Skessuhorn - 15.03.2001, Blaðsíða 9

onlissunuiw
FIMMTUDAGUR 15. MARS 2001
9
naíni Magnús. “F)?rir ellefu árum
síðan stóð ég fyrir tónleikum á.
þyrluvellinum á Jaðarsbökkum sem
hétu Þyrlurokk. Samstarfsfélagi
minn í því var Eðvarð Lárusson, gít-
arkennari, ^ hljómsveitarbróðir og
snillingur. I framhaldi af þeim tón-
leikum stofnuðum við hljómsveitina.
En þessir útitónleikar voru í raun
stórmerkilegir. Eg á þá á myndbandi
og í júní í ár eru 11 ár síðan þeir voru
haldnir. Mig langar til að láta klippa
það niður í hæfilega lengd og sýna
það því það voru örugglega 30-40
manns sem komu þarna fram. Þar á
meðal voru Hörður strandamaður,
Anna^ Halldórsdóttir, hljómsveitin
mín, Isólfur frændi (Haraldsson) og
hljómsveitin hans Rauðu rafhlöð-
urnar og fleiri. Þetta var mjög ódýrt,
kostaði í heildina 185.000. Við
þurftum að smíða svið og leigja ljós
og hljóðkerfi Reykjavikurborgar.
Heildarkosmaður fyrir utan leiguna
á hljóðkerfinu var 45.000 með aug-
lýsingum, aðgöngumiðum og öllu.
Hæfileikakeppnin f FVA sama ár
kostaði hér um bil milljón. Eg hefði
þurft að borga tapið sjálfur úr eigin
vasa og ætli það hafi ekki verið á-
stæðan fyrir því hversu ódýrt okkur
tókst að gera þetta.” Á tónleikana
mættu 500-600 manns og Óli Palli
er sannfærður um að gestirnir hefðu
verið enn fleiri hefði Roger Waters
úr Pink Floyd ekki verið að flytja
„The Wall“ í Berlín sama kvöld, en
þeim tónleikum var sjónvarpað í
beinni útsendingu um allan heim,
líka til Islands.
Til er tvenns
konarfólk...
“Ég er búinn að komast að því að
lífið er fullt af tilviljunum en svo
ræður maður því nokkurn veginn
sjálfur hvað verður úr þessum tilvilj-
unum. Það er til tvenns konar fólk;
fólk sem segir já og fólk sem segir
nei. Ef maður segir já, þá er alltaf
eitthvað að gerast hjá manni. Ef
maður segir nei, þá gerist ekki
neitt.” Óli segist hafa tekið þá á-
kvörðun að verða já maður Jjegar
hann hafði uppgötvað þetta. “Eg hef
alltaf haft gaman af tónlist. Ég átti
náttúrulega bara LP-plötur þegar ég
var lítill og ég var búinn að læra á
plötuspilarann þegar ég var tveggja
ára gamall. 4-5 ára var ég farinn að
hlusta á Bídana. En ég ætlaði aldrei
að vinna við músík, alls ekki. En
þegar ég var krakki var Jón Karl Ein-
arsson tónmenntakennarinn minn.
Hann varð svo seinna tónlistarskóla-
stjóri. Alveg ffábær náungi. Hann
var alltaf að reyna að fá mig í skóla-
kórinn og mér fannst það eitthvað
það hallærislegasta sem tdl var. Svo
stoppaði hann mig á götu einn dag-
inn þar sem ég var að labba með
mömmu og segir: “Mig vantar
fagott leikara í lúðrasveitina og þú
kemur!” Ég sagði já, og það er
kannski mitt fyrsta svoleiðis já. Ég
hef þá kenningu að ef ég hefði ekki
gert það að þá værum við ekkert að
tala saman í dag. Ef hann hefði ekki
þrýst svona á mig að koma, þá hefði
ég ekki farið í tónlistarskóla þar sem
ég lærði á klarinett í tvö ár, ég varð
að skila fagottinu! I ffamhaldi af því
fór ég svo að læra á gítar sem ég
hefði ekki gert hefði ég ekki verið
búinn að fara í skólann áður. Ef ég
hefði ekki farið að læra á gítar hefði
ég ekki kynnst Edda og ekki stofnað
hljómsveitina Magnús. Ég hefði ekki
farið í hljómsveit með Orra og þá
hefði ég ekki sótt um vinnu hjá
Ríkisútvarpinu. Þannig að svona er
þetta.”
Skagamenn
Óli Palli segist alltaf líta á sig sem
Skagamann og að á Akranes sé gott
að koma, en hann segir að staðurinn
hafi reyndar galla eins og allt annað.
“I Reykjavík er nóg framboð af öllu
sem þig langar að gera. A Akranesi
er ekki alltaf eitthvað um að vera. Þú
getur ekki farið í bíó þegar þig lang-
ar, ekki í leikhús og svo framvegis.
Það er í sjálfu sér allt í lagi. En þeg-
ar eitthvað er um að vera, þá kemur
enginn. Svo eru menn alltaf að væla,
segja að á Akranesi sé leiðinlegt að
vera og lítið að gera. Hversu margir
mæta þegar kemur hljómsveit og
heldur tónleika eða þegar Skagaleik-
flokkurinn setur upp sýningu? Bara
örfáir. Ekki það að efhið sé lélegt.
