Skessuhorn - 28.06.2001, Blaðsíða 10
10
FIMMTUDAGUR 28. JUNI 2001
^Penninn
Oft kemur það fyrir að maður
er ekki á réttum stað á réttum tíma
og missir af atburðum sem endur-
taka sig ekki.
Þetta skeði á hátíð í Reykholti
þann 15. júní síðastliðinn þar sem
ég var kallaður til að veita viðtöku
viðurkenningu sem heiðurslista-
maður Borgarbyggðar. Ekki finnst
mér ég hafa unnið nóg til þessarar
viðurkenningar og kom hún mér
mjög á óvart.
Hinsvegar á ég mér dýrmætan
förunaut sem hefur fylgt mér frá
æsku og er það sköpunargleði í
myndum og formum. Af henni hef
ég haft ómælda hamingju og
stundum rekur hún mig svo á-
fram að ég gleymi jafnvel svefni
eða mat. Hluti ánægjunnar er að
geta glatt augu annara og finna til-
gang í verkunum.
Kannski hef ég sjaldan verið
eins vel minntur á þennan tilgang
eins og með viðurkenningunni
sem mér var veitt þann 15. júní og
er hún mér hvatning og uppörv-
un til frekari vinnu á þessu sviði.
Tilgangurinn með þessum
skrifum var að koma á framfæri
innilegu þakklæti mínu til Menn-
ingarmálanefndar Borgarbyggðar
og allra þeirra sem að þessu máli
stóðu og ekki síst þeirra sem hafa
gegnum tíðina sýnt verkum mín-
um áhuga.
Guðmundur Sigurðsson
Þakkarbréf
Dans aldanna, tréskúlptér eftir
Guðmund Sigurðsson
^Penninn Hvalræði
Ég hélt að það væru bara af-
dankaðar ríkar kerlingar og ein-
hverjir óvitar úr Bandaríkjahreppi
sem að væru haldin þessari tilfinn-
ingabrenglun að þykja vænt um
mat, en svo kemur í ljós að upp-
gjafa kaupsýsluauðvald úr stór-
borginni er uppfullur af sama fá-
ránleika.
Einhvertíman í denn eignaðist
ég hvítan rússkinnsjakka með
gærukraga frá Karnabæ og co sem
var af „myrtu“ jórturdýri og trú-
lega hefur það ekki truflað gufu-
baðsstemmninginuna hjá hvala-
vininum þá enda fékk hann inn-
komu í sparibókina fyrir hann.
Annars höfum við Gulli sama
húmorinn fyrir ritstjórnarpistlun-
um og finnst mér að þessi aula-
hæðnishúmor eigi að vera hafinn
yfir alla móðursýki og múgæsingu
því að þetta er alvöruspaug, en
öllu gríni fylgir einhver alvara.
Anægður var ég með Jöklaund-
rið þegar að hann snupraði Uluga
fyrir óvönduð skrif og er hann í
sérstöku uppáhaldi hjá mér fýrir
þann gjörning, en alveg missti
hann niður um sig með hvalræð-
inu í síðasta blaði.
En af því að hann er úr Reykja-
vík greyið, verð ég að fyrirgefa
honum Reykjavíkurkjaftæðið sem
að við dreifbýlisaumingjarnir
erum orðnir fullsaddir af en
hlakka til að lesa meira frá honum
undan jökli.
Símon þorskmorðingi
firá Stykkishólmi
Litaboltavöllur á
Akranesi
Bylgjulestn hefur nú lagt upp í
hringferð sína um landið og er
Akranes einn af fjölmörgum við-
komustöðum hennar, en þangað
kemur lestin þann 21. júlí næst-
komandi. Margt verður um að
vera í bænum í tilefni komu henn-
ar og samþykkt hefur verið að hafa
svokallaðan litabolta- eða „paint-
ball“ völl í bænum yfir alla helg-
ina. Staðsetning hans hefur þó
ekki verið ákveðin. Einnig hafa
verslunar- og þjónustuaðilar ýmis-
legt á prjónunum og hefur bæjar-
ráð samþykkt 175 þúsund króna
styrkveitingu til þeirra. Auk þess
er bæjarráð tilbúið til þess að
styðja framtak þessara aðila með
því að bjóða öllum frítt í sund.
