Fréttir - Eyjafréttir - 27.07.2016, Page 18

18 Eyjafréttir / Miðvikudagur 27. júlí 2016
Mín fyrstu kynni af þjóðhátíð var
líklega árið 1992. Þá var ég um
tvítugt. Við fórum nokkrar vinkonur
saman úr Njarðvík og ætluðum
aldeilis að djamma svakalega alla
helgina. Okkur tókst það ágætlega
til að byrja með en síðan kárnaði
gamanið þegar ofsaveður skall á.
Tjöldin fuku út um Dalinn, allt varð
rennblautt og við þekktum engan í
Eyjum sem gat hýst okkur.
Samgöngur voru auðvitað lamaðar
frá þriðjudegi og við í tómu tjóni.
Ein vinkonan kannaðist við ungan
pilt úr Eyjum sem var svo almenni-
legur að bjarga okkur öllum og
leyfði okkur að sofa á stofugólfinu
þar til við komumst heim með
Herjólfi.

Skemmtilegur undirbúningur
Ég verð að viðurkenna að eftir
þessa reynslu varð ég hálfpartin
fráhverf því að fara aftur á þjóðhá-
tíð. En maður á aldrei að segja
aldrei. Það tók mig 25 ár að jafna
mig. Vorið 2015 nefndi Eyjameyjan
Sólveig Magnúsdóttir, Solla Magga,
það við mig hvort við fjölskyldan
vildum ekki skella okkur á
þjóðhátíð og dvelja hjá henni og
manni hennar, Haraldi Bergvinssyni
eða Halla Bedda.
Mér þótti það stórgóð hugmynd og
við drifum í að panta miða. Solla
sannfærði mig um að það væri
ekkert mál að hafa börnin með, sem
voru þá sex og níu ára. Þetta væri
fyrst og fremst fjölskylduskemmtun
Eyjamanna og börnin myndu líka
skemmta sér vel. Eina skilyrðið sem
Solla setti var að við myndum koma
snemma, taka þátt í kapphlaupinu
um tjaldstæði fyrir þjóðhátíðar-
tjaldið, setja upp tjaldið og skreyta,
baka og smyrja fyrir tjaldið, og
auðvitað að hafa gaman allan
tímann…og ganga frá að þjóðhátíð
lokinni. Við undirgengumst öll
skilyrðin umyrðalaust og það var
virkilega gaman að fá að taka þátt í
undirbúningi hátíðarinnar.
Þar sem hjartað slær
Ég mun aldrei gleyma Þjóðhátíðinni
2015. Um mig seytlar sæluhrollur
við tilhugsunina og börnin hafa
spurt mig sl. ár af og til, hvenær
förum við aftur á þjóðhátíð? Við
smurðum fjöldan allan af flatbrauði
og samlokum fyrir tjaldið og gestir
frá öllum heimshornum heimsóttu
okkur í tjaldið og gerðu sér
veitingarnar að góðu. Þar var sungið
og trallað og enginn var með vesen
eða dónaskap. Fólk var þakklátt
fyrir góðar móttökur í tjaldinu.
Brennan var stórkostlega, Palla-
ballið og brekkusöngurinn frábær
en hápunkturinn var tvímælalaust
þegar rauði blyshringurinn var
kveiktur efst í Brekkunni og
Fjallabræður og stórsöngvarinn
Sverrir Bergmann, þöndu raust sína.
Eldurinn og söngurinn umlukti
okkur og orkan var stórkostleg.
Ógleymanlegt!
Lundaveisla og kjötsúpa
Fjölskylda Halla bauð okkur í
alvöru lundaveislu á fimmtudags-
kvöldinu þar sem stórfjölskyldan
hittist og gerði sér glaðan dag.
Rakel Einars og Bjarki Guðna buðu
okkur í kjötsúpu heim til sín ásamt
fleira fólki annað kvöld og við Solla
elduðum líka þessi reiðinnar býsn
af lasagna og gúllassúpu til að
bjóða gestum og gangandi.
Fósturfaðir Sollu, Gísli Óskarsson,
fór með okkur á bátnum sínum
kringum Eyjarnar og fræddi okkur
um sögu Eyjanna og lífríkið. Mjög
fræðandi og skemmtileg ferð.
Kærleikurinn í fyrirrúmi
Eyjamenn opna heimili sín og tjöld
á þjóðhátíð fyrir gestum Eyjanna.
Það er einstakt og ég vona að þessi
fallega hátíð sem ég kynntist kafni
ekki í umræðu um kynferðisbrot.
Þau eru svo sannarlega ljótur blettur
á hátíðinni en þau eru ekki hátíðin.
Þjóðhátíð er hátíð kærleika, vináttu,
samstöðu og gleði.
Takk fyrir mig Eyjapeyjar og –
meyjar og góða skemmtun í ár. I´ll
be back!
