Skessuhorn - 17.05.2001, Blaðsíða 6

6
FIMMTUDAGUR 17. MAI 2001
áníssuhuk. I
Vaxtamöffuleikar
SHA rniklir
segir Guðjón S. Brjánsson. nýráðinn framkvæmdastjóri
Gamli tónlistar-
skólinnrifinn
í síðustu viku spurðist út að rífa
ætti gamla tónlistarskólann í
Grundarfirði. Þá tóku nokkrir
skólakrakkar sig til og tóku „for-
skot á sæluna“ með því að brjóta
allar rúðurnar í húsni. Björg A-
gústdóttir sveitarstjóri sagði að
það væri vissulega á dagskrá að rífa
húsið en ekki alveg á næstunni.
Hún átti hinsvegar von á að verk-
inu yrði flýtt þar sem hætta stafaði
af húsinu eftir að rúðurnar voru
brotnar.
SIR
Kveikt í sinu
Guðjón S. Brjánsson var nýverið
ráðinn framkvæmdastjóri Sjúkra-
húss Akraness (SHA) og hóf hann
störf þann 29. mars síðasdiðinn.
Hann kom til Akraness frá ísafirði
þar sem hann starfaði í ein átta ár
sem framkvæmdastjóri Heilbrigðis-
stofnunarinnar þar í bæ sem er
Fjórðungssjúkrahúsið á Isafirði og
heilsugæslustöð á Flateyri, Þingeyri
og Isafirði. Því fer þó fjarri að Guð-
jón hafi búið alla sína tíð á Isafirði
því hann er Akureyringur að ætt og
uppruna og hefur starfað víða um
land við hin ýmsu störf. Arin sem
hann hefur gegnt stjórnunarstöð-
um í heilbrigðisþjónustu eru orðin
22 talsins, nærri aldarfjórðungur,
en hann er upphaflega menntaður
félagsráðgjafi. Blaðamaður Skessu-
horns leit inn til Guðjóns á dögun-
um til að forvitnast um hvernig
honum gengi í nýju starfi.
„Þetta er allflókin samsetning á
starfsemi. Á SHA eru yfir 30 starfs-
stéttir og bilið á milli þeirra í
menntun, skoðunum og reynslu er
talsvert mikið og viðhorfin mörg.
Það tekur auðvitað sinn tíma að
kynnast þessu starfsfólki, sérstak-
lega þar sem ég er mjög ómann-
glöggur. En þetta leggst mjög vel í
mig. Þó þurfum við að taka til hjá
okkur á ýmsum sviðum en ég kem
hér að mjög myndarlegu búi og ég
vil undirstrika það, hér er starfsem-
in í miklum blóma. En það eru
svona ómerkileg mál eins og pen-
ingamál sem þurfa að vera í lagi og
það er gerð mikil krafa um það.“
Guðjón S. Brjánsson, jramkvd’mdastjóri Sjúkrahúss Akraness.
síðarnefnda. „Hér eru utn 100 fleiri
starfsmenn og öll heilbrigðisþjón-
usta er miklu fjölþættari. Bærinn er
í nálægð Reykjavíkur og starfsemin
dregur dám af því. Vaxtamöguleik-
ar SHA eru miklir en við þurfum að
halda vel á spöðunum.“ Mörg við-
horf eru uppi í heilbrigðisþjónustu
og eitt af þeim er að breyta eigi
þeim sjúkrahúsum sem liggja ná-
lægt höfuðborgarsvæðinu þannig
að þau veiti einungis einfalda þjón-
ustu, svo sem öldrunarþjónustu, en
öll flóknari vinna fari fram í
Reykjavík. „Við erum ekki sammála
þessu en teljum þvert á móti að í
staðsetningunni felist tækifærin til
sóknar. Við teljum að þessi sjúkra-
hús eigi að gegna mikilvægu hlut-
verki. Við eigum að velja okkur það
svið sem við erum sterk í og gerum
best. Það er verkefhi okkar á næstu
árum. Að marka leiðina. Við getum
ekki gert alla hluti, þá myndi fljótt
halla undan fæti.“
Guðjón segist ánægður með
starfsfólk SHA og var einmitt á leið
á sinn fýrsta kynningarfund þegar
blaðamaður Skessuhorns tók hann
tali. „Hér vinnur mjög áhugasamt
og metnaðarfullt fólk. Með nýjum
framkvæmdastjóra koma auðvitað
ný viðhorf að einhverju leyti en
vinnustaðamenningin hér er sterk
og það verður ekki rifið niður. Til-
gangur fundarins er aðallega að
leyfa fólki að sjá framan í mig. Þar
verða engar stefnumótandi yfirlýs-
ingar um það sem koma skal heldur
vil ég opna fyrir þau viðhorf sem ég
stend fyrir og brýna fólk til sam-
starfs um þau verkefni sem við
þurfum að vinna saman. Vinna þarf
að breytingum á einhverjum svið-
um en alls ekki öllum og í rauninni
eru þetta ekki róttækar breytingar
til að byrja með. Eg vil fara hægt í
sakirnar en krafa ráðuneytisins og
stefha stjórnar er sú að reksturinn
hér verði í jafnvægi, að við snúum
af braut hallarekstrar. Það þýðir að
við þurfum að taka okkur taki. Það
tekst en tekur kannski einhvern
tíma.“
SÓK
Bygging Fjórðungssjúkrahússins
á Isafirði er að flatarmáli svipuð að
stærð og SHA. Guðjón segir þó að
starfsemin sé mun viðameiri á því
Guðjón segir það ekki hafa verið
mikið mál að rífa sig upp með rót-
um, segja upp sem framkvæmda-
stjóri á Isafirði og flytjast þaðan til
Akraness. „Við kunnum ágætlega
við okkur á ísafirði hjónin og kon-
an mín rekur þar sitt fyrirtæki enn-
þá, hvað sem verður. Við ákváðum
að nú væri tíminn til að breyta til
áður en maður yrði of gamall. En
ég get ekki annað en mælt með bú-
setu á Isafirði. Það var ágætis
reynsla. Eg held hins vegar að
menn eigi ekki að vera mjög lengi í
svona stjórnunarstarfi og tel að
menn geri hvorki sjálfum sér, verk-
efninu eða staðnum greiða með því.
