms. Spjallaði stundum við okkur
eftir tíma eða í verkefnatímum
þegar fáir voru í stofunni um hvert
við stefndum og hvort við værum
búin að skoða hvernig nám við
ætluðum í. Annars, jú, þá nær
skólinn alltaf að lauma þessu inn á
ólíklegustu stöðum sem vekur upp
áhuga til þess að kynna sér betur
hvað tekur við næst.“
Kristín Edda á margar góðar
minningar. „Ég á margar góðar
minningar úr skólanum, minningar
sem munu ávallt fylgja mér. Ég veit
ekki hvort ég eigi einhverja sérstaka
minningu sem stendur upp úr en ef
ég ætti að nefna einhverja eina
akkúrat núna held ég að ég myndi
segja árshátíð skólans í fyrra þar
sem ég leyfði mér í fyrsta skipti að
vera ég sjálf á sviði. Eða kannski
Fimmvörðuhálsgangan sem ég fór í
með skólanum síðasta vor sem var
ákveðinn sigur fyrir mig að klára.“
Kristín Edda er ekki viss hvort
framtíðin sé í Vestmannaeyja „Ég er
ekki alveg viss. Ég hef stóra drauma
og væntingar til framtíðarinnar.
Kannski allt of stóra drauma, sem
henta kannski ekki alveg nógu vel
fyrir líf í svona litlu samfélagi. Ég
elska Eyjarnar og satt best að segja
þá langar mig alls ekki að fara
héðan því ég er hræddust um að
koma aldrei aftur. En ég hugsa samt
að leiðin muni ávallt liggja aftur
heim sama hvert stefnan verður
tekin.“
Guðný Charlotta Harðardóttir er
19 ára gömul og útskrifaðist af
félagsfræðibraut. Hún er dóttir
Kolbrúnar Matthíasdóttur og
Harðar Pálssonar.
Guðný Charlotta stefnir á Tækni-
skólann í haust og verður þar á
hönnunarbraut. „Planið er svo að
sækja um í Listaháskólanum inn í
arkitektdeildina. En að sjálfsögðu
mun ég stunda tónlistarnám
samhliða því í Tónlistarskólanum í
Garðarbæ. Hver veit nema ég endi
bara á því að klára háskólanám í
tónlist og gerist atvinnutónlistar-
maður.“
Aðspurð segir Guðnú Charlotta að
persónulegu tengslin séu stærsti
kostur skólans. „Eitt af því sem FÍV
hefur klárlega fram yfir aðra skóla
eru persónuleg tengsl. Allir vita
hver þú ert og þú veist hverjir allir
eru. Einnig voru samskipti milli
mín og kennara svo auðveld og
þægileg og þetta var einhvern
veginn ekkert mál ef eitthvað fór
úrskeiðis.“
Það sem henni finnst vanta er
fjölbreytileikinn. „Mér finnst að það
mætti vera meiri fjölbreytileiki.
Auðvitað þarf maður að læra þetta
hefðbundna eins og íslensku,
stærðfræði, ensku o.s.frv. en ég
hefði viljað fleiri áfanga sem myndu
,,kenna manni að lifa í framtíðinni”
eins og hvernig maður sér um sín
fjármál, hvernig almennur vinnu-
markaður virkar og þess háttar. En
ég veit samt að í svona litlum skóla
er oft erfitt að hafa marga áfanga í
boði.“
Guðný Charlottu finnst hún vera
tilbúin fyrir næsta skólastig. „Ég
held að það sé meira hvernig
einstaklingurinn er frekar en
skólinn sem ákveður hvort að
maður sé tilbúinn fyrir næsta
skólastig. FÍV hefur reynst mér
mjög vel og ég myndi segja að ég
væri tilbúin fyrir næsta skólastig.“
Einnig fengu krakkarnir sérstaka
kynningu um námið í haftengdri
nýsköpun, einnig fór hún sjálf á
kynningu hjá Háskólanum í
Reykjavík.
Guðný Charlotta á margar góðar
minningar úr náminu. „Efst í
mínum huga er þegar skólinn bauð
upp á kynningu í salnum þar sem
fullt af fyrirtækjum af Suðurlandinu
kynntu starfsemi sína. Ég fór með
Mirru vinkonu minni og við héldum
á kaffibolla og vorum að skoða.
Við eitt kynningarborðið stóð
maður með blöð og tölvu og var að
sýna okkur kokkanám. Mirra
hallaði sér aðeins fram til að skoða
og hellti kaffinu út um allt, ofan á
öll blöðin og tölvuna hjá grey
manninum! Það versta var samt að
það var ekkert bréf til að þurrka
kaffið og svo stóðum við þarna eins
og aular og reyndum að halda
andliti meðan maðurinn kláraði
kynninguna sína.“
Margar kennslustundir eru
minnistæðar og ákveðnir frasar frá
mörgum kennurum. „T.d. var
Thelma félagsfræðikennari vön að
segja, -maður er ekki bara krækiber
í helvíti. Óli Týr stærðfræðikennari
sagði, -Leitið og þér munið finna og
Gunnar Þorri íslenskukennari sagði
ansi oft -framtíðin er björt.
Ég lærði ,,hraðhlustun” í sálfræði-
tímum hjá Auðbjörgu sálfræðikenn-
ara þar sem ég vissi ekki að fólk
gæti talað svona hratt á svona
stuttum tíma, en sálfræði var samt
sem áður eitt af mínum uppáhalds-
fögum í skólanum.“
Aðspurð um framtíðina í
Vestmannaeyjum þá telur hún að
hún muni enda hér eftir að hún
hefur menntað sig.
Á leið til
Slóvakíu í
læknisfræði
Hefur stóra drauma og væntingar
til framtíðarinnar
Margar góðar minn-
ingar sem hún tekur
með sér út í lífið
Kristín Edda ásamt fjölskyldunni á útskrifardaginn.
Guðný Charlotta ásamt foreldrum sínum.
Ólafur Ágúst ásamt fjölskyldu sinni.