Alþýðublaðið - 30.03.1925, Blaðsíða 3

&Lt»ffitJlLá^í®
__—_ . •
er hæKt að ræata nokkra and
lega hugaun.
Menn og konurl
Fylllð flokte jafnaðarmanna!
Vinnið að almennri fræðsin, sem
byggð er á samvinnu og bróður-
hugl Variat að trda þelm ( þjóð-
mAlum, sem reyaa að koma
barnab æðslunni at ríkinu.'þvi að
um þ»kklnyu llgsrur leiðin til
tull o nnuíi r! K 0.
Tðbaks' einkasalan.
Verftlag tóbaksins.
Um það segir svo í skýrslu
Landsverzlunar:
>Verðlag tóbaksins hólzt að
mestu óbreytt hjá einkasölunni frá
upphafl hennar til 1. febrúar 1924.
Gengi íslenzkrar krónu hafði lækk-
að mjög á þessu tímabili, og var
því verðlagið á ekki alifáum teg-
undum að komast undir löglegt
álagslágmark, 25 % á innkaups-
verð að viðbættum flutningskostn-
aði, en án tolis. Verðið var þá
hækkað sem svaraði til gengis
hoekkunarinnar og síðan aftur 3.
april 1924, sem svaraði til toll-
hækkunar þeirrar, sem þá varð á
tóbakinu Gengi íslenzkrar krónu
heflr síðan hækkað töluvert, og
var tóbaksverðið því aftur lækkað
um s. 1. árhmót, sem svaraði þairri
genglshækkun.
Álagningin á tegundum er nokk
uð mismunandi og sem næst
þannig, miðað við innkaupsverð að
viðbættum flutningskostnaði:
Á vindlingum og vindlum . 50%
Á reyktóbaki................40—
Á neftóbaki og munntóbaki 34 —
Meðaltal 39%
Só þessi brúttóálagning miðuð
við innkaupaverð en að viðbættum
tolli, eins og venja er hjá verzl-
unum, nemur hún 27% áð meö-
altölu, en miðuð við söluverö tó-
baksins 21 %.
Allur rekstrarkostnaður einka-
sölunnar, eftir &ð varan er í höfn
komin, en toilur greidúur, namur
af söluverði þess 4,1%. og er það
lág upphæð í samauburði við
venjulegan rekstrarkostnað heild-
sala, er hafa miklar /yrirliggjandi
birgðir. Fyrir þessi 4,1 % fær ríkið
í aðra hönd tekjurnar af einka-
sölunni, nettó kr. 885,000,00, auk
tollsins.
Leyfllegt smásalaálag er miðað
við verð einkasölunnar:
A neftóbaki og munntóbaki 10%
Á reyktóbaki og vindlum. . 15—:
A vindlingum ...............25—
Auk þess má leggjá á 2#/0 fyrir
flutningskostnaði út um land, en
ýmsir viðskiftamenn fá sendar
vörúrnar beint frá útlöndum, og
hverfur þá sá liður«. (Frh.)
Fræðsla um áfengisnautn-
Stórstúkan hefir geflð út fyrir-
lestur, fluttan af Jónasi Kristjáns-
syni á útbreiðslufundi í stúkunni
»Gleym mór ei< á Sauðárkróki,
um áhrif áfengis á mannlegan
líkama. Fyrirlesturinn er ítarlegur
og fróðlegur, en alvarlegur, og
lýkur honum með þessumorðum:
>Ég fullyrði, að það sé siðferði-
leg skylda allra þeirra, sem börn
eiga, að ala þau upp í þeirri róttu
trú, að vín só eitur, og að sýna
þetta í verkinu með því að neyta
þess alls ekki.<
Innlend tíðindi.
(Frá fréttastofanni.)
Vestmannaeyjum, 27. marz.
Þrlðji þýztei togarinn, sam
Fylla tóte í gær, strante af höfn-
inni í dag. Enginn varðmaður
var úti í sklpinu. Skipstjórinn
var úti f Fyliu, og er hann hér
i haldl. Dómur íeílur í kvöld.
Aflalaust. Fáir bátar á sjó.
Akuteyri, 27. marz.
Fólkið á Ulfá hefir flúið bæinn
af ótta við aðra snjóskriðu. Er
ö mur sprunga komin í jökulinn
upp af bænum. Getur komið
Kdgar Rice Burroughs: Vilti Tarian.
Gluggatjöld voru fyrir einum glugga aö húsabaki á
einu horni hússins, en hann heyrði mannamál og sá
bregða fyrir skugga á gluggatjaldinu. Það virtist vera
kvenskuggi, en hanu hvarf svo fliótt, að hann var ekki
vis. Tarzan læddist að glugganum og hlustaði. Jú;
inni voru karlmaður og kona; — hann heyrði til þeirra
tll skiftis, þó hann heyrði ekki orðaskil, þvi að þau
virtust hvlslast á.
Dimt var 1 næsta herbergi. Tarzan athugaði gluggann
og fann, að hann var ólokaður. Þögn var þar inni; hann
lyfti glugganum og hlustaði aftur; — þögn; hann setti
fótinn inn i herbergið, laut inn um gluggann 0g litað-
ist um; herbergið var mannlaust; hann opnaði hurðina
fram á ganginn; þar sást enginn maður; hann fór fram
á ganginn 0g að dyrum herbergis þess, er hann hafði
heyrt mannamálið úr.
Hann lagði eyrað við hurðina og heyrði nú orðaskil,
þvi að þau höfðu hækkað röddina, eins og þau þrættu.
Stúlkau talaði.
„Ég er komin með nistíð," sagöi hún, „eins og þið
Kraut hershöfðingi komuð ykkur saman um að væri
merki mitt. Ég hefl engin önnur skilríki; þetta nægir.
Þú átt að fá mör sbjöliu óg sleppa mór.“
Maðurinn svaraði svo lágt, að ekki heyrðust orðaskil.
Þá talaði stúlkan aftur; — var reiði- og hræðslu-hreimur
i röddinni.
„Þór dirfist ekki, Schneider höfuðsmaður!“ mælti húu
og bætti við: „Snertið mig ekki! Sieppið mór!“
Þá opnaði Tarzan apabróðir hurðina og gekk inn i
herbergið; hann sá háan, svíradigran, þýzkan herfor-
ingja, sem hélt annari hendi um mitti Bertu Kircher,
en með hinni hendinni þrýsti hann höfði hennar aftur
á bak og reyndi að kyssa hana. Stúlkan brauzt um, en
árangmrslaust. Varir mannsins færðust æ nær vörum
heunar, og hún hraktist skref fyrir skref aftur á bak.
Schneider heyrði hurðinni lokað bak við sig. Hann
sá hinn aðkomna hermann, slepti stúlkunni og rétti
úr sér.
„Hvað á þessi átroðningur að þýða, liðþjálfi?" hreytti
hann út úr sór. „Ut á stundinni!"
Tarzan svaraði engu orði, en frá vörum hans heyrðist
lágt urr; — hrollur fór um stúlkuna, og herforinginn
fölnaði og greip til skammbyssu sinnar, en um leið og
hann brá upp byssunni, var hún þrifin af honum og
henni kastað gegnum gluggatjaldið iit 1 garðinn.
Tarzan hörfaði nú til dyranna aftur og fór úr