Fréttir - Eyjafréttir - 27.07.2016, Blaðsíða 12

12 Eyjafréttir / Miðvikudagur 27. júlí 2016
Ragnhildur Gísladóttir er
Vestmannaeyingum að góðu
kunn. Hún hefur margoft komið
fram á þjóðhátíð og hefur
síðustu ár tekið þátt eins og
sannur Vestmannaeyingur. Hún
ætlar að koma fram á kvöldvök-
unni á sunnudeginum á
Þjóðhátíð.
Hvað er þjóðhátíð fyrir þér?
- Þjóðhátíð fyrir mér er t.d. lundi í
álpappír og flygill í hvítu tjaldi með
strópljósum.
Hvenær upplifðir þú þína fyrstu
þjóðhátíð og hversu oft hefur þú
mætt? - Mér finnst eins og ég hafi
ekki almennilega upplifað þjóðhátíð
fyrr en ég varð Vestmanneyingur og
það gerðist fyrir rúmum tólf árum
síðan. Ég hef samt marg oft mætt á
þjóðhátíð í Eyjum eins og t.d. með
Stuðmönnum. Alltaf jákvæður
stemmari.
Hvað heillar þig mest við hátíðina?
-Það er líklega allt vesenið í
undirbúningnum hjá sjálfum
Eyjabúunum sem ég hef reyndar
einu sinni tekið þátt í alla leið.
Vina- og fjölskyldustemningin sem
myndast þarna í hvítu tjöldunum er
einstök og það er magnað að
fylgjast með svona samheldni og
ást allt um kring.
Skemmtilegasta minningin af
þjóðhátíð? - Það var fyrsta
þjóðhátíðin mín með Birki
manninum mínum. Að vera í
Brekkunni á sunnudeginum í
samsöngnum og ALLIR að syngja
Fljúga hvítu fiðrildin við undirleik
Árna Johnsen, ótrúlega næs. Svo
kyssast allir þegar kveikt er á
blysunum. Það er eitthvað það
rómantískasta móment sem ég hef
upplifað.
Einu sinni gerðist það á einhverri
hátíðinni þegar við Birkir vorum að
fara úr einu hvítu tjaldinu í annað,
að á leiðinni heyrum við fjölskyldu,
pabbann og mömmuna með um það
bil 16 ára son sinn að syngja lag
sem ég samdi einu sinni, Manst´
ekki eftir mér?, við gítarundirleik
föðurins, mjög hógvært og flott.
Við bíðum spennt fyrir utan tjaldið
eftir að komi að viðlaginu,
skutlumst þá inn og syngjum á fullu
en við það verða þau skelfingu
lostin og steinhætta að syngja og
spila, segja ekki orð og við
hreinlega hrökklumst út aftur. Þetta
var vægast sagt vandræðalegt atriði.
Hvernig er tilfinningin að stíga á
svið í Dalnum? - Að fá þann heiður
að stíga á sviðið í Dalnum þegar
þúsundir eru í sínu besta skapi í
Brekkunni, aðeins að fá sér eða
bara með planið að skemmta sér og
gleðjast, er ótrúlega gaman og
hressandi.
Eitthvað sérstakt sem þú hlakkar til
í ár? - Fyrir utan það að syngja með
geðveikt skemmtilegu fólki á
sunnudagskvöldinu í Brekkunni og
hitta svo vini mína, bæði í hvítum
tjöldunum og hjólhýsinu, þá held ég
að tónleikarnir með Quarashi sé
eitthvað sem EKKI nokkur maður
má missa af!
Ragnhildur Gísladóttir tónlistarkona kemur fram á Þjóðhátíð:
Heiður að stíga á sviðið í Dalnum
þegar þúsundir eru í sínu besta
skapi í Brekkunni
Á kvöldvökunni á föstudaginn á
Þjóðhátíð mun Sverrir Berg-
mann ásamt Friðrik Dór og
Albatross stíga á svið og
frumflytja Þjóðhátíðarlagið 2016,
Ástin á sér stað. Hann er ekki að
mæta í Dalinn í fyrsta sinn og er
gríðarlega spenntur að mæta í
ár.
Hvenær upplifðir þú þína fyrstu
þjóðhátíð og hveru oft hefur þú
mætt? -Ég fór á mína fyrstu
þjóðhátíð árið 2001. Þá var ég að
fara að syngja lagið, Án þín,
surprise á vegum FM957. Allir
félagarnir mættu og sólin skein
allan tímann. Ég held að þjóðhá-
tíðin í ár verði mín áttunda.
