Skessuhorn - 29.11.2001, Blaðsíða 7

§!ÍSSS1IH©BKI
FIMMTUDAGUR 29. NOVEMBER 2001
7
Lognið á undan storminum
Ég er
veður-
tepptur. I
dag ætlaði
ég að
bregða
undir mig
betri
barðanum,
leggja
land undir
hjól og renna í höfuðstaðinn.
Þetta hefði orðið svokölluð
bissnissferð, því ég ætlaði ég
að kynna vefþjónustu okkar
völdum höfuðstaðarbúum og
gera við þá feita sölusamn-
inga. Það er allt klappað og
klárt, búið að plægja akurinn
með símtölum og tölvupósti
og ég er bókaður á þremur
stöðum. En ég er veðurteppt-
ur.
Nú spyr hver sig: Hvað er
maðurinn að kvarta? Býr hann
ekki á ísa köldu Islandi? Hann
hlýtur að vita að hér er allra
veðra von. Stormar og stór-
hríð með 30 nývindstiga
norðanbyl og kafaldskófí
bresta hér á öðru hverju og þá
fara menn einfaldlega hvergi.
En hér er hvorki hríð né
bylur. Hér sit ég, veðurteppt-
ur, og horfi út um gluggann
minn á sólina speglast í logn-
kyrrum Borgarfirðinum. Það
er einmunablíða og brakandi
þurrkur. Hvert sem litið er.
Gott ef þetta eru ekki kýrnar í
Borgarhreppi í heilsubótar-
göngutúr úti á túni, sem ég sé
bregða fyrir í fjarska!
Veðurstofan spáði aftaka-
veðri í gærkvöldi. Spáði er
reyndar ekki rétta orðið.
Maður spáir t.d. ekki því að
sól rísi í austri eða að skírdag
beri næst upp á fimmtudag.
Þegar atburðir í framtíðinni
eru svo óhrekjanlega öruggir
þá spáir maður þeim ekki,
maður segir bara að svona
verði þetta einfaldlega. I gær-
kvöldi sagði verðurstofan að í
dag yrði einfaldlega mann-
skaðaveður, enda væri lægð
ein allferleg á austurleið að-
eins fáeinar rastir undan Snæ-
fellsnesi.
Halaveður þetta átti reyndar
að skella á fljótlega eftir mið-
nætti. Nú þegar ég vaknaði
kl. 7 í morgun eins og minn er
siður, spratt ég á fætur, dró frá
og leit til veðurs, eins og ég
hef lengi haft fyrir fastan sið
kl. 7 á morgnana. Það kom
mér á óvart að sjá engin um-
merki óveðursins, en þegar ég
kveikti á útvarpinu komst ég
að því að lægðin ógurlega væri
enn væntanleg, hún hefði bara
tafist lítillega á leið sinni. En
væri alveg að koma og þá á
fullum krafti.
Þessi lýsing minnti mig svo
mikið á yfirlýsingar Davíðs
um komandi góðæri að mér
var skapi næst að taka ekkert
mark á henni, en þegar yfir
dundu tilkynningar frá skól-
um allt í kringum mig og
reyndar úr öllum landshorn-
um, gott ef ekki Þórshöfn í
Færeyjum og Leirvík á
Hjaltlandi líka, þá skynjaði ég
að hér var alvara á ferðum.
Ég lagði því litla bílnum
mínum í öruggt skjól fjarri
húsinu og fékk far með Þór í
vinnunna, því hann er á stór-
um og miklum upphækkuðum
jeppa sem ætti að skila okkur
tiltölulega heilum til vinnu og
heim aftur. Fyrir vikið er ég
bíllaus sjálfnr.
Dóttirin liggur í sólbaði úti í
garði heima, því kennsla var
felld niður í Kleppjárns-
reykjaskóla og konan er að
hita útigrillið fyrir börnin í
leikskólanum. Kötturinn er
úti að elta fiðrildi. Það gerir
kötturinn ekki oft því köttur-
inn er hreinræktaður inni-
köttur og allt of verðmætur til
að kássast utandyra.
Sjálfur sit ég hér í blíðunni í
Borgarnesi og horfi á sólina
speglast í lognsléttum Borgar-
firðinum meðan ég hringi í
völdu höfuðstaðarbúana sem
ég ætlaði að hitta í dag. Ég
geri ekki sjálfum mér, þeim
eða fyrirtækinu það að segja
sannleikann. Ég lýg að þeim
að ég sé veðurtepptur. Þessir
Reykvíkingar halda hvort eð
er allir að það sé alltaf brjálað
veður úti á landi. Sem betur
fer.
Bjarki Már Karlsson

opnunartimar:
món - fim kl. 10-18
föstudogo kli 10-19
lougordogQ kl. 10-14
hyrnutorgi - borgornesi - 437 1707