SÓK
**%17ísnahornið______________________Vkki neitt að (raoiii gSTt
Fáir lofa góða heilsu nógsamlega nema þeir Húsavík var oft þjáður bæði í baki og maga og virðist þó undra afótmnjost
sem hafa misst hana enda veit enginn hvað átt einhverntíma ritaði hann Daníel Daníelssyni ogfélagslynd eins og sveitabelja.
hefur fyrr en misst hefur. Bensínafgreiðslu- lækni eftirfarandi kveinstafi.
menn sem og aðrir þurfa á því að halda að vera Núfyrir átta árum var
sæmilega röltfærir á vinnutíma enda fór hrollur Ekki neitt að gagni gert úr henni gallið burtu skorið,
um samstarfsmenn bensínafgreiðslumeyjar get égfremur en klerkur. læknavísindin þreyttu þar
einnar á Reykjavíkursvæðinu þegar hún hringdi Liggur mér um lendar þvert þraut se?n lítt hefiir ávöxt borið.
einn morguninn og kvaðst vera að drepast lúa og gigtarverkur. Gallrásum ölum Gudda hélt,
vegna smitandi meltingartruflana. Samstarfs- glögglega sést þær leystu ei vandann
maður hennar, Stefán Jóhannesson frá Kleifum Syngur ekki sálin glöð því síðan hefur hún ólar elt
ákvað þá að yrkja erfiljóð sem væri þá tiltækt ef „sálma langa og margaíí við æðri máttarvöld fyrir handan.
hann hefði sjálfur ekki færi á að vera viðstaddur meðan ryðguð búrhnífsblöð
útförina vegna niðurgangs eða eigin andláts. beinin ungu sarga. Aður var Gudda ýmsum kær
Stúlkan hresstist þó von bráðar og mætti til ástarleikjum með slögimi sinnti.
vinnu sinnar og kenndi sér hvergi meins þegar Ligg ég eins og lús við saum, I seinni tíð ekki ferðafær
síðast fréttist en þar sem kvæðið er ónotað er lítiðfinn afiráðum. þótt fagnaður hana á gatnan minnti.
rétt að það birtist hér: Þannig verður ævin aum Hún er nú orðin hálfgei~t skar,
okkur hjónum báðum. heldur sigþví á dyggðavegi
Hér afi öðrum Hanna bar, etida að síðustu innra var
húnfékk slíka dndlu Snúðug konan snýr sérfrá útskröpúð vegna bólgu í legi.
að þvílíkt hetjans heilsufar snörpu bóndans gini.
henni reið aðfiillu. Öðruvísi áður brá Ofaná þetta ellikröm
Agli Jónassyni. aumingja Guddu hefiir bagað
Aður var sii unga snót endafrúin við guð sinn gröm,
algjör bensínstjama, Taugar ekki virðast vanta getur ei nokkur þetta lagað.
hljóp um plan með fiman fót verki og stingiflytja þær Sannorðir prestar segja mér
frískust allra bama. eftir mér á alla kanta, svo ég að þeirra kenning víki
upp í herðar, niður í t<er. vafasamt mun um viðreisn hér
Loksins hún á himnum má en varanleg bót í himnartki.
hœtta öllu puði. Þetta er bölvað - þarna sérðu,
Verst hvað stendur alltaf á á þrautum verður jaldan hlé. Óska ég svo lesendum mínum gæfu og góðr-
englunum hjá guði. Finnst mérþó að framanverðu ar heilsu með vísu Ólafs á Brattavöllum:
Atað tárum Essó lið furðu margt í lagi sé. Guð mér sanna sendir náð
ávallt Hötinu minnist Verkir ekki vilja hopa, sem allt kann að bæta.
enda verður á því bið verstir yftr lendamar. Það er hann sem hefur ráð
að önnur þvíltk fiinnist. Bakstra - plástra - pillur - dropa að hugga mann og græta.
Sigfus Jónsson í Skrúð kom í heimsókn til prófa mætti hér ogþar. í síðasta þætti auglýsti ég eftir hálfri vísu og
kunningja síns sem er kúabóndi og hitti hann Englasöngur engan reisti fékk snöfurleg viðbrögð frá Ólafi Gunnarssyni í
úti í mjólkurhúsi þar sem hann bar sig illa und- ekki bænir reynast vel. Borgarnesi sem benti mér á að vísan er í vísna-
an bakverk en sýndi þó Sigfusi ánægjulegur Þér að bæta böl ég treysti safni Sigurðar frá Haukagili 3. bindi og er eftir
ofan í fullan mjólkurtankinn og sagði: „Hérna betur en guði - Daníel. Eirík Einarsson frá Hæli.
sérðu nú gullið mitt“. Þetta varð Sigfúsi tilefhi til eftirfarandi hugleiðingar: Lúðvík Kemp gat komið flestu í stuðla sem Ekki má þeim bjargimar banna,
fyrir bar og í Guddubrag segir svo um heilsufar bágt eiga þær sem máltækið sanna.
