Skessuhorn - 19.04.2001, Blaðsíða 8

8
FIMMTUDAGUR 27. APRIL 2001
JilSKÍunu^
Ferðasaga frá
Jaðarsbakkabræður er merkilegur
félagsskapur eldri knattspyrnu-
manna á Akranesi. Þar ræður nú
ríkjum Ellert kapteinn Ingvarson.
Ráðgjafar hans, Gilli bæjó og
Gunnar „beiker“ Sigurðsson lögðu
það til í janúar s.l. að farin yrði
hvatningarferð til Stoke í því skyni
að snúa við misjöfnu gengi Stók-
verja og heilsa upp á Jaðarsbakka-
bróðurinn Guðjón Þórðarson. Á-
kveðið var að fara í lok marsmánað-
ar og sjá Stoke City berja á liði
Bristol Rovers.
Eftir nákvæman og ítarlegan
undirbúning fengu 30 Jaðarsbakka-
bræður og velunnarar Skagaliðsins
sæti í þessari miklu ferð. Ferðaá-
ætlunin var einföld: Flogið skyldi
til Glasgow þann 30. mars, aka til
Stoke og sjá liðið spila, en halda
síðan þann 1. apríl til London og
fljúga heim. Með þessu fyrirkomu-
lagi var Bretland skoðað endilangt á
einni helgi um leið og litið var á
Guðjón og lærisveina hans.
Á undirbúningsfundi fyrir ferð-
ina mátti sjá að ferðalangarnir tóku
hlutverk sitt alvarlega og mátti ætla
að sumir væru á leiðinni í keppnis-
ferð eins og forðum. Leiðsögu-
menn komu á framfæri áhyggjum
yfirdýralæknis og vöruðu við gin-
drykkju, enda margsannað að of
mikið gin leiddi til riðu og síðan
klaufaveiki. Kom síðar á daginn að
allir fylgdu leiðbeiningum yfirdýra-
læknis.
Á slaginu 05, föstudaginn 30.
mars rann rúta frá Reyni Jóhanns-
syni úr hlaði á Jaðarsbökkum áleið-
is til Keflavíkur. Spennan magnað-
ist og Matthías Hallgrímsson sagð-
ist vera með „skóna“ með sér ef á
þyrfti að halda - enda hefur maður-
inn engu gleymt frá fyrri tíð. Björn
Lárusson hafði einhverjar áhyggjur
af því að sjoppan yrði opnuð á rétt-
um tíma meðan hann væri í burtu,
en Jón Gunnlaugsson var rólegur,
enda hafði maðurinn aðeins verið á
Islandi í tæpa viku frá áramótum. A
þessari ögurstundu var öllum hugg-
un að hafa með í ferðinni forstjóra
Landmælinga Islands, sem rýndi
haukfránum augu á landakort og
færði inn jafn óðum staðsetningu
og stefnu. Kom á daginn að hópur-
inn komst til Keflavíkur og þaðan
með þægilegu flugi til Glasgow, en
þar mætti hópnum 11 stiga hita-
svækja. Ekki reyndist erfitt að finna
rútuna, sem pöntuð hafði verið -
hún var vel merkt Akranesi og hin
rennilegasta og var nú lagt af stað á-
leiðis til Stoke, en þangað var áætl-
að að tæki um fjórar klukkustundir
að aka. Ferðin sóttist vel. Ut um
gluggana mátti líta græna haga og
reykjabólstra sem minntu á
hremmingar heimamanna, en um
borð í vagninum var spilað á spil og
gítar auk þess sem rifjðaðar voru
upp afrekssögur knattspyrnumanna
af Akranesi. Einhver hafði smyglað
áfengi um borð, en þar sem flestir í
hópnum voru bindindismenn og
þetta var íþróttaferð þá var varning-
urinn gerður upptækur og tók hver
sinn skerf í hófi.