Silja Dögg alþingismaður :: Þjóðhátíð er engin venjulega útihátíð:
Um mig seytlar sæluhrollur við
tilhugsunina um hátíðina 2015
:: Börnin hafa spurt mig sl. ár af og til, hvenær förum við aftur á þjóðhátíð
„Ein elsta minningin sem ég á er af
þjóðhátíð. Annaðhvort árið ´75 eða
´76. Ég er fjögurra eða fimm ára og
horfi af bekkjarbíl yfir þjóðhátíðar-
svæðið á Breiðabakka. Ég man líka
eftir að því að hafa áhyggjur af því
að einhver blindfullur karl í
bekkjarbílnum dytti á mig.
Þjóðhátíðarminningar eru þannig
samofnar æsku minni,“ segir Róbert
Marshall, þingmaður og Eyjmaður
um sína fyrstu minningu af
þjóðhátíð.
„Ég málaði og tók þátt í þjóðhá-
tíðarundirbúningi þegar Týr sá um
hátíðarhöldin, flandraði um Dalinn
sem krakki og drakk í mig stemn-
inguna, fyrst óeiginlega og síðar
bókstaflega. Maður þekkti hvern
krók og kima þessa fyrirbæris sem
þjóðhátíðin er. Vissi hvar allt átti að
vera og hverjir voru hvar. Tók þess
vegna eftir öllum breytingum sem
voru gerðar.
Hún er eitt af sérkennum okkar
heimabyggðar og eitt af því sem
gerir Vestmannaeyinga að Vest-
mannaeyingum. Þarna eru ótal
hefðir sem borist hafa milli
kynslóða í formi matar, söngva og
sagna. Við erum alin upp af þorpinu
okkar til að upplifa þessa daga sem
meiriháttar atburð sem markar
þáttaskil í tímatali okkar; fyrir og
eftir þjóðhátíð.
Þetta er stórmerkilegt fyrirbæri
sem hefur líka þróast og breyst í
gegnum árin. Sumt er jákvætt og
gott en annað ekki, eins og gengur.
Í mínum huga var þetta fjölskyldu-
og tónlistarhátíð; vinafagnaður sem
af ýmsum ástæðum hefur ekki
höfðað jafn sterkt til mín á
fullorðinsárum eins og áður. Ég hef
ekki komið síðan 2007 en finn hana
alltaf toga í mig. Ætli það styttist
ekki í að maður mæti. Það er svo
gaman að syngja,“ sagði Róbert.
Róbert Marshall, þingmaður og Eyjamaður:
Eitt af því sem gerir
Vestmannaeyinga að
Vestmannaeyingum
„Fyrir okkur Eyjamenn er Þjóðhá-
tíðin fyrst og fremst fjölskylduhá-
tíð, þar sem allir koma saman og
eignast góðar minningar. Það að
hafa fengið að alast upp með þessa
hefð er alveg einstakt,“ segir
Eyjakonan Guðbjörg Hrönn
Sigursteinsdóttir starfsmaður
Íslandsbanka í Eyjum.
„Upp úr miðjum júlí förum við
fjölskyldan að undirbúa fyrir
hátíðina þ.e. að baka plötutertur,
snúða og ýmislegt góðgæti í tjaldið.
Á föstudeginum eftir setningu þá
erum við fjölskyldan alltaf með
hátíðarkaffi í tjaldinu sem er aðeins
fínna en hina dagana. Brennan,
flugeldasýningin og brekkusöngur-
inn eru algjörlega ómissandi þáttur
á dagskránni. Það er alltaf jafn
spennandi að fá að heyra Þjóðhá-
tíðarlagið sem mér finnst alveg
frábært í ár. Og talandi um
þjóðhátíðarlög þá verð ég að segja
að mikið þykir mér vænt um öll
þessi lög, þetta er svo dýrmætur
arfur sem við verðum að varðveita
vel.
Þjóðhátíðin eru hefðir sem við
verðum að halda fast í, t.d.
bjargsigið, söngurinn í tjöldunum
og svo margt annað.
Það sem mér finnst um okkur
Eyjamenn er að okkur finnst gaman
að vera til og hafa gaman, það er
einmitt kjarninn í þessu öllu saman.
Mig langar svo að fá að þakka
fólkinu okkar í ÍBV sem hefur lagt
nótt við dag í undirbúningi fyrir
hátíðina sem hefur svo sannarlega
ekki verið auðvelt þetta árið.
Ég segi bara Gleðilega Þjóðhátíð
og munum að njóta hátíðarinnar í
ást og friði,“ sagði Guðbjörg Hrönn.
Guðbjörg Hrönn Sigursteins-
dóttir starfsmaður Íslandsbanka:
Þjóðhátíðarlögin
dýrmætur arfur
sem við verðum
að varðveita vel
Guðbjörg ásamt eiginmanninum
Halldóri Sveinssyni prúðbúin á
setningu Þjóðhátíðar.
Róbert ásamt konu sinni Brynhildi Ólafsdóttur.