Mjólkin er gull sem er mokað í bing, Guddu: Það er eins og kajfilaus kanna
Mammon er helgaður þankinn. kveneðlið ípipruðum svanna.
Þeir strjúka á sér bakið og staulast í kring Með henni innra meinsemd bjó
um stiitfidlan peningatankinn. mörg, sem ofbýður líkamsþoli. Með þökkfyrir lesturinn
Sýrulaus ?nagi, sálin sljó, Dagbjarttir Dagbjartsson
Ekki eru bakverkir betri en annað sem kvelur samgróningar í kviðarholi. Refsstöðum 320 Reykholt
mannfólkið og hefur margur fengið að reyna Gallið forpestað, gigtarköst S435 1367
þau óþægindi sem þeim fylgja. Egill Jónasson á ganglimi hennar einkum kvelja, ,Á ■' '
gBeYgarðshornið
Bjartsýnn
Maður einn kom móður og
másandi inn á bensínstöð og
spurði: „Hvað geta mörgæsir
orðið stórar?“ „Svona tveir
metrar,“ svaraði afgreiðslu-
maðurinn. „Almáttugur, þá hef
ég keyrt yfir nunnu!“
Misskilinn
Hafnfirðingur tók sér far
með leigubíl frá Reykjavík til
Hafnarfjarðar. 1 xigubílst jórinn
reyndi að halda uppi vitrænum
samræðum á leiðinni og spurði:
„Veistu hver er ekki bróðir
minn, ekki systir mín en samt
' bárn foreldra minna?“ Hafn-
firðingurinn hugsaði sig lengi
um en svaraði loks neitandi.
„Nú, auðvitað ég sjálfur!“
skríkti leigubílstjórinn og
Hafnfirðingurinn kinkaði kolli
og klóraði sér. Þegar hann kom
heim í Hafnarfjörð spurði hann
konuna sína sömu spurningar:
„Heyrðu, Dúna mín, veistu
hver er ekki bróðir minn, ekki
systir mín en samt barn for-
eldra minna?“ „Nei, Siddi. Það
veit ég ekki, hver er það?“ svar-
aði eiginkonan áhugasöm.
„Það er einhver leigubílstjóri í
Reykjavík,“ sagði þá Hafnfirð-
ingurinn hróðugur.
Gleyminn
Iri var á bar og sat að sumbli.
Þegar hann var búinn að fá nóg
og ætlaði að standa upp af bar-
stólnum datt hann beint á and-
litið. Hann reyndi að standa
upp, en datt aftur. Þá skreið
hann út að hurð. Þar reyndi
hann að standa upp og aftur
datt hann. Hann skreið út og á-
kvað að skríða þá sexhundruð
metra sem hann átti eftir af
heimleiðinni. Þar reyndi hann
enn eina ferðina að standa upp
en það var sama sagan, hann
datt. Hann skreið upp stigana
og upp í svefnherbergi þar sem
hann datt beint á andlitið í
hjónarúmið og sofnaði. Morg-
uninn eftir vaknaði hann við að
konan hans spurði þreytulega:
„Omar varstu á fylliríi eina
ferðina enn.“ Já,“ svaraði hann.
„Þeir voru nefnilega að hringja
frá barnum,“ kallaði konan til
hans. „Þú gleymdir hjólastóln-
um affur."
Speld
„Klukkustundir eru eins og
peningar. Eftir því sem þú eyð-
ir fleirum áttu færri eítir.“
-Höfi. óþekktur
„Fullkomnun er fyrir guðina
og þá geðveiku.“
; -Gregory P. Ohs
Gerðu það alltaf allsgáður
sem þú sagðir að þu myndir
gera þegar þú varst drukkinn-
það mun kenna þér að halda
kjafti.
-Emest Hemingmay
Ég er of upptekinn til að
deyja.
-Höfi óþekktur
Mannvera hefur tvo enda,
einn til að hugsa með og annan
til að sitja á. Velgengni veltur á
því hvorn þú notar meira.
-Höfi. óþekktur