Hvað heillar þig mest við hátíðina?
-Hvítu tjöldin og heimafólkið.
Skemmtilegasta minningin af
þjóðhátíð? -Þegar við spiluðum, Þar
sem hjartað slær á miðnætti eitt
sinn. Þá kom ég á svið og allir
sneru frá sviðinu að horfa á blysin
og maður gat séð alla þá dýrð.
Hvernig er tilfinningin að stíga á
svið í Dalnum? -Ólýsanleg.
Eitthvað sérstakt sem þú hlakkar til
í ár? -Það verður gaman að
frumflytja lagið í ár. Sjá hvernig
fólkið bregst við klöppunum og
stöppunum. Svo auðvitað að komast
í hvítu tjöldin þegar öll gigg eru
búin.
Það eru margir Vestmanneying-
ar sem stíga á svið á Þjóðhátíð í
ár, hvort sem það er á stóra eða
litla sviðinu. Sindri Freyr
Guðjónsson er einn af þeim en
hann mun meðal annars koma
fram á kvöldvökunni á laugar-
daginn á Þjóðhátíð.
Hvað er þjóðhátíð fyrir þér?
-Þjóðhátíð fyrir mér er frábær
tónlistar- og fjölskylduhátíð. Þar
sem hefðir hafa lítið breyst og
haldist í áranna rás. Þetta er alltaf
skemmtilegasta helgin á árinu og
toppar sig á hverju ári, það verður
langt í það að ég geti misst af
þjóðhátíð.
Hvenær upplifðir þú þína fyrstu
þjóðhátíð og hveru oft hefur þú
mætt? -Ég var að klára að hringja í
móðir mína fyrir þessa spurningu
og hún staðfesti það að ég hef mætt
á þjóðhátíð síðan 1995 þá eins árs
en 1994 var ég bara viku gamall. En
aftur á móti fór ég ekki þegar ég var
fimm ára, þá fórum við fjölskyldan
erlendis yfir þjóðhátíð, ég hafði lítið
um það að segja.
Hvað heillar þig mest við hátíðina?
-Það er klárlega stemmingin,
andrúmsloftið og fólkið, allir sem
koma að þessari frábæru hátíð til að
gera hana að veruleika. Svo er
upplifunin á hátíðinni sjálfri
ólýsanleg, brennan, blysin og
brekkan. Sama hversu oft maður
upplifir þetta, þá er þetta alltaf jafn
magnað.
Skemmtilegasta minningin
af þjóðhátíð? -Það eru gítarpartýin í
hvítu tjöldunum á sunnudagsnótt-
ina, það eru allir í svo miklu stuði
og allir vinir, allir komnir saman til
að syngja eins hátt og þeir geta
– svo var heldur ekki leiðinlegt að
spila mitt fyrsta frumsamda lag fyrir
Brekkuna árið 2013 á stóra sviðinu,
það var frábært og verður vonandi
toppað í ár.
Ertu spenntur að stíga á svið
í Dalnum? - Já, ég er mjög
spenntur. Ég hef spilað tvisvar áður
en þetta er í fyrsta skipti sem ég
spila bara mín eigin lög. Svo spilaði
ég á litla sviðinu með hljómsveit-
inni minni nokkur ár í röð, en við
höfum hinsvegar ekki gert það
síðustu þrjú árin en við erum að
fara að endurtaka leikinn núna, og
það er alltaf jafn gaman.
Eitthvað sérstakt sem þú
hlakkar til í ár? - Ég myndi segja
bæði að spila á litla og stóra
sviðinu, bandið er orðið vel æft og
allir orðnir spenntir, svo er það bara
hátíðin sjálf. Upplifunin og að vera
með fjölskyldum og vinum á
þessari frábæru hátíð.
Sara SjöFn GrETTiSdÓTTir
sarasjofn@eyjafrettir.is
Sverrir Bergmann tónlistarmaður
Hvítu tjöldin
og heimafólk-
ið heilla mest
Sindri Freyr tónlistarmaður:
Frábær tónlistar- og
fjölskylduhátíð sem
lítið hefur breyst
Sverrir Bergmann og Halldór Gunnar fjallabróðir.