Til fyrirheitnuborgarinnar -
Stoke - var komið um kaffileytið og
bar þar brátt að hinn eina sanna
Guðjón Þórðarson. Ekki var til set-
unnar boðið því hann bauð liðinu á
heimili sitt þar sem hann og Hrönn
kona hans héldu ferðalöngunum
samsæti. Þangað kom einnig
Stoke
hryggurinn í Stoke-liðinu þeir
Brynjar, Bjarni Guðjóns., Stefán
Þórðar., Birkir og Rikki Daða. og
urðu miklir fagnaðarfundir eins og
nærri má geta. Hófst þar verkefni
Jaðarsbakkabræðra við að segja pilt-
unum aðeins til varðandi leikinn
daginn eftir og virtust drengirnir
taka vel eftir og var upphitun þess-
ari lokið með því að syngja Kátir
voru karlar. Við góðan málsverð á
veitingastað í borginni flutti Guð-
jón Þórðarson magnþrungna ræðu.
Hann rifjaði m.a. upp atvik í leik
Skagamanna gegn Dynamo Kiev
þegar Björn Lárusson brenndi af
vítaspyrnu á síðustu mínútum leiks-
ins, sem hefði sent þetta magnaða
lið úr keppni. En Björn mun hafa
litið í augun á markverðinum, gert
sér grein fyrir eymd hans í Síberíu
ef hann skoraði, svo hann tók þá á-
kvörðun að spyrna framhjá. Verð-
ur mannúð Björns og háttvísi seint
metin að verðleikum.
Upp rann laugardagur skýr og
fagur. Nú leið að leik og haldið var
á Britania-stadium. Fyrir leik var
leikvangurinn skoðaður í fylgd
heimamanna og sest að snæðingi í
hópi aðdáenda Stoke. Þar hélt und-
irritaður magnaða tímamótaræðu,
sem heimamenn gerðu að góðan
róm, stóðu úr sætum og klöppuðu
lengi, vel og innilega. Og loks hófst
leikurinn. Frá fyrstu mínútu var
ljóst að nálægð Jaðarsbakkabræðra
hafði áhrif. Stókverjar voru frískir,
en aðkomumenn frá Bristol áttu í
vök að verjast. Aðeins voru liðnar
nokkrar mínútur þegar heimamenn
voru komnir marki yfir og þrjú til
viðbótar fylgdu áður en Bristol-
menn náðu að klóra í bakkann með
ólánsmarki. Matt taldi reyndar að
hann hefði átt erindi inná og senni-
lega hefði Karl Þórðarson einnig
getað gert góða hluti á kantinum,
en sá hluti vallarins virtist mönnum
fremur lítt notaður. Töldu menn
að fjarlægja ætti skilti við hliðarlín-
urnar þar sem á stóð: „Gangið ekki
á grasinu.“ en leikmenn virmst fara
í einu og öllu eftir þeim leiðbein-
ingum og héldu sig miðsvæðis í
einn og hálfan tíma. Guðjón Guð-
mundsson læknir hafði mikinn á-
huga á leiknum og taldi á köflum að
hann ætti erindi inná - sérstaklega
þegar brast og glumdi í leggjum
eftir harðan atgang. En ætlunar-
verkið tókst - Stoke City var komið
á sigurbraut. Svá var kveðit:
Glotti hann og girti brók,
GuSjón okkar maöitr,
dýrmœt vann þar stigin Stoke,
stuöningher var glaður.
Að leik loknum var haldin mikil
sigurhátíð við góðan málsverð þar
sem Guðjón Þórðarson flutti enn
og aftur magnþrungna ræðu og
Þórður Guðjónsson, sem hafði
nærri skorað gegn Liverpool fyrr
um daginn, heiðraði samkomuna
með nærveru sinni. Sigurður O-
lafsson, sem loksins var að hætta
sem framkvæmdastjóri Sjúkrahúss
Akraness eftir 36 ára starf, stóð fyr-
ir fjöldasöng ásamt undirrituðum -
innfæddum og ferðalöngum til ó-
mældrar ánægju. Var því næst
gengið til náða og kröftum safnað
fyrir Lundúnaferð.
