Skessuhorn - 29.03.2001, Blaðsíða 7

FIMMTUDAGUR 29. MARS 2001
7
^ivtddunuu.
Sem kona í nútíma þjóðfé-
lagi á besta aldri, menntuð til
einhvers, gift og á þrjú börn
hef ég alltaf talið mig vera á
réttri leið. Lífið hefur
gengið sinn vana gang. Ævin-
týrin hafa verið ósköp hvers-
dagsleg að margra mati en þó
nóg til að halda mér á floti.
Einn morguninn þegar fimm
manna fjölskyldan sat að venju
við eldhúsborðið og snæddi
hversdagslegan morgunverð, þá
gerðist það. Eg uppgötvaði
tilganginn með öllu saman. Eg
sat þarna við eldhúsborðið og
leit í gegnum Moggann á hrað-
lestri og myndaskoðun, þá
skaut upp kollinum aukablað.
Það voru niðurstöður úr ný-
legri launakönnun Verslunar-
mannafélags Reykjavíkur. “Þitt
mál”. Þarna sá ég það svart á
hvítu hvers megnug ég gæti
verið í þjóðfélaginu, og það allt
út á útlitið eitt saman. Það
hríslaðist um mig sælukennd
yfir því að loksins gæti útlitið
mitt orðið mér til framdráttar
og í þeim þönkum rétti ég úr
baki og brosti. I umræddri
launakönnun kemur fram að
konur sem eru 165 cm að hæð
eða lægri hafa einfaldlega
lægri laun en þær hávöxnu og
og hvað þá ef þessar aumingj-
ans smávöxnu konur eru svo ó-
heppnar að vera ljóshærðar. Eg
gat nú ekki annað en brosað út
í annað og þakkað foreldrum
mínum í huganum fyrir það
frábæra afrek að hafa getið mig
og ég hafi með árunum náð 175
cm í hæð og efst uppi trónir
ekta dökkt hár Þetta var eins og
góður bingóvinningur, ég hefði
ekki getað orðið ánægðari með
fyrsta sæti í fegurðarsam-
keppni.
Eg sem er nýkomin út á
vinnumarkaðinn eftir eins árs
hlé vissi núna að það gat ekki
neitt verið á niðurleið. Héðan í
frá yrði allt upp á við. Otti
minn við að kollegar mínir á
skrifstofunni væru hærra metn-
ir en ég varð ástæðulaus.
Flestar eru samstarfskonur
mínar undir VR hæðinni,
ljóskur í þokkabót og síbros-
andi sem samkvæmt niðurstöðu
könnunarinnar gefur ekkert í
aðra hönd launalega.
Loksins, loksins hafði ég yfir-
höndina. Allt frá fermingu
hafði mér verið talin trú um að
ég væri bara einfaldlega of stór,
hvernig sem það er nú hægt og
þá of stór fyrir hvað?
Sérstaklega eru mér minni-
stæð atvik úr æsku þar sem
eldra fólk leit oft forviða á
svarbrúnt hár mitt og spurði
með þjósti hvaðan þetta hár
væri eiginlega komið.
Það er ekki eins og að
mamma hafi haft eitthvað val
um háralit á mér á sjöunda
áratugnum með tilliti til ein-
hverrar launakönnunar VR árið
2000.
Já, í æsku voru það litlu gild-
in og ljósa hárið en nú er annað
upp á teningnum því stærri sem
konan er því betra, því dekkra
hár því betra og því fúlli á svip-
inn þess enn betra.
I þessari sigurvímu lokaði ég
Mogganum ánægðari með útlit
mitt en áður.
En skyndilega greip mig sam-
kennd. Hvers áttu allar litlu
ljóshærðu vinkonur mínar að
gjalda. Þetta var hrein aðför
að þeim. Myndu þær ekki
hópast inn á hárgreiðslustof-
urnar og láta lita sig dökkar. En
þá væri aðeins hálfur sigur unn-
inn því hvað með hæðina? VR
yrði að gera samning við ferða-
skrifstofur og bjóða smávöxn-
um félagsmönnum upp á stétt-
arfélagsfargjöld til Rússlands.
Þar gætu félagsmenn sjálfsagt
fengið ódýrar læknismeðferðir
og snúið til baka nokkrum
sentimetrum hærri og þar með
einhverjum launaflokkum
hærri. Einnig væri möguleiki
fýrir VR að gera samning við
stoðtækjafræðinga um hönnun
á skóm fyrir þetta smávaxna
fólk sem það gæti svo fengið
niðurgreidda hjá félaginu.
Hver yrði framtíð íslensku
þjóðarinnar? Við yrðum sjálf-
sagt kynstofn í útrýmingar-
hættu. Því hver vill eftir þessa
uppljóstrun VR giftast lítilli
ljóshærðri konu með fjölgun
mannkynsins í huga? Enginn.
Það tekur enginn þátt í því
happadrætti og óvissu af
genískum toga að eignast barn
undir VR hæðinni með fram-
tíðarmöguleika einstaklingsins
á vinnumarkaðnum í huga.
En því skyldi ég hafa áhyggj-
ur af þeim sem eru þarna niðri
þegar ég tróni efst uppi.
I þessum þönkum mínum,
varð mér litið yfir borðið þar
sem afkvæmin mín sátu. Anægja
mín jókst til muna. Þau sátu
þarna þrjú skolhærð og þó fólk
sé farið óskapast yfir hæðinni á
þeim þá eru þau jú vissulega
stór en nú skil ég að þau eru
ekki of stór. Þau hafa bara rétta
lúkkið.

m
Q/tú er úomið
Það er „allra meina bót” að
hlæja kvöldstund með okkur
í Þinghamri, Varmalandi.
Sýnum þætti úr söng- og
leikverkum bræðranna
Jónasar og Jóns Múla
Arnasona.
1. sýning fimmtudaginn 29. mars kl. 21
2. sýning laugardaginn 31. mars kl. 21
3. sýning sunnudaginn 1. apríl kl. 21
Það verða aðeins þessar þrjár
symingar.
Mœtum vel og stundvíslega.
Leikdeild Umf. Stafholtstungna
Æká

Efnalaug
Þvottahús
• Hreinsum og þvoum allan
almennan fatnað
• 10% afsláttur af sængum,
koddum og yfirdýnum í apríl
• Leigjum út veisludúka
• Gerum tilboð í stærri verk
S Borgarbraut 55
Borgarnesi
4371930