Skessuhorn - 27.09.2001, Blaðsíða 4

4
FIMMTUDAGUR 27. SEPTEMBER 2001
jntssunv/..
WWW.SKESSUHORN.IS
Borgarnesi: Borgarbraut 23 Sími: 431 5040
Fax: 431 5041
Akranesi: Kirkjubraut 3 Sími: 431 4222
Skrifstofur blaðsins ERU OPNAR KL. 9- 16 ALLA VIRKA DAGA
Útgefandi: Tíðindamenn ehf 431 5040
Ritstjóri og óbm: Gisli Einarsson 892 4098 ritstjori@skessuhorn.is
Blaðamenn: Sigrún Kristjánsd., Akranesi 862 1310 sigrun@skessuhorn.is
Sigurður Már, Snæfellsn. 865 9589 smh@skessuhorn.is
Auglýsingar: Hjörtur J. Hjartarson 864 3228 hjortur@skessuhorn.is
Prófarkalestur: Sigurður Már Harðarson
Umbrot: Guðrún Björk Friðriksdóttir augl@skessuhorn.is
Prentun: Ísafoldarprentsmiðja hf
Skessuhorn kemur út alla firnmtudaga. Skilafrestur auglýsinga er kl.
14:00 á þriðjudögum. Auglýsendum er 'bent á.að panta auglýsingaþláss
tímanlega.
Blaðið er gefið út í 4.000 eintökum og selt til áskrifenda og í lausasölu.
Áskriftarverð er 850 krónur með vsk. á mánuði en krónur 750 sé greitt með
greiðslukorti. Verð í lausasölu er 250 kr.
431 5040
Lands-
símasala
Gísli Einarsson,
ritstjóri.
Það læra böm...
-málþing í Stykkishólmi umjafnrétti í samstarfi
foreldra við fæöingu barns
Málþing með yfirskriftinni Það
læra börn ... var haldið á Fosshóteli
í Stykkishólmi s.l. föstudag. Var
málþingið á vegum Jafnréttisstofu
og hið þriðja í röð fjögurra sem
ætlað er að fylgja eftir nýjum fæð-
ingar- og foreldraorlofslögum,
vekja athygli á þeim og umræðu um
þau. Flin fyrri tvö voru haldin á Ak-
ureyri og Reyðarfirði og hið síðasta
verður í Reykjavík í nóvember n.k.
Þrjátíu konur og karlar víðs veg-
ar af landinu sóttu málþingið í
Stykkishólmi. Jón Kristjánsson,
heilbrigðis- og tryggingamálaráð-
herra setti þingið og fjallaði um til-
komu og tilgang laganna. Katrín B.
Ríkarðsdóttir, sérfræðingur á Jafn-
réttisstofu greindi frá umræðum og
niðurstöðum frá fyrri þingunum og
Þorgerður Einarsdóttir, lektor við
HI, fjallaði um rannsókn sem hún
gerði í tengslum við verkefni
Reykjavíkurborgar um fæðingaror-
lof nokkurra karla.
Fyrirlesarar í pallborðum voru
Róbert Jörgensen, framkvæmda-
stjóri St.Franciskusspítala,
Aðalheiður Lára Guðmunds-
dóttir, móðir í fæðingarorlofi, Olaf-
ur Þ. Stephensen, ritstjóri,
Hrefna Olafsdóttir og Nanna
Sigurðardóttir, félagsráðgjafar,
Einar Karlsson, formaður Verka-
lýðsfélags Stykkishólms og Óskar
Eyþórsson, skipstjóri.
Fjallað var um fæðingar- og for-
eldraorlof, ábyrgð foreldra, vinnu-
markaðar og stjórnvalda, og hag
barnsins í nútímaþjóðfélagi. Þar
kom fram sú mikla breyting sem
orðið hefur á fjölskyldumynstri Is-
lendinga á síðari árum, en nú er hin
dæmigerða kjarnafjölskylda, pabbi,
mamma og börn komin í minni
hluta meðal barnafjölskyldna. Mik-
ið var rætt um breytt hlutverk feðra
og þar með mæðra og áhrif þess á
uppeldi barna. Þá varð mikil um-
ræða um fæðingadeildir í heima-
héraði, mikilvægi þeirra og áhættu-
þætti og byggða-, stétta-, kyn og
einstaklingsbundinn mun á mögu-
leikum til að nýta orlofið. Tekin
voru til umræðu dæmi um mæður
og feður sem lenda milli stóla við
útreikning á greiðslum úr fæðing-
arorlofssjóði og bent á hvernig slík
mismunun bitnar á börnum þeirra.