Árla morguns var Guðjón Þórð-
arson kvaddur og honum lagðar
nokkrar lífsreglur um hvemig ætti
að standa að verki í næstu leikjum
liðsins, en því næst ekið til London.
Þar var dvalið í Covent Garden
daglangt, hlýtt á söng og fylgst með
götulistamönnum, sem mættu á
staðinn í tilefni dagsins. „Og allir
komu þeir aftur og enginn þeirra
dó....“ því eftir notalegt flug til Is-
lands skilaði hópurinn sér á Jaðars-
bakka kátur og reifur. Stoke-ævin-
týri Jaðarsbakkabræðra var lokið en
menn að sjálfsögðu reiðubúnir að
skreppa aftur til Guðjóns ef á þyrfti
að halda. Verra var að í fjarveru
hópsins hafði Skaginn steinlegið
fyrir Stjörnunni 4-1 - en það er ekki
hægt að vera alls staðar.
Gísli Gíslason, bæjarstjóri.
^Písncihornið
Loksins var það lús og skítiir
held aS þaS se' Drottins verk aS dætna Um svipað leyti komþað fram í fréttum að
Eg held aS þaS se' Drottins verk aS dænta
um dyggSir fólks og þaS sem miSurfer.
En þjóS sem lætur þessa athöfii sæma
þarf aS biSja GuS aS hjálpa sér.
Mér hefur verið bent á að líklega hafi ég
farið rangt með aðra hendinguna í vísu Rós-
bergs Snædal í síðasta þætti og rétt muni hún
vera á þessa leið:
Ekki varS hans Itkfylgd löng,
liSnum margur brigslar,
hér ogþar í hálfa stöng
hanga fallnir víxlar.
Eg þakka tryggum lesara fyrir ábending-
una og lít svo á að hér sé um að ræða lið í al-
tækri gæðastjórnun sem nú tröllríður öllu og
þá væntanlega vísnaþáttum líka. Að undan-
förnu hefur staðið yfir námskeiðahald í
gæðastýringu í sauðfjárrækt og eins og geng-
ur hafa menn misjafnar og margbreytilegar
skoðanir bæði á gæðastýringu og fram-
kvæmd hennar. Böðvar Þorsteinsson stakk
eftirfarandi að Lárasi Birgissyni á einu nám-
skeiðinu:
Hræri ég í galdra graut í gæSa potti,
bara aS ekki brenni viS,
botninn er af nýjum siS
Tölvan hefur tekiö viö og tölum raöar,
þú skalt ekki þræta góði
þaö er ekki nokkur gróði.
Bráðum vænkast bænda hagur meS bókarlestri,
gæSastjómun geðið léttir,
glaSur bóndinn seðlum flettir.
Á námskeiði vestur í Dölum komu eftir-
farandi hugleiðingar ffá Sigurði Þórólfssyni:
Sauðfjárbændur fierðu fórn,
fyllast gleði á nýju vori.
Því gæðastýring, gæðastjóm,
gerir okkur létta í spori.
AlagsgreiSslur efþúfærð
eftir gæSastýringunni
lífskjömm þií næstum nærS
sem nálgastþá í „menningunni“:
Raunar hef ég aldrei skilið almennilega
þetta merkilega orð „menning“ og hef helst
hallast að þeirri skýringu sem Steinn Stein-
arr fékk í æsku hjá fóstru sinni að þetta væri
rímorð sem þeir fyrir sunnan notuðu til að
ríma á móti „þrenning“. En hvað sem allri
menningu líður þarf að halda áfram með
gæðastýringuna og Guðjón Torfi, sonur Sig-
urðar gaukaði þessari vísu að „boðendum
orðsins“:
Lárus ogjói úr himnahæöum
heimsækja okkur í Dölum.
Sýna oss hvemig við sjálfstýmm gæðum
sauðfjár er liföi í kvöhmt.