Svona 7-8 ár er hæfilegur tími.“
Blaðamaður minnir Guðjón á að
Sigurður Olafsson, fyrirrennari
hans, hafi gegnt starfinu í 36 ár.
„Tímarnir eru bara svo breyttir.
Þetta er bara ekki sambærilegt.
Fólk í dag velur sér ekki ævistarf á
einum stað. En það átti mjög vel
við og það þótti dyggð að þjóna
sama vinnuveitanda lengi. En hjá
ungu fólki í dag er það allt öðru-
vísi.“
SíðastliSinn fóstudag var slökkviliðið í Borgamesi kallað út vegna sinubruna við Fíflholt
á Mýnmi. Greiðlega gekk að ráða niðurlögum eldsins og hlaust ekki skaði af. Varla þaif
að takafratn að það er ólöglegt að brenna sinu eftir 1. maí. Mynd: GE
'Penninn Hugleiðing iim Sólnnmdarhöfða
Þegar „hverfið", byggðin á
Garðagrundunum, var skipulögð
var á því skipulagi gert ráð fyrir
almenningsgarði -skrúðgarði-
fyrir neðan Innnesveg, gengt göt-
unum Bjarkar- og Furugrund, inn
að Dvalarheimilinu Höfða.
Þetta skipulag er að finna í
gögnum byggingarnefndar frá
þessum tíma. I dag vex annar
gróður á þessari landspildu, og
ætia ég ekki að hafa skoðun á þvi.
Augljóst er hinsvegar að mikil
þörf er á útivistarsvæði sem teng-
ist bænum, slík svæði hafa alltaf
aðdráttarafl, bæði fyrir heima-
menn og gesti.
Akranesbær hefur eignast land
Sólmundarhöfðans og þar með
möguleika á að gera þar glæsilegt
útivistarsvæði.
Utsýnið er stórkostlegt og
þarna mætti gera skrúðgarðinn,
sem til stóð að gera á ströndinni.
Staðurinn hefur fleira til síns á-
gætis, þama er fjaran alveg við,
sem leiksvæði fyrir börn á öllum
aldri.
I þessum garði mætti alveg reisa
einingahús úr timbri eða bjálka-
hús, þar sem eldri borgarar gætu
haft aðstöðu til ýmissar félags-
starfsemi, þar sem frá upphafi
væri gert ráð fyrir hverjum þætti á
sínum stað.
Að öðra leyti ætti þetta svæði
að vera fyrir alla, sem þangað
vildu koma, því allir geta óháð
aldri nýtt sér göngustíga og úti-
vist.
I áðurnefhdu húsi gæti verið
dulítið kaffihús, þar sem gestir
gætu notið útsýnis og veitinga.
Eg sé fyrir mér konur í íslensk-
um búningum bera fram rótsterkt
kaffi í bollum með gömlum
mynstrum, ásamt kleinum,
pönnukökum og öðru góðgæti.
Segi aftur, þetta svæði gæti ver-
ið aðdráttarafl fyrir þá, sem bæinn
heimsækja til að skoða það sem
markvisst er, en það er fjölmargt
ef að er gáð!
Ef tekið er saman það sem ég
vil segja er það þetta:
Höfðasvæðið á að gera að
glæsilegu útivistarsvæði fyrir al-
menning.
Staðsetja þar fallegt félagsheim-
ili, sem einnig hýsti notalegt kaffi-
hús.
Mér datt þetta svona í hug!
Unnur Leifsdóttir
E.S. Á svæðinu stendur snoturt
hús byggt 1903 og enn eru þarna
hlaðnir túngarðar frá því fyrir
aldamót c.a. 1880.
Hvorutveggja gefur staðnum
gildi.