Umræður voru fjörugar og vakti
ekki síst athygli hversu fjölbreytt
sjónarmið komu fram, enda ekki á
hverjum degi sem afar og ömmur,
ungabörn, mæður þeirra og feður,
forstjórar, skipstjórar, læknar,
hjúkrunarfræðingar og forsvars-
menn verkalýðsfélaga sitja að spjalli
við ráðherra, sveitarstjórnarfólk og
sérfræðinga um málefni barna,
mæðra og feðra.
smh/Valgerður H. Bjamadóttir
Agæt þátttaka var í Stykkishólmi sl. fdstudag á málþingi um jafirétti ftrreldra við
feðingu barns.
Það hefur varla farið fram hjá neinum að Landsímasala hefur ver-
ið í lágmarki undanfarna daga og þrátt fyrir miklar væntingar er enn
til heilmikið af Landsíma á lager. Það er hinsvegar alveg ástæðulaust
að gera grín að því. Þessi einkavæðingastefna sem nú er stunduð er
alveg ný af nálinni og þarf tíma til að sanna sig. Fram til þessa hef-
ur það nefhilega ekki verið eins algengt og margir halda að ríkisfýr-
irtæki hafi verið seld. Þau hafa hinsvegar verið gefin þeim sem vel
voru að því komnir, kosningastjórum, hollvinum og hávelbornum
einstaklingum.
Það er því ekki að undra þótt mönnum bregði við þegar allt í einu
á að fara að krefjast greiðslu fyrir hlutina.
Ekki er ég í hópi þeirra sem hlakka yfir lélegri Landsímasölu. Mér
er yfirhöfuð hjartanlega sama um hver á hvað. Það eina sem ég hef
áhyggjur af er að fá eðlilega símaþjónustu. Þar tel ég mig eiga hags-
muna að gæta þar sem ég er þannig í laginu að ég er undantekninga-
laust alltaf í símanum hvort sem einhver vill tala við mig eða ekki.
Það óttast það margir að eftir einkavæðingu Landsímans verði
þjónusta hans á Landsbyggðinni það dýr að það borgi sig fremur að
ganga landshlutanna á milli til að eiga samskipti við fólk heldur en
að eyða mánaðarlaununum í eitt hallo. Því hefur að vísu verið lýst
yfir að til þess verði séð að verð þjónustunnar hækki ekki upp úr öllu
valid í hinum dreyfðu byggðum. Enn hefur hinsvegar ekki kornið í
ljós hvernig. Eg treysti hinsvegar samgönguráðherra til að tryggja
áframhaldandi jöfnuð, ekki bara út þetta kjörtímabil, heldur til
frambúðar. Eg hef líka ástæðu til að ætla að hann geri það þar sem
hann hefur þegar sýnt að hann ber hag landsbyggðarinnar fýrir
brjóst auk þess sem ekkert bendir til annars en að hann sé strang-
heiðarlegur og heill í því sem hann er að fást við. Eg veit svo sem
ekki hvort það er nýnæmi í embætti samgönguráðherra en allavega
ekki sjálfgefið í pólitík.
Margir malarbúar eru þeirrar skoðunar að verð og gæði þjónustu
eigi að ráðast af markaðnum. Þeir telja það ekki verjandi að sóa aur-
um skattgreiðenda í rafurmagn, vegslóða og fjarskipti í krummakuð
og afdali þar sem kostnaður per haus sé langt út fyrir öll skynsemis-
mörk. Fyrst þetta útálandilið hefur ekki haft vit á eða dug í sér til að
drattast í bæinn með sitt hyski er því ekki of gott að éta það sem úti
frýs. Annað hlóð er hinsvegar yfirleitt í strokknum þegar þessir hin-
ir sömu fara í sinn sumarbústað í Skorradal eða Húsafelli. Þá skilja
menn ekkert í því að það sé ekki hægt að bjóða upp á mannsæmandi
samgöngur, geessemmsamband eða óbrenglaða sjónvarpsútsend-
ingu. Þa er það ailt í einu orðið tii skammar að aimannate skuli ekki
nýtt til þess að bjóða upp á almennilega þjónustu í hinum dreifðu
byggðum. Þá rennur það líka kannski upp fýrir einhverjum að
landsbyggðarlýðurinn borgar líka skatta, oft af vanefnum að vísu.
Þannig er það nú.
Þótt ég ítreki að ekki sé ástæða til að hæðast að Landsímasölunni
fremur en mörgu öðru sem ekki gengur fullkomlega upp á fýrsta
degi þá mættu menn nota þetta tækifæri til að velta fýrir sér hvort
það sé yfirhöfuð skynsamlegt að einkavæða allt og alla. Helstu rök-
in hafa verið þau að einkarekstur sé líklegri til að skila árangri.