Ekki er þó öruggt að allir séu sammála því
að það eitt sé skilyrði til þess að framleiða
gott lambakjöt að allt sé skrifað á blað og
aldraður fjárbóndi sem hingað til hefur get-
að náð ágætum árangri án mikillar ritfanga-
eyðslu setti saman eftirfarandi hugleiðingu
um gæðastýringuna og síðasta búvörusamn-
ing:
Langt er síðan lamb hitts stnáa og snauSa
var lagt á borð í veislu hójðingjans.
Margir gimast gullið fagurrauða
oggleyma alveg skyldum kristins matms.
Þófinnst sumum þessi Ijóta saga
þéna vel til gæðastýringar,
ef siðalögmál lítt eða ekki baga
en laða fram hið rétta hugarfar.
Utiýmingarherferð á að hefia
og hýrudraga smælingjana mest
I skuldafiötra skal þá hiklaust vefia,
það skilar góða árangrinum best.
Ég ætla ekki að hætta mér mikið lengra út í
hugleiðingar um landbúnaðarkerfið enda á
þetta að vera vísnaþáttur en ekki eingöngu
þjóðfélagsgagnrýni og ýmsar skoðanir í gangi.
Sindri Sigurgeirsson í Bakkakoti lagði ffam
eftirfarandi fyrripart:
Gæðastýrðir gerast menn ntí.
Mun gróðinn aukast í buddunnii
Ólafur Jóhannesson á Hóli botnaði:
Efbændur reyna að reka sín bú
eftir rugli sem stendur í skniddunni.
En tökum nú upp léttara hjal. Kornungur
lærði ég vísu um Halldór Laxness sem mér
fannst aldrei geta verið alveg rétt en nú fyrir
smttu heyrði ég hana í gömlum útvarpsþætti
eins og mér þykir líklegt að hún hafi verið ort
í upphafi:
Launin Nóbels Laxness hlýtur,
lof óspart og krónur margar.
Loksins varþað lús og skítur
landitiu sem varð til bjargar!
Höfundur mun vera séra Helgi Konráðs-
son á Sauðárkróki. Eitt af því sem hefur verið
töluvert til umræðu manna á meðal að undan-
förnu er vændi á Islandi og skilgreining þess.
I fréttum um daginn heyrðist það nefht að
konur allt að sjötugu stunduðu vændi og veit
ég ekki hvemig það fellur undir gæðastýr-
ingu. I tdlefni þessarar fféttar orti Hreiðar
Karlsson:
Margur fetar myrkan villustig,
mannsins eðli verSur trauðla breytt.
Gamlar konur þurfa að selja sig
og sutttar fyrir minna en ekki neitt.
vændi væri því aðeins ólöglegt að það væri
stundað sem aðalatvinna og varð það Vigfúsi
Péturssyni tilefni efrirfarandi hugleiðingar:
Stelpum sem að stífni lina
og strætin mæla oft í býtið
má borgafyrir hrúkunina
- bara efþað er nógu lítið!
Þegar þetta blað kemur út verður komið
sumar samkvæmt almanakinu enda streyma
nú farfuglarnir sem óðast til landsins.
Reynold Richter sá í fögru kvöldveðri á dög-
unum nokkra þreytulega sendlinga spóka sig
í fjörunni nærri Straumsvík og varð að orði:
Logagyllt um loftin blá
líður sólin vestur.
Fjönigrjótið fegitin á
fæti tyllir gestur.
Að endingu langar mig að spyrja lesendur
mína hvort þeir kannist eitthvað við eftírfar-
andi klásúlu sem rak á fjörur mínar fyrir
stutm og getí frætt mig á því hvort hér er um
að ræða vísuhelming eða aðeins staðbundið
málfar, jafnvel eins manns, sem hefur þá ver-
ið raðað saman:
Hoppitrítill (Snúningastrákur) kom svo seitit með
Halaterrumar (kýniar)
að hljóðagestur (presturinn) stiginn var í orðapont-
una (predikunarstólitm).
Með þökkfyrir lesturinn
Dagbjartur Dagbjartsson
Refsstöðtim 320 Reykholt
S435 1367