Það eru bara allir heima að horfa á
sjónvarpið. Café 15 er líka dæmi um
þetta. Alveg fyrirtakskaffihús og
gaman að koma þangað. Ég átti
heima uppi á Akranesi í nokkra
mánuði fýrir svona einu og hálfu ári
síðan og keyrði bara á milli. Ég var
stundum að kíkja út á kvöldin og það
kom fyrir að ég var aleinn á kaffihús-
inu. Hvar er allt fólkið? Ég hef sjálf-
ur staðið fyrir tónleikum á Akranesi
sem hétu Skagarokk og voru í Bíó-
höllinni. Þeir voru sendir út á Rás 2,
fullt af góðum hljómsveitum og það
mættu kannski 150 manns.”
Búið að eyðileggja
Bíóhöllina
I framhaldi af tónleikahaldi Óla
Palla berst talið að Bíóhöllinni.
Langafi hans, Haraldur Böðvarsson,
byggði húsið á sínum tíma og gaf
það Akranesbæ. Óli Palli segir að
búið sé að eyðileggja húsið. “Það er
algjört hneyksli hvernig búið er að
fara með þetta gamla hús því það var
mjög fallegt. Mamma hans Gutt-
orms Jónssonar listamanns málaði
húsið að innan. Þar voru gyðjur upp
um alla veggi. Svo hefur húsið verið
eyðilagt smátt og smátt. Anddyrinu
hefur verið breytt, sjoppunni og
sviðinu. Svo var það endanlega eyði-
lagt þegar salurinn var tekinn í gegn
fyrir skömmu. Stúkan var tekin og
eyðilögð og öll gömlu sætin voru rif-
in upp með kúbeinum og hent og
keypt eitthyert helvítis plastdrasl ffá
Ameríku. Ég skora á bæinn að taka
sig saman í andlitinu og laga þetta
hús. Mér finnst þetta svo mikil
skammsýni. Ef ég hefði fengið að
ráða hefði ég fengið karlana inni á
Höfða til að gera þetta. Þeir hafa
ábyggilega minna að gera en þeir
vildu margir hverjir og í fullu fjöri.
Þeir hefðu örugglega glaðir tekið
þetta að sér einhverjir. Einn og einn
bekk og gera þetta þannig að húsið
væri í því sem næst upprunalegri
mynd. Það má vel vera að nýju sætin
séu þægilegri en þau gömlu, en af
hverju rífa þeir þá ekki allt út úr Is-
lensku óperunni og henda því?”
Ami plötusnúður
og elliheimilið
Óli Palli er ekkert á leiðinni heim,
en hann útilokar ekkert og segir vel
koma til greina að hann endi á Dval-
arheimilinu Höfða. “Það er allavega
ljóst að ef Asmundur Ölafsson, Ami
plötusnúður, verður ennþá forstöðu-
maður þar þegar ég fer á elliheimili
að þá fer ég þangað.” Ami plötu-
snúður??? “Já, algjör toppmaður.
Hann var aðalplötusnúðurinn á
Skaganum um 1960 skilst mér.
Góður maður eins og allt hans fólk.
Eðalskagamenn! ”
■ Alhliða útqáfy- oq fréttabiónusta
VES
O Ferðablaðið Vesturland 2001 kemur út um miðja apríl.
Blaðið er gefið út af Tíðindamönnum ehf. í samvinnu við UKV
(Upplýsinga- og kynningamiðstöð Vesturlands). Blaðið er A5,
allar síður í fjórlit og gefið út í a.m.k. 25.000 eintökum og dreift
á helstu viðkomustöðum ferðafólks. Einnig verður það sent
sumarbústaðaeigendum áVesturlandi.
O Efni verður m.a.:
Itarleg viðburðaskrá fyrir sumarið og er fólki bent á að
hægt er að skrá viðburði, samkomur og þ.h. á
Skessuhornsvefnum, www.skessuhorn.is/adofinni. Skráning
í viðburðaskrá er ókeypis. Það er allra hagur að sem
flestir viðburðir verði skráðir.
Skráning í viðburðaskrá þarf að Ijúka 28. mars.
Greinagóð þjónustuskrá yfir fyrirtæki og aðila sem
tengjast þjónustu við ferðafólk. Umsjón með þjónustuskrá
hefur UKV.
Fjölbreytt efni sem tengist áhugaverðum stöðum, náttúru
og sögu Vesturlands.Verður sá þáttur aukinn frá fyrri
árum.
O Auglýsingar í Vesturland 2001 stendur yfir til 28. mars.
Auglýsingasíminn er 430 2210.
O Allar nánari upplýsingar gefa Gísli Einarsson og
Guðrún Björk Friðriksdóttir í síma 430 2210.
Tíðindamenn ehf.
Sími: 430 2210 - 892 4098
Hið árlega og glæsilega
Sjávarréttakvöld
meistaraflokks ífi í knattspyrnu
verður haldið föstudaginn
23. mars í Fylkisheimilinu
Dcigskrá:
• Húsið opnar kl. 19.30
• Veislustjóri Gísli Einorsson, ritstjóri
Skessuhorns
• Glæsilegt sjávorréttorhloðborð í
umsjá gæðokokksins €gils
Rognorssonor
• Ræðumaður kvöldsins er hinn
landsþekkti sjónvorpsmoður €gill
Helgoson
• Uppboð á heimsfrægum búningum,
meðol annars Liverpoolbúning sem
John Bornes lék í.
• Rúnor Júlíusson rífur upp stemninguno
• Skemmtiotriði og óvæntor uppákomur
• Melosveitin leikur fyrir donsi og gott
betur
Miðoverð 3.000,* ea ef eru keyptir 10 miðor
(hópor) þo er miðinn o 2.700,-
Boðið upp á rútuferðir frá Rkronesi ef næg
þátttoko fæst
Miðopontonir í símum 899 7477 og 863 2151
eða þið getið sént tölvupóst
á netfongið hjortur@skessuhorn.is