Akkúrat í dag er við hæfi að benda á að besta knattspyrnulið lands-
ins, nýkrýndir Islandsmeistarar Skagamanna, er ekki einkarekið en
hefur engu að síður náð ótrúlegum árangri. Hinsvegar eru nokkur
einkarkin sparkfýrirtæki í íslensku knattspyrnunni og hvar standa
þau í dag?
Gísli Einarsson, einkavæddur en óseldur
Er 91 árs saga brauðagerðar í Stykláshólmi á enda?
Tvísýnt er um framtíð Brauða-
gerðarhúss Stykkishólms sam-
kvæmt eiganda þess, Guðmundar
Teitssonar. Guðmundur segist
alvarlega vera að hugsa um að hætta
rekstri brauðagerðarinnar í núver-
andi mynd því ekki sé hægt að
halda úti taprekstri ár eftir ár eins
og verið hefur. Segir hann að ef til
þess komi sé það auðvitað einstak-
iega sorglegt þar sem bakarí hafi
verið hluti af bæjarbragnum í
Stykkishólmi í 91 ár. „Það er
þrennt í stöðunni fýrir okkur að
gera. Við getum einfaldlega hætt
rekstri og selt tækin, farið að selja
inn á stærra markaðssvæði eða
hreinlega tekið okkur upp og flutt
aðstöðuna á stærra markaðssvæði,“
segir Guðmundur. Hann bætir því
við að hann hafi ekkert í sjálfu sér á
móti samkeppni en aðflutt brauð
frá stórfyrirtækjum úr Reykjavík
séu alltaf að verða fýrirferðameiri
og það grafi undan grundvellinum
fýrir rekstri bakarís í svo litlum bæ
sem Stykkishólmur er. smh
Magnús A. Sigurðsson, minjavörður Vesturlands, leiðsagði um gamla Grundarkamp sl.
sunnudag,
Emblumar komnar af
stað í Stykkishólmi
Vetrarstarf Emblu er hafið en
það er félagsskapur kvenna í Stykk-
ishólmi sem stofnað var árið 1981
og hefur það m.a. að markmiði að
efla sjálfstraust og fræðast. Upphaf-
lega var félagið í samstarfi við al-
þjóðafélagið International Training
in Communication (ITC) en sagði
skilið við það árið 1989 og hefúr
upp frá því haldið uppi blómlegu
starfi á eigin vegum. Að sögn Jó-
hönnu Guðmundsdóttur, forseta
Emblu, er starfsemin með afar fjöl-
breyttu sniði. „Fræðslustarfsemin
felst í því að fá fýrirlesara á fundi og
síðan erum við duglegar að fara í
vettvangsferðir sem eru einnig
skemmtiferðir hjá okkur. Þá heim-
sækjum við vinnustaði en notum
tækifærið og förum leikhús, út að
borða, í baðhús og bara skemmtum
okkur vel. Við höldurn árlega
ræðukeppnir, kappræður og rnenn-
ingarvöku að vori fyrir bæjarbúa,
en þá sláum við líka upp list- og
handverksýningum," segir Jó-
hanna.
Venjulega eru tveir fundir í mán-
uði á veturna hjá félaginu. Um tutt-
ugu konur eru nú starfandi í Emblu
en lög félagsins gera ráð fýrir því að
ekki fleiri en þrjátíu séu starfandi í
einu svo árangur náist frekar.
smh
Rústir
Grundar-
kamps kort-
lagðar
A laugardaginn sl. var alþjóðleg-
ur menningarminjadagur í Evr-
ópu. Er þetta árviss viðburður þar
sem athygli er beint að áhugaverð-
um friðlýstum sögustöðum í Evr-
ópu og þeim gerð skil með einum
eða öðrum hætti. Grundarkampur
er bæjarstæði gamla Grundarfjarð-
arkaupstaðar og var einn hinna
ellefu útvaldra staða á Islandi að
þessu sinni. A sunnudaginn sl. var
þar afhjúpað upplýsingaskilti sem
sýnir hvernig húsaskipan var á
svæðinu á 18. öld, áður en kaup-
staðurinn var fluttur á núverandi
stað, auk þess sem Magnús A. Sig-
urðsson, minjavörður Vesturlands,
var með leiðsögn um svæðið. smh
Leiðrétting
I síðasta tölublaði Skessuhorns
var rangiega hermt að tii stæði á
næstunni að leggja bundið slitlag
á leiðina milli Arnarstapa og
Hellna. Eins og glöggir lesendur
hafa tekið eftir hefur bundið slit-
lag verið á þessum vegarkafla í
um eitt ár en hið rétta er að um
þessar mundir er verið að leggja
um 2,5 km ffá afleggjaranum út
að Hellnum og að Þjóðgarðs-
mörkum.