Faxi - 15.12.2016, Blaðsíða 7

Var þetta aldrei erfitt?
„Ekki til að byrja með en aðeins þegar fór
að líða á, þegar illa gekk með vélmennið
til dæmis. En svo unnum við í því að finna
styrkleika hvers annars. Strákarnir fóru
á endanum meira í vélmennið meðan
stelpurnar héldu meira utan um rann-
sóknarverkefnið. Þannig fúnkeraði liðið
vel.“ Þau segja að vélmennið hafi ekki
alltaf virkað nógu vel, það klessti bara á og
gerði stundum eitthvað allt annað en það
átti að gera svo æfingarnar hafi stundum
tekið á taugarnar. „Við hringdum í einn
af umsjónarmönnum keppninnnar og
athuguðum hvort hann vissi hvað væri að
daginn fyrir keppnina á Islandi því ekkert
gekk þá eins og átti að gera. Við vorum að
til miðnættis en það var ekkert að ganga
svo hann bauðst til að hitta okkur rétt
fyrir keppni á laugardeginum til að kíkja
á vélmennið. Skipt var um hjólabúnað
þess korter í keppni og þá gekk betur. Við
tókum hins vegar mikla áhættu með þessu
því við þurftum að rífa vélmennið allt í
sundur og setja það saman aftur. Aðrir
keppendur ráku líka upp stór augu þegar
þeir gengu fram hjá okkur á keppnis-
daginn, eins og þeir væru að spyrja: bíddu,
eigið þið að vera að gera þetta núna? Þegar
kom að keppninni sáum við hins vegar að
það gekk á ýmsu hjá hinum liðunum líka í
þrautabrautinni, svo það var eiginlega bara
spurning um hvaða liði gekk best.“ I fyrstu
umferð fékk liðið t.d. 0 stig en þau létu það
ekki brjóta sig niður enda voru öll lið að
lenda í einhverjum hremmingum. Að auki
þurftu þau að henda sér í að kynna rann-
sóknarverkefnið svo það var enginn tími til
að vera að velta sér upp úr þessu.
Voruð þið strax ákveðinn í því
hvernig þið vilduð vinna það?
„Ja, nei ekki endilega. Við vorum ákveðin
í því að hafa það listrænt og frumlegt til
að eiga meiri möguleika á að vinna. Svo
er kennarinn okkar [Iris] að vinna mikið
í leiklist, dansi og söng og hún hjálpaði
okkur í að vinna með leikræna þáttinn og
gera þetta frumlegt.“
En vissuð þið að enginn œtlaði að gera
svona?
„Nei, við gátum náttúrulega ekki vitað hvað
hinir ætluðu að gera en við leituðum að
efni á netinu og það eina sem við sáum var
lesinn flutningur eða glærusýning svo við
ákváðum að fara allt aðra leið.“
Var aldrei neitt mál að syngja
framsetninguna?
„Nei, okkur finnst þetta svo gaman. Svo
hefðum við aldrei viljað bara standa og
Hverniggekk rannsóknarverkefnið?
„Það gekk rosalega vel. Strax eftir það
verkefni kom einn af skipuleggjendum
keppninnar, sem hafði verið að horfa, til að
hrósa okkur og láta okkur vita hversu vel
við hefðum staðið okkur. Þá vorum við svo
glöð.“
Allir í Conversskóm fyrir liðsheildina,
Ljósm. Myllubakkaskóli.
FAXI 7